نقل قول: به سمتش گفتم: مهرناز اتاقو تمیز کردم باید به فکر شام باشیم بابا الان میاد.
مهرناز:میدونی که هنر ارزنده ی من کیک همین! در حالی که بلند میشدم گفتم: میدونم کمک که میتونی بکنی؟
نگاهی به کتاب کرد و بلند شد: چی درست میکنی؟
در حالی که اداشو در میوردم گفتم: تو هم که میدونی هنر ارزنده ی من ماکارانیه.
مهرناز: نمیخواد نمیخواد خودم الان کتلت درست میکنم بابا هم دوست داره.
با دهنی باز بهش نگاه کردم که رفت تو اشپزخونه بیخیال خواهر کوچلوم شدم و رفتم تو اتاق و کامپیوتر و روشن کردم و به اینترنت وصل شدم مستقیم وارد یاهو مسنجر شدم با دیدن ایدیه روشن کیارش کلی خوشحال شدم خواستم سریع براش پی ام بدم اما نمیدونم چرا یه حسی مانعم شد با خودم گفتم:بذار اون اول سلام کنه نمیدونم 5 دقیقه یا شایدم بیشتر منتظر بودم اما به جای سلام دیدم که خاموش شد ته دلم یه حس بدی بهم دست داد با خودم فکر کردم نکنه از دستم ناراحته یا شایدم ندید روشنم ولی مگه میشه؟ پس چطور من دیدم که اون روشنه شاید این مسائل به خودیه خود بی اهمیت باشه اما برای ذهن 16 ساله ی من خیلی بود این بیتوجهی روحمو ازار داده بود کامپیوتر و خاموش کردم و همین جور داشتم با خودم بحث میکردم نکنه با یکی دیگه دوست شه؟(ا نهال توهم زدیا تو که امروز دیدیش مثله همیشه بود) اره اره مثل همیشه سرد و یخی(ولی اخه تو که واسه همین دوسش داری) اره اره دوسش دارم حالا هر جو که باشه اصلا اگه مغرور باشه به نفع منه اینجورد فقط به من اهمیت میده.
بالاخره اون روز هر جور بود به خودم قبولوندم که من دوسش دارم و اونم منو دوست داره.
اون شب با شام افتضاح مهرناز کلی خندیدیم و شاد بودیم و من تقریبا از یاد بردم که تا یه ساعت پیش چی منو اونطوری به هم ریخته بود در کنار بابا مهرناز به طور عجیبی کیارش دیگه یه دقدقه نبود.
روز بعد نزدیکای ظهر بود که از خواب پا شدم یه کم از دلشوره ی دیروزمو به همراه داشتم اما مقدارش اونقدر نبود که روزمو خراب کنه. بلند که شدم دیدم مهرناز مثله چی داره دور خودش میچرخه: چته تبدیل شدی به تازمانی؟
مهرناز:نه دقیقا دارم ادا باگزبانیو در میارم. بعد ادامه داد مامان نمیاد دارم میرم خونه خاله تو میمونی؟
_اره حوصلشونو ندارم
بعد با تعجب اضافه کردم: تنها میری؟
نگاه عاقل اندر سفیهی بهم انداخت و گفت: نه بابا پایین منتظره
اخ جون تنها در خانهی 4 تا مهرناز بیرون بره از جام تکون نخوردم.
با رفتنش یه فیلم ترسناک گذاشتم کینه ی یک که تازه اومده بود.