اجازه هست کــــه اسم ترا صدا بزنم

به عشق قبلے یک مرد پشت پا بزنم

اجازه هست که عاشق شوم، که روحم را

میان دست عرق کــــرده تـــــو تـــا بـــــزنم

دوباره بچه شوم بے بهانه گریه کنم

دوباره سنگ به جمــع پرنده ها بزنم

دوباره کنج اتاقم نشسته شعر شوم

و یا نه! یک تلفن به خـود شما بـــزنم

نشسته اے و لباس عروسیت خیس است

هنـوز منتظرے تا کـــــه زنگ را بــــــــزنــــم

براے تو که در آغاز زندگے هستے

چگـونه حرف ز پایان ماجـرا بزنم؟!

دوباره آمده اے تا که عاشقت باشم

و من اجازه ندارم عزیز جـا بــــزنـــم!