چرا باید خودمان را دوست داشته باشیم؟ - نسخه‌ی قابل چاپ +- انجمن های تخصصی فلش خور (http://www.flashkhor.com/forum) +-- انجمن: علم، فرهنگ، هنر (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=40) +--- انجمن: پزشکی (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=57) +---- انجمن: روان شناسی (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=63) +---- موضوع: چرا باید خودمان را دوست داشته باشیم؟ (/showthread.php?tid=172605)

چرا باید خودمان را دوست داشته باشیم؟ - bOoOoOy - 11-09-2014 خودشیفتگی یک بیماری روانی و ناشی از عدم تعادل روان است. اصولا وقتی بیماری عارض می شود که تعادل امور جسم و روح بر هم بخورد. در مقابلخودشیفتگی وقتی ازخودمان بیزار باشیم دچار خود کم بینی و عدم اعتماد به نفس خواهیم شد. تعادل در توجه به خود باعث تعادل روان می شود. اگر شما خودتان را دوست نداشته باشید به بدنتان عشق نورزید وسعی نکنید آن را در اوج سلامت و زیبایی نگهداری، اگر مهر و محبتی به خودتان نداشته باشید چطور می توانید سایر انسان ها را دوست بدارید؟ در این گزارش 7 دلیل برای اینکه عاشق خودتان بشوید و به شکل تازه ای به خودتان بنگرید به شما معرفی می کنیم. 1 - کی عزیز تر از من؟! هیچ کس به شما از شما نزدیکتر نیست. موقع درد ها ،رنج ها، سختی ها و شادی ها خوب است که مصاحب خوبی داشته باشیم و کسانی که دوستشان می داریم کنارمان باشند اما حقیقت این است که یک نفر همیشه با ماست آن هم خودمان هستیم. پس چرا برای خودمان وقت نمی گذاریم. چرا هر ماده غذایی مضری را می خوریم و به خودمان احترام نمی گذاریم. همیشه به دیگران احترام بگذار و برایشان بهترین ها را آرزو کن. اما تو هم شایسته بهترین ها هستی اشکال ندارد بعضی وقت ها در بشقاب خورش زندگی گوشت هایش را برای خودت جدا کنی!!! 2 - اول و آخر تویی بهترین همسر، بهترین فرزند، بهترین خانواده، بهترین دوست تا کجا با تو هستند؟ آخر دنیا؟ً نه حقیقت این است که ما تنها به دنیا می آییم و تنها خواهیم رفت. در این مسیر خاطراتمان خواهند ماند پس در هر لحظه تلاش کن بهترین خاطرات را به جای بگذاری برای آرامش خاطر خودت برای نشاط روحت خودت را دوست بدار و به شکرانه حضورت در این جهان به دیگران کمک کن. 3 - ارتباطات اجتماعی ما انسان ها به عنوان موجوداتی اجتماعی خواهان ارتباط و دوستی با سایر همنوعان خودمان هستیم اما خیلی پیش می آید که در این مسیر موفقیت های مطلوبی به دست نمی آوریم. شاید برای خیلی ها عجیب باشد که مهم ترین عامل این است که ابتدا بتوانیدخودتان را دوست بدارید و برای خود احترام قائل شوید. ولی باید بدانید که ما اگر نتوانیم به خودمان عشق بورزیم، نمی توانیم دیگران را هم دوست بداریم و به آنان احترام بگذاریم. 4 - منحصربفرد بودن در کل دنیا فقط یکی از شما هست. حتی اگر خواهر یا برادر دو قلوی همسانی داشته باشید باز هم در کل دنیا یکی از شما هست! هیچ کدام ما بی نقص نیستیم و نخواهیم بود اما تک هستیم و خدایی داریم که عاشق ماست. پس چرا خودت را می آزاری و انقدر به خودت سخت می گیری؟ 