(05-07-2014، 11:03)*shadow girl* نوشته است: دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
  اگه اجازه بدین من ی قسمتایشو ک دارم بزارم

ن عزیزم لطفا نذار
من قسمت بندی کردم میذارم اونطوری قاتی میشه ممنون

قسمت 21
داخل کیفمو نگاه کردم..تهش یک ملافه سفید بود حتما مامان گذاشته بودش درش اوردم و انداختم روی تخت بدم میومد روی تختی که معلوم نبود کی روش خوابیده بخوابم.
مقنعه امو از سرم دراوردم و انداختم روی بالش...برقم خاموش کردم و پریدم روی تخت.
با صدای در به خودم اومد.پارسا بود....داخل شد...درو قفل کرد و کلید رو گذاشت روش ...پتوش به نظر تمیز میومد انداختم روی سرم چون میدونستم الان چراغ رو روشن میکنه و همینکارم کرد...
زیر لب گفت:چه قدر سریع جای ادم رو غصب میکنن.
سریع پتو رو کنار زدم و نشستم سرجام اونقدر به دیوار چسبیده بودم که 3 نفر دیگه روی تخت جا میشدن...
_جای شما را گرفتم؟
سرشو تکون داد و دکمه اول پیرهنشو باز کرد.
گفتم:هوا سرده ها.
با این حرف لبخندی روی لباش نشست و گفت:من به سرما عادت دارم.
دوباره خودمو روی تخت انداختم و پتو رو روی سرم کشیدم.برق رو خاموش کرد و اون سر تخت خوابید انگار اونم حس منو داشت.
اروم گفت:میترسی که کنار منی؟
سکوت کردم دروغ که نباید میگفتم واقعا میترسیدم.
وقتی سکوتمو دید گفتمیخوای برم تو ماشین؟)
من که از خدام بود بره ولی دلم براش سوخت و گفتم:نیازی نیست.
_میشه یک سوالی بپرسم.
سرمو بیشتر توی بالشت فرو کردم و گفتم:من خوابم میاد فردا.
با این حرف اونم چرخید
***************
با نور خورشید که روی چشام افتاد بلند شدم یک سینی روی تخت بود که به نظر برای صبحونه بود پارسا هم داخل اتاق نبود با کنجکاوی بلند شدم و رفتم کنار پنجره.
ماشین رو اورده بود کنار مسافرخونه و همراه یک مرد داشتن داخلشو نگاه میکردن..
صبحونه دست خورده بود پس خودش خورده بود منم که از دیشب گشنم بود نشستم همشو خوردم

زن گفت:کجا بودید این چند وقته؟
_مشهد.
زن سری تکان داد و زیر چشمی مرا نگاه کرد و گفت:تو این چند وقت ملی جان خیلی اینجا اومد.
_به خاطر من یا شما؟
_بیشتر تو پسرم.
_حالا چیکار داشت؟
_نمیدونم.
اسانسور ایستاد و همه پیاده شدیم زن فعلا گفت و رفت هنوز چند قدم از ما دور نشده بودند که پارسا خودش را به من رساند و کنارم ایستاد و گفت:خانم ترابی!
زن چرخید و با لبخند گفت:بله!
پارسا لبخندی زد و گفت:ایشون نامزدم هستن.
سریع گفتم:خوش وقتم
زن جلو امد نگاهی به من کرد و کل بدنم را زیر نظر گذراند ولی انگار خوشش نیامده باشد سریع تکان داد و گفت:مبارکه.
پارسا گفت:به ملی جونتون هم بگین....
خانم ترابی با لحن عصبی گفت:اگه وقت داشتی یک سر بیا خونه ما.
این را گفت و سر برگرداند و به سمت خانه خودشان رفت انگار از من خوشش نیامده بود...خیلی کنجکاو شدم بدونم ملی کیه.
پارسا کلید انداخت و وارد خانه شدیم.
خانه بزرگ و شیک و تمیزی بود بااینکه به قیافه خود پارسا نمی خورد اینگونه باشد.
کیفش را روی اپن انداخت و گفت:من دارم میرم.
بی اختیار گفتمکجا؟)
_باید به شما جواب بدم/
_هر طور مایلی.
_میرم یک جا که خوش باشم.
چند قدم جلو رفتم ...تقریبا وسط حال بودم که گفت: درو رو کسی باز نکن....زنگ در هم زدن جواب نده...وسایل ارزشمند خونه زیاده...
با این حرف میخواست بگه که تو مهم نیستی...خونه مهمه.
خودمو انداختم روی مبل و گفتم:خیله خوب.

_مواظب باش
_خدانگهدار.
_خداحافظ.
تلفن راگذاشتم و نگاهی به اتاق کردم بزرگ بود ولی خیلی شلوغ بود...یک عکس خیلی بزرگ از اقای خودشیفته هم روی دیواربود.جلورفتم تابه صورتش خوب دقت کنم.
چشم های عسلیش واقعا زیبابود همه چیش خوب بود فرم صورت مردونش.
تلفن دوباره به صدادراومد.
فکرکردم فرهاده باخنده گفتم:بازچیه؟
_شما؟
خندم گرفت.تازه بافرهاد حرف زده بودم وانرژی گرفته بودم.
_شمازنگ زدید من کیم؟
با لحن عصبانی گفتمن با شماشوخی ندارم شماتوی خونه عشق من،نامزدمن چیکارمیکنید؟)
_نامزدتون؟
_تو کی هستی؟ پارسا اونجاست؟
دختره تقریباجیغ میکشید.چرخیدم به سمت عکس پارسا....
دختره دوباره دادزد:من میام اونجاببینم تو کی هستی؟
باخودم گفتم شایدملی باشم باشک گفتم:شماملی خانم هستید؟
انگار صدایم راشنیدولی تلفن راقطع کرد...باترس و دوبه سمت دررفتم..ازقفل بودن درمطمئن شدم وبه سمت تلفن برگشتم..شماره پارسا چندبودوایی خدایا.
رفتم پای تلفن وبه فرهادزنگ زدم.
_به این زودی دلت برای داداشت تنگ شدخواهری؟
_فرهادشماره پارساچنده؟
_برای چی؟
_بگوکارفوری دارم.
_چیزی شده؟
_نه بگو/
شماره رو یادداشت کردم وسریع باپارساتماس گرفتم 3 تابوق خورد تاجواب داد.
_چیه؟
اینم از جواب مثلا نامزدمون..

با حرکت ماشین من هم چشم هایم را بستم و سرم را به پشتی صندلی تکیه دادم که پارسا گفتتیام )
یکی از چشامو باز کردم و نگاهش کردم و گفتمبله)
_این چند روز اخلاقم بد و سگی شده بود امیدوارم ناراحت نشده باشی.
حتی از کلمه هم استفاده نمیکرد من عقده ی یک ببخید نبودم ولی اگه میگفت چی میشد اما همین که غرورشو شکسته بود بازم خوب بود.
گفتم:چرا اینو به من میگی؟
پارسا کمی به سرعتش افزود و گفتچون فکر میکنم از دستم ناراحت شدی)
میخواستم بگم مطمئن باش ولی جلوی خودمو گرفتم و گفتم:مامانت اینا تا پایان دوران فوق لیسانست میخوان مشهد بمونن؟

و دوباره حواسش را به رانندگی داد گفتمچرا بهتون میخوره ابدارچی باشید!)

