-

هوووی به عموی خودت توهین نکنا!!
حالا خوبه خودت میگی عموی منه
-خوب بابای منم هست دیگه
-اااخوب شدگفتی حواسم نبود
-خیله خوب بامزه نمی خواد سرمنوگرم کنی که دیربه دکتر برسی زود بااااش
-چشم قربان
{خندید و هیچی نگفت!داشتیم باهم دیگه میومدم پایین که یک دفعه ای رزا وایستاد وروبه من گفت
-فقط نفس؟؟؟؟!!!
-بازچیه؟؟؟؟
- نمی خوام مامان وبابای هیچ کدوممون ازاین ماجرای دکتر چیزی بدونن باشه؟
- اوووف باشه باباترسیدم گفتم چی شده تازه ماکه یک جلسه بیشتر نمی خوایم بریم پس لزومی نداره بگیم
-ازدست این لجبازیای تونفس باشه ممنون حالا بیابریم
-باشه!!!!!!!!!!
وقتی اومدیم پایین دیدم مامانم روی مبل نشسته داره tvنگاه میکنه
- سلام برمامان گل خودم وسلام برخاله ی دخترخاله ی خودم
-سلام بچه ها >نفس چه خبرته بابادختربزرگ شدی دیگه 22 سالته
-مامانم مهم اینه که دل بچه باشه
{رزاباخنده گفت -که البته توهم مخت وهم دلت بچه ست
مامانم باخنده روبه دوتامون گفت - خیله خوب حالا برین بیرون به جای این که سر منو بخورین
-باشه مامان جان بیرونمون کن!!راستی مامان منو رزابرای ناهار نمیایم
-باشه عزیزم ماکه عادت داریم فقط بچه ها شب خاله مرجان تونو مینا هم میان
-اه مامان نمیتونستی فقط خاله مینا{مامان رزا}رودعوت کنی
-نه دوتاشون خواهرامن چرادعوتشون نکنم
-باشه مامان من اصلاهرچی شمابگی بحث کردن باشما فایده نداره
-پس خدافظ خاله
-خدافظ بچه ها
ازدرخونه که بیرون اومدیم به رزاگفتم- رزاا!!
هوم؟؟
من خیلی این خونه وباغو دوست دارم بهم یک آرامش عجیبی رومیده
-چیکارکنم؟
-ا بیتربیت !
-خوب بخشید حالاعزیزم بدوبریم که دیرشد
-باشه ولی هستی تاجای ماشین من مسابقه بدیم
-آراهستم
{همین که می خواستیم شروع کنیم به دویدن یک دفعه قلبم وایستاد

 

دست رزاتوی دستم بود برای همین سریع فهمید که حالم خوب نیست . فشارخودشم که خود به خود پایین هست بادیدن رها پایین ترافتادباصدای خفه ای که به زحمت خودمم میشنیدم گفتم
-رزا اصلابهش محل نده بیامسابقمونو بدیم {1و2و3...}باشماره ی سه من دوتامون شروع کردیم به دویدن وازجلوی رهاکه اون لبخند احمقانه روی لبش ماسیده شده بود گذشتیم فقط توی لحظه آخرکه داشتم از کنارش رد میشدم شنیدم که گفت
-مثل همیشه ازم فرارکن ولی بالاخره هم خودت وهم اون پولای نازنینت مال من میشه
{این حرفارو دیگه داشت داد میزد طوری که منورزا که رسیده بودیم دم ماشین قشنگ میشنیدیم.وقتی درماشینوبازکردیم دوتامون طقریبا ولوشدیم روی صندلی های ماشین ازتوی آینه که خودمو نگاه کردم دست کمی ازبابابزرگ خدابیامرزم کهلحظه آخردیده بودمش فرقی نداشت به رزاکه نگاه کردم یک لحظه واقعا ترسیدم آخه رنگش خیلی پریده بود باصدای کم جونی گفتم
-رزاجون حوبی؟
باصدای لرزونی جواب داد
-آره عزیزم خوبم ولی توصاف بشین چون رها هنوزداره نگامون میکنه
-باشه چشم فقط توام زودتربروکه بهقول خودت دکترپریداا!!
دوتامون خندیدیم ولی اینقدرخندمون مصنوعی بود که فقط لبامون کج شد

***

-ببین نفس رسیدیم تازه شانس آوردیم 5دقیقه هم زود تررسیدیم بلند شو بریم
-اینه ساختمونش؟؟؟
-آره تازه مثل اینکه کل ساختمونشم مال باباشه
-زپلشک پس باباش عمرنوح کرده !!!!ولی عجب پیرمردپولداری!!!!میگم هستی تورش کنیم؟؟؟
-هیف که من ازدکتر جماعت خوشم نمیادمال خودت خوشگلم
-حیف شد پیره{اینبار دوتامون واقعا خندیدیم وسعی کردیم مثل همیشه ناراحتیامونو سریع فراموش کنیم}
پشت درمطب که رسیدیم دیدم روی یک برد زده:دکترشهاب راد متخصص روانشناسی
-اه اه اه رزا اسم وفامیلشونگاه کن شهاب راد فکرکنم ازاینایی باشه که اسمشو عوض کرده !چیش اصلا خوشم نمیادپیرمردعقده ای اصلابیا برگردیم
-ای بابااین بدبخت ازکجامیدونست که توازدوران راهنمایی ازاسم شهاب بودی حالابیابریم قرارشداگه خوشمون نمیومددیگه نیایم
-باشه بیابریم {واردمطب که شدیم خیلی تعجب کردم صلافکرنمیکردم که مطب یک دکتر روانپزشک اینجوری باشه تمام دیورانارنجی و زردبود که باخط های قرمز روش ازشعرای حافظ باخط نست علیق نوشته شده بود.که وقتی واردشدیم یک آرامش عجیبی بهم داشتم همینجوری سرمو میچرخوندم که چشمم خورد به یک میزکه گوشه سالن بود ولی کسی پشتش نشسته بود حدص زدم که باید میز منشی باشه با رزارفتیم روی صندلی ها نشستیم داشتم به مریضایی که روبه رومون نشسته بودن نگاه می کردم که دریک اتاق باز شدو یک خانوم نسبتا مسن اومدبیرونو رفت پشت همون میزه نشست سرشو که بالا گرفت چشمش به ماافتادویک لبخندمهربون زد وگفت
-بفرمایید
منورزابلندشدیم من فقط سلام کردم ولیرزا گفت
-سلام ببخشید مابرای ساعت1:45وقت گرفته بودیم
-بله خوش اودیدمیشه فامیلتونوبگید؟
-نفس امیری ورزا امیری
-خانوم امیری لطفابنشینید مریض که اومدبیرون شمابرین تو
-ممنون مرسی
{بارزادوباره رفتیم روی اون صندلی هانشستیم یک 5دقیقه ای منتظرشدیم که دراتاق باز شدو یک دخترو پسرجوون اومدن بیرون ماهم بااشاره خانوم رئوفی{منشی}رفتیم تو وقتی درو بازکردیم نزدیک بود ازخنده منفجربشم چون نه تنها دکتریک پیرمرد هاف هافو نبودبلکه یک جوونه فوق العاده خوشتیپ حودا29-30 ساله بود به رزا یک نگاه معنی دارکردم که خندش گرفت ولی جلوی خودشو گرفت باصدای دکتر به خودمون اومدیم

-

بارزاکه ارمطب اومدیم بیرون زدیم زیرخنده رزاباخنده گفت
-عجب پیرمردهاف هافوی چشم وابرومشکی جذابی
-وقدبلند
-بعلهههههههههههههه
دوباره دوتاییمون زدیم زیرخنده که دوباره رزاگفت
-ولی خیلی پروو ها (درحالی که سعی میکرد صداشو شبیه اون کنه گفت
-وقتی واردشدین بااون دوتا چشمای رنگیتون زل زدین به من !!آخه مردیکه به توچه؟؟؟؟
-ای باباحالاتوچرا اینقدرجوش میزنی ؟ولش کن بابا
-آرا بیخیخی بابا
-میگم رزااااااا؟
-بناااااااااااااااااال
-بیتربیت
-خیله خوب قهرنکن حالابخشید بفرماییدسرکارخنوم نفس امیری
-جونم برات بگه که دلم برای سپهرتنگ شده میای بریم کافی شاپش؟؟؟؟؟
-آره راست می گی دل منم براش تنگ شده پس سوارشوبریم
(وقتی میخواستم سوارشم نمی دونم چراولی ناخداگاه برگشتم ه بسمت پنجره دکتر.وقتی نگاه کدم دیدم شهابم پشت پنجره است وداره به مانگاه میکنه وقتی نگاه منوبه خودش دید ازهمون فاصله هم دس پاچه شدنش معلوم بودولی خیلی سریع ب خودش اومدو دست تکون داد منم براش دست تکون دادم و سوار ماشین شدم ورفتم

شهاب

خاک توسرت پسره ی احمق آخه واسه ی چی رفتی پشت پنجره اصلا واسه ی چی نفس برگشت سمت پنجره مطب من اه ولی عجب چشمایی داشت این دختر (باصدای زنگ گوشیش به خودش اومد)
-الوسلام خشایارخوبی
-به به شهاب خان چطوری دیگه سری به مانمیزنی؟
-خوبم خشایارجان شرمندتم به خداسرم خیلی شلوغ شده
-اشکال نداره دیگه ماعادت کردیم
-خشایارمیخواستم ببینمت
-ا چه عجب بالاخره یادی ازماکرد ولی حاضرم شرط ببندم که باهام یک کاری داری نه؟
-تروخدا خشایار ببین یکمی گیج شدم
-دیدی گفتم کارم داری ولی باشه چشم من تایک ساعت دیگه میام جای همیشگی -باشه پس منم خودمو میرسونم
-پس تا یک ساعت دیگه بابای
-بای
(ازاتاقاومدمبیرونوروبهخان� �مرئوفیگفتم
-خانوم رئوفی امروز اگه میشه وقت تمام مریضامو کنسل کنین
-باشه چشم آقای دکتر
-پس فعلاخدافظ
-به سالمت جناب دکتر
(وقتی ازمطب اومدم بیرون می خواستم برم سمت ماشین ولی اصلاحس روندنونداشتم برای همین پیاده شروع کردم به قدم زدن وقتی رسیدم دم در کافی شاپ مک ومن وقتی رفتم تو دیدم خشایارجای همیشگمون نشسته تامنو دید برام دست تکون داد منم براش دست تکون دادم رفتم جلو
-سلام پسرمعلوم هست کجایی قراربود یک ساعت دیگه اینجا باشی الا من نیم ساعته اینجا معطل توام
-سلام ببخشید پیاده اومدم دیر شد

بیا ببینم مثل اینکه مسئله خیلی جدیه برای خاله وعمو مشکلی پیش اومده؟

-نه اونا خوبن اتفاقا میگن چراخشایاراینقدربیمعرفت شده ودیگه سری به ما نمی زنه

-معذرت خواهی کن ازطرف من

-بروبابا چه مودب شدی !!!
-من موودب بودم ولی جدا تعریف کن ببینم چی شده؟؟
-ببین امروز توی مطب نشسته بودم و منظر مریض بعدی که درباز شدو دوتادختر وارد شدن قیافه هاشون خیلی خنده دارشده بودمعلوم بود دارن جلوی خندشومیگیرن چون صورت جفتشون قرمز شده بود

-چه شکلی بودن

-خیلی! نمیگم فرشته بودن ولی خیلی ناز بودن نمیدونم خشایارولی وقتی چشمای آبیشو دیدم دلم یک جوری شد
-خب بعدش
-بعدش یک ذره بانفس..
-نفس؟؟؟؟؟
-آره اسم چشم آبی نفس واسم چشم خاکستریه رزا
-اوو خب ببخشید وسط حرفت پریدم
-خواهش میکنم داشتم میگفتم کلی بانفس کل کل کردم دخترحاضرجوابیه بعدش یک حرفی زدم که خودمم توی شکش موندم
-چیییییییییییییییییییی؟؟؟؟ ؟؟؟
-گفتم وقت مریضام محدوده بیرون همدیگرو ببینیم
-نههههههههههههههههه!!!
-آره !نمی دونم چی شد که این حرفو زدم
-حتما اوناام زدن توی دهنت
-نه اتفاقا حرفموباورکردن وقبول کردن
-ولی توکه هیچوقت بامریضات بیرون نمیرفتی
-به خدا نمی دونم خشایار خیلی عصبیم
-حالا بیخیال این دفعه رو بروازدفعه دیگه توی مطبت قراربذار
-باش...
(باصدای زنگ smsحرفمو نصفه کذاشتم وبه گوشیم نگاه کردم از یک شماره ناشناس بود نوشته بود
-سلام دکتر خوب هستین؟
-کیه شهاب
-خشایار یکی از یک شماره ناشناس برام زده سلام دکتر خوب هستین
-خوب براش بزن شما؟
-باشه همونوبراش زدم ومنتظرشدم ببینم این کیه
بعدازدودقیقه جوابش اومد که گفته بود
-یک دوست که اسمشم عسله
-اوه اوه اوه شهاب فکرکنم گیر یک دخترشرو شیطون افتادی
--خشایارچرا من فکرمیکنم که این دختره نفسه؟
-برووبابادیووانه شدی پسر خل شدی جدا همه ی حرفارو نفس میشنوی
-نه جدا
-باباشهاب توتاحالایک دفعه بیشتر باهاش حرف نزدی چجوری میتونی بفهمی که اون نفسه
- مثل اینکه یادت رفته من خیرسرم روانپزشکما!!!!
-خب حالا اون بدبخت اون ور تلف شد
-خب میگی چی بزنم
-بزن که میخوام ببینمت
-چییییییییییییی؟
-مرض کرشدم
-دیوونه شدی
-بودم ولی جدا بزن ببینیم این کیه که میشناستت
-باشه چون میخوام بدونم این نفسه یانه
-اینم خوبه بزن
-باشه

 

همونو براش زدم ومنتظر شدم که جوابش اومد
-باشه دکی جون پس قرارمون فردا بستنی شاد جای پارک..

-خشایار تومیدونی پارک... کجاست؟
-عجیبه منوتوبیشترپارکارومیشناسیم ولی تاحالا اسمش به گوشم نخورده حالااشکال نداره توبزن باشه برات پیداش میکنم!
-باشه
براش زدم باشه پس تافردا ساعت 1 بای
-بای

نفس

بعدازاینکه باشهاب دست تکون دادم رفتم توی ماشین نشستم رزاهم پشت رل نشست
-خب نفس به نظرتو الان کجابریم که ازدست مهمونای ناخونده درامان باشیم
-اممممممممممممم..... آها فهمیدم بریم کافی شاپ آسمان پیش سپهر
-ایول بالاخره یک باریک حرف درست توی زندگیت زدی
-برووگمشو دخترخاله بیشعور
-دخترعمو!!!!!
-چه فرقی داره
-هیچی
-پس حرف نزن راه بیفت بچه پروو پشت ماشین من نشسته غرم میزنه!!!!
-ایششششششششش خصیص
-خسیس باباته
-وعموی تو
-اصلا بحث کردن باتو فایده ای نداره
- باریک

توی راه داشتم به سپهر فکر میکردم سپهر یکی ازبهترین دوستای ما توی چند سال اخیربود اون صاحب کافی شاپیه که منو رزا میرفتیم توش یک جورایی پاتقمون شده بود داستان آشنایی ما ام اینجوری شروع شد مادیگه پای صابت کافی شاپ شده بودیم وشهابم هرموقع مارومیدیدباخنده ازمون پذیرایی میکرد ودرحدیک سلام و خداحافظ بیشتر نبود تایک روزی که منو رزا نشسته بودیم وداشتیم میخندیدیم که دوتاپسر تازه به دران رسیده مزاحممون شدن سپهرم بااونا درگیرشد و اونجاشروع دوستی ماسه نفر بود سپهرخیلی پسرخوبیه توی ان سالاجای برادرنداشته منو رزاروبرامون پرکرد همیشه یک راهنمای فوق العاده برام بود
-نفسم!ازعالم هپروت بیابیرون رسیدیم
-ها؟
-ها نه و بله ؟معلوم نیست توی فکرکی بودی که اصلا صدای منونمیشنیدی
-بی مزه داشتم به آشناییمون باسپهرفکرمیکردم
-آها
-کوفت بیا بریم تو پختم ازگرما بعدتواینجانشستی بامن سرفکری که توی مخم بود بحث میکنی؟
-خیله خوب حالا چرا میزنی /بیابریم تو
بارزارفتیم تو سپهرتامارودید خیلی خوشحال شدولی به روی خودش نیاورد میدونستم میخواد اذیتمون کنه .اومدجلوروبه ماگفت
-به به سلام خواهرهای افسانه ای میگم چراازصبح دلشوره دارم نگو قراره دوتا اجنه پا بزارن اینجا
(چون میدنستیم شوخی میکنه ناراحت نمیشدیم ازدستش برای همین گفتیم
-آره دیگه ماام گفتیم خیلی توی این یک ماهی که ماروندیدی بهت خوش گذشته امروزبیایم که رودل نکنین
-خوشم میاد اززبونت نفس خانوم یک میلی مترم کم نشده
-توخماریش بمون که زبون من کوتاه بشه
-ببینیم وتعریف کنیم حالا بووین برین سرجاتون بشینین کهمنم بیام باهم بحرفیم
-باشه پس مارفتیم
منورزا همیشه میریم پشت یک میزی که سه تا صندلی داره میشینیم و خیلیم جاش دنجه به قول سپهر اونجامخصوص منو رزا و هیچوقت سپهرنمی ذاره کسی اونجا بشینه باصدای نفس به خودم اومدم که میگه
-وااااااااااااااااااااای رزا اونجارونگاه کن
-کجارو ؟
-بابا میزودارم میگم نگا چقدر تمیزه این که نمی دونست ما بعد از یک ماه کی میخوایم بیایم!
قبل از اینکه من جوابشو بدم صدای سپهر از پشت سرمون اومد :
-تمام این یک ماه به امید اینکه خواهرام دوباره سری بهم میزنن این میزو تمیز میکردم
-آخی نفس فدای داداشیش بشه تو اینقدر احساساتی بودی و ما خبر نداشتیم ؟
دوباره شد همون سپهر شیطون همیشگی وگفت:
-برووبابا حالامن یک چیزی گفتم بیاین بشینین ببینم چیکارکردین شماوروجکا توی این یک ماه چی کارکردین؟

ببین ماالان مثل همیشه آخروقت نیوومدیم تومیخوای کافی شاپو به امون خداول کنی
-نگران نبش هنوزکمال همنشینی باشمادوتا اونقدر روم تاثیرنذاشته که کافی شاپ رو ول کنم اینجا بشینم سینا هستش
-ا مگه دادشت از کیش برگشت
-آره یک سه هفته ای میشه
-چشمت روشن
-مرسی ممنون
منو رزا داشتیم از اتفاقای این یک ماه اخیر براش تعریف میکردیم و کلیم خندیدیم که یکدفعه ای دیدیم از پله ها یک پسر خیلی خوشتیپ وفوق العاده شبیه سپهر اومد بالا روبه مابایک حرکت خنده دار خم شدوگفت
-سلام خانوما به کافی شاپ خوش آمدید
بعدروبه سپهر گفت
-داداشی اگه میشه به دوست دخترات بگوآروم تربخندن کسایی که اون بالان خیلی بد دارن اینجارو نگاه میکنن!اا راستی سپهر این همون میزه نیست که نمیزاشتی کسی از 2کیلومتریش رد بشه و وقتی این میزو تمیز میکردی تا 3 ساعت بعدش افسردگی میگرفتی؟ چیه چرا هی چشم وابرومیای ؟آها نباید اینارومیگفتم؟

