===============================

ادامه دارد................

قسمت چهارم






** با سئوال کردن و گرد آوردن اطلاعات لازم این کار راشروع کنید . اطلاعات مورد نیاز آنهایی هستند که واقعاً به

آنها احتیاجدارید تا بتوانید تصمیم بهتری بگیرید . هر چیزی غیر از این اطلاعات اضافی است .

همچنانکه به گرد آوری اطلاعات می پردازید از شنیدن چیزهایی که نمی خواهیدبشنوید خود داری نکنید و الا از انجام

اختیارات واقعی آگاه نخواهید شد و درتوهم باقی خواهید ماند .

چگونه می توانید خود داری نکنید ؟

از راهمشاهدات واقع بینانه .

مثال :

فرض کن متصدی پیدا کردن محلی برای احداث یک شیر خوارگاهشده ای . و سرانجام جایی را می یابی ، و می

دانی که نباید زیاد در معرضبادباشد . می توانی از کسی که محل را به تو نشان داده سئوال کنی که این امکان

وجود دارد یا خیر تا او ترا مطمئن سازد محل محفوضط از این نظر است . ولیشمتا خود چطور می توانید به این

مسئله پی ببرید ؟ کافیست به محل بروی و اگرتعدای درخت در محل وجود دارد مشاهده کنی که آیا در اثر باد خم

شده اند یانه . در این صورت خود شخصاً با مشاهده به نتیجه رسیده ای ( علاوه بر اطلاعاتی که ازراه سئوال به

دست آورده ای ) **

این یعنی آنکه :

** اگر می خواهی بیشتر بدانی بیشتر دقت کن . **

باید بدانید که :

** " بندرت حق انتخابهای شما با نشستن و انتظار کشیدنخودشان به سراغتان می آیند . " **

و همچنین بدانید که :

** ترسها دید ما را تیرهمی سازند **

**وقتی شما با گرد آوری اطلاعات از جهان واقعی در مییابید چه چیز واقعی است بیشتر به راههای گونا گونی که

در مقابلتان وجوددارد وقوف حاصل می کنید .

" وقتی اطلاعات گردآوری شده شما برواقع بینی متکیباشد ، حاصل کار وجود یک احساس بهتر است که اغلب منجر

به دست یابی بهاطلاعات بیشتر می شود .... و دید واقع بینانه تری کسب می کنید . "

البتهبدانید که " اطلاعات چیزی بیش از گرد آوردن واقعیات است . اینکه مردم و.اقعیات راچگونه درک کنند نیز شرط

است . " و لازم است در موردادراکات مردم نیز به اندازه واقعیات آگاهی به دست آورید .

حال ، وقتی اطلاعاتلازم ، یعنی واقعیات و ادراکات را روی هم گذاشتید چگونه می توانید بفهمید برای یکتصمیم

گیری کافی است ؟

در پاسخ باید گفت دو نوعاطلاعات وجود دارد :

1 – اطلاعاتی که داشتن آنها خوب است

2 – طلاعاتی که داشتن آنها لازم به نظر نمی رسد

ممکن است تصور کنی تمام اطلاعات مورد توقع را نمی توانیداشته باشی ولی می توانی از خودت بپرسی که آیا

اطلاعات لازم را دارم ؟ بهخاطر داشته باش که اطلاعات لازم فقط آن نوع اطلاعاتی هستند که بدون داشتن آنها

نمی توانی تصمیم بهتر بگیری . **







با طرح این سئوال که :

آیا این اختیار بهترین کمک را برای برآوردن نیاز واقعی بهمن می کند یا نه ؟

وبه یادآوردن اینکه اولین قدم برای تصمیم بهتر باز ایستادن است . وقتی نمی دانی چگونه بهیک تصمیم بهتر آری

بگویی باید در ابتدا به یک تصمیم ضعیف نه بگویی و ازانجام دادن کاری که مؤثر نیست باز ایستی حتی اگر روش

بهتری را بلد نباشی .