5 - احساساتتان را بپذیرید هنگامی که خود را دوست بدارید و به خود عشق بورزید، بخش مهمی از این پذیرفتن بی چون و چرای خود، پذیرفتن احساسات نیز هست. هیچ گاه سعی نکنید در برابر هیچ احساسی مقاومت کنید. مهم نیست که احساس اندوه باشد یا خشم یا هر چیز دیگر. بکوشید آن را احساس کنید و قبولش داشته باشید. فقط با پذیرفتن احساس و درک اینکه این احساس از کجا نشأت گرفته است می توانیم از واکنش های منفی مانند ترس و خشم دست بکشیم و بار دیگر به آزادی و رهایی برسیم. هنگامی که در صدد انکار و حذف این احساسات برنیایید و خود را به خاطر داشتن این احساسات سرزنش نکنید بلکه آنها را درک کنید، در این صورت امکان دوست داشتن خودتان را فراهم می آورید. فرونشاندن و انکار احساسات ممکن است ما را بیمار کند. در شرایط فشار عصبی، نظام ایمنی ما به خوبی وظایف خود را انجام نمی دهد و در این شرایط سرکوب کردن ممکن است بسیار تنش زا باشد. آیا تاکنون اتفاق ناخوشایندی برایتان روی داده که خواسته باشید آن را فراموش کنید؟ هرچه بیشتر برای فراموش کردن چنین اتفاقاتی تلاش کنید، بیشتر ذهنتان را اشغال می کند. مثلا وقتی دوست تان با شما قطع رابطه کند و شما بخواهید به عمد به او فکر نکنید، ذهن شما به این سادگی نمی تواند خاطره او را فراموش کند و شما می بینید که جز او به کسی فکر نمی کنید. هرچقدر تلاش کنید، کمتر می توانید او را از ذهن خود دور کنید. این چرخه تلاش برای فراموش کردن و به یادآوردن، کاری بسیار دشوار است. وقتی تمام نیروی تان را صرف این فعالیت می کنید، نمی توانید در زمینه های دیگر- مانند کار، تحصیل و سلامتی- موفق باشید. شما نمی توانید از احساسات خود فرار کنید بلکه باید با آن روبه رو شوید و درکش کنید. اگر خشمگین هستید از خود بپرسید: «این خشم من از کجا آمده است و چرا چنین احساسی دارم؟» از کنار عمل یا سخنی که شما را خشمگین کرده بگذرید و به علت زیربنایی آن پی ببرید. علت ظاهری ناراحتی، به ندرت علت ریشه ای آن است. ریشه ناراحتی در خود شما پنهان است و درک آن مستلزم تلاش و بررسی است. نیاز اشخاص به رنجانیدن دیگران نیز اغلب ناشی از این حقیقت است که خود آنها به قدری رنجیده اند که تنها با رنج دادن دیگران می توانند احساس خوبی داشته باشند. وقتی کسی نسبت به ما خشم می ورزد، ممکن است خشم او ناشی از احساسات سرکوب شده و در بسیاری از موارد ناشی از هراس او باشد. اما ما باید سعی کنیم با خشم دیگران به شیوه متفاوتی برخورد کنیم. اگر بفهمیم و مسائل را آنگونه که هست درک کنیم، می توانیم با میل به جنگیدن متقابل، برخورد کنیم. این میل به فهمیدن به جای میل به جنگیدن، نشانه رشد بیشتر ماست. 6 - با خود ملایم، با محبت و صبور باشیم اشكال بسیاری از ما این است كه همیشه می خواهیم فوراً به همه چیز برسیم. مثلا در یک روز خود را دوست بداریم. شاید نتوانیم در عرض یك روز خود را كاملاً دوست بداریم، ولی می توانیم هر روز خود را كمی بیشتر دوست داشته باشیم. اگر هر روز به خود كمی بیشتر عشق بورزیم بعد از دو یا سه ماه در مسیر "خود دوستی" پیشرفت شایانی خواهیم داشت. 7 - " دوست داشتن دشمن، آسان است اما دوست داشتن خود مشكل." تو خودت را خوب می شناسي پس چگونه مي توانی خودت را دوست داشته باشي با این همه اشکال ؟ اگر هر جور بيماری جسمی يا روحی يا فكری به سراغتون اومده يعنی به حد كافی خودتون رو دوست ندارين! اگه هنوز هم به وجود اين ديو در درونتون شك دارين ، صادقانه به خودتون بگين، چند بار تا حالا به خودتون گفتين :" خيلي دوستت دارم؟ چون بي نظيری! " و در مقابل اون چند بار به خودتون گفتين :"همه اش تقصير خودمه! باز خراب كاري كردم ! و..." پس اين رو به عنوان يك قانون به خاطر بسپرين : قانون : هر گونه عذاب ( جسمی، روحی و فكری ) به دليل انزجار از خويشتن و احساس گناه است. دست كشيدن از اين نفرت و انزجار، حتي مرض سرطان را نابود مي كند." پذيرش خود" كليد دگرگونيهاي مثبت است.احساس گناه، همواره جويای مجازات است و مجازات درد می آفريند. (پس هر دردی كه در بدن، روح، فكر و احساستون دارين، يا دردی كه از برآورده نشدن آرزوتون حس می كنين، به همين دليله.)