_نه....پریسا چی؟
_کدوم پریسا؟
مگه چند تا پریسا توی زندگیش بود که یادش رفته بود...
_دختر عموت!
زیادی کنه است....اصلی رو نمیپرسی؟
اصلی کی بود؟نکنه خودمو میگفت ولی نه من فرعی هم نیستم.
_منظورت کیه؟
همونطور که به جلو نگاه میکرد بی تفاوت گفت:همونکه کنارم نشسته.
منظورش من بودم باسعی در اینکه ذوقم را پنهان کنم گفتم:خب بگو...دوست داری طرفت من باشم؟
یک لحظه چرخید و بهم نگه کرد ولی هیجی نگفت ..روشو کرد اون طرف انگار خودشم مردد مونده بود ..خب توکه نمیخوای جواب بدی چرا میگی بپریم.
چند لحظه هردومون سکوت کرده بودیم که من چشمامو بستم و به صندلی تکیه دادم .نمیدونم چه قدر خوابیده بودم که با لرزش پام بیدار شدم..دستشو گذاشته بود روپام و تکونم میداد ..وقتی چشامو باز کردم دستشو برداشت گفتم:چی شده؟
_ساعت نُه من که خیلی گشنمه!
_نه شبه؟
لبخندی زد و به اسمون نگاه کرد ..کش و قوسی به بدنم دادم و گفتم:منم خیلی گشنمه!
اینو گفتم و خمیازه ای کشیدم ..پارسا ساندویچی به سمتم گرفت و گفت:کالباسه بخور.
برام ساندویچ درست کرده بود با چند تیکه کالباس و نون گفتم:شما با این کلاستون بهتون نمبحوره تو جاده کالباس بخورید.
لبخندی زد و گفت:وقتی ادم زنش خواب باشه معلومه باید کالباس بخوره.
منو زنش خطاب کرده بود و این برام خیلی دلنشین بود .نوشابه ای در لیوان ریخت و گفت:میخوری؟
سرمو به علامت مثبت تکون دادم .داخل ماشین نشسته بودیم و میخوردیم ..لیوان نوشابه رو گرفتم و کمی ازش خوردم و خواستم ان را کناری بگذارم که از دستم گرفت و سر کشید .بعضی رفتاراتش مثل پسر بچه ها بود..چپ چپ نگاهش کردم که گفت:چیه؟
زدم زیر خنده چه قدر چشماش در ان سیاهی شب ناز شده بود ...بعد از اینکه غذا تموم شد گفتم:میرم نماز بخونم!
_برو منم همین دور و برام.
رفتم به سمت وضو خونه و بعدشم رفتم به مسجدی که انجا بود..سر نماز از اینکه از صبح تا الان مدام اخلاقش تغییر میکرد ...کمی ترسیدم..صبح اونقدر عصبانی...الان اینطوری.نمازمو خوندم و از خداهم خواستم راه درست را بهم نشون بده ..راه خوشبختی رو...اروم چادر نماز رو تا کردم و داشتم از در خارج میشدم که زنی چادر به سر به سمتم امد ..صورت گرد و سفیدید داشت.
گفتسلام دخترم)تقریبا هم قدم بود گفتمبله بفرمایید)
_شما اهل تهرانید؟
_خیر من مشهدی هستم.
لبخندش پر رنگ تر شد و گفت:خب خدارا شکر ...منو پسرمم هم مشهدیم ..شوهرم 3ساله فوت کرده...رفته بودیم خونه ی دخترم...البته دومادم کرمانشاهی ولی تو دانشگاه همو دیدن..یک نوه هم دارم اسمش ماهانه.
_ببخشید صحبتتون رو قطع میکنم ولی این حرفا چه ربطی به من داره؟
_دخترم الان تو رو دیدم ...ماشاالله هم از قد و بالات و هم دین و ایمونت ..خوشم اومد خواستم شمارتو بگیرم و باری امر خیر.
امر خیر....ناخود اگاه خندم گرفت قورتش دادم و و گفتم:ببخشید من قصد ازدواج ندارم.
به شونم زد و گفت:همه دخترا اول اینو میگن بزار بیایم..
سرمو به علامت منفی تکون دادم و به سمت در میرفتم که مانتو از پشت گرفت و کشید...افتادم توی بغلش انچنان با شتاب کشیدم که اینطوری شد .مظلومانه نگام کرد و گفت:ببخشید...
لبخند ظاهری زدم و بعد از پا کردن کفش هام به سمت ماشین رفتم..پارسا به ماشین تکیه دادم بود وقتی دیدم اخمی به پیشونیش انداخت و گفت:چه عجب!
_نماز میخوندم.
_مگه نماز جعفر طیار میخوندی که اینقدر طول کشید؟
_نه نماز تیام شکیبا میخوندم.
اون نشست و منم نشستم..ماشین را از پارک درمیاورد که گفت:چرا اینقدر دیر اومدی؟
_خیلی مهمه؟
یک نیم نگاه بهم انداخت و گفت:بله...خیلی..
باز شیطون رفت تو وجودم و گفتم:یک نفر ازم خواستگاری کرد
_یک مرد؟
_یک خانم ازطرف یک مرد.
_به قیافه بچگونت نگاه نکردن.
اینو گفت و یک لبخند زد ..منم لبخندی زدم و ادامه دادم:اره قیافمو ندیدن ولی از دو هیکل مو دیده ...

اینو گفت و یک لبخند زد ..منم لبخندی زدم و ادامه دادم:اره قیافمو ندیدن ولی از دور هیکل مو دیده ...به مامانش گفته بیاد شماره خونمو بگیره.
پارسا کمی به سرعتش افزود و گفتدادی؟)
_نه...از خانمه خوشم نیومد..نکه خوشم نیاد ...بین خواستگارام مورد های بهتری هم هستن...پارسا پقی زد زیر خنده و گفت:میشه نام ببرید؟
از تک و تا نیوفتادم و خواستم همون 5 ،6تایی که واقعا زنگ زده بودند رو بگم که موبایل پارسا زنگ زد...دست در جیبش کرد و بعد از دیدن شماره ان را به سمت من گرفت و گفت:مامانه...جواب بده بگو دارم رانندگی میکنم.
_سلام هستی خانم.
_سلام خوشگلم خوبی؟
_ممنون خوبم شما چطورید؟
_منم خوبم...پارسا چه طوره؟
_اونم خوبه.
_چرا خودش برنداشت!من باید قهر باشم نه اون.
_قهر چیه؟داره رانندگی میکنه...تو راهیم
_حسابی مواضب خودتون باشید...کی میرسید؟

مگه کجا قرار بود بریم.!چرا اینجوری حرف زد...برای خنثی کردن حس فوضولیم به اتاق مامان رفتم .مامان روی تخت دراز کشیده بود و رفته بود زیر پتو
_مامان!
جواب نداد جلوتر رفتم و دوباره گفتم:مامان!
پتو رو از روی صورتش کنار زد و گفت:چیه.
_الان پارسا زنگ زد.
_خب!
_گفت میاد دنبالم.
_باشه!
مامان حتی نپرسید برای چی کجا میخواید برید...فقط گفت باشه.
اروم رفتم داخل اتاقم.یک مانتو و شلوار و شال مشکی پوشیدم...شده بودم سرتا پا مشکی..خدا رو شکر بهم میومد.نشستم لب پله و مشغول پوشیدن کفشام شدم..با صدای بوق از خونه خارج شدم...با دیدن ماشینش ...و سر نشینی که جلو نشسته بود نزدیک بود از تعجب شاخ در بیارم..عقب نشستم همین که نشستم..پارسا گفت:سلام عزیزم..بوس اول کار..
با تعجب نگاش میکردم که زیرچونمو گرفت و بوسه ای به لپم زد..گونم داغ شد اولین بوسه اینقدر تند اینقدر بی احساس.
دختری که جلو نشسته بود به سمتم برگشت...ملینا بود..لحظه ای هنگ کردم.سریع گفتم:سلام.
فقط سرشو تکون داد..پارسا گفت:ملیناامروز رسیده...تا کارای خونه رو ترتیب دادم طول کشید..پس بگو برای ایشون رفتن.
گفتم:خوش اومدین.ولی...پارسا...بهتر بود من خونه باشم.
ملینا نگاهی به من کرد و گفت:چیه؟بابات مرده رخت سیاه به تن کردی؟
پارسا از اینه نیم نگاهی به من کرد و گفت:نه...پدربزرگش فوت کرده.
ملینا خیلی حرف میزد و من به شخصه سرم داشت درد میگرفت که پارسا به حرفش پایان داد و گفت:چیزی میخورید؟
ملینا سریع گفت:اره ...اره...من که خیلی گشنمه..
تودلم گفتم کارد بخوری تو....پارسا گفت:تیام جان تو هم گشنته؟
سرمو تکون دادم و گفتم:یک جورایی ..
ملینا گفت:چه عشوه ای هم میاد..
تا وقتی رسیدیم هیچ کدام حرفی نزدیم...پارسا ماشین رو پارک کرد..انها شانه به شانه هم راه میرفتند و من با یک قدم تفاوت پشتشان.یا من خیلی ارام میرفتم یا انها خیلی تند.
صندلی هایش مانند مبل های بزرگ بود..
یکی از فست فود های معروف شهر بود..پارسا گفت:چی میخورید؟
ملینا:هات داگ.
پارسا نگاهی به من کرد و گفت:توچی؟
_پپرونی.
پارسا لبخندی زد و رفت تا سفارش دهد من هم دنباله ملینا راه افتادم.پشت مبلی نشست..او انطرف من اینطرف.نمیدانستم پارسا کجا میشینه...حتما کنار ملینا..اون دختری به زیبایی ملینا رو ترک نمیکنه..یاد رفتار روز اولشون افتادم انگار دوتا دشمن خونی بودند..حالا اقابراش خونه میگیریه و میارش غذا بیرون..
همون موقع پارسا رو دیدم که داشت نزدیک میشد.استرس داشتم ..به خاطر همین چیز معمولی...پارسا بهم نگاه میکرد و لبخند میزد که در عین ناباوری...
غرق تعجب.....دیدم که پارسا نشست کنار ملینا...یعنی چی..لبخنداشم الکی بود حداقل جلوی ملینا نمیخواست حفظ ظاهر کنه؟
ملینا پرسید:پارسا جان چرا نرفتی پیش عشقت.
من به دفاع از حرکت او پرداختم و گفتم:ملینا جون اینطوری بهتر میتونه صورتمو ببینه..
ملینا زیر لب طوری که من بشنوم گفت:نکه خیلی خوشگلی.
گفتم:در این شکی نیست ملینا جون.
ملینا به سمت پارسا چرخید و گفت:جه نامزدی داری پارسا.
پارسا به من نگاهی کرد ...نه لبخند نه اخم..پس چی بودتوی چشاش که من نمیفهمیدم.
همون موقع گارسون غذا رو گذاشت برای خوشم پیتزا سفارش داده بود بعد از خوردن غذا هنگاهی که سوار ماشین شدیم پارسا گفت:تیام امشت بیا خونه من که فردا بریم سر خاک..
بدون فکر به مدرسه گفتم:مامان تنهاست.
_مامانت و خاله زیبا به این تنهایی نیاز دارند.
_مدرسه چی؟
ملینا پقی زد زیر خنده و گفت:پارسا...نامزدت بچه مدرسه ای.
پارسا گفت:بچه مدرسه ای می ارزه به صدتا از دانشگاه اخراج شده..
ملینا حرفی نزد که من گفتم:میشه موبایلتو بدی..یک زنگ به مامان بزنم.
_اره گلم.
موبایلشو به سمتم گرفت.رمز داشت.
با تعجب از توی اینه نگاهش کردم که گفت:رمزش ..اچ(h)اینگلیسی.
یعنی اسم کی میتونه باشه....رمز رو زدم و بعدش شماره مامان رو گرفتم..
[2 27]