** وقتی یک بار اختیارات ضعیف را برای تصمیم گیری به روش قدیم حذف کنی ، احتمال اینکهروش بهتری را بیابی

افزایش داده ای . **

و این نکته را هم بیاد بیاور که مسئله این نیست که مااختیاری نداریم بلکه این است که به آن آگاه نیستیم . و بهتره

بیاندیشی کهچطور می توانی از اختیارات خود آگاه شوی . که گفت شد با جمع آوری اطلاعات می توانیاز دامنه

اختیارات آگاه شوی .

به نظر من یکی از راه هایی کهاطلاعات و در نتیجه آگاهی از دامنه اختیارات را افزایش می دهد ، نظر انداختن بهمسئله و

بررسی آن از زوایا و ابعاد مختلف است .

آموختید که : ** اطلاعات جمع آوری واقعیات و ادراکات هستند یعنی آن چیزی

که واقعاً هست وکیفیتی که مردم آنرا درک می کنند ** ( درکی که مردم از آندارند )

و دریافتید که : چگونه می توانید با جمعآوری اطلاعات ، اختیارات خود را کشف کنید .حال همچنانکه اطلاعات لازم را گرد

می آورید فکر کنید که اختیارات شما کدامند ؟ آیا خود را از حق گزینش هایخود آگاه ساخته اید ؟

سپس از عقل خود کمک بگیرید و یک سئوال عملی از خودبپرسید : آیا نیاز واقعی را برآورده می کنم ؟ آیا از

اختیاراتی که دارمآگاهم ؟ به تمام جوانب آن اندیشیده ام ، آری .... یا .... نه؟**

** ما میتوانیم با پرسیدن دو سئوال از خود ، راهمان را روشن کنیم ، ولی وقتی سئوال کردن رافراموش می کنیم

در تاریکی باقی می مانیم .

شما می توانید از نتایجخوبی که نگرقته اید یاد بگیرید چه کار نباید بکنید و از نتایج بهتری که گرفته ایدبیاموزید که چه

باید بکنید .

فقط به نتایج گذشته نظر بیاندازید وبگذارید آنها شما را روشن کنند .

نتایجی که گرفته اید بهترین معلمان شماهستند . سپس بپرسید : اکنون تا کجا پیشرفت کرده ام ؟

تا اینجا از خود ،قسمت اول سئوال عملیرا نموده ای این که :
آیا نیاز واقعی را برآورده می کنم؟.

از حق انتخابهای خود آگاهم ؟

به تمام جوانب آن اندیشیده ام ؟ **

حالا مایل هستی به قسمت سوم بپردازیم ، یعنی به تمام جوانبآن اندیشیده ام ؟ را دنبال کنیم ؟

پس ** هر موقعیتی راکه ممکن است در آن قرار بگیری را به تصور در آور و از خود بپرس : در این موقعیتممکنه چه

اتفاقی بیافته ؟ بعد چه ؟ بعد از آن چه ؟ ....؟ تا آنجا که جادارد تا انتها به آن موقعیت فکر کن .

همچنانکه ما در کار و در زندگی مشغول گردش کردن هستیم لازماست گوش بزنگ و مراقب هر خطری باشیم .

بنابراین مشکلات و خطرها سر راه هستنداما اگر ما آنها را پیش بینی کنیم و به تمام جوانب بیاندیشیم می توانیم ب

خوبی از عهده آنها برآییم **

یک مثال می تواند مطلب راروشنتر کند :

آیا تا به حالبازی شطرنج داشته اید ؟ یا اصلاً با این بازی آشنا هستید ؟

اگر آری بایدبگویم سنجش تمام جوانب برای اقدام مناسب شبیه بازی شطرنجه ، شما وقتی به حرکت مهرهرقیب

توجه می کنی و نوبت به خودتان می رسد که مهره خود را انتخاب و حرکتدهی ، مطمئناً در نظر داری که طوری

حرکت کنی و مهره ای را حرکت دهی که درمقابل حریف کیش مات نشوی . لذا اول همه جوانب را از بابت احتمال

خطر برایحرکتی که می خواهی انجام دهی را بررسی می کنی و به مشکلاتی که سر راهت برای حرکتهست

نیز توجه می کنی به عبارتی پیش بینی می کنی و.... حرکت احتمالی حریف درمقابل حرکت خودت را نیز پیش بینی

می کنی و با در نظر گرفتن این روند درمیان مهره ها بهترین را انتخابو بهترین حرکت را انجام می دهی .