وقتی سینا داشت این حرفارومیزد منو رزا غش کرده بودیم ازخنده سپهرم معلوم بود خندش گرته ولی به روی خودش نمیاورد سپهر باصدایی که سعی میکرد جدی باشه ولی اصلا موفق نبود گفت
-دوست دخترچیه وروجک این دوتا خواهرای منن
-ا اینا خواهرای ماان نگفته بودی مامان بابا سرپیری هوس شیطونی کردن !ولی یک سوال من کلا 2ساله رفتم کیش اینا حداقل 20 سالشون هست یک جای کارمیلنگه تازشم منو تو ومامان وبابا هممون چشم وابرو مشکی باموهای پرکلاغیم پس چرا این دوتا اینقدربورن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
- وواااای سینا چقر فک زدی سرمون رفت درضمن نمی خواد زبون بریزی زود ترکارتو بگو برو
-ا بیتربیت هیچی بیکار بودم گفتم بیام یکذره خودشیرینی کنم برم
-خب خودشیرینیتو کردی هری
-باز توبی ادب شدی
-دادشم لطفا بروو
-این ینی اینکه اگه نرم فردا جنازم میره پیش دوست دخترم
-چقد توباهوشی
-اوه اوه اوه پس فعلا خدافظ شما
وبه حالت دورفت پایین منو رزا هنوز داشتیم به این دوتا برادر میخندیدیم که سپهر باخنده گفت
-اینو ولش کنین تاجایی که من یادمه نفس توباید الان به این آق دکتر بزنگی نه
-آخ قربونت سپهرخوب شد گفتی
- خاهش میکنم میکنم
-خب بچه ها به نظرتون چی بزنم؟
رزا گفت
-بگو سلاآق دکتر خوب هستین این شماره منه
-خوبه سپهر
-وقتی رزاخانوم میگن من دیگه چیکارم
-برووخواهرزلیل
-چاکریم
دوباره خندیدیم ومن همون sروبرای شهاب راد فرستادم بعدازچنددقیقه ازظرفش sاومدکه زده بود
-شما؟
میخواستم بزنم نفسم که سپهر گفت
-صبرکن نفس!!
-واچرا ؟
وقتی نگاش کردم دیدم چشماش داره برق شیطنت میزنه حدسم درست بودچون بلافاصله گفت
-بیا یکذره سرکارش بزار
رزاام باخوشحالی گفت
-سپهرراست میگه نفس کلی میخندیم براش بزن یک دوست که اسمشم عسل
-ایوول بچه ها آدم دوتادوست مثل شما داشته باشه حسابش با کرامل کاتبینه
-بی مزه
-خیلی خوب ببخشید ولی جدی اینو بزنم براش
-آره دیگه بزن
-باشه
همون sکه بچه هاگفتن وزدم ومنتظرشدم
بعداز چنددقیقه جوابش اومدکه گفته بود
-میخوام ببینمت!!!
سپهرباخنده گفت
-اوه اوه اوه آقارو
-خب حالابزنم نه یا باشه
-بزن باشه
براش زدم
-باشه فقط چجوری باید بشناسمت؟
بعدبرام زد
-من یک تیشرت سفید باسویی شرت مشکی تنمه پس تافردا ساعت 1 باااای
-بای
نمی دونم چرا ولی ازاینکه قرارگذاشت که ببینتمون یک جورایی نااراحت شدم !بعدازاون smsبازی یک ذره دیگه ام موندیم بعدش بلند شدیم که بریم
رزاگفت
-خب سپهر جان خیلی زحمت دادیم دیگه بریم که فکرکنم مهمونا رفتن
منوسپهرباهم گفتیم
-انشااله
وهرسه خندیدیم وهرسه رفتیم پایین که دیدیم سینا داره با دوتادختر میخنده ولی تا سپهرو دید سریع خودشوجمع کردو اون دوتا دختر رو دک کرد سپر باخنده گفت
-پسرجان توچرا منو جلوی این دوتا اجوج مجوج یک غول بیابونی نشون میدی من چی کار به دختربازی تودارم
سینا باقیافه متعجب گفت
-ا فهمیدی قصدم چی بود
-خر که نیستم میفهمم
منو رزا وسینا باخنده یک صداگفتیم
-بلا نسبت خر
-خیلی نامردین اجوج ومجوج تاچشمتون به داشم خورد منو فراموش کردین
-صد دفعه گفتم به ما نگو اجوج و مجوج بچه پروو بعدشم تو داداشی گل ما هستی راستی سپهر بابا و عمو میگن این وروجک کجاست ؟
سپهر با قیافه متعجب گفت
-وروجک دیگه کیه ؟اگه منظورشون منم که بنده آقاسپهر گلم
منو رزا باهم گفتیم
-عقققققققققققق
وپا به فرار گذاشتیم مثل همیشه که درمیرفتیم دوباره برگشتیم پیششون که دیدیم سینا روی صندلی ازخنده غش کرده و سپهرم دست به سینه دم در منتظره ماام باخنده برگشیتیم و باسینا دست دادیم و خدافظی کردیم باسپهرم دست دادیم که ازحرصش همچین دستمونو فشار داد که جیغ جفتمون رفت هوا شانس آوردیم کافی شاپ خلوت بودکسایی ام که بودن مشتریای صابت کافه بودن و عادت داشتن به کارای ماسه تا خلاصه بعد ازخدافظی رفتیم سوار ماشین شدیم و به سمت خونه راه افتادیم وقتی به خونه رسیدیم ساعت 7:30شده میدونستیم که اگه بریم حتما تاالان خاله مرجان اینارفتن خونه ی خودشون ووقتی رسیدیم دم در دیدیم درست حدس زدیم وقتی رفتیم تو یک سلام باجیغ زدیم که مامانامون نیم مترازجاپریدن ولی هم بابای من هم بابای رزا چون عادت داشتن خیلی خونسرد جواب سلاممون رودادن یک نگاه به دوروبرکردم دیدم مامان و خاله مینا دارن با هم حرف میزنن بابا و عمومعینم دارن شطرنج بازی میکنن من رو به باباوعموگفتم
-راستی سپهرسلام رسوندو گفت خیلی آقا وباشخصیته
بابامو عمو باهم زدن زیرخنده هم بابام هم عمو سپهرو خیلی دوسش داشتن و بااین که سنشون خییییییییییییلی بیشتراز اونه ولی همیشه سپهر پایه تفریحای بابامو عمو وهمیشه سربه سرشون میذاره برای همین توی خخانواده ما به غیراز خانواده خاله مرجان همه عاشق سپهرن !
منو رزا باهم رفتیم توی اتاق من رزا روبه من باجدیت گفت
-نفس چرامن حس میکنم توازاین که شهاب پیشنهادبیرون رفتن دادناراحت شدی؟
-نه داری اشتباه میکنی
-باشه من اشتباه میکنم ولی هرموقع باخودت روراست شدی من هنوزخواهرت و مرحم رازاتم حالا برای فردا می خوای چی کارکنی؟
-هیچی دیگه میریم سرقرار بعداونجابراش تعریف میکنیم
-باشه اینم فکرخوبیه الان میخوای چی کار کنی؟
-می خوام بخوابم
-ای خدا توچراهمیشه از24ساعت26ساعتشوخوابی؟
-مثل تو خوبه که کلا درطول شبانه روز فقط 6ساعت میخوابی
-بازتوخوابت میاد سگ شدی؟
-چه خوب فهمیدی
-باشه پس من رفتم بای
-بای جیگری

صبح که بیدارشد خورشید هنوز طلوع نکرده بود معلومه دیگه دیشب ساعت 7 بخوابم الان بلند میشم میدونستم رزا الان بیداره کلااین بشرخواب نداره ولی اینقدرکسل بودم که حال نداشتم ازراه مخفی برم توی اتاقش برای همین باخودم گفتم یک نیم ساعت دیگه بخوابم بعد بلند میشم دوباره خوابیدم ولی بانور خورشید که میخورد توی چشمم بیدارشدم به گوشیم نگاه کردم
-اوه اوه اوه ساعت12شده که من هنوزهیچکارنکردم سریع بلند شدم که یادم اومد روی گوشیم پیغام یک sاومده بود بازش کردم دیدم ازطرف شهابه برام زده بود که
-سلام عسل خانوم من الان جاییم که از اینجا درست آدرسونمی دونم میشه آدرس دقیقشو برام sکنی؟
بعدازکلی خندیدن به این طبیعی کردن شهاب براش آدرس پارکو فرستادم ولی مطمعنئانمی تونست بستنی فروشی روپیداکنه آخه بستنی فروشی توی یک کلبه است
بعدازاینکه حموم رفتم اومدم بیرونو سریع موهامو بالای سرم بستم و یک مانتو کوتاه وخنک آبی پوشیدم بایک شال و شلوارسفید سریع رفتم پایین دیدم رزا ام نشسته خیلی جالب بود اکثراوقات منو رزا بدون اینکه هماهنگ کنیم تیپمون شبیه هم بود رزاام مانتوش مثل اتوی من فقط خاکستریش بود بایک شلوار دقیقا مدل شلوارمن مشکیش بود باهم سلام واحوال پرسی کردیم و سریع ازخونه زدیم بیرون من یک کفش اسپرت آبی پوشیدم رزاام یک کفش مشکی توی راه جریانsشهابو براش تعریف کردمو کلی بارزا خندیدیم
وقتی رسیدیم ازپشت شهابوشناختم داشت ازاینو اون سوال میکرد که بستنی فروشی...کجاست ماباخنده رفتیم جلو

باجیغ گفتیم
-سلام دکتر
شهاب باوحشت برگشت سمت ما ووقتی دیدماییم نمی دونم چرا ولی برق چشماش یک چیزی توی مایه های اعتمادبه نفس بود حالا برای چی اله اعلم
-وای دخترا ترسیدم
رزا:خب ببخشید
شهاب:خواهش میکنم این حرفونزدم که معذرت خواهی کنین
من:راستی دکترشمااینجا چیکارمیکنین؟
شهاب:امممم راستش بادختر خالم قرار داشتم
منو و رزا یک نگاه معنی دابهم کردیمو من باخنده روبه رزا گفتم
-رزاجون توخبرداشتی که ما به غیراز رها ورامین یک پسرخاله دیگه ام داشتیم؟
انتظارداشتم شهاب تعجب کنه ولی باکمال حیرت دیدم که اون برق چشماش پررنگ تر شد
شهاب:ا پس شما دوتا بودین ؟
رزا:کی دکتر؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
شهاب:همون کسی که اسمش عسل بودو به من smsداد
من:تقصیرمن نبود دکتر وقتی شما گفتین "شما"رزا گفت بیا دکتروسرکارش بذاریم(نمی دونم چرا ولی توی اون لحظه دوست نداشتم اسمی ازسپهر بیارم)
شهاب:به رزاخانوم نمیاد ازاین شیطونیا بکنن
من:دستتون دردنکنه دکتر ینی به قیافه من میاد؟
شهاب:کم نه!
خودش و رزا خندیدن خودمم خندم گرفت
رزا:خیله خوب حالابیاین بریم توی بستنی فروشی پختم ازگرما
من:باشه بریم
وقتی وارد بستنی فروشی شدیم رفتیم پشت یک میز چهارنفره نشستیم
گارسون:خوش اومدید چی میل داری
رزا:بستنی باطمع قهوه
من:شیرموز غلیض
شهاب:منم شیرموز میخورم
من-آخ جون بالاخره یکی پیدا شد سلیقش مثل من باشه
شهاب خندیدو هیچی نگفت !بعدازاینکه سفارشامونوخوردیم شهاب گفت
-خب حالاکه باهمیم فرصت خوبیه که یکذره ازماجرارو تعریف کنید
من:باشه اتفاقاپیشنهادخوبیه آماده شنیدن هستین؟
-البته
من:خب اول ازنسبتامون بهتون میگم وازجایی شروع میکنم که زندگی منو رزا عوض شد :
ماخانواده کم جمعیتی داریم مامانم دوتا خواهر داره به اسم های مینا ومرجان بابامم فقط یک برادرداره به اسم معین خاله مینا باعمومعین ازدواج کرد وفقط رزا بچشونه منم تک بچه ام ولی خاله مرجان باپسرخالش عموامیر ازدواج کرد که اسم بچه هاش رها ورامین ماهممون به همراه مامان بزرگمون(مامان مامانم)توی یک باغ 3000متری زندگی میکنیم رهاو رامین دوقولوهستن ودوسال ازمابزرگ ترن ولی برای کنکور نمیدونم چرا دوسال صبرکردن بعدباماها کنکوردادن وجالبیش به اینه که 4تایی توی یک رشته ینی باساتان شناسی قبول شدیم ومامان بزرگم به افتخارما یک مهمونی بزرگ ترتیب داد وتوی مهمونی بدون اطلاع به ماها اعلام کنه گفت که میخواد برای ادامامه تحصیل ما .,همه ی چهار نفرمونو بفرسته مصر !خانواده من و خانواد رزا اصلاازاین موضوع خوشحال نبودن ولی خانواده خاله مرجان بادمشون گردومیشکستن خلاصه بعدازکلی رفت و آمد مامان و بابای من ورزا هیچ تغییری ایجادنشدازاونجایی که همیشه آخرین حرفو مامان سلطتنت(مامان بزرگم)میزد بالاخره راضی شدن. منورزا کلاازاول ازاین دوتاپسرخاله هامون زیاد خوشمون نمی اود وحالاکه فهمیده بودیم باید چهارسال لیسانسمونو بااونا توی یک کشورغریب زندگی کنیم زیادکه چه عرض کنم اصللاراضی نبودیم ولی چه میشه کرد وقتی مامان باباهامون نتونستن کاری برای ماانجام بدن خودمون میخواستیم چی کار کنیم !بابای منورزا یک هفته قبل از سفرمون رفتن مصر که برای ماها خونه بخرن وازهمه ی نکات بدتر این بود که باید ههمون توی یک خونه زندگی میکردیم خلاصه یک هفته ام باسرعت برق وباد گذشت فقط یک چیزی که منو رزارو خیلی به شک می انداخت نصیحت های بی اندازه خاله مرجان و عموامیر به رها ورامین بودونگاه خیره اون دوتا به ما بود!!
وقتی حرفم تموم شد سرموگرفتم بالا دیدم رزا داره یواش یواش گریه میکنه و شهابم دستشو گذاشته زیر چونش وزل زده به من واخماش توی همه وقتی نگاه منوبه خودش دید یک لبخند زد جعبه دسال کاغذی رو به سمت رزا گرفت رزا تشکرکرد ویکی برداشت بعدبه سمت من گرفت
من:چرامن منکه احتیاج ندارم
شهاب باخنده:خانوم خانوما یک دستی به صورتت بکشی میفهمی که احتیاج داری
خوشم اومدازاینکه بهم میگه خانوم خانوما !یک دست به صورتم کشیدم دیدم خیسه وای من کی گریه کردم باصدای شهاب به خود اومدم
-الووونمی خوای برداری دستم شکست ها!!!!!!!!!
-ببخشید داشتم باخودم فکرمیکردم
-اون که معلوم بود ولی داشتی به چی فکرمیکردی
-به این که من کی گریه کردم
خندیدوگفت
-نه جدا
-به خداشوخی نکردم جداتوی همین فکربودم
(خیلی خوشحال بودم که وسط حرفام نپریده بودو گوش کرده بود به حرفام بهش نگاه کردم دیدم داره باخنده نگام میکنه
من:چیه دکتر به چی نگاه میکنین
شهاب:به هیچی

 

شهاب

شهاب

به ساعتم نگاه کردم و رو به رزا گفتم:9:30

رزا:آها راستی چرااینجا همه دارن حرف میزنن برو آهنگ بذار 

من:راست میگی رفتم سمت ضبط وآهنگ گذاشتم وصداشو بردم رو صد ولی چون تو باغ بود اونجوری دل و روده آدمو به تبش نمی انداخت ولی خب زیاد بود دیگه اومدم برم سمت رزا که دیدم شهاب و دوتا زن خیلی خوش تیپ و خوش قیافه به اضافه ی یک مرد مسن ولی خیلی شیک پوشاومدن تو

رفتم سمتشون

شهاب :سلام 

من:سلام خیلی خوش اومدین 

شهاب:ممنون معرفی میکنم مادرم مینو پدرم بهروز وایشونم شهلا خانوم

من یک نگاهی به شهلا انداختم خیلی خوشگل بود 

شهلا:خوشبختم داداشی خشایار اینا کوشن

وخندید

شهاب یک نگاه باخنده بهش انداخت و گفت الان میاد

من تو درجه هنگی به سر میبردم ینی الا شهلا خواهر شهاب بود 

همون موقع خشایارم به همراه یک خانوم و آقا ی خوش تیپ اومدن تو اجازه بیشتر هنگ کردن و به من ندادن 

خشایار:به به سلام نفس خانوم چه خبرا؟

من:سلام ممنون خبرهم رزاتوی هال نشسته

همه بااین حرفم خندیدنو خشایارم مامان باباشو معرفی کرد

باهم دیگه راه افتادیم به سمت خونه ی ما مامان بابای شهاب و خشایار جلو رفتن و منو خشایارو شهاب و شهلا پشت سرشون وقتی وارد شدیم همه سرا برگشت سمت ما بابا وعمومعین و رزااومدن سمت ما و خوش امد گویی کردن بعد مامان و خاله مینااومدن نمی دونم قبلا بابا و عمو به اینا چی گفته بودن ولی خیلی صمیمی باهاشون برخورد کردن وبعد به ماگفتن که شهاب و شهلا و

خشایار و ببیریم تو باغ پیش بقیه بچه های فامیل یک نگاه به شهاب انداختم یک کت و شلوار مشکی پوشیده بود زیر کتشم یک پیرهن طوسی هم پوشیده بود که الحق خیلی بهش میومدرفتیم دور یک میز پنج نفره نشستیم رزاو شهلا و خشایار داشتن باهم حرف میزدن و منو شهابم داشتیم بچه های فامیلو که داشتن میرقصیدن نگاه میکردیم عجیب بود هنوز سپهر اینا نیومده بودن همون جوری نشسته بودیم که ارشیا یکی از بچه های فامیل اومدو دستمو کشید برد سمت کسایی که میرقصیدن همینجوری داشتیم میرقصیدیم که گرمای دست یکی رو دور کمرم حس کردم برگشتم دیدم شهابه 

شهاب:به منم افتخار رقص میدین 

خندیدمو گفتم

من:اومممم باید فکر کنم

شهاب اخماش رفت تو همو می خواست بره که همون موقع یک آهنگ ملایم دونفره گذاشتن منم ناخدا گاه دستامو انداختم دور گردن شهاب اونم برگشت و فشار دستاشو دور کمرم بیشتر کرد تمام آهنگ و من سرمو گذاشته بودم رو شونه ی شهاب اونم سرشو خم کرده بود نفسای داقش که به گوشم میخورد خیلی بد کرده بود حالمو می خواستم وسط آهنگ ازش جدابشم که

نذاشت و منو به خودش چسبوندو کنار گوشمو بوس کرد حرکتش خیلی ناگهانی بود ولی قشنگ معلوم بود که ناخدا گاه این کارو کرده بود نه از دستی .

