مَن از نَســــل لِـــــیلی ام...
مَن از جِنـــس شــــیرینَم...
مَن دُخــــــترم...
با تمام حساســـیت های دُخترانه ام...
با تَلنگری بارانـــی میشوم...
با جُـــــمله ای رام میشوم...
با کَلـــمه ای عــــــاشق میشوم...
با پُــــــشت کردنی ویــــــران میشوم...
به راحَتی وابَــــــسته میشوم...
با پیــــــروزی به اُوج میرسم...
هنوز هم با عروسَـــــــکهایم حَرف میزنَم...
هنوزم هَم برایِشان لـــالـــایی میخوانَم...
من دُخـــــترم...
پُر از راز...
هرگز مرا نَخواهی دانِــــست...
هرگز سَرچِشــمه اَشکــــــهایم را نمی یابی...
هرگز مرا نِمیفَــــهمی...
مَگر از نَـــــــسلم باشی...
مَگر از جِنــــسم باشی...
[b]*ــــــــــــــــــــقاصدک خیـــــســــــــــــــــــــ*[/b]

دختـــــرم،تــــاج سرم
من و تــــو
هر دو ز یکـــــ آغازیــــم
تو همان مـــــادر فرداهایـــی
من همان دخـــــتر دیــــروزینم
نقشه ی کهـــنه ی دیروزی مــن
نقش فـــردای تو نیستــــــ
خوبــــ مـــیدانم من
با همیــــن چشم
نباید به جهانــتــــــ نگریستـــــ
کــــاش میدانستـــــــی
مادرتـــــــ با همه
هم نســــلانش
بذرهـــــای بدوی میپاشید
تا تو با آن پسر همســایه
هر دو
یکســـــان و برابر باشید
تا اگر ســاده سلامش کردی
کس نگوید که عجـبــــــ
عاشـــق بود!
برسی تا به نهــــایتـــــ
تا بدان قلــــــه ی اوج
که تـــو را
لایــــق بود
منع تصویر نگـــــردی هرگز
نه به سبک و مدل ترسیمتـــــــ
نه خدا ناکرده
سر اعلامیــــه ی ترحیمتــــــ!
آرزویم اینستـــــــ
که در آییـــنه ی فردایی تو
نه تو حـــــوا باشی
و نه شویتــــ آدم
همه انســـــان باشـــیم
و من آن مادر دیـــــروزی نه
که همان دخــــتر امروز شوم
و بر این فاصــــــله ها
با قدمهـــــای تو
پیـــــروز شوم

دختــــــری نبـاش که به مـــردی نیـــــاز داره
دختــری بــاش که مردی بــه اون نیاز داره
و این دو باهم خیـــــلی متفــــاوتند . .

[rtl]زن[/rtl]
[rtl]جنــس عجـــیبــی اسـتـــــ ![/rtl]
[rtl]چــشمــ هــایــش را کــه مــی بنــدی ،[/rtl]
[rtl]دیــد دلــش بــیشتــر مــی شــود...[/rtl]
[rtl]دلــش را کــه مــی شــکنــی ،[/rtl]
[rtl]باران لــطـافتـــ از چــشمــ هــایش ســرازیــر...[/rtl]
[rtl]انــگار درسـتــــ شــده تــا...[/rtl]
[rtl]روی عـشـق را کــم کــند...[/rtl]