درنظر گرفتن همه جوانب یک موقعیت مورد تصور و پیش بینیمشکلات سر راه ... نیز مثل بازی شطرنج می ماند .

سئوالاتی چون بعد چه؟...... و بعد از آن چه ؟ ..... ( چه پیش می آید ؟) همین جوانب سنجی است و کمک

شایانی در پیش بینی نتایج می کند .

** بنابراین پیش از آنکه تصمیم یگیرید ، هریک ازانتخابهای خود را درنظر بگیرید و سپس از خود

بپرسید بعد چه اتفاقی می افتد؟ و بعد چه ؟ .... ؟ بله با تمام جزئیات ، تصور کنید که اگر به

تصمیمآزمایشی خود عمل کنید سر انجام چه رخ خواهد داد. **

بهره گیری از قوه تخیل ( سینمای ذهنی ) برای تجسم این نتایجبسیار کمک کننده است .

مثالی برای درک میزاناهمیت سنجش جوانب تصمیم مد نظر :

زمانی قیمت نفت بالا رفت ومردم از اوضاع مطلع شدند . صنعت اتومبیل سازی آمریکا دچار یک رکود فوق العاده شد .

بسیاری از دست اندر کاران به تمام جوانب تصمیمات خود فکر نکردند . هدف آنها پول در آوردن بود و این امر با ساختن

اتومبیل های بزرگ فراهم شدهبود ، بنا براین وقتی تقاضا برای اتومبیل های کوچک و کم مصرف زیاد شد آنها

اتومبیلهای کوچکی که کیفب خوبی نداشت ، ساختند . فرض آنها براین بود کهمشتریان ناراضی به زودی به عادت

سابق خریدن ماشین های بزگتر باز خواهند گشت .

ولی آنها یک چیز را پیش بینی نکرده بودند .

سازندگان اتومبیل ازخود نپرسیده بودند ، اگر ما تقاضای بازار را برآورده نکنیم احتمالاً چه رخ خواهدداد ؟ بعد چه ؟ و

بعد از آن چه ؟

چون به تمام جوانب فکر نکردهبودند راه را برای مراکز صنعتی دیگر هموار ساختند تا با تولید اتومبیل های کوچک

مرغوب جای پایی برای خود بیابند و به این صورت بود که راه برای تولیدکنندگان خارجی باز شد .

وقتی خریداران دریافتند که کدام کارخانه نیاز آنهارا برآورده می کند دست از وفاداری به اعتقادات خود برداشتند و بعد

از آننیز هرگز به خریدن ماشینهای آمریکایی باز نگشتند .

با گذشت زمان تولیدکنندگان خارجی قدرت و نقش خود را تقویت کردند و سرانجام به تأسیس کارخانه هایی در

کشور آمریکا دست زدند . با شالوده محکمی که ریخته بودند سرانجام بصورتنیروی قدرتمندی در صنعت درآمدند .

سهام شرکتهای آمریکایی سقوط کرد و به قیمتبیکار شدن کارگران زیادی انجامید .

اگر مدیران به جوانب این مسئله فکر کردهبودند و نیاز رو به افزایش مردم را برای خرید اتومبیلهای کوچک ، با کیفیت

عالی دریافته بودند و به فکر پاسخ آن می بودند ، قطعاً به این تقاضا پاسخمساعد می دادند .

پس ایستادن و سئوالات لازم را برای یک تصمیم بهتر ازخود پرسیدن زمان کمتری می برد تا اینکه بعداً به اصلاح یک

تصمیم ضعیفبپردازیم . **

می بینید که همیشهسئوال ساده ی " بعد چه ؟ " می تواند ارزش بسیاری در مسیر تصمیم

گیری برایسنجش همه جوانب داشته باشد .