وقتی آهنگ تموم شد من سریع دویدم و رفتم که یکدفعه ای خوردم به یکی سرمو که بلند کردم دیدم رها ست....

خوشم میاد خوش سلیقه ای پسره خیلی خوش تیپ و قیافست

من:به تو چه ها؟به توچه ربطی داره

رها:چی کارته؟

میخواستم جوابشو بدم که صدای خشن شهاب از پشت سرم اومد که گفت:شما فکرکن دوست پسرشم

رها:ا بعد اونوقعد شمامیدونستی یک روزی این دوست دختر شما عاشق سینه چاک من بوده 

شهاب:بله همه چیزو میدونم واینم میدونم که لیاقت نگه داشتنشو نداشتی

رها:شاید ولی تاحالا چند بار طعم اون لبای خوشگلشو چشیدی

شهاب:فکر نمی کنم روابط بین من و دوست دخترم به شما ربطی داشته باشه

رها باعصبانیت از مادور شد من داشتم همینجور میلر زیدم که دست شهاب خورد به پشتم و دقیقا همون قسنتی که لخت بود ولی نه من به روی خودم آوردم نه اون همونطور که دستش پشتم بود منو برد سمت ته باغ و روی یکی از صندلی ها نشوندم

شهاب:نفس حالت خوبه؟

من:ن...نه

شهاب :خیله خوب آروم باش 

بهش که نگاه کردم دل خوری توی نگاش موج میزد

من:شهاب؟

شهاب:جانم؟

من:به خدا برای اون ماجرای بوس کردنه دروغ گفت رها فقط همون شب لعنتی به زور منو بوسید بامر کن

شهاب اومد جلو تر و گفت :میدونم عزیزم نگران نباش نمی خواد نگران باشی بعدا همه چیزو برام تعریف می کنی

چند دقیقه سکوت شد بعد دوباره شهاب گفت :راستی ببخشید که اونجا گفتم که دوست پسرتم

من:نه اشکال نداره

شهاب:خب شما مگه الان خارج مطب نیستی

من باتعجب از این تغییر موضوع یکدفعه ایش گفتم:چرا

شهاب:خب پس دوست منی و دوست منم نباید اینقدر ضعیف باشه فهمیدی؟

من:آره

شهاب:راستی نفس تو هنوز رها رو د...

نذاشتم حرفش تموم بشه و باتنفر گفتم:نه اصلا

شهاب:نامزدی کسی تو زندگیت نیست

خندیدمو میخواستم بگم نه که همون موقع سپهر اومد تو و لی شهاب و ندید گفت

:به نفس خودم چجوریایی عزیز دلم خوبی ؟چراتنها نشستی سپهر فداش شه

من یک نگاه به شهاب انداختم که دیدم سرشو انداخته پایین خندم گرفت ولی به روی خودم نیاوردم و گفتم :سلام سپهر خوبی بیا اینجا 

سپهر اومد جلو تازه چشمش به شهاب افتا و یک لبخند بدجنسانه کرد ولی من دلم نمیومد بیشتراز این شهاب و ناراحت کنم گفتم

:معرفی میکنم سپهر یکی از بهترین دوستای من و رزا و تنها کسی که جای داداش نداشتمونو برامون پر کرد

وایشونم آقا شهاب دکترم وخارج از مطب دوستمون

شهاب و سپهر باهم دست دادن نمی دونم چرا ولی یک حسی بهم میگفت شهاب از این که گفته بودم سپهر شبیه داداشمه خوشحال شده بود.

اون شب باتمام خوبی و بدیاش گذشت و خانواده شهاب برای تولد شهلا که یک ماه دیگه بود دعوتمون کردن 

شب بافکربه اتفاقای امروز خوابم برد ولی نمی دونستم سرنوشت بازیه جدیدیوباهام شروع میکنه 

یک ماه از اون مهمونی گذشته بودو شهاب به خاطر یک سمینار مجبور شده بود بره آلمان و من توی این مدت ندیده بودمش ولی رزا و خشایار باهم درتماس بودن .

یک روز که تو خونه نشسته بودم بابا صدام کر

___________


من:بله بابا؟
بابا:باباجون بیا بشین می خوام باهات حرف بزنم
رفتم کنارش نشستم
بابا:نفس بابا میخوام یک چیزی رو بدونی ببین من عاشق مامانتم ولی به خاطرتو چند روزه به مشکل برخورد کردیم؟
من:من؟؟؟
بابا:آره آخه رها ازت خواستگاری کرده و مامانتم میگه باید بهشون فکر کنی هم تو وهم رزا ماماناتون میگن باید اگه میخواین جواب رد بهشون بدین یک کاری انجام بدین که بهشون بر نخوره 
من:یعنی چی بابا
بابا:نمی دونم واالله منم گفتم تامامانت نیست بیام بهت بگم که اینجوریه به خدا دخترم خیلی دل من هم دل عموت میخواد سر این دوتارو ببریم ولی متاسافنه نمی تونیم چون به درخواست خودتون کسی نباید بدونه منو عموتم تاجایی که میتونیم بااین مسئله مخالفت میکنیم ولی خودتونم باید یک کاری بکنین
من:باشه بابایی مرسی که بهم گفتین پس من میرم توی اتاقم
بابا:برو عزیزم
وقتی رفتم توی اتاقم افتادم روی تخت و شروع کردم به گریه کردن فکر کنم یک ساعتی گریه کردم که گوشیم شروع کرد به لرزیدن نگاش که کردم دیدم شهابه 
باصدای گرفته ای گفتم:سلام
شهاب:سلام نفس خودتی؟ چرا این جوریه صدات
من:شهاب تو الان کجای من خونم 
من:می تونی بیای ببینمت
شهاب:آره حتما فقط کجا؟
من:جای همیشگی
شهاب:اکی فعلا
من:مرسی خدافظ 
وقتی قطع کردم با بیحوصلگی موهامو بالای سرم بستم و یک شلوار خاکی بایک مانتوی سربازیه اسپرت پوشیدم و درآخرم یک شال خاکی انداختم روی سرم و رفتم بیرون به رزا هم هیچی نگفتم شاید این جزو معدود دفعه هایی بود که باهم نمی رفتیم بیرون ولی احتیاج داشتم تنهایی شهابو ببینم . وقتی رسیدم یک نگاه که کردم دیدم شهاب جای همیشگی نشسته یک تیشرت مشکی جذب پوشیده بود بایک شلوار نخیه مشکی بااین که معلوم بود باعجله لباس پوشیده ولی بازم خیلی خوشتیپ شده بود وقتی رسیدم دم میز سلام کردم اونم بانگرانی جوابمو داد وقتی نشستم همه چیزو براش تعریف کردم اونم فقط توی سکوت داشت نگام میکرد منم داشتم ازش راه چاره می پرسیدم
شهاب:ببین نفس من باید برم خونه خوب فکرکنم باشه بهت خبرشو میدم 
من:باشه پس منتظرم
شهاب سرشو به نشونه ی موافقت تکون داد بعداز این که یکذره حرف زدیم و شهاب از سفرش گفت بعد خدافظی کردیم و من به سمت خونمون راه افتادم
توی راه داشتم به حرفای نفس فکرمی کردم که یعنی واقعا نفس باید بااون پسره ازدواج کنه یک فکری توی سرم داشت رژه میرفت ولی خیلی شک داشتم بهش وقتی رسیدم دم خونه ماشین شهلارو دیدم بعدم خودش که از ماشین پیاده شدو اومد سمت من
شهلا:سلام داداشی معلوم هست تو کجایی نیم ساعته اینجام هرچی هم به گوشیت زنگ زدم ج ندادی
من:سلام ببخشید موبایلم توی خونه جا مونده حالاهم به جای باز خواست من بیا بریم تو خونه باشهلا به سمت خونه راه افتادیم وقتی شهلا روی مبلای خونه نشست منم اول رفتم توی اتاقم و یک شلوار ورزشیه تو خونه ای آبی پوشیدم به اضافه ی یک تیشرت نخیه آبی بعدش رفتم توی آشپز خونه و برای شهلا و خودم شربت آناناس آوردم
شهلا:شهاب من اینجا نیومدم که آبمیوه بخورم باهات کار دارم
من:بنده سراپاگوشم بانو
شهلا:ببین شهاب مامان منو اینجا فرستاده تا باهات حرف بزنم
من:باز چی کارکردم
شهلا:ببین مامان خیلی نگرانته میگه شهاب بعداز سروناز دیگه نمی خواد ازدواج کنه و از اینجور حرفا!
شهاب تورو خدا بهش حق بده خیلی نگرانته میتر سه تا آخر عمر مجرد بمونی شهاب ازت خواهش میکنم یکذره هم به فکر مامان باش
من که با حرفای شهلا اون فکرم قوی ترشده بود گفتم
-ببینم چی میشه حالا خبرشو بهت میدم
شهلا باخوشحالی از جاش بلند شدو گفت:قربونت پس من میرم دیگه 
من:برو به سلامت ولی تو فعلا هیچی به مامان نگو باشه
شهلا:باشه حتما 
وقتی شهلا رفت نشستم به فکرکردن به بد بختیای خودم حالا من باید بانفس حرف میزدمو اون میگفت که باید چیکار کنم ناخداگاه دستم رفت سمت گوشی وشماره ی نفس و گرفتم بعداز چندتا بوق نفس گوشی رو برداشت و گفت
-سلام خوبی چی شده؟
من:سلام!ببین نفس حالا منم به یک مشکلی برخورد کردم میتونی کمکم کنی؟
نفس:آره حتما 
من:خوبه پس می تونی فردا یک سرساعت 4بیای مطب و بعد باهم بریم یک جایی من باید یک چیزایی رو بهت بگم
نفس:باشه حتما راستی...
من:راستی چی خانوم کوچولو
نفس:میگم فکرکردی برای موضوع من؟
من:راستشو بخوای اصلا نتونستم حالا فردا یک فکری می کنیم 
نفس:باشه پس تا فردا خدافظ
من:خدا فظ


توی مطب نشسته بودم که در زدن و بعدش نفس اومد تو 
نفس:سلام دکتر خوب هستین؟
من:ممنون خانوم امیری خوش اومدین بفر مایید 
نفس:خیلی ممنون 
و بعدش دوتایی خندیدیم 
نفس:خب دکتر نمی خوایین تعریف کنین
من:چرا خب ببین قبل از این که من تورو راهنمایی کنم به کمک تو احتیاج دارم
نفس:من درخدمتم
من:ببین من قبلا از یک دختری به اسم سروناز ضربه خوردم حالاهم مامانم داره از نگرانی سکته میکنه که نکنه من دیگه از دواج نکنم و از این جور حرفا و منم واقعا قصد ازدواج ندارم حالا می خوام یک کاری بکنی که من نجات پیدا کنم
وقتی سرمو گرفتم بالا دیدم نفس داره نگام میکنه 
نفس:دکتر من میتونم فردا بهتون خبر بدم
من:آره حتما 
نفس:پس فعلا بااجازتون
من:اجازه ماهم دست شماست خانوم امیری

من:آخ آخ خوب شد گفتی 

خشایار:نگاه کن طفلک از هولش یادش رفته به مامانش بگه فردا قرار خاستگاری داری

من خندیدمو هیچی نگفتم 

من:سلام مامان

مامان:سلام پسرم

من:مامان؟؟؟

مامان:جوونم؟

من:میشه فردا بریم خاستگاری

مامان چند دقیقه هیچی نگفت ولی بعد یک جیغ بنفش کشیدو گفت:چیییی؟

من:ا مامان کرشدم خب گفتم میشه فردا بریم خاستگاری

مامان:معلومه پسرم چرا که نه
خندم گرفته بود چقدر مامان من هول بود
مامان:حالا کی هست؟
من:نفسه همون که رفتیم مهمونیشون
مامان:آفرین پسرم خوش سلیقه ای به بابات رفتی توی انتخاب همسر
من:دست پروده ی خودشم
مامان:خیله خوب زبون نریز شماره ی خونشونو بده من زنگ بزنم
هنگ کردم من که شماره ی خونه ی نفس رو نداشتم 
گفتم:مامان چند دقیقه صبر کن
و بااشاره به خشایار فهموندم زنگ بزنه به نفس و شماره ی خونشونو بگیره
وقتی خشایار شماررو داد منم دادم به مامان .مامان هم گفت:بهت خبر میدم
وقتی تلفونو قطع کردم به خشایار گفتم :من خیلی بوی ترشیدگی میدم؟
خشایار خندیدو باحالت دست همونطور که می خندید پرسید واسه ی چی؟
منم که خندم گرفته بود گفتم :آخه مامانم خیلی هول بود سریع می خواد منو زن بده
باهم دیگه خندیدیم
من:خشااایار من چی بپوشم؟
خشایار:من چه میدونم مثلا منم قراره امروز برم خاستگاری ها
من:ا چه بزرگ شدی
خشایار:برو گمشو بچه پروو مثلا همسنیم ها
من:ا خب حالا اینا رو بی خیال من چی بپوشم 
خشایار اومد یک چیزی بگه که من جیغم در رفت:وااااای بد بخت شدم
خشایار که طفلک از جیغ من نیم متر پریده بود گفت:چیو ؟
من:ماشینمو
خشایار:ماشینتو چی ؟آها گل نزدی اشکال نداره هنوز تا عروسی خیلی مونده
من:نه بابا چرا چرت و پرت میگی ماشین جای مطبه
خشایا:چی ؟ پس تو دیشب باچی اومدی؟
من:پیاده 
خشایار:به به پس بجنب پسر دو ساعت دیگه باید بریم 
من:باشه پس من رفتم بای
خشایار:بای
دیشب مامان زنگ زد و گفت که خانواده نفس برای ساعت هفت وقت دادن
یک دفعه ای خشایار داد زد:شهاااب؟
من:ها
خشایار:بیا ماشین منو ببر که زود تر برسی 
خشایار:بیا ماشین منو ببر که زود تر برسی 
من:ا مرس...
من":آخه پسر خوب من اگه بخوام ماشین تورو ببرم چجوری ماشین خودمو بیارم
خشایار خندیدو گفت:پس صبر کن برات آژانس بگیرم
من:قربونت
وقتی تاکسی اومد سریع پریدم توشو آدرس مطب و دادم بهش 

دم دره خونه که رسیدم مثل جت رقتم تو خونه و پریدم تو حموم یک هموم سر سری کردم و اومدم بیرون رفتم سراغ کمدم که گوشیم زنگ خورد خشایاربود
من:بگو
خشایار:ببین شهاب اون کت شلوار مشکیه بود کهع شبیه هم خریده بودیم اونو بپوش
من:چرا؟
خشایار:چون رزا گفت اونو نفسم دارن مثل هم لباس میپوشن 
من خندیدمو گفتم:باشه 
خدارو شکرلباسمم آماده شدو احتیاج به گشتن ندارم سریع همون کت و شلوارو پوشیدم
بعدم عطر و روی خودم خالی کردم و رفتم سوار ماشین شدم و به ضرب رسیدم دم خونه مامان اینا که دیدم بعله هم مامان هم بابا و هم شهلا حاضرو آماده دم درن تا منو دیدن اومدن نشستن
من:سلام
شهلا با خنده گفت:سلام شا دادماد
من:بس کن شیطونک
و باشوخی و خنده رسیدیم دم در خونه ی نفس اینا که همون موقع هم ماشین خشایار کنار ما وایستاد 
مامان:اینا اینجا چی کار میکنن؟
من:اومدن خاستگاری دیگه
مامان:خاستگاری کی نفس؟؟
من:نه بابا رزا
بابا :آخی ایشاالله خوشبخت بشن
شهلا:واه واه واه بیچاره رزا اون دختر که من توی مهمونی دیدم حیف برای این 
هممون خندیدیم و پیاده شدیم و باهم دیگه سلام و علیک کردیم توی همین حین شهلا و خشایار به همدیگه تیکه مینداختن که باصدای جیغ من تموم کردن بحثشونو که 
من:وااای بس کنید دیگه بابا خشایار تو خجالت بکش مثلا امشب شب خاستگاریته
خشایار:توام خجالت بکش انقدر مثل دخترا که سوسک میبینن جیغ نزن
بابا:خیله خوب کافیه به اندازه کافی دیر شده
همگی به سمت در باغ راه افتادیم و بابای خشایار زنگ و زد و چند دقیقه بعدش در باز شد ماهم رفتیم تو خیلی صحنه ی خنده داری شده بود دوتا خانواده اومده بودن به پیشواز دوتا خانواده دیگه از دور نفس و رزا رو دیدم که دوتاشون یک لباس ماکسی طلائی پوشیده بودن و موهاشونم مثل هم بسته بودم قدا و هیکلشونم که شبیه هم بود یکی از دور میدیدشون فکر میکرد خواهرای دوقولن 
مامان رزا:سلام خیلی خوش اومدین
هممون تشکر کردیم وبجواب احوال پرسیشونو دادیم و هرکی به سمت خونه ی خودش راه افتاد 
توی راه بابای نفس گفت:چون برای دوتا خانواده خاستگار اومده خانوم بزرگ توی هیچکدومشون شرکت نکردن و گفتم باشه برای شام آخر شب خدمت میرسن
مامان:نه دیگه مزاحم نمیشیم
مامان نفس:چه مزاحمتی بفرمایید خواهش میکنم
همه بزرگ ترا جلو رفتن و من و نفس پشت سرشون
من:خوشگل شدی
نفس:ممنون
نمی دونم چرا ولی حس کردم لحنش باغرور همراهه
وقتی رسیدیم توی خونشون همه نشستیم و نفس م رفت توی آشپز خونه و چند دقیقه بعد با سینی هاویه آب پرتغال برگشت
بابای نفس:نفسم آب آناناس میاوری
نفس:آخه آب پرتغال خوشمزه تره
همه بااین حرفش خندیدن



بعداز یکذره حرفای متفرقه بابا رشته کلام و به دست گرفت و شروع کرد
بابا:خب جناب امیری ما امشب مزاحم شدیم که نفس خانوم و برای پسرم خاستگاری کنیم این آقایی که میبینید 30سالشه متخصص روانپزشکی سربازی نرفته به خاطر کف پای صافش یه چند سالم جهشی خونده
بابا:آفرین خوب واالله جناب راد من و مامانش که حرفی نداریم باید ببینیم نظر خود نفس جان چیه
خندم گرفته بود خبر نداشتن خود نفس ازم خاستگاری کرده بود ..ولی نه این کمال بی انصافیه اینجوری مشکل منم حل میشه باصدا بابا به خودم اومدم
-اجازه میدید چند دقیقه این دوتا جوون باهم صحبت کنن
آقای امیری:اجازه ی ماهم دست شماست
نفس بلند شد منم پشت سرش دفتیم توی اتاقش یک اتاق نسبطا بزرگ که همه چیزش طوسی بودو سلیقه ی خاصی توی چیدن وسایلش استفاده کرده 
باصدای نفس به خودم اومدم 
-خوب دکتر برنامه چیه
من:نمی دونم واالله
نفس:شما رمان می خونین
من:آره 
نفس:همخونه رو خوندید؟
من:بله 
نفس:خب خدارو شکر ببینین تمام کارامون مثل اوناست به غیر از چند تا چیزش
من با خنده:چه چیزش
نفس:میشه بپرسم به چی دارین می خندید؟
من:زندگی مارو نگاه کن شده مثل رمانا
نفسم خندیدو گفت:ببین این چندتا تفاوت شامل اینکه ...
یکدفعه ای جیغ زد:ااا
من:چیه ؟چی شده
نفس:چه جالب اسم توی رمان همخونه هم پسره اسمش شهاب بود
راست میگفت تاحالا اینجوری بهش نگاه نکرده بودم
من:آره راست میگی حالا بگو ببینم فرقش چیه
نفس:آها نگاه کنین چندتا فرقش اول اینه که اونا عاشق هم میشن ولی مانه شهاب خیلی غیرتی بود روی یلدا که شما نیستی یلدا جلوی شهاب روسری سرش میکرد که بازم من نیستم رفتارای شهاب خیلی برای یلدا مهم بود که بازم در مورد ماصدق نمی کنه 
نفس:خب متوجه شدید؟
من:آره کاملا
نفس:اوه اوه بریم که الان یک ساعته این بالاییم 
خندم گرفته بود حرفاش پراز شیطنت بود حتی این حرفش که گفت یک ساعت بالاییم و بعد ریز خندید .
باخنده رفتیم پایین که همه برامون دست زدن

خشایار:نه خوشم اومد ایولا

رزا که معلوم بوده همه حرفارو شنیده بود چون چشماش بارونی بودو وقتی نگاه منو به خودش دید دست خشایار و ول کرو دوید طرف من منم دستمو از توی دست شهاب کشیدم بیرون و همدیگه رو بغل کردیم من که دیگه اونروز برام اشکی نمونده بود گریه نکردم ولی رزا کلی گریه کرد خشایاروشهاب برای این که جو روعوض کنن شروع کردن باهم دیگه کل کل کردن

شهاب:شمادوتا از کی فال گوش وایستادین؟

خشایار:میشه گفت از اولش 

بعداز کلی کلنجار رفتن خشایار که دید اشک رزا بند نمیاد رو به رزا گفت:عزیزم بس کن دیگه

شهاب :اوهوک "عزیزم"چه غلطا بشین بینیم بابا هنوز دهنت بو شیر میده 

خشایار:اِ اونوقت شما که دهنت بوشیر نمی ده بو چی میده 

شهاب:بو آدامس خرسی 

رزا که دیگه گریش تموم شده بود داشت بامن به حرفای اینا می خندید

که همون موقع صدای مامان اومد که داشت داد میزد و می گفت:نفس 

من:بله مامان

مامان:برو رزا و خاله اینا تو صدا کن بگو شام حاضره

من:باشه 

چهار تایی داشتیم به سمت خونه خاله مینا اینا حرکت میکردیم که خشایار با صدایی که پراز نگرانی بودو من تاحالاازش نشنیده بودم گفت:نفس ..شهاب مطمعنین؟

شهاب:از چی؟

خشایر:از این که می خواین صوری ازدواج کنین

من:چاره چیه؟

رزا و خشایار خواستن چیزی بگن که منو شهاب سریع موضوع رو عوض کردیم . میدونستم رزا چی می خواد بگه ولی خشایار چی می خواست بگه که شهاب نذاشت...