**********************

قسمت 26
فرهاد گوشی رو برداشت.صداش خسته و گرفته بود .اروم گفت:بله پارسا جان.
جان!یعنی اینقدر باهم صمیمی بودند.گفتم:تیامم.
_سلام تیام
_سلام خوبی؟
_اره خیلی.بغض صداشو به خوبی میتونستم تشخیص بدم.گفت:کجایی؟کی میای؟
_با پارسام...و (نگاهی به پارسا انداختم) و همسایشون..میخواستم بگم پارسا ازم خواسته برم خونشون ..
فرهاد کمی سکوت کرد و گفت:میدونی که مامان.. و بابا موافقن..
_اوهوم
_خودت چی میگی؟
ته دلم نمیخواستم برم خونه..اون جوناراحت و افسرده و گریون حالم رو بدتر میکرد..از پارسا هم فقط کمی ترس داشتم گفتم:نمیدونم.
_بچه هم بودی یک کاری که میخواستی ولی خجالت میکشیدی میگفتی نمیدونم.
لبخند تلخی نقش بست رو لبهام.فرهاد ادامه داد:کاری نداری؟
_نه!
_خوش بگذره خدانگهدار.
_خداحافظ.
تلفن رو به پارسا برگردوندم و بقیه را با سکوت و اهنگ طی شد..اپارتمانش در بالا شهر بود .اپارتمان های بزرگ و شیک و.پارسا ماشین را پارک کرد و 3تایی به سمت اسانسور رفتیم.پارسا و ملینا کنارهم ایستاده بودند و من روبه روی پارسا از شانس بدم هم اسانسور کوچک بود و ما هم سینه به سینه هم ...سعی کردم نگاهم را پایین بیندازم ولی یا روی سینه ستبرش می افتد یا نگاهش در نگاهم قفل میشد.نفهمیدم ملینا هم این تبادل را نگاه را فهمید یا نه..پیاده که شدیم.طبقه دوم بودیم.پارسا گفت:کاری نداری ملینا؟
_یک چایی دعوتم نمیکنی؟
_چرا حتما.
_تا چایی رو دم کنی منم لباسام رو عوض میکنم میام.اهی کشیدم .پارسا کلید انداخت و وارد شدیم.خانه تفریبا متوسط بود.2اتاق واشپزخانه و هال و پذیرایی و سرویس بهداشتی داشت.پارسا ناگهان دست به سمت دکمه ها پیراهنش برد و من هم وسط هال ایستاده بودم و مشغول تجزیه و تحلیل بودم که سنگینی نگاهش رو روی خودم حس کردم.سرمو بالا اوردم..خمار نگاهم میکرد روی هر دکمه مکثی می کرد..
اروم گفتم:چیه؟
_شالتو دربیار.
_چی؟
_درش بیار.
_حالت خوبه؟
دستشو اورد جلو و من دستشو پس زدم و گفتم:باشه خودم در میارم..درش اوردم و گذاشتمش روی مبل.
پارسا دستشو ناگهانی دور کمرم حلقه کرد ..دستمو برای برداشتن دستش روی دستش گذاشتم و گفتم:پارسا...چیکار میکنی؟
_میخوامت.
_چی؟حالت خوبه؟نه نه حالت خوب نیست.
پارسا اروم سرشو اورد جلو و گفت از این بهتر.
راهی برای فرار نبود چشماشو بسته بود و صورتش رو جلو اورده بود..نفسای داغش روی صورتم میخورد....نمیخواستم..هیچ اتفاقی بینمون بیوفته..اون از اون بوس تو ماشینش اینم از این کارش.گفتم:پارسا ولم کن.
با صدای تقریبا بلند گفت:از چیه من میترسی لعنتی!!!من نامزدتم...محرمت.
منم مثل اون با صدای بلند گفتم:انگار یادت رفته..این نامزدی اخرش جداییه...
از اینکه نمیتونستم هیچ تکونی بخورم و مثل یک کاغذ مچاله شده توی بغلش بودم اعصابم داشت بهم میریخت.
داد زدم:ولم کن.
ولی بی توجه سرشو جلوتر اورد که...
زیــــــــــنگ.
پارسا گفت:لعنتی و منو انداخت عقب .دکمه های پیرهنشو بست و رفت دم در...
منم شالمو برداشتم تا کردم و رفتم به سمت اتاق رفتم.وضع موهام بهم ریخته بود....یک تخت دونفره!!!!!!خدایاغلط کردم..حتما کار هستی خانم بود.مجبور بودم برسشو بردارم.. و موهای مشکی بلندمو که بعد هیکلم تو بدنم بهترین چیز بود رو شونه زدم و دورم ریختم..مانتومو دراوردم.
هر لحظه صورتش رو که اونقدر بهم نزدیک بود رو تصور میکردم....احساس ترس خوشایندی بهم دست میداد خودمم با خودم تکلیفم معلوم نبود..یعنی پارسا منو دوست داره که اینجوری کرد یا فقط....فقط.برای رفع نیازاشه...یک بلوز استین حلقه ای یقه اسکی مشکی چسب تنم بود.زدم تو خط بی خیالی.میخواستم جلوی ملینا خودمونشون بدم.از بد شانسی رژم نداشتم که بزنم..
کشو رو کشیدم و با دیدن یک رژقرمز ذوق زده شدم و زدم ولی وقتی یاد اقاجون افتادم با پشت دست پاکش کردم.. و از اتاق خارج شدم.ملینا روی مبل مقابل پارسا نشسته بود. و من تنها چهره پارسا را میدم..چه قد رچند لحظه چهره اش به دل نشست و حس کردم..حس کردم دوستش داشتم و حتی اگه بغلم نمیکرم مطمئن بودم این لحظه دوستش دارم..
پارسا با دیدن من نگاهشو از ملینا گرفت. ملینا وقتی بی توجهی پارسا را نسبت به خودش دید گفت:حواست کجاست؟ و چرخید به سمت من...رفتم به سمتشان..پارسا از من خواست در کنارش بشینم ولی من در مبلی با فاصله از ملینا نشستم.ملینا یک شلوار لی تنگ که تا ساق پاش بودهمره با یک بلوز ابی استین سه ربع و موهاشو با یک کش ساده بالای سرش دم اسبی بسته بود.