** از این رو دیدنواضح نیاز واقعی از اول ، برای برگزیدن و فکر کردن به تمام جوانب آن از اهمیت زیادیبرخوردار است .**



آیا تا کنون از یکی از تصمیمات بهترتان حسرت خورده اید؟

به عبارتی به این موضوع فکر کنید که آیا تا به حال از تصمیمات بهترتاندچار افسوس شده اید ؟

ادامه دارد .............

قسمت ششم



آیا تا کنون از یکی ازتصمیمات بهترتان حسرت خورده اید ؟

به عبارتی به این موضوع فکر کنید که آیاتا به حال از تصمیمات بهترتان دچار افسوس شده اید ؟

باید بگویم بله احتمالاً چنین شده اید ، می دانید چطور؟ افسوس خورده اید که چرا زودتر آنرا اتخاذ نکرده اید .

آیا فکر کرده ایدچرا ؟ ( زودتر از این آن تصمیم بهتر را اتخاذ نکرده بودید ؟ )

چی؟

کمی بلند تر بگو ......

آهان شنیدم .

** چون در مورد آن فکر نکردهبودی ؟

حدس می زنم به این علت کهآنموقع به ضرورت تفکر و به اندازه کافی وقت صرف آن کردن پی نبرده بودی

چراما برای فکر کردن به تمام جوانب یک مسئله ( تصمیم ) وقت صرف نمی کنیم ؟

چوناغلب فکر می کنیم تصمیمی زودگذر است در حالی که چنین نیست .

زندگی ما اغلب از طریقتصمیماتی شکل گرفته و می گیرد که ما در زمان اتخاذ ، آنها را مهم به حساب نمی آوریم .

و نمی دانیم که تصمیم ما شبیه بازی شطرنجه و نتیجه یک تصمیم گیری میتواند بر تصمیمات بعدی اثر بگذارد .

**

قسمت هفتم


به نظرمن شاید یک دلیل دیگر وقت کافی صرف این کار( تصمیم گیری بهتر ) نکردن ، عجله وهیجان مداری در تصمیمگیری باشد . این را از این رو می گویم که در مواردزیادی از مشاوره ها شاهد چنین چیزی در مورد مراجعین بوده ام ونمونه هایزیادی هم در همین تالار را شاهد هستیم که تصمیمات از روی فکر نبوده و باعث مشکلاتدر زندگی شدهو گره های پشت هم ایجاد کرده و چون زمینه ساز تصمیمات بدونفکر بعدی شده . و در بررسی ها متوجه شده ایمکه علت این تصمیمات بدون تفکرعمیق و همه جانبه سنجی ، عجله و احساسات بوده است . با این اوصاف شاهدمثالاین بخش از بحث ، همه ی نمونه هایی است که در همین تالار با آن مواجه شده ایم .




**
1 – 1تصمیمات گذشته خودم بهترین مربیان من هستند . نگاه کردن واقع بینانه به آنها به من بیش از هر کس دیگریمی آموزد که از توهمات پرهیز کنم و واقعیت را ببینم .
2 – موقع نگاه کردن به نتایج به خودم سخت نمی گیرم زیرا آنچه از دستم بر می آمده انجام داده ام .

3 – اکنون به نتایج بهتری می رسم چون فکر خود را روی برآورده کردن نیاز واقعی متمرکز کرده ام و خود را از حقانتخابهایی که دارمآگاه ساخته ام و به تمام جوانب آن تا به دست آوردن یک نتیجه بهتر می اندیشم .

4 – برای اینکه ببینم نتایج بدست آمده تا چه حد خوب هستند آنها را بر اساس میزان برآوردن نیاز واقعی می سنجم .

5 – به این سئوالات اهمیت می دهم که : " نتایج ما باید چه باشند تا نیاز واقعی را برآورده سازند ؟ " " اگر طبق تصمیمخود عمل کنم چهاتفاقی خواهد افتاد ؟ " "و بعد چه ؟ و بعد از آن چه ؟ .... ؟"

6 – می پرسم بدترین نتیجه چیست ؟ بهترین نتیجه چه خواهد بود ؟ در مورد بدترین و بهترین نتیجه چه خواهم کرد ؟

تا چه حد می توانم بطورواضح محتمل ترین نتایج را پیش بینی کنم ؟ برای خودم ؟ برای دیگران ؟ آیا به تمامجوانبآن اندیشیده ام ؟ اینها سئوالاتی است که من باید واقع بینانه پاسخدهم .