وقتی خاله اینا رو صدا کردیم دوباره چهار تایی در سکوت مطلق به سمت خونه ما راه افتادیم .

وقتی درو باز کردیم و همه ما چهار تارو باهم دیدن دست زدن .

شهاب و خشایار رفتن پیش عمو و بابا منو رزا هم رفتیم تو آشپز خونه که میز شام و بچینیم .

وقتی از آشپز خونه اومدیم بیرون دیدیم مامان بزرگم نشسته

مادوتا هم رفتیم جلو و سلام و علیک کردیم اونم بهمون تبریک گفت بعدش صدای مامان اومد که بریم سر میز شام

همه نشسته بودن سر میز شام به غیر از منو رزا و خشایار و شهاب که به دستور مامان بزرگ باید فقط دوتا ظرف برمی داشتیم و و میرفتیم بیرون غذا می خوردیم ..

وقتی رفتیم روی صندلی های روی ایون نشستیم چهار تامون زدیم زیر خنده 

من:رزا بیا منو تو توی یک بشقاب بخوریم

رزا می خواست چیزی بگه که صدای اعتراض خشایار بلند شد که میگفت:اوهوک نفس خانوم تو مگه خودت ناموس نداری که می خوای با زن من تو یک بشقاب غذا بخوری؟؟

من:خب خشایر جان شما ایشاالله از دفعه ی دیگه با رزا توی یک بشقاب غذا بخور
خشایار با سرتقی گفت:نخیر نمیشه 
منم که دیدم خشایار و نمیشه راضی کرد گفتم باشه و تکیه دادم به صندلی 
خشایار:آورین..آورین دختر خوب
شهاب:نفس مگه تو نمی خوری 
منم که دیدم خیلی زشته اگه بگم نمی خوام باتو توی یک ظرف بخورم برای همین گفتم:اشتها ندارم مرسی 
شهاب دست از خوردن کشید و گفت:چون منم دارم تواین ظرف غذا می خورم...
من:نه بابا چه ربطی داره 
خشایار :پس اگه ربطی نداره بخور
من:توبه حرفای ماگوش میدی یاداری شام می خوری 
خشایار قبل از اینکه قاشقشو بذاره تو دهنش گفت:هم غذا می خورم هم فیلم سینمایی تماشا می کنم 
من:آها 
وبرای اینکه شهاب بیشتراز این خرد نشه شروع کردم به غذا خوردن
خودمم نمی دونستم چه مرگم شده بود منی که توی این چند مدت فکر می کردم عاشق شهاب شدم حالا فهمیده بودم یک حس عادت بود و ...


غذامون که تموم شد داشتیم می گفتیم و می خندیدیم که یک دفعه ای خشایار گفت:بچه ها هستین آهنگ بذاریم و برقصیم 
هممون موافقت کردیم و خواستیم بریم تو اتاق من که آهنگ بذاریم وقتی داشتیم از پله ها بالا می رفتیم خاله مینا گفت:بچه ها کجا میرین؟
من:خاله داریم میریم تو اتاق من آهنگ بذاریم
عمو معین:خب مگه ما دل نداریم. بیا همین جا آهنگ بذار 
منم یک چشم کوچولو گفتم و دویدم طرف اتاقم و سی دی های آهنگ و برداشتم و رفتم پایین 
وقتی سی دی رو گذاشتم سکوت محسن یگانه هم شروع کرد به خوندن:
روزای سخت نبودن باتو خلاء امیدو تجربه کردم
داق دلم که بی تو تازه میشد
هم نفسم شد سایه ی سردم
تورو میدیدم از اونور ابرا که می خوای سرسری از من رد شی
آسمونو بی تو خط خطی کردم...
تو فاز آهنگ بودم و داشتم به رقص رزا و خشایا نگاه میکردم و دست یکی جلوم دراز شد نگاه که کردم دیدم باباست باخنده دستمو دادم دستش فکر می کردم می خواد باهام برقصه که دست منو گذاشت تو دست شهاب و رفت سر جاش نشست منم شروع کردم با شهاب رقصیدن وسط آهنگ بودیم که رزا گفت:نفس برو یک آهنگ بذار که تانگو برقصیم
من باشه فقط چی بذارم؟
رزا می خواست بگه چی بذارم که همون موقع خاله مر جان و عمو امیر و رها و رامین اومدن و با همه سلام و علیک کردن ومن و شهابم رفتیم نشستیم ولی رزا و خشایار داشتن با آهنگای مختلف می رقصیدن که یک دفعه ای رها اومد جلوم و گفت افتخار رقص میدین 
شهاب با تندی گفت:نخیر
مامان شهابم که از همه جا بی خبر بود با مهربونی گفت:اِ مادر چی کار داری عروسم می خواد با پسر خالش برقصه 
شهاب منتظر بود که من مخالفت کنم ولی من با یک لبخند بد جنسانه گفتم باشه فقط وایستا برم یک آهنگ خوب بذارم میام به قیافه شهاب که نگاه کردم دیدم چشماش پر خون شده و داره به من نگاه میکنه و به رها که نگاه کردم دیدم با چشمای پراز تعجب داره نگام میکنه و یک لبخند پراز اطمینان رو لبشه 
منم رفتم سراغ ضبط و چند تا آهنگ و جلو عقب بردم و رسیدم و به آهنگ مورد نظرم و وقتی بالبخند بلند شدم صدای آهنگ روتو کم کن محسن یگانه پیچید تو ی خونه و همه ساکت شدم:
روتو کم کن بی حیا 
دیگه سراغ من نیا
انگشت نمای شهر شدی 
بیا به روی رو سیاه
تحملت سخته چقدر
اصلا خود مصیبته
می خوام یه عمر نبینمت
یک لحظشم غنیمته
به همه نگاه کردم شهاب و رزا و بابا و عمو معین و خشایار داشتن بالبخند به من نگاه میکردن 

رها و رامین وخاله مرجان و عمو امیر داشتن با خشم نگام می کردن

بقیه هم داشتن با تعجب نگام می کردن طفلکیا نمی دونستن چرا من همچین آهنگی گذاشتم 

با قدمای محکم رفتم سمت رها و با تمسخر نگاش کردم و گفتم:پسر خاله شرمنده آهنگ خوب پیدا نکردم و حس رقصیدنمم رفته و با تامل رفتم سمت شهاب و کنارش نشستم اونم دستشو دور شونم پیچید و کار گوشم گفت:ورووجک 

خندیدم و هیچی نگفتم.

اونشبم بالا خره تموم شد و قرار شد هفته آینده ماچهار تا توی یک روز نامزد کنیم


تو اتا قم دراز کشیده بودم که گوشیم زنگ خورد به صفحش که نگاه کردم دیدم شهابه

تو اتا قم دراز کشیده بودم که گوشیم زنگ خورد به صفحش که نگاه کردم دیدم شهابه


من:بله


شهاب:علیک سلام


من :گیریم که سلام بعدش


شهاب:نفس حالت خوبه چرا پاچه می گیری


من:ببخشید اعصابم خرده حالا زودتر میشه کارت رو بگی


شهاب:هیچی می خواستم بگم نیم ساعت دیگه دم درم 


من باتعجب گفتم:برای چی


شهاب:مگه رزا بهت نگفت امروز قراره چهار تایی بریم لباس برای نامزدیمون بخریم


من:نه بابا رزا رو اصلا این روزا ندیدم که بخواد بهم بگه ...حالا نمیشه من نیام


شهاب با جدیت گفت:نه نمیشه باید بیای


من که دیگه حوصلم سر رفته بود از خونه نشینی از یکطرفم حوصله بحث کردن نداشتم قبول کردم و سریع رفتم یک دوش فوری گرفتم و موهامو همونطور خیس بالای سرم بستم و یک مانتو کوتاه قرمز با شلوار و شال مشکی پوشیدم و کفش های قرمز آل استار مم پوشیدم بر خلاف همیشه یک آرایش ملیح کردم و اومدم از خونه بیرون همین که در رو بستم ماشین شهاب جلو پام ترمز کرد .


اومدم درو باز کنم که خودش از داخل برام باز کرد و من نشستم و هیچی نگفتم


شهاب باخنده گفت:علیک سلام


تا اومدم چیزی بگم خودش سریع تر گفت:آها ببخشید گیرم که سلام کردی چی میشه اونوقت


خندم گرفته بود از اینکه داشت ادامو در میاورد ولی به روی خودم نیاوردم 


شهاب یک نگاه به من کرد و گفت:یادته اولین چیزی که وقتی برای اولین بار همدیگه رو دیدیم بهت چی گفتم


من:سلام


شهاب :بی مزه منظورم بعداز اونه


من بااین که یادم بود ولی به روی خودم نیاوردم و مثلا چنددقیقه فکرکردم و گفتم:داشتی در مورد قرمزی صورت ما نطق می کردی


شهاب باصدای بلند خندید و گفت:خب گفتم وقتی دارین جلوی خندتونو میگیرین خیلی ضایع است


من:خب که چی


شهاب همونطور که ماشین و روشن میکرد گفت:منظورم اینه که الانم جلوی خندتونگیر چون خیلی تابلو 


ایندفعه دیگه واقعت نتونستم جلوی خندمو بگیرم و خندیدم 


من:راستی رزا اینا کجان


شهاب:برای ساعت 6 جلوی پاساژ... قرار گذاشتیم


من:اوهوم


دیگه تارسیدن به پاساژ حرفی بینمون رد و بدل نشد جز صدای موسیقیه بیکلامی که از پخش ماشین میومد 


شهاب:پیاده شو رسیدیم 


من:اومدم 


واز ماشین پریدم بیرون


ساعت تازه پنج و نیم بود و منو شهاب همین جوری تو پاساژول می چرخیدیم که یکدفعه ای شهاب دستمو گرفت و کشید 


من:اِ شهاب چته


شهاب:بیا اینو نگاه کن ببین خوشت میاد 


به لباسی که شهاب اشاره کرده بود نگاه کردم یک لباس آبی فیروزه ای بود که قدش خیلی بلند بودو آستیناشم بااین که بلند بود ولی مدل خنجری بود 


من:برای نامزدی


شهاب»نه اونو که قراره با رزا انتخاب کنید چون میخوایم لباسامون شبیه هم باشه


من:باشه پس برم بپوشمش

خشایارم با سپهر رفته بود

سپهر...وای الهی بگردم چقدر این پسر خوب بود چقدرهمه دوسش داشتن خداکنه حالش خوب بشه وگرنه مطمعنا کار هیچکس که به بیمارستان نکشه کار رزاو نفس صددرصد به تیمارستان میکشه

سریع نفس و بردم رو کاناپه گذاشتم و رو به رها گفتم یک آب قند بهش بده خودمم سریع رفتم جای رزا هرچی صداش کردم جواب نداد کاملا مشخص بود که شوک زده شده .

***

یک هفته گذشته بود دوروزش و که نفس و رزا و زیر سرم بودن سینا و مامان باباشم اصلا بیمارستان نیومده بودن اون جوری که من از خشایار شنیدم رفتن مشهد پیش امام رضا بقیه هم که ووعضشون خیلی خرابه اصلا باورم نمیشد که این پسراینهمه برای همه عزیز باشه .

بابا جون و بابای رزا که حداقل پنج کیلو وزن کم کرده بودن و صورت همیشه شیش تیغشون الان انبوه یش بود و زیر چشماشون گود افتاده بود مامان جون و مامان رزاهم دست کمی از اونا نداشتن رها ورامین و خاله مرجان و آقای امیری هم خیلی ناراحت بودن رزاو نفسم که توی این یک هفته به غیراز اون دوروزی که تمام مدت زیر سرم بودن حداقل سه بار ِ دیگه هم رفتن زیر سرم .

نفس ورزا اصلا غذانمی خوردن واز بیمارستانم خحتی یک بارم خارج نشده بودن و تمام مدت پشت در اتاق سپهر نشسته بودن و فقط به زور منو خشایار یک ذره کیک و آب میوه میخوردن .خود سپهرم که توی سی سیوبود.

یک چیزی که واقعا اعصابمو بهم میریخت این بود که هیچ کاری نمی تونستم برای رزا و نفس انجام بدم .باصدای خش دارنفس به خودم اومدم

نفس:شهاب

من:جانم

نفس:ش...شب...شب نامز...نامزدی س...سپه....سپهر چی...می گ...چی می گفت

من:نفس آروم باش وگرنه نمی گم

نفس درحالی که چشماش پراز اشک بود سرشو محکم چندبار تکون داد و گفت:نه حالم خوبه توروخدا...توروخدا فقط بگو ...بگو اون شب..اون شب سپهر بهت ...بهت چی می گفت

من سرمو انداختم پایین و فقط گفتم :می گفت مازودتر عروسی بگیریم چون می خواد عروسی خواهراشو ببینه

حرفم که تموم شد رزا شروع کرد به گریه کردن ولی نفس داشت نگام میکرد توی اون دوجفت چشم آبی هیچی نبود نه غصه نه ناراحتی نه گنگی نه هیچی انگار دارم به دوتا شیشه نگاه می کنم 

خشایار:شهاب من رزارو می برم بیرون الان میان یک چیزی بهمون میگن 
من فقط سرمو تکون دادم 
من:نفس نف...
یکدفعه ای چشمای نفس بسته شد و دوباره غش کرد...

***
بیست روز بعد:

یاد اونروز می افتم که نفس دوباره غش کرده بودو منم بالای سرش نشسته بودم خشایارم به زور رزا رو برد خونه یکدفعه ای در اتاق و زدن و یک پرستار اومد تو
منبلند شدم:سلام
پرستار :سلام خوب هستین 
من:ممنون مرسی
پرستار:راستش جناب..
من:راد هستم
پرستار:بله جناب راد راستشو بخواین تمام پرستارا یک مقدار پپول روی هم گذاشتن و براتون دسته گل خریدن
همون موقع یک دسته گل فوق العاده شیک و بزرگ که معلوم بود کلی قیمتشه آوردن گذاشتن توی اتاق
من باتعجب و نگرانی پرسیدم:برای چی؟؟؟
پرستار:آخه راستشو بخواین حرف خانوم شما بااون خانوم دیگه که فکرکنم خواهرشونه توی کل بیمارستان پیچیده که این دوتا اینقدر برادرشونودوست دارن
من:سپهر برادرشون نیست
زن باتعجب خیلی زیاد پرسید:برادرشون نیست
من:نه سپهر یک دوست خیلی خوب برای نفس و رزاِ
پرستاردستشو گذاشت رو دهنش و با بغض گفت:وااای چه قشنگ
من:حالا این دسته گل برای چی هست
پرستار:آخه به خاطر وظعیت ورژانسیه آقای علی خانی_سپهر_وسنشون رفته بودن جزواولین نفرات انتظاربرای اهدای قلب و الانم یک موردِضربه مغزی اومده بیمارستان ماو وقتی حال خانوم شماو خواهرشون رو دید اجازه اهدا داد و فردا هم دکترمیرضایی(بچه ها دکتر میرضایی واقعیه و یکی از بهترین دکترهای قلب مشهد هست ولی اینجا حالا زدم تهران)ایشون رو عمل کنن
من از خوشحالی نمی دونستم چی کار کنم فقط خیلی سریع پرسیدم:ببخ...ببخشید الان...الان دکت...دکتر میر..دکتر میرضایی هستن
پرستار که از استرس و خوشحالیه بی حدو اندازه من خندش گرفته بودگفت:متاسفانه امروز مطب هستن فردا میان بیمارستان

اون روز وقتی نفس بهوش اومد اولین چیزی که گفت
نفس:سپهر...
من:آروم باش خانومم برات یک خبر خوب دارم
نفس:چـــی؟
من:برای سپهر یک قلب پیدا شده 
نفس:واقعاااا؟
من:آره عزیزم فقط تورو خدا تو آ....
من:وا نفس دیگه چرادداری گریه می کنی
نفس:باورم نمیشه شهاب دارم از خوشحالی پر در میارم!
من:میدونم عزیزم ولی به خودت مسلط باش. راستی دیدی پرستارا برات چه گلی آوردن
نفس :برای من؟؟؟
من:برای تبریک آوردن که برای سپهر یک قلب پیدا شده و...
نفس:آهان