****************

پارسا هم با لباس بیرونش نشسته بود.سکوت کرده بودیم که من گفتم:میرم چایی بیارم.بلند شدم که پارسا گفت:نسکافه میخوری ملینا؟ _اره حتما. پارسا به این بهانه دنبال من راهی اشپزخانه شد.سریع اب را روی گاز گذاشتم تا جوش بیاید و مشغول روشن کردن گاز شدم که دست های پارسا از پشت دور کمرم حلقه شد...داغ شدم ولی یک حس خوب در پی این داغ شدن بود...برای لحظه ای بچه بازی و این ازدواج زوری را کنار گذاشتم و وجودش را باتمام وجود دوست داشتم که گفت:خیلی خوشگل شدیا مواضب باش نخورمت.خنده ای نشست گوشه لبم و گفتم:من مواضب باشم؟
سینی نسکافه را بیرون بردم و سرجام نشستم که ملینا گفت:راستی پارسارژلبم رو ندیدی؟
_شاید تو کشو باشه بعدا بردار.
ملینا چشم و ابرویی بالا انداخت و بعد از یک عالمه وراجی..پاشد رفت.منم سریع رفتم به اتاق کناری که بخوابم و پارسا رو نبینم...چون معلوم بود امشب اصلا حالش خوب نیست.
درو باز کردم و همین که رفتم داخل اتاق.با دیدن اتاق خیلی جا خوردم..یک اتاق ساده که فقط کَفِش فرش بود...سایه پارسا افتاد روم چرخیدم به سمتش...لای چارچوب در ایستاده بود..با نگاهم برندازش کردم لباس راحتی تنش بود..سرعت عملت رو عشقه...چه لات شدی تیام.
پارسا گفت:پسندیدین؟
سریع نگاهمو به چشاش دوختم و گفتم:ها!چی؟
خندشو قورت داد و گفت:روی زمین سفت که نمیخوای بخوابی؟
همین طور نگاهش میکردم که گفت:من رو کاناپه میخوام میتونی تو اتاقم بخوابی
از محبتش جا خوردم ..گفتم:ممنون.
به سمت هال رفت منم پشت سرش میرفتم که یکدفعگی برگشت.از حرکت ناگهانیش ترسیدم و یک قدم عقب رفتم که پارسا همراه با نیشخند کنار لبش گفت:فردا شب مامان یک رستوارن دعوتمون کرده.
_من در وضعیت روحی خوبی نیستم که بیام.
_میدونم ..ولی اگه میخوای فیلم بازی کنی بهترین وقته..مامان ایناجمعه بلیت دارند.
چشامو بستم و نفسمو پرفشاردادم بیرون و گفتم:باشه چون اصرار میکنی....میدونم دلت میخواد بهت محبت کنم.
پوزخندی زد و گفت:هه..معلومه کی کشته مُرده محبت کیه!
همونطور که داخل اتاق میشدم گفتم: بسه ..
حسابی حالش گرفته شد از صدای محکمی که اومد فهمیدم حتما خودشو هیکل گندشو پرت کرده رو کاناپه..برای اینکه بیشتر بسوزه گفتم:اروم..میشکنه..
_اگه بشکنه رو تختم جا هست...میخوای بیام نشونت بدم..
دیگه چیزی نگفتم.
خودمو روی تخت انداختم و چشامو بستم...اقاجون...خیلی وقت بود بهش سرنزده بودم..خیلی وقت بود ندیده بودش از روز عقد ندیدمش...خیلی وقت بود تنهاش گذاشته بودم..ماه ابان بود حتی تولد عزیز هم یادم رفته بود...باید بعد 7 اقاجون براش حتما چیزی میگرفتم...این ازدواج کل زندگیم رو بهم ریخته بود.خدارو شکر درسام اُفت نکرده بود.پتو رو تا روی بینیم کشیدم بالا.چه قدر خوب بود اگه اقاجون رو تو خواب ببینم.
_تیام...تیام لبند شد.غلطی زدم و پتو رو بیشتر کشیدم روی صورتم..در یک حرکت پتو از روی بدنم برداشته شد...سریع به خودم پیچیدم.. و گفتم:بِده وحشی
هنوز چشام بسته بود که پارسا گفت:بلند شو.
سرجام نشستم پارسا در حال لباس پوشیدن بود..سرتا پا مشکی..باورم نمیشد اقاجون رفته.درکش سخت بود خیلی سخت..اقاجون مردی با کمی ته ریش ..موهای سقید پرپشت ..چشمهای قهوه ای رنگ با یک عینک زده بینی که بیشتر اوقات مشغول قران خوندن بود..یاد شبی افتادم که برای اولین بار میخواستم خونشون بخوایم..مامان ..و بابا به مهمونی رفته بودند که منو و فرهاد دعوت نبودیم.فرهاد خیلی راحت در اتاق خوابیده بود..ولی من که فقط6 سالم بود با موهای قارچی و یک پیراهن گل گلی...کنار اتاق نشسته بودم.اقاجون با فاصله از من نشسته بود و قران میخوند...و هرز گاهی از بالای عینک به من نگاه میکرد..که خاله زیبا با یبنی چای امد..خاله زیبا ان زمان 14 ساله بود..سینی را کنار اقا جون گذاشت و امد کنار من نشست و گفت:تیام خوابت نمیاد؟
سرمو به علامت منفی نه تکون دادم خاله گفت:گشنت نیست؟
بازم سرمو تکون دادم..خاله هر سوالی میپرسید من با سرجواب میدادم که خاله بلند شد و گفت:وای بابا من میرم بخوابم..نمیدونم تیام چی میگه..هر چی زری شلوغه این بچه ساکته..
خاله غرغرکنان به اتاقش رفت اقاجون قران را بوسید و از جا بلند شد و به کنار من امد و دستهایم را گرفت و شروع رکد هب گفتن خاطرات بچگی مامان.قلقلکم میداد و من در اغوشش از خنده ریسه میرفتم..با یاداوردی این خاطرات لبخند تلخی روی لبم نقش بست..و قطره اشکی روی گونه ام نشست.پارسا دستش را جلوی صورتم تکان داد و گفت:تیام کجایی؟
چرخیدم سمتش و گفتم:ها..همین جا..
_پاشو دیرشد.
از جا بلند شدمو پس از مرتب کردن تخت.دست و صورتم را شستم و لباسهایم را پوشیدم.داخل هال نشسته بودم و پارسا داشت با تلفن حرف میزد و من خیره به فرش خاطرات شیرینی که با اقاجون داشتم را دوره میکردم .
هر کدام از کارهای اشتباهم ازارم میداد.
_تیام.
سرموبالااوردم..دم در ایستاده بود..چه قدر امروز حواس پرت بودممم.چه قدر امروز صدایم کرد از جا بلندشدم.

