خداوند همه ی ما را دوست دارد و درک مي کند ،
 منظورم از ما ، من و توست ...

مهرباني او همه را کفايت مي کند ،
 از پير و جوان گرفته ،
تا افراد تنها و ناتوان ،
از تند خويان تا متکبران ... 

عشق او حد و مرزي نمي شناسد ، 
پس هرگز گمان مکن که مورد رحمت او واقع نمي شوي ؛

 مهم نيست که چه کسي هستي يا چه شغلي داري ،
 نام تو نيز در فهرست خداست ...

مهم نيست که چه گذشته اي داشته اي ،
 به خدا اعتماد کن تا حقيقت اين کلمات را دريابي ؛

به سختي کارت فکر نکن فقط آنرا در دست خدا بگذار  ،
زيرا آن زمان که همه رهايت مي کنند هنوز در آغوش او هستي ؛

 خدا هنوز هم دوستمان دارد ،
 از آغاز جهان شيفته مان بوده ،
و هميشه هم خواهد بود ...!




مگه ما ادما روحیه بی نهایت طلبی رو نداریم؟!


پس فطرتا باید دنبال هدفی بریم که پایان ناپذیره...

و ایا خداوند برای بندگانش کافی نیست؟!