نمی دونم چراولی حس کردم نفس ناراحته برای همین ازش پرسیدم
من:نفس چراناراحتی
نفس:نه چراباید ناراحت باشم عزیزترین کسم که فکرمی کردم داره میمیره الان حالش خوبه دیگه چی تواین دنیابرام ارزش داره
حرفاش خیلی ناراحتم کردولی یکی انگارازدرونم داشت داد میزدو میگفت این حرفاازته دل نمیزنه و ازیک چیزی ناراحته برای همین گفتم
-مطمعنی
نفس:آره 
من:باشه هرجورمیلته
نفس سرشو چرخوندو به گلانگاه کردو گفت:گلای نازیه گفتی کی آورد
من:یک پرستارگفت ازطرف تمام پرستاراست
نفس:جوون بود 
می خواستم بپرسم چه ربطی داره که حس بدجنسیم گل کردو برای همین بالبخند گفتم
-کی؟
نفس:دسته گلا.خب پرستاری که اینو آورددیگه
من:آره جوون بود
نفس:بعدابهم نشونش میدی؟
من:آره حتما چطور
نفس:آخه میخوام ازش تشکرکنم
من:نمی خواد من خودم حسابی ازش تشکر کردم 
باخودم داشتم غرغر میکردم:اه اه اه روشم اونوره نمی تونم ببینمش 

باصدای نفس به خودم اومدم 
نفس:شهاب به چی فکر میکنی
من:به هیچی خانومی 
نفس سرشو گذاشت روشونم و چشماشو بست می خواستم بگم بریم خونه که دیدم خوابش برد
رزا:خوابیده
من:آره 
رزا:حقم داره نفس همیشه برعکس من خیلی میخوابیدولی توی این یک ماه اصلا نخوابیده 
من:خودتوهم حالت بهتراز نفس نیست 
رزاسرشوانداخت پایین و باصدای لرزونی گفت:همیشه سپهربرای هممون عزیزبوده مخصوصا برای منو نفس خیلی دوسش داشتیم ولی هیچوقت فکرشونمی کردیم که اینقدر بیماریش مارواز پابندازه
همون موقع صدای لرزون نفس اوومد که همونجورکه سرش روشونم بودگفت:ینی هیچوقت به نبودنش فکر نمیکردیم همیشه سپهر مثل کوه پشت سرمون بود هیچوقت تنهامون نذاشت اون موقع ها که داشتیم براش خاطراتمونو تعریف میکردیم اون بهمون شعارداد که هیچوقت اعتراف نکین و گفت و نمی دونست این جمله مثلا کوتاه چه نیرویی بهمون وارد کرد...
احساس کردم بلوزم داغ شده نگاه که کردم دیدم نفس داره آروم آروم گریه میکنه رزاهم که دویدو رفت توی محوطه باز بیمارستان 
خشایار:نمی دونم اشک این دوتا خواهر کی میخواد بند بیاد
من:واقعا روی هرچی خواهربرادرتنی رو از پشت بستن
خشایار:نفس کجاست؟
من:اونم پشت سر رزا رفت 
خشایار:نمی خوای ببریش خونه
من:نمیاد 
خشایار:حالاکه خداروشکر عمل سپهر به خیر گذشته و دکترا خیلی بهش امیدوارن
من:نمی دونم والاّ حالا دوباره بهش میگم 
همون موقع دکتر سپهر از یکی از اتاقا اومد بیرونو تا مارو دیدیک لبخند بهمون زدمن و خشایارم شیرجه رفتیم طرفش طفلک دیگه عادت کرده بود 
من و خشایار باهم سلام کردیم 
دکتر:سلام خسته نباشین
منو خشایار خندیدیم و من گفتم:به همچنین دکتر دکتر حال این مریض ما چطوره
دکتر لبخندی زد و گفت:واقعا عالیه خداروشکر تااین جا هیچ مشکلی نبوده راستی شماها خیلی برادر زناتونو دوست دارین
من لبخند زدم و گفتم:دکتر اولا اون دوتا خواهر نیستن و دختر خاله و دختر عمو هستم و بعدشم اصلا سپهر جان برادرتنی اونا نیست
دکتر بادهن نیمه بسته داشت نگام می کرد:ینی باورکنم که هنوزم اندقدر جونامون بااحساس هستن که برای یک قربیبه چندبار برن زیر سرمو سی روز تمام پشت دراتاقش بشینن واینجوری گریه کنن
خشایار 
:بله جناب دکتر سپهر برادرشون نبود ولی از یک برادرم براشون برادرتر بود وهمیشه پشتشون بود کاری که شاید خیلی از برادرای تنی برای خواهراشون انجام نمی دن
دکتر بالبخندی که هم توش تعجب بود هم تحسین سرشو تکون دادو گفا:عجب..
.من:نفس به خدا تا نخوابی نه دراروباز میکنم نه میذارم بری
نفس طقریبا جیغ کشید:شـــــهاب
من:هـا؟
نفس:بذار برم دیگه اه
من:نه خیر نمیشه تواین یک ماهه روی هم 15ساعتم نخوابیدی
نفس:بابامن که یک روز درمیون زیر سرم بودم
من:اولاخودت داری میگی زیر سرم دوما خوابیدن نه بیهوش شدن حالاهم من این حرفا حالیم نمیشه بروتواتاقت بخواب
نفس:ولی قول بده وقتی بیدارشدم بریم 
من:باشه راستی نفس...
نفس:بله؟
من:اگه منم یک روزی مثل سپهر بشم همینقدر عذاب میکشی
نفس:اولا زبونتو گاز بگیر بعدشم تو سپهر هیچ فرقی برام ندارین 
ناراحت شدم شاید انتظارداشتم بگه معلومه شهاب جان اگه خدایی نکرده زبون لال زبونم لال برات اتفاقی می افتاد من دیگه زنده نمیموندم.
ازافکارخودم که شبیه پسرای 15ساله بود خندم گرفته بود و روبه نفس گفتم:باشه حالا توهم بدوبرو بخواب
نفس:باشه ولی زود بیدارمیشما
من سرمو تکون دادم درصورتی که میدونستم امشب نمیریم بیمارستان چون به احتمال صددرصد نفس تا فردا می خوابه 
نفس داشت از پله ها بالا میرفت که روبه من گفت:توکجا می خوابی 
من:همینجارو کاناپه
نفس اخم کردو گفت:برو گمجو بیشعور پاشو بیا تو اتاق من 
من:مطمعنی؟
نفس:آره پاشو بیا حوصله کل کل ندارم 
و بدون توجه به من به سمت بالا حرکت کرد 
من:نفس میتونم برم تواتاق مامانت اینا ها اگه ناراحت میشی
نفس:اوهوکی چه خوش خیال دراتاقشون قفله
من:اِ 
نفس:آرهههههه!
خندیدم و وارد اتاق نفس شدم تختش دونفره بود جالب بود اون دفعه که اومدم تو اتاقش به اینش توجه نکردم یک ابرومو انداختم بالا و گفتم:چرا تخت دونفره؟
نفس همونجور که داشت خمیازه می کشید گفت:زیرا...
من:ها؟
نفس:میگم زیرا ..به دلیل اینکه..
من:آها الان کاملا متوجه شدم عزیزم نمی خواد بااین خستگیت بیشتراز این برام توضیح بدی
نفس سرشو تکون دادو گفت:دیگه چیکار کنم بعداز عمری ازم یک سوال کردی باید یک جواب کامل بهت بدم یانه
من:ینی رو که نیست
نفس:پس چیه؟
من:دختر مگه تو خوابت نمیاد خب بگیر بخواب دیگه
نفس:جناب راد
من:بفرمایید دخترم
نفس خندش گرفته بود ولی سعی میکرد پنهونش کنه و مثل همیشه هم ناموفق بود
نفس:خب بیا بخواب دیگه 
من باتعجب:کجا؟
نفس:پنت هوس خونه علی شجاع
من:اِ باشه حتما میرم فقط راش دوره 
نفس:هه هه خندیدم نمکدون بابا شهاب مسخره بازی در نیار دیگه ببین تختم دونفرست خب تو اون ور میخوابی من اینور اوکی
من:ماکه هستیم شماکی؟
نفس:شـــــــــهاب
من دستامو بردم بالا و گفتم:آقا من رسما قلط کردم باشه اومدم 
و شیرجه زدم تو تخت خواب و یک گوشش خوابیدم ولی به پنج دقیقه نرسید که وقتی نفس خوابش برد قلط زدو تمام تخت و گرفت حالادرک میکردم چرا تخت دونفره تو اتاقشه .
آروم یک ذره دست و پاهاشو بردم کنارو خودمم اومدم به سمت وسط تخت و همینجوری داشتم فکر میکردم ولی فکرام به علط خستگی زیاد فاطی پاتی بودو هیچی نفهمیدم و حدودا پنج دقیقه بعداز نفس منم خوابم برد
نفس 
چشمام و که باز کردم احساس کردم دستم روی یک چیز نبض داره با تعجب سرمو بلند کردم که دیدم دستم رو گلوی شهابه و پاهامم روی شکمشه 
داشتم باخودم فکر میکردم که من و شهاب الان واسه چی اینجاییم که یادم اومد و آروم بلند شدم که شهاب بیدار نشه .
شهاب چون لب تخت خوابیده بود باید خیلی آروم از روش رد میشدم..
داشتم رد میشدم که یک دفعه ای صدای شهاب بلند شد که گفت:ببخشییید!!!
من چون سرم اونور بود ترسیدم و یک نیمچه جیغی زدم و دستمم لیز خورد افتادم روی شهاب .
سرمو که بلند کردم دیدم شهاب داره باخنده نگام میکنه یک اخم به همراه یک قاشق چایی خوری چشم غره بهش رفتم و خواستم بلند بشم که شهاب کمرمو گرفت و با خنده گفت:
-کجا ؟بودین حالا خانوم امیری
من:ممنون جناب راد بیشتراز این مزاحمتون نمیشم
شهاب:اختیار دارین شما مراحمین
من:اون که صدالبته مگه شک داشتین جناب راد
شهاب: بر منکرش لعنت..!راستی نفس می دونستی خیلی بد می خوابی کلی کتک خوردم ازت 
من:آره میدونم
شهاب:خب اگه اینجوریه که من بدبختم له و لورده میشم زیر دست و پای تو
من:شما لازم نکرده منو تحمل کنین
شهاب خندید و فشار دستاشو دور کمرم بیشتر کردو بالبخند بدجنسانه ای گفت:مگه بهت نگفتم که مامان و مامانت دستور دادن تا وقتی بچه دار نشدیم باید بریم توی یک خونه ای که فقط یک اتاق داشته باشه
من طقریبا جیغ زدم:چـــــــــــی؟
شهاب:کر شدم دیوانه چی نداره
من:ینی چی ؟ چرا
شهاب خندید و گفت مثل اینکه خشایار و رزا کخ ریختن و یک جوری به اینا گفتم که چون منو تو زیاد باهم دعوا میکنیم باید خونمون یک اتاق داشته باشه
من:آخ اگه من دستم به اون رزای بیشعور نرسه می دونم چی کارش کنم
شهاب با قیافه خیلی جدی گفت:ولی یک راه داریم که از این بلای آسمانی زود تر خلاص بشیم
باچشمای پراز سوال بهش نگاه کردم و گفتم:چی؟؟؟
شهاب:اینکه به شرطشون عمل کنیم
من:چه شرطی؟؟
شهاب با لحن جدی ولی چشمای خندون و شیطون گفت:بچه دار بشیم 
من تا چند دقیقه گنگ نگاش کردم و داشتم معنی این جمله بسیار سختشو برای خودم بخش بندی می کردم که یک دفعه ای این مخ آکبندم راه افتاو به قیافه خندون شهاب نگاه کردم و بالحن حرصی و عصبانی گفتم:برو گمشو بچه پروو!
سعی کردم از رو شکمش بلند شم و همونجور دست و پا میزدم که شهاب محکم تر گرفتم و باقهقهه گفت:آروم باش جوجو
شهاب با لحن جدی ولی چشمای خندون و شیطون گفت:بچه دار بشیم 
من تا چند دقیقه گنگ نگاش کردم و داشتم معنی این جمله بسیار سختشو برای خودم بخش بندی می کردم که یک دفعه ای این مخ آکبندم راه افتاو به قیافه خندون شهاب نگاه کردم و بالحن حرصی و عصبانی گفتم:برو گمشو بچه پروو!
سعی کردم از رو شکمش بلند شم و همونجور دست و پا میزدم که شهاب محکم تر گرفتم و باقهقهه گفت:آروم باش جوجو
من:بایدم بخندی 
شهاب:خب برای این گفتم که مجبور نشی کنار من بخوابی
من اینقدر حرصی بودم که نفمیدم چی میگم برای همین بالحن عصبی گفتم
حاضرم صد سال رو کانا په یا حتی کنار تو بخوابم ولی از تو بچه نداشته باشم...
خودمم توی حرفی که زده بودم مونده بودم .خداییش قصدم این نبود که اینو بگم ولی بعد با خودم گفتم بیخیال من که برای شهاب مهم نیستم پس نباید براش مهم باشه .
ولی بعد درکمال تعجب دیدم دستای شهاب شل شدو بعد بایک لحن خیلی سرد و یخ گفت:راست میگی منم همین نظرو دارم یادت باشه برم از اون کاناپه هایی که تخت میشن بخرم که راحت باشیم حالا هم بلند شو که من گشنمه 
من بااین که خیلی تعجب کرده بودم ولی برای این که کم نیارم سریع بلند شدم و گفتم
-اِ راست میگی چرا به فکر خودم نیفتاد 
شهاب:نمی دونم حالا بیا بریم پایین 
و خودش جلو تر از من رفت 
ای بابا این چش شد یکدفعه ای من که حرف بدی نزدم ..
ولی به ثانیه نکشید که یک صدایی نمی دونم از کجا گفت»حرف بدی بهش نزدی ...نه جدا حرف بدی بهش نزدی دختر جان اون شاید دوست نداشته باشه ولی بازم بهش بر می خوره
من:خب به من چه که بهش بر می خوره
اون صداهه:ینی چه!!! خودت زدی تو برجک بدبخت سر صبح بد میگی به من چه
من:اون از وقتی بلند شد حالش خراب بود
اون صداهه یک جیغی کشید بعد گفت:ینی خـــــــــــیلی پروویی اون که از وقتی چشماشو باز کرد داشت می خندید دیگه تو روز روشن پیش وجدان خودتم دروغ میگی
من:اهکی منم دوروز بااین شهاب نشستم خود درگیری پیدا کردم باشه وجدان جون از دلش در میارم حالا بزن بریم یک لباس خوجل تنمون کنیم که این دوتا روده ها به جای این که همدیگرو بخورن میان تورو می خورن منم از دستت راحت میشم....
رفتم سراغ کمدم و یک بلوز جذب مشکی و یک شلوار سفید پوشیدم موهامم شونه کردم و یک تل سفید مشکی هم زدم وقتی حسابی از قیافه خودم خر کیف شدم اومدم از اتاق بیرون که دیدم شهاب نیست داشتم میرفتم سمت آشپز خونه که درخونه باز شد و شهاب بادوتا بسته پیتزااومد تو 
من:واااای مرسی شهاب
شهاب باقیافه جدی و صدایه سردی گفت:خواهش میکنم زود تربیا بخور مگه نمی خوای بری بیمارستان
من:چراا,الان اومدم .
وبادورفتم سمتش و یکی از پیتزاهارو از دستش گرفتم و شروع کردم به خوردن که سنگینی نگاه یکی رواز پشت سر حس کردم برگشتم که دیدم شهاب بایک اخم که سعی میکرد جدی باشه ولی بیشتر دختر کش بودبالا سرم وایستاده بود
من:هوووم!
شهاب:هوم چیه بی ادب بیاااین نوشابه رو بگیر زود تر بخور که بریم من:از تو خونه موندن خسته شدی که اینقدر هی هر دقیقه میگی بریم بریم؟
شهاب:نه از خونه موندن خسته نشدم از یک جاباتو بودن خسته شدم 
فکم افتاد واقعا این شهاب بود که داشت همچین حرفی رو بهم میزد /منظورش چی بود ؟؟میتونستم حس کنم الان اشک توی چشمام جمع شده پس سریع رومو برگردوندم و باصدایی که بینهایت تلاش میکردم نلرزه و بی تفاوت باشه گفتم:
-پس بهتره بری واسه خدت یک خونه بگیری چون مجبوری منو تاچند وقت توی خونت تحمل کنی
شهاب:مثلا چند وقت
من:من نمی دونم ولی متمعن باش زیاد مزاحمت نمیشم .
بعداز زدن این حرف سریع یک گاز از پیتزام زدم تا بغضم بره پایینو
همون موقع صدای نفس شهاب که بیشتر شبیه فوت بود اومد رومو برردوندم ببینم داره چی کار میکنه که دیدم پشتش به منه و دستشم تو ماهاشه.
ینی اینقدر از من بدش میاد که اینجوری کافه شده.
بااین فکر یک قطره اشک سمج از چشمم اومد پایین مگه من چی کار کردم که این اینجوری شد.صبح که حالش خوب بود !خودم جواب خودمو دادم :خب معلومه اون چه حرفی بود زدی اون بدبخت داره میگه بیا زود تر بچه دار شیم بعد تو بهش میگی حاظری رو کاناپه بخوابی ولی از اون بچه نداشته باشی خب معلومه اونم بهش بر می خوره نکنه انتظار داشتی الان قربون صدقه ات بره 
باصدای کلافه شهاب به خودم اومدم : نفس ...
من:بله!
شهاب:نمی خوای زود تر بخری
من:تو اول خودت غذات و بخور بهد به من گیر بده 
شهاب یک لبخند نیم بنده زد و گفت:وقتی شما داشتین تو عالم هپروت سیر میکردیم من غذامو خوردم
باتعجب روی میزو نه کردم که دیدم جعبه پیتزا شهاب خالیه عجب پس چرا من نفهمیدم این کی خور...
باصدای دادشهاب حرف تو ذهنم ماسید
شهاب:نفـس
حدودا نیم متر پریدم هوا و باعصبانیت گفتم:خیله خوب بابا نمی خواد جوش بیاری که دودقیقه منو بیشتر تحمل کردی الان میرم لباسم و عوض کنم .
وبازدن این حرف 
به سمت اتاقم راه افتادم 


شهاب

واقعا برام سخت بود با نفس اینجوری حرف بزنم ولی دست خودم نبود بااون حرف صبحش به تمام معنا بهم توهین کرد و منم ناخداگاه شده بودم همون شهابی که بعداز رفتن سروناز از خودم ساخته بودم..