*****************

و همراه باهم خارج شدیم..در ماشین سکوت کرده بودیم که پارسا گفت:منم وقتی پسرخالم و بعدش خالمو از دست دادم خیلی افسرده شدم..یعنی همه دیونه شده بودند_مگه تو غیر از خاله هما خاله ی دیگه هم داشتی؟
پارسا همونطور که به روبه رو خیره بود گفت:اره..خاله هایده تو 16 سالگی به زور با یک مرد 43 ساله ازدواج کرد.مرده خیلی پولدار بود.و صداالبته بد اخلاق....فاصله سنی زیاد موجب شد خالم از شوهرش دور بشه و تو 20 سالگی معتاد بشه..اون موقع متین پسرخالم 2سالش بود..با یک مادر معتاد و یک پدر پولدار.احساس کردم بغض توی گلوی پارساست..گفتم:اخلاق خالت چطور بود؟
_عالی عالی ...وقتی شوهر خالم 58 ساله و خالم 31 ساله و متین 13 ساله ..خالم یک پا معتاد بود برای خودش..متین عذاب میکشید و این باعث شد ..
پارسا اشکشو با دستش پاک کرد ..به بهشت رضا نزدیک میشدیم .اشکام اماده ریختن بودن پارسا اروم زد به سرش و گفت:ای خدا..ای خدا..
بغضمو قورت دادم و ولی گریه امونم نمیداد گفتم:باعث شد چی؟
پارسا اشکایی که اروم اروم میریختن رو پاک کرد اولین بار بود گریشو میدیدم..چشای عسلیش میدرخشید.
_باعث شد که خود سوزی کنه...لعنتــــــــــــی.....ل عنتی.
پارسا محکم به فرمون کوبید و گفت:اون فقط13 سالش بود..13 وقتی بنزین رو روی خودش خالی کرده یعنی ذهنش خالی بوده خالی....2ماه بعد این قضیه یعنی دقیقا 3 ساله پیش.خالم اونقدر کشیده بود..اونقدر حالش بد بود..اونقدر به خودش سرنگ زده بود که دیگه جون نداشت ومرد.
با استینم اشکامو پارک کردم و زیر لب گفتم:چه دردناک.
پارسا ماشین رو پارک کرد و گف:مامان 1سال تموم افسرده بود .حالش تازه خوب شده.به خاطرش مجبورم و باید همه کار بکنم..نباید بزارم اب تو دلش تکون بخوره..اونقدر دوسش دارم که رمز موبایلم اول اسمشه.
با هم دیگه پیاده شدیم..چشم هردومون گریه بود ولی پارسا با عینک افتابی اونو پوشوند..وقتی نزدیک شدیم..پارسا دستشو از توی جیب کتش بیرون اورد و دست منو گرفت و کمی به خودش نزدیک کرد.با رسیدن ما همه بودند ازیک طرف جلو امدند و مشغول تسلیت گفتن شدن.هستی خانم مرا محکم به خود فشرد و گفت:سخته عروسم میدونم...
اوهم گریه میکرد شاید نه به خاطر اقاجون شاید برای خواهرش.اغوشش را دوس داشتم..اورا محکم به خود فشردم و از ته دل گفتم:هستی جون!
سرشو از اغوشم بیرون کشید و گفت:جانم!
اشکی که روی گونم بود را پاک کردم و گفتم:خیلی دوستون دارم.سریع گفت:منم همینطور ولی اینو جلو پارسا نگی که حسودی میکنه.
لبخند تلخی زدم و از اغوشش اومدم بیرون.مامان شوک زده کنار قبر نشسته بود و خیره به قبر بود جلو رفتم و گفتم:مامان!
مامان سرش را بالا اورد و نگاهی هب من کرد و دستانش را برای بغل کردنم گشودمن هم خودم را سریع در ان جای دادم.مامان بوسیدم وگفت:تیام..تیام..چرا اقاجون رو یادمون رفت ؟ها؟کدوم دختری باباشو فراموش میکنه که من کردم..بابا..
سرم رابالا اوردم و با چشم دنبال بابا بودم و گفتم:بابا کو؟
_همین دور وراست.
کنار مامان روی زمین روبه روی خاله زیبا نشسته بودم..خاله زیبا خاک بر سرمیکوبید و ما فقط تماشاگر بودیم..
_تیام جان!
به دنبال صاحب صدا برگشتم که نگاه در نگاه بهروز ثابت ماند.
...بهروز کجا..اینجا کجا..از جا بلند شدم و رفتم به سمتش.کت و شلوار اسپرت مشکی به تن کرده بود و همراه عمه سامیه ایستاده بودند عمع سامیه خواهر اقاجون بود و بهروز نوه او..
عمه مرا در اغوش کشید و گفت:قربونت برم تیام جان.
_خدانکنه خوب منو یادتون مونده..سلام.
_علیک سلام عزیزم..مگه میشه فراموشت کنم..داداش که رفت منم همین روزا هم نوبت منه.خدا بیامرزش.
چه قدر عمه درباره ی برادرش راحت حرف میزد اگر من بودم...هزار بار خودم را برای این فکر لعنت فرستادم فکرش هم عذاب اور بود.عمه گفت:منم میرم با بقیه سلام احوال پرسی کنم.
_بله بفرمایید.
این را گفتم و از جلوی عمه سامیه کنار رفتم.بهروز گفت:سلام عرض شد.
_سلام....عمه رو دیدم حواسم پرت شد ببخشید.
_خواهش میکنم تسلیت میگم.
لبخند های زورکی که میزدم حالم را بد میکرد گفتم:ممنون.
_دیشب که پرواز عمه نشست ماهم بلافاصله از تهران اومدیم مشهد.
_ازکجا؟
_استرالیا...
سرمو پایین انداختم که گفت:سوم هستید؟سرم را بالا اوردم و همونطور که با چشم دنبال پارسابودم گفتم:بله!
میخواستم ببینم کجاست و چیکار میکنه..
گوشه ای ایستاده بود و مشغول حرف زدن با هستی خانم بود.در یک لحظه نگاهمان با هم قفل شد ولی پارسا سریع نگاه از من گرفت و به بهروز نگاه کرد.بهروز هم با لبخند دخترکشی گفتچرا امسال کنکور نمیدی؟میتونستی درسای پیشم بخونی..هوشت خوبه.)
_قصدم همین بود ولی مشکلاتی پیش اومد که نشد
_چه مشکلی!مثلا ازدواج.
بهروز این را گفت و زد زیر خنده .زیر لب گفتم:رو اب بخندیو
قهقهه میزد تو مجلس ختم..بابا چپ چپ نگاهم کرد بد تر از نگاه بابا نگاه تند و اتشین پارسا بودکه میخکوب شده بود روی من و با سر حرف های هستی خانم رو تایید میکرد.
با صدای بهروز نگاهش کردم.نفسمو دادم بیرون که گفت:ببخشید...به این خندیدم که کی میتونه در شان تو باشه؟
دستی بازویم را کشید عثب و گفت:من.
خودش بود.بهروز نگاه بدی به من انداخت و بعد به دست پارسا که دور بازوی من بود و روبه من گفت:تیام جان..معرفی نمیکنی؟
پارسا فشار دستش را بیشتر کرد وگفت:معرفی کن عزیزم!
روبه بهروز به پارسا اشاره کردم و گفتم:نامزدم...پارسا.
بهروز که احساس زرنگی میکرد گفت:بعدتیام حلقت کو؟
پارسا زود گفت:صبح یادش رفت دستش کنه.
بهروز بدونه نگاه کردن به پارسا گفت:تا بعد.

ورفت.پارسا بدون اینکه دستمو ول کنه روبه روم ایستاد و گفت:کی بودن؟
_ارفامیللامون بودن.
_اهاوووفکر کردم دوست پسرت بود.
_اونم بود مشکلی نبود..نوه عمه مامانم.
_اووووه چه نزدیک.کی تو مجلس ختم پدربزرگ عزیزش بانوه عمه مامانش اینجوری بگو بخند میکنه؟ها؟
خواستم دستمو جداکنم ولی بی فایده بود...گفتم:به کسی ربطی نداره.
_دِ نشد...از این به بعد به من رب داره.اومدم جواب بدم که:
_سلام
چرخیدم مروارید بود پارسا دستمو ول کرد و بعد از گفتن سلام گرمی با عمو اینا از کنارم رد شد..دستمو مالیدم..مرواریدو بوسیدم که گفت:تسلیت میگم.
بغض کرده بودم نه از فراق اقاجون بلکه از کار پارسیا تا میومدم دوستش یدارم همه چی رو خراب میکرد این چندمین باری بود که اینو به خودم میگفتم!!
بعد از زن عمو و عمو مهدی جلو اومد و گفت:سلام تیام.
_سلام.
_حالت خوبه؟
دستمو جلوی بینیم گرفتم و ازش دور شدم و گفتم:نه اصلا
یک شیر اب اونجا بود نشستم لب جدول و صورت خیسمو باهاش شستم.
_حالت خوبه تیامی؟
صدای فرهاد بود.شیر اب رو بستم و گفتم:اصلاو
صورمو با دست برگردوند و گفت:الهی فرهاد فدات شه چرا گریه میکنی؟
_مروارید اومده بهتره بری.
کمی صداشو بالا برد و گفت:پارسا بهت چیزی گفته؟
خودمو کنترل کردم و گفتم:اگه میخوای دروغ بشونی ...نه)
_چی گفته تیام؟
اشکمو پاک کردم.
(چیزی شده دخترم.)صدای هستی خانم بود چی میتونستم بگم سرمو بلند کردن که فرهاد سریع گفت:به خاطره اقاجونه.
هستی خانم کنارم نشست و دستمو گرفت و گفت:سخته میدونم.باخودم گفتم:هی هستی خانم سخت تر از اون رفتار اق پسرت بود..دیشب اونجوری..الان اینجوری.
بلند شد و گفت:همه دارن به سمت رستوران میرن ..پاشو دخترم.جنارزه رو خاک کردن.
_هستی خانم.
_جانم.
بلند شدم و گفتم:شما و اقا شایان با پارسا برید من با اینا میرم.
_نه گلم ما با تاکسی میریم.
_نه نه با پارسا برید من با مامان اینا میرم.
لبخندی زد و گفت:چشم
منم به سمت فرهاد رفتم بعد از تموم شدن مراسم با ماشین اونا رفتم که مامان گفت:تیام چرا با پارسا جان نرفتی؟
_میخواست مامانش اینارو ببره.
برای ناهار که مرغ بود به رستوران رفتیم و بعدشم خونه اقاجون تا ساعت 8.ساعت 8 پارسا با چشم و ابرو بهم گفت بلندشم منم از مامان و خاله زیبا خداحافظی کردمو به حیاط رفتم

