ای نگاهت ضریح حاجت ها

کم کن امشب کمی مسافت ها
همه زائر شدند اما من
رفته ام جز بی لیاقت ها
باز جمعه شده دعایی کن
نشوم جز بی خیالت ها
یا رفیقَ...بیا رفیقم باش
خسته ام از همه رفاقت ها
در جهان بی وجود تو جنگ است
تو بیا که کمی جنایت ها...
کاسه ی صبر من شده لبریز
تو کجایی خدای طاقت ها؟!
باز جمعه و باز ندبه درد
چقدر خسته ام از عادت ها
کی میایی که خون قلبم را
بکنم فرش زیر پایت، ها!
صادقانه بگویم you love i
بی خیال همه خجالت ها
من دقیقه دقیه هر لحظه
می چشم تخلی فراقت ها
تا ابد کا منتظر این است
گریه ها ندبه ها عبادت ها
پای هر رشته ای ز چادر او
هر قراریست در قیامت ها
دیده اندت کبوتران شهید
قسمتم کن از این شهادت ها
صبح یک جمعه وعده ی دیدار
روز مرگ تمام ساعت ها...
دل ما از فراق تو پر درد
(ای مسافر تو را خدا برگرد)

ناگهان از پشت یک دریا تلاطم میرسی
بی خبر، یکباره، دور از چشم مردم میرسی

تو وفور نعمت عشقی و ایمان عاقبت
از میان خوشه زار سبز گندم میرسی

انبیا یک یک به عشق تو مسلمان میشوند
باعث نزدیکی و صلح و تفاهم، میرسی

روح باران! میرسی، خورشید تابان! میرسی
با تبسم میرسی ، غرق ترنم  میرسی

راستی، ای وعده ی پیروزی پروردگار
روز چندم؟ ماه چندم؟ سال چندم؟ میرسی
.
.
.
هر سه شنبه وعده ی ما با شما در جمکران
از حوالی های تهران، اصفهان ، قم، میرسی

این جمعه ها بدون تو دلگیر می شود

آقا بدون نور تو گل پیر می شود

خورشید پشت ابر کجایی تلف شدیم..

آقا بیا، بیا به خدا دیر می شود

هر صبح و شب از شما سرودن عشق است

در هر غزلی تو را ستودن عشق است

اینها همگی به جای خود خورشیدم

در ظهر ظهور با تو بودن عشق است...