سروناز.سروناز. وای که چدر از این اسم متنفرم الان کجاست که ببینه بااون پسر شیطون چی کار کرد هــــی ....
باصدای شیطون نفس به خودم اومدم .برگشتم دیدم داره از روی میله ها سر میخوره 
من:نیفتی
نفس:اولا خیالتون تخت بادمجون بم آفت نداره ثانیا اینقدر ذوق نکنین که به همین زودی میمیرم و از دستم راحت میشین
من:نه شما هم خیالتون جمع که من اصلا برام فرقی نمیکنه .
بعد با خودم فکر کردم که من حتما برم این مدرک پزشکیم و بسوزونم که اینجوری دارم بایک کسی که حال روحیش خوب نیست صحبت کنم کلا از وقتی این وروجک و دیدم باید به فکر تخته کردن در مطبم و سوزوندن مدرکم می افتادم.
نفس یک لحظه سرشو انداخت پایین ولی بعد خیلی سریع دوباره چشماش و به چشمام دوخت ولی اینبار توی اون دوتا چشم آبی من چیزی به غیراز غرور و سردی هیچی ندیدم و باخودم گفتم:واای بد بخت شدم حالا بااین کوه یخ چی کار کنم
نفس:دیر شد نمی خوای بریم
من:چرا حتما 
و جلوتر راه افتادم به سمت در حیاط و همونجور که داشتم راه میرفتم به خودم قول دادم که یا بشم مثل خودش یا مهربون بشم و از دلش در بیارم ..
یمک صدایی از درونم یک چیزی پرسید که یک لحظه وایستادم و به فکر فرو رفتم واقعا جوابش چی بود ؟
به یاد حرفش افتادم که گفت:عاشقشی؟
بعداز چند لحظه فکر کردن به خودم جواب دادم:نه عاشقش نیستم ولی دوسش دارم ویک حس خاصی نسبت بهش دارم ولی مطمعنم عشق نیست اصلا نمی دونم چیه تازه به این نتیجه رسیده بودم که اولین بار که دیدمش عاشق قیافش شدم حالا نمی دونم چرا ولی بعد فهمیدم اون یک حس زود گذر بود ولی الان از اخلاقاش خوشم میاد همین شیطونیا و مهربونیاش.
داشتم باخودم صفات خوب نفس و زیر و رو می کردم که صدای سردش به گوشم خورد که پشت سرم بودو گت:زیر پاتون چراگاه سبز شد نمی خواین تشریف بیارین

یک پوفی کردم و باخودم گفتم «:بیا چه بلایی به سر خودم آوردم حالا تا کی باید این برج زهرمارو تحمل کنم خداداند و بس ..

توی راه هیچکدوممون حرف نمیزدیم به بیمار ستان نفس سریع پیاده شد و رفت سمت آسانسور منم وقتی ماشینو پار کردم رتم جای آسانسور که دیدم هنوز نفس وایستاده و پنج طبقه دیگه باید میومد پایین من خیلی آروم رفتم کنارش وایستادم و وقتی آسانسور وایستاد من زود تر رفتم توش نفسم می خواست بیاد تو که نمی دونم پاش به چی گیر کرد که با کله اومد تو اگه من نم گرفتمش صددرصد سرش رفته بود تو شیشه آسانسور 
هیچکسی هم تو اسانسور نبود و منو نفسم داشتیم باتعجب همدیگه رو نگاه میکردیم نفسم هنوز تو بغل من بود و قلبش هم تند تند میزد فکر کنم از ترسش بود .می خواستم چیزی بگم که نفس سریع خودش و از من جدا کرد و با لحن خشکی گفت:مرسی
من:خواهش میکنم ...


وقتی وارد اتاق شدیم دیدیم سپهر چشماش بازه و داره روزنامه می خونه نفس سریع پرید پیشش و خیلی آروم خزید تو بغل سپهر سپهرم سرش و نواشس کرد و
گفت:علیک سلام خواهری
من:سلام
سپهر:به به سلام برادر زن عزیز میبینم که خوب تونستی تحمل کنی و هنوز خواهر مارو طلاق ندادی
یک لبخند زدم که فکر کنم از صدتا گریه بدتر بود و سپهرم منظورم و فهمید و هیچی نگفت فقط سرش و تکون داد.
نشسته بودیم و داشتیم حرف می زدیم که در زدن و یک پرستار اومد تو و گفت :وقت دواتونه
وجالب اینجا بود که با ورود پرستاره نیش سپهر جان 180درجه باز شده بود و داشت نگاش میکرد پرستاره هم معلوم بود حسابی از نگاه خیره سپهر حول شده چون
دستاش میلرزید .به قیافش دقت کردم قدش نسبتا بلند بود و و چشماش قهوه ای بود و بالب و دهن کوچیک موهاشم قهوه ای بود قیافش خوب بود ولی به پای خانوم
خودم که نمیرسه 
همون موقع که می خواستم خودمو سرزنش کنم که چرا مثل پسرای 15ساله برای خودم خیال بافی می کنم پرستاره می خواست بره که نفس بازیرکی پرسی 
-عزیزم اسمت چیه 
دختره با خجالت گفت:ستاره سهیلی
نفس خندیدو دستشو برد جلو وگفت:منم نفس امیری هستم خواهر این آقا سپهر .
وبعد به من اشاره کرد و گفت:ایشونم نامزدمه شهاب راد
ستره یک لبخندی زد و گفت خوشبختم
نفس بایک لحن شیطنت آمیزی گفت:ما بیشتر عزیزم
منو سپهر داشتیم ریز ریز می خندیدیم ولی ستاره سریع یک معذرت خواهی کرد و در رفت وقتی رفت نفس رو کر به سپهر و گفت:مبارک باشه
سپهر که معلوم بود منظور نفس و فهمیده ولی خودشو زد به اون راه و گفت:چی مبارک باشه
نفس:اینکه این این قلبتون تازگی ها داره تالاپ تلوپ میکنه و به زودی مزدوج میشی
سپهر یک لبخند زد و بعد بالحن جدی ولی کاملا میشد رگه های بدجنسی رو توش حس کرد گفت:مگه تو و شهاب قلبتون تالاب تلوب میکنه که ازدواج کردن؟
می خواستم بگم آره ولی جلوی خودمو گرفتم که نفس باحرفی که زد دنیارو رو سرم خراب کرد
نفس:منو شهاب فرق داریم ما دوتا ازروی اجبار ازدواج کردیم نه از روی عشق
می خواستم بگم جای من تصمیم نگیر ولی بازم نگفتم به جاش سپهر همون حرفی که می خواستم بزنم و گفت
سپهر:نفس جان لطفا به جای شهاب تصمیم نگیر.شهاب جون تو چی میگی
می خواستم بگم ولی من عاشقشم ولی من دوسش دام ولی من وقتی میبینمش دلم و قلبم و عقلم و تموم سلولای بدنم شروع میکنه به لرزیدن....ولی به جاش گفتم
-نه سپهر جان نفس درست میگه منو نفس هدفمون از این ازدواج یکی بودو هست
سپهر سری از روی تاسف تکون داد و گفت:هدفتون که یکی بود ولی متاسفانه هدفتون اون چیزی که میگین نیست 
منظورش ونفهمیدم هدف من که بیشترش از روی علاقم به نفس بود ینی نفسم....
نه نه امکان نداره نفس ااز من بدش میاد و مجبوری از دواج کرده ...
دیگه تا وقتی اونجا بودیم حواسم به حرفای نفس و سپهر که داشتن در مورد ستاره حرف میزدن توجهی نکردم و وی فکر به حرف سپهر بودم..


وقتی رسیدیم خونه دیگه طقریبا شب شده بود چون وقتی از بیمارستان اومدیم بیرون رفتیم یک دوری هم بیرون زدیم 
من:خب من دیگه میرم
نفس با ترس گفت:کجا؟
من:خونه دیگه
نفس:چرا؟
من:چرا نداره دیگه میرم خونه فردا میام 
نفس:باشه خدا فظ
من:مگه مامان اینا امشب نمیان
نفس:نه مامان و خاله اینا همه خونه سپهر اینان رزا هم که خونه خشایاره 
من:خاله مرجان اینا کجان
نفس:خاله اینا فردای نامزدی مامان بزرگ و بردم کیش تا یک هوایی عوض کنه 
من:آها..خب من دیگه میرم 
میدونستم نفس از تنهایی میترسه و هر آن منتظر بودم بگه نرم ولی نگفت منم باخودم گفتم حتما نمیترسه دیگه پس بیخیال رفتم خونه داشت کم کم چشمام گرم میشد که گوشیم زنگ خورد بدون اینکه به صفحش نگاه کنم جواب دادم
:بله؟
نفس:سلام
من:سلام چرا اینقدر آروم آروم حرف میزنی
نفس:شهاب میشه بیای اینجا من میترسم 
من:الان
نفس:آره..
من:نفس...نفس ...
نفس:شهاب تورو خدا زودتر بیا
من:نفس داری گریه میکنی؟
نفس:شهاب تورو خدتا زودتر بیا
من:باشه باشه اومدم
و سریع حاضرشدم به ساعت که نگاه کردم دیدم ساعت یک صبحه...


حدودا یک ساعت نفس گریه کرد تا بالاخره آروم شد و خوابید .

صبح که از خواب پاشدم دیدم نفس نیست گفتم شایدم رفته پایین برای همین یک ذره به خودم کش و غوس دادم تا بالاخره اومدم برم پایین ولی تا خواستم پامو بذارم روی زمین یک چیزی دیدم که نزدیک بود مثل دخترا یک جیغ بنفش بکشم ولی خودمو کنترل کردم و خیلی آهسته اومدم پایین و آروم خم شدم و زیر تخت و نگاه کردم .
دیدم نفس خیلی طبیعی انگار که روی یک دوشک خوش خواب دراز کشیده نه رو زمین و زیر تخت .
آرو دستمو برم زیر تخت و صداش کردم 
من:نفس ..نفسی . نفس خانوم. سرکار خانوم امیری.
واااای نــــــفس 
نفس یک تکونی خورد و بابداخلاقی گفت
-هاا چیه چرا جیغ میزنی خب بذار بخوابم دیگه اه
من:اولا ها نه و بله دوما چشماتو یک لحظه باز کن موقعیتت و ببین بعد اینجوری غر غر کن ok؟
نفس:چیییش حالا سر صبح معلم اخلاق شده برای م....
اِ من چرا اینجام 
من:از من می پرسی؟
من:خب ازمن بپرس ببین راستشو بخوای من نف شبی از تخت انداختمت پایین بعدم بردمت زیر تخت
نفس:وا خب چرا؟
من:نفس حالت خوبه دارم مسخرت می کنما..
نفس:تو غلط میکنی برو خودتو مسخره کن
من:خانوم با ادب آخه تو برمی داری از من میپرسی که من چرا زیر تخت خوابیدم !خب من از کجا بدونم دختر؟
نفس:خب از کی بپرسم آی کیو
من:خب ازمن بپرس ببین راستشو بخوای من نف شبی از تخت انداختمت پایین بعدم بردمت زیر تخت
نفس:وا خب چرا؟
من:نفس حالت خوبه دارم مسخرت می کنما..
نفس:تو غلط میکنی برو خودتو مسخره کن
من:خانوم با ادب آخه تو برمی داری از من میپرسی که من چرا زیر تخت خوابیدم !خب من از کجا بدونم دختر؟
نفس:خب از اول همینو بگو
من:چیو ..
نفس:همین که تو چه میدونی دیگه 
هیچی نگفتم و فقط نگاش کردم ...
سپهر:شهاب جان بااین خواهر ما چی کار میکنی 
من:؟؟؟؟ هیچی فقط آه می کشم
سپهر:شهاب جان بااین خواهر ما چی کار میکنی 
من: هیچی فقط آه می کشم
سپهر خندید و سرش و تکون داد و گفت:آفرین آفرین از دست خواهرای من فقط باید همین کارو بکنی
نفس می خواست چیزی بگه که همون موقع صدای خشایار از پشت سر اومد که باخنده گفت:آخ عاشقتم گل گفتی داداش
سپهر تااومد جواب خشایارو بده صدای رزا از پشت خشایار اومد که می پرسید:خشایار جان مگه سپهر چی گفت که تو اینقدر موافقشی بگو شاید منم بخوام نظر بدم.
هممون حتی نفس هم که داشت باحرص مارو نگاه میکرد بااین حرف رزا که ته مایه های تهدید وداشت خندیدیم.
خشایار:ها؟هیچی عزیزم سپهر جان داشت میگفت که این خواهرای گل من یک پارچه خانومن و از اونا بهتر توی دنیا پیدا نمیشه .پس حسابی بهمون سفارش کرد که قدر شما دوتا فرشته ی کوچولو رو بدونیم.
رزا:آها...مطمعنی دیگه؟
سپهر:صددرصد
رزا:نفس جون اینا داشتن درمورد چی صحبت میکردن؟
نفس یک لبخند بدجنسانه زدو می خواست حرف بزنه که صدای منو و سپهر و خشایار باهم دراومد البته منو سپهر نفس و صدا زدیم ولی خشایار رزا رو.
من:نفس راستی جریان صبح و تعریف کن..
خشایار:ا ینی رزایی تو به من اعتماد نداری؟
رزا:چرا بابا حالا بس کنید شما ها نفس جون تو داشتی میگفتی
یکدفعه ای صدای سپهر اومد که به نفس گفت:راستی نفس جریان ستاره رو برای رزا تعریف کردی؟ 
بااین حرف سپهر رزا یک نگاه به نفس که چشماش برق میزد انداخت و گفت:جریان چیه؟
نفسم باهیجان داشت موضوع ستاره رو برای رزا تعریف میکرد.
اصلا انگار نه انگار که این دوتا تا چند دقیقه ی قبل بحث شون سر یک چیز دیگه بود.
منو خشایار و سپهر یک نگاه باخنده به هم میزنیم و هیچی نمیگیم

یک چند روز گذشت منم سرم به درس و طرحم گرم بود اصلا موضوع سروناز و به کا یادم رفته بود ...

تا این که اون روز داشتم باخشایار داشتیم میرفتیم خونه ی یکی از بچه ها که گوشیم زنگ خورد به صفحه اش که نگاه کردم دیدم اسم سروناز افتاده باتعجب گوشی رو برداشتم 

-بله بفرمایید؟

سروناز:سلام آقا شهاب خوب هستید

من:ممنون سروناز خانوم شما خوبید ؟اتفاقی افتاده؟

سروناز:نه نه اتفاقی نیفتاده

من:خب خدارو شکر ...کاری داشتین

سروناز یک ره من من کرد و بالحن خیلی محجوبی گفت:راستش می خواستم ببینتون

من:منو؟

سروناز:بله البته اگه اشکالی نداشته باشه 

منم که به شدت کنجکاو شده بودم ببینم چیکارم داره گفتم:نه چه اشکالی فقط کی و کجا

سروناز:امروز ساعت8 خوبه؟

من:بله خوبه فقط کجا؟

سروناز:کافی شاپ دریا تو خیابون....

من:بله بله میشناسم چشم ساعت هشت اونجام

سروناز:ممنون مرسی پس فعلا

من:خدانگه دار

اونشب یک تیشرت آبی و یک شلوار مشکی پوشیدم و رفتم سر قرار یک پنج دقیقه ای دیر کردم و وقتی رسیدم دیدم روی یکی از صندلی ها نشسته آرایشش غلیض بود ومانتوشم کوتاه بود ولی نه دیگه خیلی فجیح تو مایه های مانتو های نفس اینا 

وقتی رسیدم سر میزش بلند شدو باهام دست داد وبعدش نشستیم 

یه یک ساعتی درمورد موضوعات مختلف حرف زدیم تابالاخره دوتامون قصد رفتن کردیم .

یک چند باری به بهونه های مختلف بامن قرار میذاشت و میرفتیم بیرون خیلی خانوم بود و من از این اخلاقش خیلی خوشم می اومد ..

حدود یک ماه از رفت و آمدمون میگذشت ولی هیچوقت مثل یک دوست دختر دوست پسر نبودیم .

مامان بابای سروناز از هم جدا شده بودن و باباش معتاد بود مامانشم تاحالا دوبار افتاده بود زندان .

خیلی از اخلاقاش و دوست داشتم ازش خوشم اومده بود که باهمچین مادر پدری تونسته اینقدر خانوم باشه

خلاصه سرتون و درد نیارم بعد از یک مدت احساس کردم برای اولین بار از یکی خوشم اومده ...

دوسش داشتم دختر خوبی بود.

ولی مطمعن بودم مامان و بابا راضی نمیشن که باهاش ازدواج کنم...

برای همین تنها کسایی که از این ماجرا خبر داشتن خشایار بودو شهلا ...

میشه گفت یکسال باهم دوست بودیم سروناز کم کم تغییر کرد نمیدونم چه تغییری یاشایدم هنوزم نمیخوام باور کنم چه تغییراتی کرد .

خشایار:پس بذار من بگم چه تغییراتی کرد:

سروناز بعد از یک مدت به کل عوض شد دیگه از اون دختر خانوم و باوقار خبری نبود ینی درست از وقتی تغییر کرد که شهاب بهش گفت دوسش داره.

دیگه سرونازم اون روی خودشو نشون داد تبدیل شد به یک دختر ولخرج و سوء استفاده گر ...

منو شهلا اینارو میدیدیم ولی شهاب نه خیلی سعی کردیم به خودش بیاریمش ولی نشد تااین که اونروز منو شهاب و شهلا رفتیم شهر بازی تو سف یکی از بازیا وایستادیم که من دیدم سروناز دست یک پسررو گرفته و سرشو گذاشته روشونش و میگه :واای عزیزم حالم بد شد خیلی تند میرفت ها نزدیک بود تو بغلت غش کنم.
من که توشک بودم داشتم هاج و واج به سوناز و اون پسره نگاه میکردم که یک دفعه ای صدای آروم شهلا رو کنار خودم حس کردم :خشایار شهاب کو؟
من سریع برگشتم سمتش و گفتم :شهاب؟؟؟
وای بچه ها باورتون نمیشه صحنه به صحنه اون روز یادمه خلاصه منو شهلا کل شهر بازی و گشتیم تا یک لحظه شهلا دست منو گرفت .
به سمتی که نگاه میکرد نگاه کردم دیدم شهاب جلوی سروناز و اون پسره وایستاده.
سرونازم داشت یکچیزایی میگفت که من فقط دیدم پسره برگشت و یکی زد تو دهن سروناز یک تفم انداخت توصورتشو دستشو گذاشت رو شونه شهاب و یک چیزی گفت و رفت...
شهاب:پسره داشت میگفت که باور کن من خبر نداشتم که سروناز یکی دیگه تو زندگیش هست وگرنه عمرا پامو میذاشتم و زندگیش واقعا منو ببخش و حالا فهمیدم این دختر اصلا ارزش فرد باشخصیتی مثل شمارو نداره به درد ماجوجه خیابونی هاهم نمیخوره چه برسه به شما.
خشایار:سروناز خیلی سعی کرد باشهاب ارتباط برقرار کنه چند بار به منو شهلا زنگ زد و باهامون صحبت کرد ولی ماها زیر بار نرفتیم از همه بدتر این بود که شهاب هیچی نگفت ینی دیگه حرف نزد .
حدودا دوماه گذشت حال شهاب دوباره داشت بهتر میشد هرچند که هممون مطمعن بودیم دیگه شهاب شهاب سابق نمیشه.
یک روز منو شهلا و شهاب نشسته بودیم توی پارک که گوشی شهاب زنگ زد .شهاب اون موقع نبود فکر کنم رفته بود چیزی بگیره من گوشیش و جواب دادم که یکی بهم گفت:آقای راد
من:من دوستشون هستم بفرمایید؟
خانومه:شما با سروناز گلکار نسبتی دارین؟
من:بله میشناسمشون.
خانومه:خیلی متاسفم ولی ایشون فوق کردن
من:چی؟؟؟
خانومه:آقای محترم آروم باشین ایشون امروز تصادف میکنن و درجا میمیرن من واقعا متاسفم


خانومه:آخرین تماس ایشون بااین شماره بود که به اسم شهاب راد سیو شده بود.فقط لطفا هرچه زود تر بیاین جنازه رو تحویل بگیرین
من:چشم حتما
خانومه:ممنون خدافظ

بعد از اینکه تلفن و قطع کردم شهلا پرسید چی شده منم براش تعریف کردم ...
به شهاب جریان و نگفتیم و من رفتم سروناز و ازز سرد خونه گرفتم و مراسم تشیه جنازش تموم شد یک چند روز گذشت تا با کمک شهلا موضوع مرگ سروناز و گفتیم .
نمی شد حال شهاب و گفت که خوشحال بود یاناراحت یک چیزی مثل بیتفاوتی مطلق .
ولی شهاب دیگه هیچوقت شهاب سابق نشد .تاالان و من واقعا از خانواده شماها ممنونم که شهاب و برگردوندین به شهاب گذشته .
حرف خشایار تموم که شد یک چند دقیقه ماشین سوت و کور بود تا بالا خره خود شهاب این سوکوت و شکست و گفت:خوب بچه ها به نظرتون آهنگ چی بذارم؟
ماها هم که نمی خواستیم جو ماشین همونجوری بمونه هرکدوم یک پیشنهاد دادیم فقط من بودم که ساکت بودم یکدفعه ای خشایار از توی آینه جلو به من نگاه کرد و گفت اصلا هر چی نفس بگه

از پیش فرزاد بلند شدم و گفتم بیا بریم پیش بچه ها 

فرزاد خندید و سرش و تکون داد و گفت:نه ممنون فعلا نمیخوام جلو شهاب باشم

با اخم دستشو گرفتم و کشیدم و گفتم:بیا ببینم .ینی چی به خاطر من نمیخوای بیای تو جمع اتفاقا پاشو ببینم ...