------------------------------

قسمت 27
به بابا گفتم اونم اجازه داد که برم.ازتوی کوچه اروم به سمت ماشین قدم میزدم برای رسیدن به خیابون اصلی که ماسن در اون پارک بود.باید از یک کوچه کوچک میگذشتیم..کوچه تاریک و تنگ بود مخصوصا اینکه در حاشیش چند ماشین و موتور پارک شده بود..کمی مکث کردم یعنی باید منتظر پارسا میشدم؟کیفم را انداختم روی دوشم و اروم از کنار کوچه عبور کردم.داشتم با خودم برنامه ریزی میکردم که اگر ساعت11 برسم خونه تا 1درس بخونم بعد بخوابم.6 پاشن.وای...شوهر داشتن چه مکافاتیه..من..نمیخواستم برم..نمیتونستم سردیشو تحمل کنم.من محبت..بغل..تعریف میخواستم..خوب منم دخترم.
تیزی رو پشت کمرم حس کردم..یکدفعگی کمرم سوخت.ایستادم.اومدم بچرخم که شونه امو سفت نگه داشت.نفسم به شمارش افتاده بود..قلبم درحال اومدن به دهنم لود.دستام و پاهام میلرزید..صدایی کلفت ولی ارام گفت:جمب نخور اینقدر.
توی کیفم حدود 10 تومن و 1من کارت و کارت کتابخونه و چند تاخرت و پرت دیگه داشتم.کیف رو به سمت عقب گرفتم و گفتم:بیا...ماله تو...جیبهایمم را بیرون کشیدم و با مِن مِن گفتم:هیچی پول ندارن.
دستشو از زیر شالم کرد توموهام..دست سردش به گردنم میخورد..سکته رو زده بودم..چی میشد مثل این فیلما یکی از اسمون بیادو این مرده رو بزنه..موهامو کمی به سمت خودش کشید که باعث شد سرم به عقب متمایل بشه و گفت:پولتو میخوام چیکار...خودتو میخوام.
دستمو به دیوار کنارم گرفتم تا از افتادنم جلوگیری کنم
دستشو از زیر شال کشید بیورن.. و گفت:مثل بچه ادم بیا نزار با خشونت ببرمت
_کُ...کجا؟
_یک جای خوب.
دستمالی را گرفت به سمت بینیم وداشت میاورد به سمتم میدونستم بیهوش میشم و بعد بدبختی.سریع خودمو را کشیدم پایین و نشستم با این کار چاقو از دستانش چدا شد و مانتویم را پاره کرد چرخیدم به سمتش بک مرد 30 ساله بود..یک صورت لاتی داشت..دوباره چاقو را برداشت و حمله ور شد به سمتم.صورتمو با دستم پوشوندم و جیغی کشیدم. و سرمو انداختم پایین.باخودم گفتم الان با پاقوش تو پام میکنه تا نتونم تکون بخورم بعد دستمال رو جلوی بینیم میگیره تا بیهوش بشم و هر بلایی بخواد سرم بیاره.

***

سرم پایین بود و تو همین فکرا بودم که دیدم نمیزنه...دستمو از جلوی چشام برداشتم و سرمو بالا اوردم...پارسا دست های مرد رو گرفته بود و ایستاده بود...یک لحظه همه ی ترسم از بین رفت از بودنش واقعا خوشحال شدم...
پارسا داد زد:بلند شو.
زمین رو تکیه گاهم کردم و بلند شدم...
مرد گفت:اقا غلط کردم...بزار برم..دیگه از این کارا نمیکنم...اقا تورو خدا..
پارسا با پاش به پشت پا مرد زد و گفت:عزا نگیر برای من... و دست در جیبش کرد و گوشیش رو دراورد و گرفت سمت من و گفت:زنگ بزن پلیس.
مرد گفت:نه تورو خدا..زنم بیماری قند دارم...4تا بچه دارم اقا تازه از زندان ازاد شدم نزار این 3 ماه بشه 13 سال تورو خدا.
پارسا گفت:اینقدر ور نزن....تیام تو هم زنگ بزن..
خیلی ترسیده بودم ولی کمی هم دلم برای حرف های مرد سوخت...یک بچه از کوچه کناری امد..حدودا 8 ساله بود..لباسهایش گرد و خاکی بود...جلو امد و دستی لای موهاش کشید وگفت:بابا...
مرد که نمیتوانست در چشم های پسر نگاه کند گفت:جانم...
_مامان گفت زود بیا..
مرد سرش را تکانی داد و گفت باشه بابا برو.
پسر کمی به ما نگاه کرد و دوباره داخل کوچه شد و هی برمیگشت و مارو نگاه میکرد...پارسا گفت:دِ..زنگ بزن..
کمی دلم برای ان بچه سوخت..بچه ای پدرش اینگونه بود...او بدون پدر چه میتواند بکند..شاید حرف مرد تنها یک تهدید بود..شاید واقعا باهام کاری نداشت...شاید تهدید بودفقط...گفتم:پارسا بهتره که...
چشاشو ریز کرد...وحشتناک شده بود و گفت:بهتره چی؟
_که ببخشیدش.
_اگه من نمیومدم...که الان
دستای مرد را ول کرد و به سمت جلو هلش داد و گفت برو جلو ببینم میخواد چیکار کنه..
مرد سرش را پایین انداهت...جلو رفتم و گفتم:اقا.
چرخید و سرش را پایین انداخت و گفتم:خیلی ترسیدم ..به خاطر پسرتون این کار رو نکیند.خواهش میکنم..این را گفتم و توجه به پارسا به سمت ماشین رفتم که به دستم چنگ زدو به سمت خودش برم گردوند.
چشاش عصبی بود . گفت:مثلا چی ؟خیلی مهربونی؟خیلی خوبی ...خیلی ادمی..ما باید به جرم مزاحمت مینداختیمش زندان
_ما؟چه ربطی به تو داره.
اب دهنشو قورت داد و گفن:پیاده روی نکن رو اعصابم تیام.
_فعلا شما در حال انجام این کارید.بریم خونه من لباسامو عوض کنم.
دستمو از دستش بیون کشیدم و سوار ماشین شدم.تند می راند..سرم را به پنجره تکیه داده بودم..حال خاله زیبا چه میکندتنها زندگی میکند؟طفلک اینقدر گربه کرده بود زیر چشمانش قرمز و گود شده بود.
مامان هم مینشست و به گوشه ای خیره میشد.با ترمز محکم پارسا که نزدیک بود سرم به شیشه برخورد کنه از دنیای هپروت بیرون اومدم.
چون سرکوچه پارک کرده بود همین که پیاده شدم اوهم پیاده شد.
_کجا ؟زود میام
همونطور که به سمتم میومد گفت:اینجوری خبالم راحت تره..چند قدم عقب تر از من به راه افتاد..کوچه هم تاریک بود و من انقدر به پارسا اعتماد داشتم که کنارش راه بروم..خودم به کنارش رفتم که گفت:اون موقع که با اون مرده دیدمت...قلبم اومد تو دهنم...
یعنی دوستم داشت که اینجوری حرف میزد گفتم:برای همین سرم داد زدی؟
_وای اون موقع داشتم فقط به این فکر میکردم که اگه بلایی سرت میومد من چیکار میکردم!
_عصبانی بودی که بلایی سرم نیومده..
کلید انداختم که مچ دستم رو گرفت و گفت:تیام خانم.
چشامو دوختم به چشاش و گفتم:بله.
_من نگرانت شدم درک کن.لبخندی خواست بشینه رو لبام پس اونم دوسم داشت و این رفتاراش شاید نشون دهنده عشقه..وارد شدم و اون دنبالم اومد درو و بست و رفت کنار حوض نشست و گفت:بهت گفته بودم خونه با صفایی دارین؟
_نه واقعا؟
سرشو تکون داد

