عشق می بارد بیا بدویم در باران تو تا ته کوچه های دلم و من تا زیر رنگین کمان چشمانت !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

مثل باران های بی اجازه وقت و بی وقت در هوایم پراکنده ای و من بی هوا ناگهان خیسم از تو …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باران که می بارد تو در راهی از دشت شب تا باغ بیداری از عطر عشق و آشتی لبریز با ابر و آب و آسمان جاری تا عطرِ آهنگ تو می رقصد تا شعر باران تو می گیرد

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باران بوی تو را می بارد …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

دلم چتر می خواهد و یک روز بارانی که تو چتر را بگیری و مـن دستـانت را …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باران نمی زند که بگوید تو نیستی می گوید از شبی که تو با من گریستی

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

دلم لک زده برای یک بار هم شده باران که می بارد تو در خیالم که نه ؛ در کنارم باشی …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باران مرا یاد چتر می اندازد و چتر مرا یاد قرارمان قرارمان که یادت هست ؟ اینکه آغوشت را چتر کنی تا چشمهایم بیش ازین خیس نشوند ؟؟؟!

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باران که میبارد باید آغوشی باشد ، پنجره ای نیمه باز ، موسیقی و سیگار ، بوی خاک ، سرمای هوا … باران که میبارد باید کسی باشد از جنسِ تو ، زیر یک چتر با قدم های آهسته و دود سیگار ؛ محو یکدیگر !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

هوای بارانی چتر نمی خواهد ، تو را می خواهد !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

صدای پایش آرام آرام به گوشم می رسد چیک چیک گونه ام را بوسید نم نم از گوشه چشمم چکید باز هم خاطراتم زنده شد “من و تو به یاد باران یا شاید به یاد تو ، من و باران”فرقی نمی کند چه در کنارم باشی چه در کنارش باشی زیر باران یاد تو مرا خیس میکند !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

خدایا می شود باران ببارد ؟ این بغض به تنهایی از گلویم پایین نمی رود !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

به باران دل نبند که هر چهار فصل دیوانه‌ ات خواهد کرد ! اگر ببارد ، از شوق و اگر نبارد ، از دلتنگی …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

رفتار من عادی نیست وقتی این همه باران شانه های تو را می بوسد و من همچنان چتر تنهایی بر سر گرفته ام !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باران که می آید حضور مبهم یک هیچ مرا فرا می گیرد تپش های قلبم به شماره می افتد دم می رود و بازدم به سختی باز می گردد دلم سخت می گیرد …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

نبار باران … امشب با دیگری بیرون است ، سرما میخورد !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

تو غافلگیری رگبار بودی و من مردی که چتر به همراه نداشت …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

هنوز هم وقتی باران می آید تنم را به قطرات باران می سپارم می گویند باران رساناست شاید دستهای من را هم به دستهای تو برساند …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

تــــو که نباشی باران نمی بارد فقط بعضی وقت ها زمین و زمان خیس می شود !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باران که هیچ … در کنار تـــــو مرگ هم شاعرانه است !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باران از راه رسید و عشق را دوباره در مزرعه ی خالی تنم پروراند و زندگی را در آسمان آبی چشمم حس کرد ولی ناگهان پاییز عشقم از راه رسید … آری رفت ولی هنوز قلبم برای اوست !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باز باران آمد

از هوا یا ز دو چشم خیسم ؟

نیک بنگر !

چه تفاوت دارد …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

تنها باران است که گاهی در اوج تنهایی من ، در آن لحظه که هیچکس نیست ، با من از تو می گوید ولی درد من این است که دیریست باران نمی بارد !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باران گره گشاست وقتی تمام پنجره ها اخم کرده اند …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

زیر باران قدم میزنم و فکر میکنم تا شاید فرق اشک و آب دیگر معلوم نباشد !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

محال است بارانی از محبت به کسی هدیه کنی و دستهای خودت خیس نشود …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

چقدر این صدا برایم آشناست ! صدای هق هق گریه آسمان را می گویم ، صدای بارش باران را بارها آن را از اعماق وجودم شنیده ام ؛ صدایی است که رنگ تنهایی دارد و بوی فراق و درد دوری …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