فرزاد خندید و بلند شد .همونجوری دستم تو دستش بود که رسیدیم به جمع .

همونموقع فرزاد خم شد دم گوشم و به حالتی که میخواد مثلا یک جوکی تعریف کنه گفت:

-ببین به رزا هم بگوتاکمکمون کنه اینجوری هم بد آدم و نگاه نکنه .الانم بخند 

واقعا خندم گرفته بود زندگیم واقا شده بود شبیه رمانای کلکلی عشقی .

خندیدم و هیچی نگفتم سرمو گرفتم بالا که چشمای به خون نشسته ی شهاب و دیدم .

هیچی به روی خودم نیاورددم و کنار فرزاد نشستم فرزاد دوباره سرشو آورد نزدیک گوش منو گفت:نفس رابطت کلا با شهاب چجوریاست؟

من بالبخند سرمو برگردوندم طرفش و به چشمای خوشرنگش زل زدم واقعا چرا بهش جواب منفی دادم ...خودمم نفهمیدم 

باصدای فرزاد به خودم اومدم.

-چی شد؟به چی اینجوری زل زدی

بهش نگاه کردم توی چشماش خنده موج میزد

من باخنده گفتم:به چشمای تو

فرزاد خندید و گفت:اونو که فهمیدم به گوشم که زل نزده بودی منظورم اینه که چرا زل زدی؟

من:به تو چه به چشمای شریک خودم زل زدم 

فرزاد خندید و باعجله گفت:نفس بدو سریع بگو رابطت با شهاب چجوریه؟

من یک ذره فکر کردم و گفتم:ببین تا امروز همش باهم کلکل میکردیم و دعوا بود ولی امرو اصلا نفهمیدم چی شد خیلی خوب شد تا اینکه اومدیم پایین دوباره بد شد

فرزاد یکذره فکر کرد بعد با لبخند گفت:ببین تو وقتی باشهابی باهاش خوب باش .من نمیدونم صبح چجوری بودین ولی سعی کن همونجوری باشی و تو اصلا به صمیمیتش با ستاره اشاره نکن خوب انگار اصلا و ابدا برات مهم نیست فهمیدی ؟

من سرمو تکون دادم و گفتم :باشه

فرزا زیر چشمی به طرف شهاب نگاه کرد و بالبخند گفت:اوه اوه اومد

تا اومدم بپرسم کی قامت شهاب جلوم ظاهر شد.

شهاب باصدای آرومی گفت:نفس جان میای بریم قدم بزنیم 

میخواستم بگم پاشو برو با ستاره جونت یکوقت ناراحت نشه ولی یاد حرف فرزاد افتادم و هیچی نگفتم وفقط بلند شدم و رو به فرزاد گفتم:پس فعلا 

فرزاد سرش و تکون داد و گفت:اجازه ماهم دست شماست خانوم .برو خوش باش ورووجک

یک خنده خیلی ملوس کرردم که لبخند فرزاد غمگین شد و دست من تو دست شهاب بیشتر فشرده شد 

....

باشهاب از ویلا خارج شدیم اومدم دستمو از دستش بیرون بکشم که شهاب دستمو محکم تر گرفت و گفت :کجا 

هیچی نگفتم و آروم گرفتم اونم یک فشا ملایم به دستم وارد کرد و به سمت دریا راه افتاد .بد جور حوس آهنگ کرده بودم برای همین بالحن به خصوصی که نمیدونم اون لحظه دقیقا از چه چیزی سرچشمه میگرفت گفتم:شهاب؟

شهاب باصدای آرومی و ناراحتی گفت:جانم؟

بهش نگاه کردم حالت نگاش یکی چیزی بود ...که نمی دونم چی بود...شاید دوست نداشتم بدونم چی بود...واقعا میدونستم چی بود و نمیخواستم بدونم؟

همینجوری بهش نگاه میکردم که یک دفعه ای شهاب باخشونت دوطرف بازوم و گرفت و با عصبانیت غریٌد:همینجوری اون فرزاد و نگاه میکردی که میخواست باچشماش قورتت بده دیگه...
من که تعجب کرده بودم گفتم:هااا؟
شهاب بازوم و ول کرد و باعصبانیت دستشو کرد تو موهاش و گفت:هیچی ولش کن تو بگو چی کارم داشتی صدام کردی!
شونمو انداختم بالا و گفتم:هیچی میخواستم بگم میشه آهنگ بذاری؟
سرمو مظلومانه کج کردم و بهش نگاه کردم 
شهاب که تااون موقع اخم کرده بود بادیدن من لبخند زد و یک چیزی زیر لب مثل لعنتی اونجوری ناه نکن زمزمه کرد و گفت:چی میخوای خانوم گربه ؟
من:فرق نمیکنه هرچی باشه درضمن گربه هم خودتی


من:فرق نمیکنه هرچی باشه درضمن گربه هم خودتی
شهاب:خوب چشمات که آبیه اونجوری هم که نگاه می کنی آدم یاد گربه می افته دیگه
خندیدم و گفتم:خیلهه خوب حالا آهنگ بذار 
شهاب گوشیش و از جیبش درآورد و گفت:شاد میخوای غمگین باشه چی باشه
شونمو انداختم بالا وو گفتم:برام فرق نمیکنه میخوام اصلا ببینم الان تو اگه بخوای یک آهنگ بذاری چی میذاری
شهاب سرشو تکون داد و سرشو برد تو گوشی و بعداز چند دقیقه آهنگ شروع غیرمعمولی از محسن چاوشی سکوت اونجارو شکست:
دوســـتی ساده ما غیر معمولی شد
نمی دونم اونروز تو وجودم چی شد
که وجودم لرزید...
دل من این حس و از تو زودترفهمید
توکه باشی پیشم دیگه چی کم دارم
چه دلیلی داره ازتو دست بردارم
بین ما ک بیشتر عاشقه ؟من یاتو؟
هرچی شد از حالا همه چیزش باتو
دیگه دست من نیست بستگی داره به تو
بستگی داره به تو تاکجا دوسم داری
بستگی داره به تو تاچه روزی بتونی
عاشق من بمونی منو تنها نذاری
دست من نبود اگه اینجوری پیش اومد
می دونستم خوبی ولی نه تا این حد
انگاری صد ساله که تورو می شناسم
واسه اینه انگار روی تو حساسم
منه احساساتی به تو عادت کردم
هرجاباشم آخر به تو برمیگردم....
به اینجای آهنگ که رسید گوشیش اخطار کم بودن باطری داد و بعدم سریع گوشیش خاموش شد .
به دستامون نگاه کردم انقدر غرق آهنگ بودم که نفهمیدم شهاب کی دستمو گرفته...یاشایدم خودم ناخداگاه دستشو گرفتم نمیدونم 
باصدای شهاب به خودم اومدم
شهاب:به چی فکر میکنی؟
به سمتش برگشتم و گفتم:خیلی قشنگ بود شهاب...
شهاب سرشو تکون داد و گفت:آره خیلی ...
من:حالا به یاد کی گوش میکنی اینو
شهاب شونه بالا انداخت و گفت:بعضی مواقع به یاد سروناز
خیلی ناراحت شدم منظورش چی بود ...ینی هنوز بهش فکر میکنه ؟برای اینکه بغضی که تو گلموم هست و به منظور این که از این موضوع ناراحت شدم نگیره گفتم:الهی خیلی بد مرد نه
چشمای شهاب از تعجب داشت از حدقه می زد بیرون ولی سعی میکرد معمولی باشه 
بادیدن قیافش خندم گرفت و با خنده گفتم:چیه؟چرا ایجوری نگا میکنی دادا؟
شهاب بالحنی که توش تعجب و شک و تردید موج میزد گفت:حالت خوبه تو نفس
سرمو با خنده تکون دادم و گفتم:آره چطور مگه؟؟؟
شهاب سرش و تکون داد و گفت:هیچی ...موافقی تا لب دریا بدویم
دستامو با خوشحالی زدم به هم و گفتم:آخ جووون پایتم خراااب دادا
شهاب خندید و گفت:به قول آقا فرزادتون بدو ورووجک
خیلی جلوی خودم و گرفتم تا از خنده منفجر نشم ...پسره حسود مودب .آقا فرزادتون..پوف پوف چه غلطا آقا فرزادتو از کی تاحالا شده فرزاد من؟؟؟؟
شروع کردم با شهاب دوویدن تا دریا ...کنار ساحل من جلو تر بودم که بلوزم از پشت با دست شهاب کشیده شد و شهاب خواست جلو تر از من بره که من چون افتاده بودم زیر لنگی براش انداختم و افتاد کنار من 
شهاب رو به من چرخید و گفت:هه هه هه بامزه چرا کشیدیم ؟؟؟
من با تعجب و چشمای گرد شده گفتم:اِ اِ اِ بچه پروو ...خیلی روو داری بابا 
شهاب خندید و گفت:چا کریم
یک مشت شن برداشتم و پرت کردم سمتش که رفت توی دهنش منم فلنگ و بستم و در رفتم .
شهابم بعد از این که شنارو از تو دهنش درآورد افتاد دنبالم
حالا من بدو شهاب بدو دیگه تقریبا تا وسطای کمرم تو آب بودم که یکدفعه ای پام کشیده شد و من رفتم زیر آب....چون بی هوا رفته بودم حسابی آب تودهن و دماغم رفته بود ...
سریع اومدم بیرونو شروع کردم به سرفه کردن شابم با خنده اومد بالا و به من نگاه کرد ولی ووقتی دید من دارم خفه میشم از سرفه همچین زد پشت کمرم که همه آبای توی معدم به علاوه خرده استخونامم بیرون پرید و باعث شد من بد تر به سر فه بی افتم .
بعد از چند دقیقه بالا خره سرفم بند اومد و من فقط به شهاب نگاه کردم شهاب که نگاه منو دید شونه اندا خت بالا و گفت:میخواستی به سمتم ماسه پرتاب نکنی..باتمووم شدن حرفش در رفت منم که حال دوویدن نداشتم آروم آروم به سمت ویلا راه افتادم ...وقتی به در ویلا رسیم دیدم رز اداره قدم رو میره دم در


ولی تا چشمش به من افتاد اول با تعجب چند ثانیه نگام کرد بعد سریع اومد طرفمو با تعجب گفت:چی شدی؟
خندیدم و گفتم:بذار برم لباسمو عوض کنم میام 
رزا سرشو تکون داد و گفت باشه 
منم رفتم تو همه بادیدنم تعجب کردن و سیل سوالات بود که داشت کم کم به طرفم پرتاب میشد برای جلو گیری از رم کردن همشون سریع گفتم:سلام سلام ببخشید رفتم یک خورده آب تنی ...و بعد از زدن این حرف دوویدم سمت اتاق چون میدونستم اگه نرم باید به نصیحت های ارجمندشون گوش فرا میدادم
درو که باز کردم با کمال تعجب دیدم شهاب تو اتاقه و داره موهااشو باحوله خشک میکنه
شهاب که منو دید خندید و گفت:تعجب نکن چشم گربه ای من از در بالکن اومدم تو
اوهومی کردم و رفتم سراغ چمدونم 
صدای شهاب از پشت سرم اومد که با لحنی که توش تعجب موج میزد گفت:نفس تو الان نمیخوای تلافی کنی یا فهشی چیزی بدی؟؟؟؟
خندم گرفته بود از این که این همه بلا سر این بد بخت آوردم که یک بار که کاری به کارش ندارم تعجب میکنه.
خندیدم و رفتم سراغ چمدونم و یک بلوز صورتی که تازیر باسنم می اومد و پایینش کش داشت و آستیناشم یک چاک داشت باشلوار لوله تفنگی چسب مشکی برداشتم و به شهاب گفتم:نه کارت ندارم فقط برو بیرون لطفا تامن لباسم و عوض کنم .
شهاب سری تکون داد و از اتاق بیرون رفت منم لباسم و پوشیدم ورفتم بیرو.
وقتی رسیدم پایین دیدم رزا و فرزاد و خشایار نشستن و دارن میخندن تعجب کردم و ررفتم سمتشون و سلام کردم اوناهم تامنو دیدن دوباره زدن زیر خنده من که تعجب کرده بودم و فکر کردم مشکل از منه با تعجب پرسیدم:چیزی توی من میبینین که میخندین؟
خشایار بالبخند گفت:توی ظاهرت نه ولی توی باطنت اون ذات خرابته که آدمو به خنده می اندازه
هنوز هیچی نفهمیده بودم از حرفاشون که فرزاد گفت:بابا من جریان نقشمونو برای بچه ها گفتم 
به خشایار:نگاه کردم و یک چشم قره به فرزاد رفتم خشایار که متوجه این کار من شده بود باخنده گفت ـ:نگران نباش نفس من پشتتم چون خودمم متوجه رفتارای ستاره با شهاب شدم و دلمم برای سپهر میسوزه 
سری تکون دادم و رو به فرزاد گفتم:خوب پس چرا به سپهر چیزی نگفتی
فرزاد:آخه اگه به سپهر میگفتم میخواست نصیحت مادرانه رو شروع کنه و درضمن حرفای مارو هم در مورد ستاره قبول نمیکنه
سری تکون دادم و به حرفای فرزاد فکر کردم بازم فرزاد سپهر و بیشتر از منو رزا میشناخت چون فرزاد و سپهر از بچگی باهم دوست بودن و کافی شاپ سپهر و فرزاد به ما معرفی کرد ولی چون خودشون مجبور شدن برن برای زندگی کرج رفت و آدمونم کم شد باهم 
باصدای رزا از فکر و خیالات اومدم بیرون که داشت رو به فرزاد میگفت:خوب حالا میخوای چی کار کنی
فرزاد شونه ای بالا انداخت و گفت:کار خاصی قرارنیست بکنیم فقط هرجا تو جمع بود منو نفس با همیم و شماها ه با ید همکاری کنید
رزا و خشایار سرشونو تکون دادن و لبخند زدن ولی یک دفعه ای خشایار گفت:راستی نفس شهاب نباید بفهمه تو رو ستاره حساسی فهمیدی
سرمو تکون ددم و گفتم:اتفاقا فرزادم همین و گفت .
رزا رو به منو خشایار گفت:بچه ها میشه لطفا چنددقیقه مارو تنها بذارین
منو خشایار سرمونو تکون دادیم و رفتیم رو مبل های اون طرف نشستیم و به اونا چشم دوختیم فرزدسرش پایین بود و رزا داشت باهاش حرف میزد یک دفعه ای فرزا سرشو آورد بالا و من درخشش یک قطره اشک و تو چشماش دیدم .
باصدای خشایار به خودم اومدم 
خشایار:معلوم نیست رز اداره بهش چی میگه که گریش گرفته
به لحن خشایار لبخند زدم و دوباره سرم و برگردوندم سمت فرزاد و رزا ...
حالا رزا ساکت بود و فرزاد داشت حرف میزد .
یکدفعه ای رزا بلند شد و دست فرزاد و گرفت و از ویلا خارج شدن من و خش ایار هم داشتیم بهشون نگاه میکردیم فگر کنم حواسشون نبود کهاونجایی که وایستادن دقیقا دید داره به جایی که مانشستیم
خشایار:نفس؟؟؟
من:هوم؟
خشایار:فرزاد چشه این که خوب بود
به فرزاد نگاه کردم به دیوار تکیه داده بود سرش بایین بود وحالا رزا داشت گریه میکرد
سرمو تکون دادم و گفتم:نمیدونم ...
همون موقع صدای سپهر اومد که گفت:سلام سلام