*********

از پله ها رفتم بالا.هواحسابی سرد شده بود.کفشامو دراوردم و نگاهش کردم شک داشتم بهش بگم سرده بیا تو.پرو میشد.هوا سرد رو وارد ریه هام کردم و گفتم:اگه اومدی بالا برق حیاط رو خاموش کن.
_کلیدش کو؟
به قسمتی از حیاط اشاره کردم و وارد خونه شدم.برق رو که روشن کردم .اولین چیزی که چشمم بهش خورد قاب عکس اقاجون بالای تلویزیون بود.جلو رفتم و عکسشو برداشتم.دستی روش کشیدم و گفتم:الهی من قربونتون میشدم.بوسه ای به عکس زدم و گفتم:عزیز خودمی...چشامو بستم و همونطور که عکس رو به خودم میفشردم گفتم:الان کجایی؟...تو بهشت...مطمنم جات تو بهشته.
_یک لیوان اب میدی؟
چشامو باز کردم و به پارسا که به دیوار تکیه داده بود نگاه کردم،عکس رو سرجاش گذاشتم و به اشپزخونه رفتم یک لیوان اب ریختم و به پارسا دادم و وارد اتاق کوچکم شدم.در را بستم و کمدم را گشودم.تعداد مانتوهام زیاد نبودیک مانتو کتان مشکی که تاروی زانوهایم بود و گرمم میکرد برداشتم.ان شب هوا عجیب سرد شده بود.شلوار لی ام هم پام کردم و یک روسری مشکی ساده هم سرم کردم خیلی به صورتم میومد.لباسهایم را پوشیدم ولی چون موهایم بلند بوداغلب از زیر روسری بیرون می امد و اگر کلیپس را خیلی بالا میبستم سرم مثل کوهان میشد.یک کش ساده بستم و از اتاق خارج شدم و گفتم:من امادم.
_چه عجب
به سمت در رفتم و منتظر شدم پارسابیاد و خارج بشه تا درو قفل کنم ..که گفت:
_اینجوری میخوای بری؟
دستی به روسریم کشیدم و گفتم:مگه چشه؟
_چشم نیست .موهای شماست که زده بیرون.
روسریم ام را از جلو عقب دادم و گفتم :حالا خوب شد بیا بریم.
دستش راروی سرم گذاشت و گفت:دقیقا 1 وجب ....3انگشتش بکن.
البته با اون دست های گنده پارسا 1وجب 1وجب نبود بیشتر بود گفتم:اینو بدم جلو میگی اون اومد بیرون..اونو بدم تو میگی این اومد بیرون.
_مامان هم هر وقت موهاش میاد بیرون یک کش میبنده و روی اون کش کلیپس میزنه

