یکی از اصول نجابت برای زن و مبنای حفظ “نجابت” وی، پوشاندن برجستگی ‏اندام های زنانه است. در کشور کامرون (یکی از کشورهای افریقایی) ، رسم ‏سنت بر این است که برجستگی سینه دختران نابود گردد!‏…

به این منظور، دختران در سنین بلوغ تحت عمل خشونت آمیز «اتو کردن سینه» Breast Ironing توسط ‏مادرانشان قرار می گیرند تا توجه جنسی پسران و مردان را جلب نکنند.

سنت اتوکردن سینه در کامرون رایج است بطوریکه ٢۶ درصد ‏دختران کامرونی در سنین بلوغ، یعنی حدود ۴ میلیون دختر، تحت خشونت «اتوکردن» قرار می گیرند.

این کار عموما توسط مادر دختر انجام می گیرد. وسایلی که برای ‏اتوی سینه استفاده می شود، از جمله کفگیر، موز، گوشت کوب چوبی، و پوسته نارگیل ‏است که ابتدا روی آتش داغ می شود و سپس برای ضربه و مالش پستان مورد استفاده ‏قرار می گیرد. گرچه هنوز تحقیقات علمی درباره عوارض مشخص این عمل در دراز مدت ‏انجام نگرفته است. ‏اخیرا یک سازمان غیردولتی ،‏ پیکاری را برعلیه این ‏سنت عجیب دختران آغاز نموده و به کمک سازمان آلمانی ‏GTZ‏ که به توسعه ‏پایدار کشورهای درحال رشد کمک می کند، این پیکار کم کم به یک کارزار بین المللی علیه ‏اتوکردن پستان دختران در افریقا تبدیل شده است.

مهمترین هدف این کارزار، رشد آگاهی ‏زنان و دختران و ترک این سنت خشونت زا و زن ستیز است.‏با آن که دولت کامرون این کار را جرم اعلام نموده و آن را قابل مجازات تا حداکثر سه سال ‏زندان می داند، اما منع قانونی باعث از بین رفتن این سنت نشده است. مادران از این ‏سنت دفاع کرده و آن را برای تامین آینده بهتر برای دخترانشان ضروری می دانند.

گاه ‏حتی برخی از دختران خود به تحمل این شکنجه رضایت می دهند تا از ازدواج زودرس و ‏تجاوز در امان مانده و به تحصیل در مدرسه ادامه دهند.‏

به نظر می رسد که دلیل اصلی اعمال این خشونت شاید “نجابت” بیش از حد مادران ‏باشد که مانع از گفتگوی صریح و بی پرده آنان با دخترانشان درباره رابطه جنسی ‏می شود. مادران از اینکه دخترانشان مورد تجاوز قرار گیرند، باردار شوند و یا مبتلا به ‏بیماری ایدز شوند بشدت وحشت دارند. اما در عین حال همین مادران آمادگی گفتگو و ‏صحبت درباره رابطه جنسی،-شیوه های کنترل رابطه و روش های پیشگیری از بارداری و ‏ایدز را ندارند گرچه آمادگی اعمال خشونت شکنجه وار بر روی دختران نوجوان خود را دارند.‏

از این رو، یکی از راههای موثر کارزار مبارزه با اتوکردن سینه، دریدن پرده های شرم و ‏حیایی است که مانع گفتگو درباره رابطه جنسی، روش های پیشگیری و بهداشت ‏جنسی می گردد و اینکار از طریق آموزش گفتگو درباره رابطه جنسی به مادران صورت ‏می گیرد تا بتوانند به صراحت با دختران خویش درباره اینکه چگونه بر بدن خود کنترل ‏داشته باشند، گفتگو کنند. اما با توجه به فرهنگ سنتی این جامعه، خود مادران نیز ابتدا ‏باید بیاموزند که جذابیت جنسی زن جرم نیست و برجستگی اندام های زنانه هیچ زنی را ‏مسئول تعرض جنسی مرد نمی سازد.