دمش گرم … باران را می گویم… به شانه ام زد و گفت: خسته ای؟ امروز را تو استراحت کن من به جایت میبارم…

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باز باران! نه نگویید با ترانه!میسرایم این ترانه جور دیگر: باز باران بی ترانه/دانه دانه/می خورد بر بام خانه یادم اید روز باران/پا به پای بغض سنگین/تلخ و غمگین/دل شکسته/اشک ریزان عاشقی سرخورده بودم/میدریدم قلب خود را/دور میگشتی تو از من با دو چشم خیس و گریان/می شنیدم از دل خود/این نوای کودکانه پر بهانه/زود برگردی به خانه/یادت اید؟؟ هستی من! ان دل تو جار می زد/این ترانه/باز باران باز می گردم به خانه…

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ران بدی هامونو به دل نگیر… به دل نگیر که تو با عشق میباری و ما چتر رو سرمون گرفتیم تو که می دونی ما آدمها خوب دل شکستن رو بلدیم

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

وقتی دلم گرفت ، زیرِ باران گریه کردم … وقتی اشکهایم میان قطره های باران گم شدند ، تازه فهمیدم غمِ من چقدر کوچک است و غمِ آسمان چقدر بزرگ

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باران یا دوشِ آب، چه فرقی می‌کند؟ وقتی عاشقی زیرِ هیچ‌کدام آواز نخواند…

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

اندکی عاشقانه تر زیر این باران بمان ابر را بوسیده ام تا بوسه بارانت کند

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

پنجره ی باران خورده ات را باز کن چند سطر پس از باران چشمهایم را ببین که هوایت دیوانه شان کرده دلم برایت تنگ است

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

باران از جنس من است و من از جنس باران … هر دو بی هدف می باریم به امید رویش یک امید از جنس عطر تنت ! زود برگرد ؛ باران نزدیکــ است !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

چــه غمگــینانه است وقتی در بــاران به تــو چــتر تعــارف می کـنند ! پـــرده را کـــنار مــیــزنم ، بــاران خــودش را مــی زند بــه شــیــشـه مــن خــودم را بــه آن راه ! تمــام چــیزی کــه بــاید از زنــدگـــی آمــوخــت . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

دلم چتری می خواهد پـُــر از باران عاشقانه هایم را زمان چه سخت و سرد تنید بر باورهایم خدایا فقط یک تکه از مخمل ابرهایت را برای یک لحظه جاودانه بودن میخواهم

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

غمگــین و خــسته اَم… دلــم یکــــ هــوای بارانــی مــیخــواهد و یکــــ شـانـه بــرای گـــریه کــردن و یکـــ گــور پــــدری که نثار دُنیا و تـمـام مُــتعلقاتش بُکــُنم …

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

چـــه بــارانـــی !!! امـــا چـــه فــایده ؟ تـــــو نیستی و بــاران بـــی تو یعـــنــی ســـوزانــدن تــَــن ســیگـــار !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

خیس است همچون زمین باران خورده این شعر ها که من در نبودنت سروده ام میبینی ؟ بُغضی شده ام که جز به سر و روی واژه ها جایی برای گریستن ندارم !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

میگن عاشقا بارون ودوس دارن ولی من ی چیز و هیچوقت نگفتم چه بارون بباره… چه بارون نباره… با هر اتفاقی یادت می افتم !

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

رعد و برق هارت و پورت است … چیزی در دل ابر نیست ؛ جز اشک . جز ” باران “

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

“باران” میبارد امشب … دلم غم دارد امشب … آرام جان خسته … ره میسپارد امشب … اینو ب عشق یه نفر نوشتم ک امشب دلش آشوبه

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

بارون از سرشب همش میباره / تو دلم داد میزنه همش میناله میگه هیچکی مثل من غربت اینجارو نداره / زندگی ارزش این همه اشکارو نداره

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

هوس کردم بازم امشب، زیر بارون، تو خیابونبه یادت اشک بریزم، طبق معمول همیشه آخه وقتی بارون میاد،رو صورت یه عاشق مثل من حتی فرق اشک و بارون، دیگه معلوم نمیشه

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

من زیر این نم نم باران برای روزهای خوبت دعا می کنم! روزهای خوب “تو” ربط عجیبی به حال خوب من دارد!!