به طرفش برگشتم و یک لبخند بهش زدم که جوابمو با یک لبخند پرمهر جواب داد.ورفت طرف خشایار گفت:چیه شما دوتا باهم خلوت کردین.
دیدم ممکنه سوء تفاهم بشه برای همین گفتم:نه بابا خلوت بخوره تو سرمون اومدیم اینور نشستیم که رزا و فرزا با خیال راحت حرف بزنن 
سپهر سرشو به طرف بچه ها چرخوند و با تعجب گفت:واا این پسر چشه این که خوب بود
من و خشایار شونه بالا انداختیم و هیچی نگفتیم
سپهر:خیله خوب حالا برین حاظرشین میخوایم بریم جواهرده
دستام و به هم کوبیدم و گفتم:آآآآآخ جووون الان آماده میشم 
سریع رفتم بالا و یک مانتو قرمز کوتاه با شلوارو شال سفید پوشیدم و کفش ورزشی های مشکیم و هم از تو چمدون برداشتم ینی انتخاب دیگه ای نداشتم چون فقط همین جفت کفش ورزشیم و آورده بودم اومدم از اتاق برم بیرون که شهاب اومد تو و به من نگاه کرد و یک لبخند زد و گفت:اوووو بابا خانوم خانوما مگه کجا میخوایم بریم که اینقدر شوق و ذوق داری؟
با یک لبخند گشاد گفتم:وااای وااای وااای تو جواهر ده تاحالا نرفتی؟؟
شهاب سرش و تکون داد و گفت:نه متاسفانه
من:خوب نصف عمرت رفته به باد داداش یک روستا فوق العاده روی قله کوهِ خیلی قشنگه توام اگه ببینی عاشقش میشی مطمئنم...
شهاب سرشو تکون داد و گفت:ببینیم و تعریف کنیم 
همون موقع صدای رزا اومد که گفت:نفس بیا بریم فرزاد و خشایار منتظرن.
نمیدونم شهابم حس کرد یانه ولی من کاملا متوجه شدم که رز اداره میخنده.
منم از خندش خندم گرفت ولی فکر کنم شهاب خندم و اشتباه برداشت کرد و با خم روشو برگردوند منم با خنده گفتم:فعلا و از اتاق خارج شدم .
دیدم حدسم درست بود چون رزا قرمز شده بود و خشایار دستشو گرفته بود جلو صورتش ولی شونه هاش داشت تکون میخورد .
منم خندیدم و رفتم پایین و اوناهم پشت سرم اومدن
پایین که رسیدم دیدم سپهر و فرزاد دارن باهم حرف میزننو فرزانه و ستاره هم کنار هم نشستن .
به پسرا لبخند زدم و رفتم طرف ستاره و فرزانه 
ستاره که منو دید بالخند پشت سرمو نگاه کرد ونمیدونم دنبال چیزی میگشت که چند بار سرشو اینطرف و اونطرف چرخوند و چیز ندید لبخندش جمع شد ولی در عوض فرزانه بالبخند اومد طرفمو پیشم نشست و شروع کردیم به حرف زدن .
داشتیم حرف میزدیم که صدای رزا از پشت سرمون اومد بهش نگاه کردم یک مانتو شبیه مانتو من البته مشکیش و پوشیده بود با شلوار و شال سفید ناز شده بود رو به من گفت:نفس ن کفش کتونی های قرمزمو آوردم و تو مشکیتو فکرکنم نه؟
سرمو تکون دادم و گفتم:آره چطور؟
رزا:خوب پس بیا کفشامون عوض
باشه خوبه
باصدای بابا ها به خودمو اومدیم که میگفتن زود تر سوار شیم
همه اومدیم بیرون فقط شهاب مونده بود که اونم چنددقیقه بعد اومد بیرون بهش نگاه کردم یک شلوار لی بایک تیشرت جیگری پوشیده بود بااینکه رنگ تیشرتش جیغ بود ولی خیلی بهش می اومد موهاشم داده بود بالا خلاصه ستاره کشی شده بود
با صدایفرزانه نگام و از شهاب برداشتم و به فرزانه نگاه کردم : قراره چه جوری بشینیم
رزا:همه ماها با هم تویه ماشین میشینیم 
من با تعجب :میشه بپرسم چجوری 
خشایار:بابا جا میکنیم خودمون و دیگه 
فرزاد که تازه از اون ور اومده بود و بحث مارو شنیده بود گفت:خوب با ماشیم من که بزرگ تره میریم 
هممون قبول کردیم و رفتیم نشستیم ترتیب نشستنمون اول شهاب که پشت سر راننده بود نشست منم به خاطر کمبود جا مجبور شدم رو پاش بشینم بعد ما سریع ستاره اومد نشست بعد سپهر بعش هم خشایار اومد نشست رو پاشم رزا فرزانه هم جلو نشست ... 
من :آقا نگیرنمون 
ستاره :وای راست میگی ها 
خشایار گفت:نه بابا 
فرزاد:فوقش بگیرنمون جریممون میکنن دیگه فدای سرت 
خندیدم اونم بهم از تو آینه چشمک زد که فکر کنم شهاب دید چون دستش کوبیده شد تو پهلوم 
دردم گرفت ولی به روی خودم نیاوردم 
ولی شهاب گفت:ببخشید عزیزم 
منم لبخند زدم و گفتم:خواهش میکنم اتفاقی بود دیگه پیش میاد 
شهاب فقط سرشو تکون داد و هیچی نگفت 
فرزانه گفت:اه فرزاد خوب یک آهنی چیزی بذار حوصلمون سررفت 
فرزاد:نه که تو اصلا یاد نداری خوب خودت یک چیزی بذار 
فرزانه: باشه خوب از تو شروع میکنیم چه آهنگی میخوای 
فرزاد یک خورده فکر کرد و بعد گفت:عشق اولین و آخرینمی رو بذار 
بعد به من نگاه کرد نمیدونم تو نگاش چی بود که از خودم خجالت کشیدم که ازش کمک خواستم نقش عشقم و بازی کنه 
فرزانه گفت:نه اون خیلی غمگینه 
صدای رزا که گفت:اصلا میخوای آهنگ نذار جادش خیلی قشنگه توسکوت باشه بهتره 
بچه ها سرشونو تکون دادن فقط خشایار و شهاب و ستاره هیچی نگفتن چون فکر کنم تاحالا نرفته بودن. 
تو جادش همه ساکت بودیم و واقعا هم ججادش خیلی قشنگ بود همش سرسبز بود وداشتیم از رو کوه میرفتیم بالا 
اونجا یک آبشار بود که ماشینا اونجا وایستادن 
رفتیم کنار آبشار و کلی عکس گرفتیم حالا بماند که منو فرزاد چقدر لج شهاب و در آوردیم و ستاره چقدر لج منو سپهر و 
ولی در عوض کلی عکس خوشگل زیر آبشار با شهاب گرفتیم ....


بعداز این که از کنار آبشار خیس خالی اومدیم کنار شهاب و خشایار رفتن لواشک برای من و رزا بخرن .
فرزاد و سپهر هم کنار هم وایستاده بودن و داشتن حرف میزدن و منو رزا و فرزانه و ستاره هم کنار هم وایستاده بودیم و داشتیم حرف میزدیم.وفرزانه داشت برای ستاره از قشنگی های جواهر ده میگفت.
شهاب و خشایار با دوتا لواشک بزرگ برگشتن و لواشکارو دادن به ما ...
ستاره گفت:اِ آقا شهاب منم میخوام مییشه برای منم بگیین....
واقعا نمی دونم چرا ستاره اینجوری شده بود تو چشمای خودِ شهابم تعجب بود و هممون داشتیم به شهاب نگاه میکردیم .
شهاب سرشو تکون داد و گفت:خوب از اول میگفتین ستاره خانوم
ستاره گفت:آخه نپرسیدین
شهاب خواست چیزی بگه که خشایار به جاش گفت:آخه قرار بود منو شهاب فقط برای خانومای خودمون چیزی بگیریم فرزانه خانومم که به فرزاد میگفن خوب شماهم به سپهر بگین.
ستاره چیشی کرد و رفت و ماهارو متحیر برجا گذاشت .
صدای فرزانه از پشت سرم اومد که گفت:مگه ستاره رو نمیخواستین برای سپهر بگیرین پس چرا این اینجوری میکنه.
بهش نگاه کردم و هیچی نگفتم .
صدای فرزاد اومد که گفت:دخترا بیاین بشینین
دوباره منو شهاب رفتیم نشستیم ولی تا ستاره خواست بشینه فرزانه سریع اومد نشست و گفت ببخشید ستاره جون من با نفسی کار دارم شما بی زحمت جلو بشینین.
بعداز فرزانه سپهر اومد نشست که با عث شد فرزانه قرمز بشه و من با تعجب نگاش کردم ولی اون به روی خودش نیاورد ولی صدای زمزمه آروم شهاب و کنار گوشم شنیدم که گفت:اونجوری نگاش نکن خجالت میکشه.
نگاه متعجبم و به صورت شهاب برگردوندم .
شهاب خندش گرفت و گفت:وروجک متعجب...
هیچی نگفتم ینی اینقدر فکرم مشغول حرکت غیر منتظره فرزانه بود که حوصله کل کل نداشتم 
با صدای زنگ گوشیم حواسم جمع شد و گوشیم و در آوردم از رزا بود نوشته بود:خانوم خرسه از طبیعت لذت ببر و اینقدر فکرت و مشغول نکن بعدا برات تعریف میکنم.
بعد صدای خنده ریز رزا و خشایار اومد روم و کردم طرفشونو زبون درازی کردم و 
نوشتم حالا چرا خرس؟
نوشت:چون از هیچی خبر نداری
بعداز خوندن اس سرمو برگردونم طرف پنجره و به مه که توی جاده بود نگاه کردم....
اونروزم تموم شد و طقریبا طرفای عصر رسیدیم .
دیگه هممون رو به موت بودیم ولی بازم رفتیم طرف دریا و کلی آب بازی کردیم و وقتی دیگه جیغ ماا دخترا از حیوونای ریز کنار آب بلند شد بلند شدیم رفتیم طرف حموم و صف بستیم پشت حموم .
موقع خواب قرار بود منو رزا و ستاره و فرزانه باهم بخوابیم پسرا هم باهم .
صورت دلخور شهاب و دیدم ولی به روی خودم نیاوردم ....
شب که رفتیم بخوابیم زذدم به رزا که سرشو به سمت برگردوند به ستاره اشاره کردم و دوتادستامو زیر گوشم گذاشتم و چشمام و بستم بعد به خودمون اشاره کردم و دوت انگشتام و گگذاشتم کف دستم وو به عامت راه رفتن حرکت دادم..
رزا ککه خندش گرفته بود سرشو تکون دادو به ستاره نگاه کرد و گفت:خوب بچه ها شب بخیر..
بقیه هم جوابشو دادیم و خوابیدیم ..
فکر کنم یک ساعتی بود که تو تخت بیدار بودم حتی غلت هم نزدم که ستاره اینا بیدار نشن .
یکدفعه ای دیدم رزا بلند شد رفت از اتاق بیرون بدون حتی توجه به من.
باتعجب آروم بلندشدم و دنبالش رفتم دیدم نیست همینجوری داشتم دور خودم میچرخیدم که صدای درِ دستشویی اومد و بعدشم رزا باچشمایه نیمه باز دوباره داشت راه اتاقمونو پیش میگرفت...
سرمو تکون دادم منو باش منتظر کی هستیم سریع لباسشو گفتم و برششگردوندم بااون چشمای نیمه باز داشت منو نگاه میکرد:چیه چی میگی؟؟؟
من :بچه پروو قرار بود بعداز این که ستاره خوابید بیای جریان و برام تعریف کنی بعد الان خودت خوابیدی؟؟


رزا با حالت گریه گفت:یادم رفت حالا جان نفس بذار برم بخوابم فردا تعریف میکنم برات .
بعدشم رفت تو اتاق و منو مبهوت سر جا گذاشت..
زیر لب چندتا فهش بهش دادم و رامو کشیدم طرف اتاق و رفتم دراز کشیدم ..
خداییش خودمم خیلی خوابم میومد و سریع خوابم برد.
باصدای سپهر از خواب بیدار شدم:نفسی...نفسم...
سریع چشمامو باز کردم دلم خیلی براش تنگ شده بود ..خیلی وقت بو که سپهر و یادم رفته بود .
چشمام که بهش خورد قشن خیسی که تو چشمای جفتمون بود و حس کردم بلندشدم و نشستم و خودم وانداختم تو بغلش اونم موهامو ناز میکرد و گفت:خواهر بیمعرفتی شدی هاااا...
من سرمو از رو سینش بلند کردم و همونجور که اشکام و پاک میگردم گفتم:ببخشید سپهر به خدا ...
سپهر لبخندزد و گفت:باشه ولی دیگه بی معرفت نشیا باشه ..حالا هم برو دست و صورتت و بشور من منتظرم باهم بریم .
بالبخند سرمو به نشونه باشه تکون دادم و اونم از اتاق رفت بیرون سریع دست و صورتمو شستم و موهامو شونه کردم خدارو شکر گره نداشت از بس دیروز تو حموم نرم کننده روش خالی کردم .راحت شونه میشد بعدش رفتم سراغ چمدونم که معلوم نبود کی آورده برام یک شلوارک لی یخی برداشتم که کمربند قهوه ای پررنگ داشت بایک بلوز آستین بلند مشکی که روش عکس یک اسکلتی که رو سرش کلاهه قهوه ای و تو دهنشم یک گل رز قرمزه برداشتم و پوشیدم آستینای بلوزمم زدم بالا موهامم از وسط فرقمو باز کردم و دوتایی بستم ...
توآینه به خودم ناه کردم ..خوب بودم خوشم اومد از قیافم ..
درو باز کردم دیدم سپهر دم دره منو که دید یک لبخند زد ولی چشمش به بلوزم که افتاد چشم غره بهم رفت و گفت:توهنوز اسکلت دوست داری.
باخنده سرمو تکون دادم و هیچی نگفتم...
باهم دیگه رفتیم پایین دیدم هیچکی نیست با تعجب برگشتم سمتشبقیه کجان؟؟
سپهر گفت:تو آشپز خونه دارن صبحانه میخورن ...
من:به به ...امروز کجا میخوایم بریم؟؟
سپهر گفت:احتمالا بریم مرداب انزلی...
من:آآخ جووون 
سپهر خندید و گفت:یادته چقدر جیغ و داد میکردین با رزا ...
من با خنده سرمو تکون دادم .
همون موقع رسیدیم به آشپزخونه .
یک نگاه کلی انداختم خوب مثل همیشه مامان باباها پیش هم نشسته بودن رزا و خشایار کنار هم پیش خشایار شهاب نشسته بود و کنار شهاب ستاره چشمام چهارتا شده بود .بابا این دیگه چقدر پرووئه کنا ستاره خالی بود بعدش فرزانه نشسته بود وکنارشم فرزاد کنار فرزانه و فرزاد خالی بود از دستی رفتم کنار فرزاد نشستم که اگه شهاب خاست حرص بخوره بهونه داشته باشه ولی اصلا حواسم به فرزانه نبود که وقتی سپهر کنارش نشست در جا رنگ لبو شد و سرشو انداخت زیر .خندم گرفته بود تازه یاد این موضوع افتادم یادم باشه از رزا بپرسم بعد به رفتارای ستاره و سپهر دقت کردم .
اصلا انگار نه انگار که ما ستاررو برای سپهر آورده بودیم حواس هیچکدومشون به هم نبود .
سرمو تکون دادم وشروع کردم به خوردن ..
اون صبحانه با شوخی هایه شهابو سپهر و فرزاد خیلی خوش گذشت خشایارم بعضی موقع ها همراهیشون میکرد والی خوب اون سه تابیشتر شوخی میکردن.
بعداز تموم شدن صبحانه قرار بر این شد که همه حاظر شیم تا بریم به مرداب انزلی.
سریع رفتیم تو اتاقامون و مانتو شلوار پوشیدیم البته من یک تونیک آستین بلند نخی سفید پوشیدم که روش طرح های گلایه ریز مشکی داشت بایک شلوار کتون سفید و یک شال مشکی هم انداختم رو سرمو کلاه نقاب دارمم برداشتم و آرایشم بیخیال شدم قط کرم ضد آفتاب زدم و یک رژ آجری رنگ...
موقع سوار شدن ماشینا فرق کرد چون راه دور بود و پدر ماها در میومد اگه میخواستیم مثل دیروز بشینیم برای همین قرار شد چهار ماشینه بریم بزرگ ترا که خوب دیروز تو دوتا ماشین بودن که هیچی ولی ماها قرار شد منو رزا و شهاب و خشایار تو ماشین شهاب باشیم ستاره و فرزانه و سپهر و فرزاد هم تو ماشین فرزاد .
تو ماشین که نشستیم من که عینک آفتابیمو زدم و رومو کرددم سمت پنجره رزاد سرشو تکیه داد به شونه منو از اون پنجره بیرونو نگاه کرد دیگه رو برنگردوندم بینم شهاب و خشایار چیکار کردن .فقط بعداز چنددقیقه صدای موسیقیه بیکلام تو ماشین پخش شد و بقیه راهم به سکوت مطلق خطم شد
توی اون سه ساعت تا رسیدن من یک ساعت وسطش و خواب بودم و بقیشم بیرونو نگاه میکردم وقتی رسیدیم سریع پیاده شدیم و پسرا هم رفتن سفارش قایق بدن .
وقتی اومدن گفتن شرفیتش شیش نفره خوب حالا چه جوری میخوایم سوار بشیم. 
مامان بابای فرزاد که گفتم که مااز همون اول گفتیم نمیایم .
خشایار گفت:خوب منو رزا با مامان بابا ها میریم که بالا خره یک قایق دونفر کم میاره شااها هم با هم برین
شهاب گفت:مطمعنی خشی
خشایار سرشو تکون داد و سپهر گفت:اِ شهاب اصرار نکن حوصله داری تو یک قایق چهار تا زنگ خطر در جا بشنوی
مادخترا به سمت سپهر یک قدم برداشتیم و بقیه زدن زیر خنده .
دوباره پسرا رفتن که قایقارو بگیرن رفتیم نشستیم من سریع رفتم جلو نشستم چون وقتی میخواستیم جای نیلوفرای آبیش بریم توی دید تر بود و قشنگ تر 
فرزانه و ستاره هم اومدن پیش من نشستن .پسرا هم به جای اینکه برن پشت بشینن اومدن جلوی قایق نشستن و به قیافه ماسه تا خندیدن.
فرزاد جلوی من سریع نشست شهابم که این حرکت و دید رفت جلوی ستاره نشست خوب سپهرم نشست جلوی فرزانه.
خندم گرفته بود این فرزانه هم به خاطر لج و لج بازیه مو شهاب چقدر باید سرخ میشد .
قایق شروع کرد به حرکت کردن و به خاطر داد و بیداد های پسرا که میگفتن خوابمون گرفت حسابی از خجالتمون در اومد و اینور و اونور کرد قایق و ما دخترا هم جیغ میزدیم ولی وقتی مرده قاق و کنار نیلو فرای آبی نگه داشت همه ساکت شدیم و محو زیبایی اونجا بااین که چند بار تاحالا اومده بودم ولی بازم عاشق نیلوفر های آبیش بودم...
از برگشتمونم همون ماجرا ها افتاد وقتی قایق وایستاد هممون داشتیم عق میزدیم و خشایار و رزا به قیافه های ما میخندیدن .
من یکی که اصلا حال بحث کردن نداشتم برای همین گذاشتم سرموقع از خجالتشون در بیام فکر کنم بقیه هم همین جال و داشتم چون نه پسرا و فرزانه و ستاره هیچی نگفتن...
تویه راه برگشت پدران لطف کردن و برامون کلی سوسیس و گوجه و انواع سس ها با نون ساندویچی گرفتن و ماهارو شاد کرد جوری که وقتی رسیدیم همه حمله بردیم به سوسیس های خام و همونجوری خوردیم و مامانا مجبور شدن یک سری دیگه ریز کنن و سرخ کنن و ماباوجود اونهمه سوسیس خامی که خوردیم و خداییش هم بهمون حسابی چسبید دوباره سوسی سرخ کرده با گوجه و نون ساندویچی و خیلی شیک خوردیم...
وحسابی خوش گذشت قرار شد که یکی دوساعت همه بخوابن بعد بریم لب دریا...

رفتیم تو ااق و هممون تا سرمون رسید به بالش خوابمون برد.
خواب بودم که با تکونای دست یکی بیدار شدم چشمام و باز کردم دیدم رزا
رزا با خنده گفت:نوبتی گذاشتیم هر بار یکیمون میاد تورو بیدار میکنه.
خندم گرفت ولی سعی کردم بخورمش که البته زیادم موفق نبودم .
بلند شدم و لباسامو صاف کردم و با رزا رفتیم پایین و بعداز عصرونه خوردن رفتیم لب ساحل ..
همینجوری نشسته بودم که دیدم فرزاد داره میاد سمتم شهاب سریع خودشو انداخت جلو گفت:نفس
من با خنده گفتم:بله؟
فکر کنم حرفی نداشت بگه چون داشت من من میکیرد ولی یک دفعه ای گفت:میای بریم ..
سرمو تکون دادم و بلند شدم و بعداز تکوندن پشتم پشت سرش راه افتادم..
یکذره که از بچه ها دور شدیم گفت..
ببین اصلا دلیل آشنایی ما حرف زدن تو بود کارمون به ازدواج کشید تو هنوز هیچی نگفتی...


خندم گرفت راست می گفت من هیچی نگفته بودم ولی خداییش حالم خوب شده بود ینی دیگه واقعا احتیاجی نمیدیدم که بخوام همه ماجرارو تعریف کنم مخصوصا بعداز معذرت خواهی رها و رامین درست نبود دوباره بهش فکر کنم .
برای همین گفتم:ببین شهاب بعد از ماجرای عذر خواهی رها درست نیست بگم ..
شهاب سرشو تکون داد و گفت:آره راست میگی ولی خوب من کنجکاوم ببینم چیشده خیلی خلاصه بگو...
سرمو تکون دادم و گفتم:باشه پس گوش کن ..نمیدونم تا کجاش گفتم فکر کنم همون اولاش بود..