[rtl]یــاس / سمفونی گربه ها / وصیت نامه[/rtl]

کروس
آدما از هم چه دور ميشن
سلام سرد هم  به زور ميگن
آدما از مرگ و خون ميگن
با صد تا حسرت به گور ميرن

ورس 1
چقدر عُـقده نگه داشتم تو دل پيرم
چقدر دويدم و فهميدم رو ترد ميلم
وقتي منو ديدي بهم ميگي چه غبراق شدي
ولي من مي دونم از تو چقدر تركيدم
اون آدما كه نوكرتم بهت ميگن
با چند تا كلام چرب زبوني تو دلت ميرن
كافيه كه بلا استفاده بشي اون وقت
مي بيني كه مثل يه تيكه ورق جرت ميدن
قفلي ، حرف دل و به غريبه گفتي
واسه زخم همه مرهمي صليب سرخي
به تو كه رسيد هولت دادن سريع بيفتي
رو تله موشه كه پيدا ميكني پنير مفتي
ياد نگرفتم از كسي درس اتحاد
فقط ياد دادن كه برم جلو با ترس و اضطراب
تجربه هام بهم قصه داد تا مثل باد
استفاده كنم از اين استعداد
چه نقشه ها كه پشت سرم واسم مي چينن
منم از اينكه فكرشون كوتاهه ماتم مي گيرم
واسم مهم نيست من كه پاي كارم مي شينم
ولي خيلي غم انگيزه وقتي دارم مي بينم

ورس 2
گوش كن
خب ما سطحي ترين مشكلات رو عميق مي بينيم و
عميق ترين مشكلاتمون رو سطحي مي گيريم و
حال مي كنيم وقتي همديگه رو زخمي مي بينيم و
قسطي حال ميديم و آخر همه رو نقدي مي گيريم و
وقتي مي ميريم چشما ميشه ماتم و خون
ترفيع مي گيريم و تازه ميشيم آدم خوب
يادمه خوب من تموم اينا رو دقيقا به چشمم
ديدم و كلمه كلمه از رو حقيقت نوشتم
اونم اينه كه تو فقط داري نقشه هاتو مي چيني
وقتي ميرسي به قدرت و اون بالاها مي شيني
مراقب رفتارت با آدما باش
يه روزي بر ميگردي پايين همون آدما رو مي بيني
حالا خدا باهات حال كرده
ولي كنارشم برات يه چاه كنده
يعني كه وقتي تو رفتي تو فاز قدرت
يهو ديدي شـدي كارمـنـدِ كارمندِت
من اين بحث رو اينجا مطرح مي كنم
هر چند ميدونم همين هم سرنخ مي كنن
نشستن با مغز خراب و هر لحظه تو فكر
كه تو رو لـِه كـنـن يه گله اهلِ كوفه
اونا كه فِقَط ميرن به دنبال حاشيه
و خوب اصل هدف فِقَط فروپاشيه
ها چيه ؟؟؟ نكنه ميخواي بگي فَقَط نه فِقَط؟
ببين به همين ميگن حاشيه
اونا كه گنده كردنت واسشون راحته
اولاش تنها فكر و ذكرشون حمايته
بهت ميگن كم نيار برو جلو وا نده
تا گنده شدي يهو مي كنن تو×

ورس 3
راستش بهم گفتن كه تو اين كارم وصيت كنم
ترجيحا مي خوام كه تمركز رو مسيرم كنم
وصيت واسه من به معناي حرف آخره
كه بعدش سكوتِ واسم سخته باورش
سكوتِ من و تو يعني كه ديگه ما
همين كه هست رو قبول كنيم
بري تو لاكتو و صداتو بُكُشي
تو دل شهر و تموم كني
چون كه زندگي دشواره چشمات پُـر اشكه
دشوار؟ چي بگم از سشوار گذشته
خنده داره ولي داخـلـش چه تـلخه
نتيجه اينه كه سكوت تنها حاصلش يه زخمه
يه زخم كاري كه مغزتو از درون پاشيد
مهم اينه كه هر جوري دوست داري همون باشي
من كه تا چشم دور و بري هامو دور مي بينم
با ذوق و شوق ميشينم و يه كارتون مي بينم
هنوز با گير دادن هاي مادرم جون مي گيرم
هنوز با دمپايي از سر كوچه نون مي گيرم
هنوز تو اوج بلندي از همه خار ترم
هرچي پخته باشم باز از همه خام ترم
رئيس هم كه بشم واسه وطن كارگرم
اينارو نوشتم كه از اين دنيا لآل نرم

کروس
آدما از هم چه دور ميشن
سلام سرد هم  به زور ميگن
آدما از مرگ و خون ميگن
با صد تا  حسرت به گور ميرن