7 – از عقلم مدد می گیرم و از خود یک سئوال عملی ( و سه وجهی ) می کنم : آیا ( با این تصمیم ) نیاز واقعی رابرآورده می کنم ؟ آیااز حق گزینشهایم آگاهم ؟ آیا به تمام جوانب آن اندیشیده ام ؟ ... آری ... یا ... نه؟ ( یادمباشد جواب فقط باید آری یا نه باشد )                        


[b][b]قسمت هشتم[/b] [/b]

خب آیا تا کنون قسمت اولروش « آری » یا « نه » به شما کمک کرد که تصمیم بهتری بگیرید؟

شاید به خود بگویید :
** استفاده از عقلم و پرسیدن سئوال اول از دو سئوال به من کمک کرده است تصمیم بهتریبگیرم بنا بر این چه احتیاجی به نیمه دوم دارم ؟
برای گرفتن تصمیم خیلی بهتر ،اکثر ما تصمیمی می گیریم یکی از دو کار را انجاممی دهیم ، یا از عقلمان استفاده می کنیم و یا به پیام دل گوش می سپاریم .
ولی بهندرت از هر دو سود می جوییم . بنا براین اکثر ما تصمیماتی ناتمام که بر اساس حقایقنا کامل قرار دارند می گیریم .

« نیمه دوم روش آری یا نهمشکل تر ولی با ارزش تر است »

قبل از آن که وارد نیمه دوم شویم ، بپرسید :

« چرا سئوال کردن از خود تا این اندازه یاری بخش است ؟

باید بگویم : زیرا سئوالات ما را وادار می کنند درجستجوی جواب برآییم ، اغلب تصمیم گیریهای ضعیف ما به خاطر آن است که در ابتدا چندسئوال ساده را از خود نمی پرسیم .

شاید بپرسید ، تفاوت بین « ساده » و « ساده لوحی » چیست ؟

« ساده لوحی » چیزی کمتر از آن است که به آن نیاز داریم ، یک جواب سادهلوحانه توهمی بیش نیست .
ولی« ساده »آن چیزی است که به آن نیاز داریم و نهچیزی بیشتر .
بنا براین جوابهای بهتر که بهآسانی نتایج بهتر ببار می آورند همیشه ساده هستند وگاهی به وسیله آنها می توان بهمشکلترین جوابها رسید . ولی یک بار که پاسخ ساده را یافتید بشکل جواب مسلم در میآید . تصمیم گیری بهتر اغلب وابسته به دیدن آن چیزی است که بعداً برای شما مسلمخواهد شد ، در موقع تصمیم گیری مهم بوده است .

مثال :

اشخاصی که در یک سرمایه گذاریزیان دیده اند اغلب به گذشته می نگرند و می گویند : کاشفقط کمی وقت صرف سئوال کردنبیشتر می کردم !

چرا اغلب از خود سئوال نمی کنیم؟

سئوال به زنگ ساعت می ماند کهمارا بیدار می کند .

ما را نسبت به چه چیزی بیدار می کند؟

نسبت به واقعیت . نسبت بهآنچه در پیرامون ما و در درون ما می گذرد .

تصمیمات مؤثر بر اساسواقعیات است . متأسفانه ما اغلب هر دو نوع تصمیم را می گیریم ، مؤثر و غیر مؤثر .

تصمیم مؤثر و غیر مؤثر چه تفاوتی با هم دارند؟

تصمیم غیر مؤثر بر اساس توهماتی که در زمان تصمیم گیری به آنها معتقد بودهایم ، اتخاذ می شود ، وتصمیم مؤثر براساس واقعیات گرفته می شود ،.علت خوب بودن تصمیم مؤثر این است که برای متمایز کردنتوهم و واقعیت ناچاریم سئوالاتی را برای خود مطرح کنیم و از طریق این سئوالات بهمرحله تشخیص برسیم .
سئوالات پرتوی روشنی بخش بر توهمات می افشانند که باعث وضوحآنها می شود .