*********

فکر خوبی بود..موهامو بستم و بعد از قفل کردن در خونه به سمت ماشین رفتیم .سوار شدیم که پارسا گفت:ببین تیام،سخته ولی باید بتونیم تو میشی یک دختر خوب و باید هی به من محبت کنی و من به تو بی توجهی کنم...باشه؟سرمو تکون دادم و دست به ضبط برد و اهنگ غمناکی گذاشت و صداشو کم کرد اینم عاشقه ها..گفتم:برای تو که سخت نیست._شاید ولی برای تو خیلی سخته که مهربون باشی.._با کسی مهربونم که لیاقت داشته باشه_بعد اون....اسمش چی بود؟.....نوه عمه مامانت لیاقت داشت.بهروز رو میگفت...بدبخته حسود داشت از حسادت میترکید._بیشتر از بعضی ها.زیر چشمی نگاهم کرد و گفت:چرا حلقه تو دستت نکردی؟_به همون دلیلی که باهات مهربون نیستم.منظورمو فهمید و سرعتشو بیشتر کرد و گفت:کوچولو ...الان بهت نشون میدم کی لیاقت داره.سرعتش رو هر لحظه بیشتر میکرد.گفتم:باشه با لیاقت اروم تر برو_نمیشه باید بفهمی.و یکدفعگی پیچید تویک فرعی،نزدیک بود جلوی ماشین با دیوار برخورد کنه ولی سریع ترمز گرفت سرم به داشبورد برخورد کرد..ولی پارسا خودشو محکم نگه داشت ..سرمو اوردم بالا ..اتفاق خاصی نیوفتاده بود .اونم بی توجه به من به سمت رستوران راند.ماشین را پارک کرد و باهم پیاده شدیم..کار او اسان بود چون هنوز عصبانی و خشن بود ..ولی من...پشت میز4نفره نشسته بودند..جلو رفتم هستی خانم مرا در اغوش گرفت و بوسید و با اقاشایان دست هم دادم و نشستم..من روبه روی هستی خانم و کنار پارسا بودم.هستی خانم رو به پارسا گفت:دیر کردی مامان!_هم ترافیک بود هم حاضرشدن تیام طول کشید.چه قدر دروغ گوئه این بشر.هستی خانم همراه با لبخند گفت:باید این معطلی های خانما سر حاضرشدن رو از الان تحمل کنی.شایان اقا گفت:عادت میکنی .پارسا به خیال اینکه منو ضایع کنه گفت:اینقدر پونه هم طول داده که دیگه عادت کردم.اقاشایان منو رو گرفت سمتم و گفت:هرچی میخوری سفارش بده،دخترممنو رو گرفتم و خواستم هرچی دلم میخواد سفارش بدم ولی به سمت پارسا گرفتم و گفتم:عزیزم...هر چی میخوری سفارش بده.منم همونو میخورم.پارسا بدون نگاه کردن به منو و من گفت:2تاشیشلیک میخورم..تو دلم گفتم:رو دل نکنی.گارسون به کنار میزومن اومد و گفت:چی میخورید؟هستی خانم گفت :منم مثل همیشه.اقا شایان نگاهی به من کرد و گفت:دخترم تو هم شیشلیک؟_بله...ممنون.اقا شایان رو به گارسون گفت:3تا شیشلیک 1 جوجه و 1 برگ._سالاد و ماست؟_از هرکدوم 4تا._نوشابه؟_2تا زرد یک مشکی و تیام جان شما چی؟_فرقی نمیکنه.پارسا چپ چپ نگام کرد یعنی اون روز که گفتی سیاه میخوامپارسا گفت:ناز میکنه مشکی میخوره.اقا شایان بعد از دادن سفارش روبه من شد
***********
اقا شایان بعد از دادن سفارش روبه من شد_بابت فوت پدربزرگتون واقعا متاسفم...سرمو انداختم پایین و گفتم:ممنون.هستی خانم گفت:تیام جان ایشون چند سالشون بود؟_83...._خدا واقعا رحمتشون کنه.سرمو انداختم پایین...هستی خانم یک مانتو بلند سورمه ای و شلوار مشکی و یک شال قهوه ای پوشیده بود...و یک شالگردن پهن و بلند سفید مشکی دور گردنش انداخته بود.گارسون سالاد و ماست رو چید روی میز ولی همین که هستی خانم در ماست رو باز کرد همه ی محتواش ریخت روی لباسش...سریع از جام بلند شدم و گفتم:اوا چی شد...شال گردنتونو بدید من برم بشورم...پارسا با صدایی همراه با خشم گفت:بیا بشین نمیخواد.._لَکش میمونه باور کنید بدید برم بشورم.هستی خانم با ناچاری به من نگاه کرد و سعی در دراوردن شال گردنش شد و گفت:زحمت میشه دختر.شال گردن را به دست گرفتم تا برم بشورمش که پارسا گفت:نمیخواد بری.چپ چپ نگاهش کردن یعنی الان وقت فیلم بازی کردن نیست و بالحن محکمی گفتم:الان میام عزیزم.هستی خانم بلند شد و گفت:منم همراهش میرم پارسا ... و اخمی به پارسا کرد....پارسا عصبی بود علتشو نمیدونستم..رفتیم داخل سرویس بهداشتی...شال گردن رو زیر شیر اب بردم که هستی خانم گفت:چرا این پارسا اینجوری شده چند وقته؟مخصوصا امشب...رفتم تو کار فیلم بازی کردن..احساس گناه میکردم که دربارش اینطوری حرف بزنم..ولی به خاطرش مجبور بودم اون اگه واقعا به من علاقه نداشته باشه..........................گفتم:اون فقط اخلاقش با من بده....همش به من فحش نده._شوخی نکن تیام جان اون خودش اون شب داشت به پونه میگفت که عاشقه توست.تعجب کردم و گفتم:عاشق من؟شوخی میکنید؟_نه دخترم من با تو که این حرفارو ندارم..سرمو انداختم پایین و گفتم:تو این چند وقت به من ابراز محبت نکرده..اون حتی نزدیک بود منو بزنه.از این حرفم و با تصور اینکه پارسا بخواد منو بزنه بیشتر خندم گرفت...هستی خانم گفت:تیام جان من باورم نمیشه پارسا همچین پسری باشه.به عشقم اعتراف کردم و گفتم:هستی جون من اونو دوست دارم از ته دلم..داشتم کمی راست میگفتم ادامه دادم:من ...عاشقشم و لی اون بارفتاراییی که با ملینا میکنه میخواد حس حسادت منو تحریک کنه..اون اط من متنفره..کاش این ازدواج اتفاق نمیوفتاد..کاش پارسا هیچ وقت نبود..کاش نمیدیدمش...از غرورش خسته شدم...نگاهی یه شالگردن و شیر اب باز کردم و گفتم:الان بهمون شک میکنن بریم.شالگردن را شستیم و ان را داخل یک پلاستیک گذاشتیم و به طرف میز رفتیم ..هستی خانم پارسا را چپ چپ نگاه میکرد..که پارسا گفت:مامان غذا زهرم شد چرا اونطوری نگاه میکنی؟هستی خانم با اخم نگاه از اون گرفت و به من نگاه کرد و لبخند زد ..پارسا فهمید که همه ی اتیشا از دست منه..سرد نگاهم کرد خیلی سرد که حتی از هوای سیبری هم سرد تر بود...بعد از خوردن غذا گفتم:هستی جون این وقت شب که نمیشه با اژانس برید بیاید میرسونیمتون._مگه تو نمیخوای بری خونتون._چرا اول منو ومیزارید بعد خودتون بریدمیخواسم با اینکار از دست پارسا فرار کنم..میخواستم از دست نگاه های سرد رانندگی دیوانه کنندش خلاص بشم..سوار ماشین شدیم..پارسا وقتی منو رسوند هنگام پیاده شدن..فقط براش دست تکون دادم و اون هم با تکون دادن سر جوابمو داد..وارد خونه شدم..بازم کسی نبود..چه قدر راحت پدر بزرگ رو از یاد بردم..لباسامو عوض کردم و نشستم پای درس تا ساعت 1 و 2 شب درس خوندم چون فردا 5شنبه بود..فردا هر 4 زنگ ازم پرسیدن و خداراشکر من بلد بودم.هنگام رفتن شیدا به شوخی گفت:بچه مچه در راه نیست..اروم زدم به پشتش و گفتم:ما بهم نزدیک نمیشیم بعد تو اینو میگی._خب نزدیک بشید چی جلوتو نو گرفته.زیر لب گفتم:غرور اقا._چیزی گفتی_نه..کاری نداری؟_میخوای بری به اقاتون برسی_میخوام برم خونه، چرا چرت و پرت میگی شیدا.شیدا بوسیدم و گفت:برو ..خداحافظی کردم و رفتم به سمت خونه..وارد که شدم.فرهاد روی مبل نشسته بود و مشغول حرف زدن با تلفن بود جلو رفتم و گفتم:سلام..با سر سلام کردم رفتم لباسامو عوض کردم که صدام کرد.._تیامرفتم داخل هال و گفتم:بله.داشتم کش موهامو باز میکردم که فرهاد گفت:درباره ی پارسا درست قضاوت نمیکردم._یعنی چی؟_اون پسره خوبیه و فکر میکنم شما به درد....دردِهم میخوریدنشستم کنارش و گفتم:فرهاد تو چرا دیگه؟دستشو کرد لای موهاش و گفت:تیام..من با بابا و مامان و همه بزرگترا موافقم._فکر میکردم طرف خواهرتو بگیری ..اینو گفتم و بلند شدم عصبی بودم ...درسته من پارسا رو دوست داشتم ولی این حس فقط بین منو و من بود و من با خودم در گیری داشتم...میخواستم پارسا رو داشته باشم همراه با غرورم..میخواستم اول پارسا به عشقش اعتراف کنه بعد من...من عاشقش شده بودم و میخواستم نگهش دارم ولی با غرورم..اعصابم خورد شده بود همون موقع هم تلفن به صدا دراومد..تلفن پشت سر هم زنگ میخورد و من تو اتاقم مشغول درس خوندن وقتی دیدم کسی برنمیداره...خودم رفتم تو هال...دیدم فرهادنیست...شماره پارسا بود...حالا که من اعصابم بهم ریخته بود این زنگ زده بود..تلفن رو برداشتم _...._الو_...مردم هم دیوانن زنگ میزنن حرف نمیزنن_پارسا...اسمشو با تردید میگفتم.._سلام.تو دلم گفتم چه عجب _سلام _خوبی؟_ممنون کاری داشتی؟_فردا صبح ساعت 4 مامان اینا میرن فرودگاه توام میای._حتما میام،میای دنبالم یا بیام؟.خوشحال شد و این خوشحالی از صداش اشکار بود و گفت:میام فردا ساعت 4اماده باش...کاری نداری؟_ناهار داری؟خنده ی ارومی کرد و گفت:الان دانشگاهم..کلاس دومم شروع میشه تا ساعت 6اینجام مجبورم گرسنگی بکشم.الهی ارومی گفتم که گفت:دلت برای خودت بسوزه..ماشاالله شنوایی.گفت:کاری نداری پول تلفونتون زیاد میشه._عیب نداره تو میدی._بچه پرو_خداحافظ_خدا حافظاز حرف زدن باهاش جون گرفته بودم و خوشحال بودم**********معلوم نیست فرهاد کجا غیبش زده بود..صدای در اومد رفتم به طرفش بابا بود...سرشو انداخته بود پایین و اروم داشت به سمت در میومد...درو که باز کرد بلند گفتم:سلام.سرشو اوردبالا و نگاهی بهم کرد و اروم گفت:سلام..کیفشو از دستش گرفتم و گفتم:بابا...چیزی شده؟دستشو لای موهاش کرد و گفت:نه ...معلوم بود ناراحته.گفتم:بگید چی شده بابایی به خاطر من...گفت:کیفم رو باز کن میبینی.سریع نشستم روی زمین و کیف بابا روباز کردم...چند تا برگه بود یکیش رو برداشتم و نگاهش کردم...باورم نمیشد..دوباره از اول برگه رو خوندم و با نگرانی...ناباوری به بابا نگاه کردم و گفتم:امکان نداره بابا..اخه چرا؟بابا نشست روی مبل و سرشو با دستاش گرفت و گفت:اقای رئیس میخواد خواهر زاده شو بیاره..به جای من...برگه اخراج بابا رو گذاشتم روی کیفش و رفتم به سمت خودش دستاشو گرفتم و گفتم:با سابقه کاری که شما دارین حتما یک جای خوب دیگه استخدامتون میکنن...الهی قربونتون برم ....بوسه ای به دستای بابا زدم که اون گفت:تو این وضع ..تو این بیکاری ها...سرمو روی زانوش گذاشتم و گفتم:شاید عمو سعید یک جایی برای کار بشناسه._اون تو بازار کار میکنه و برای من که همش تو اداره بودم کار نمیشناسه..باخودم هی میگفتم..کار میکنم تا بازنشسته بشم و بشینم تو خونه راحت مزه ی زندگی رو بفهمم ولی...چی میخواستم و چی شد..فکری به سرم زد و گفتم:خب بابایی شما هم مثل عمو سعید برید تو بازار._با کدوم سرمایه؟با کدوم تجربه.._عمو حتما بهتون کمک میکنه تجربه به دست بیارید...سرمایه هم کسایی هستند که بهتون کمک کنند.بابا از جا بلند شد و گفت:نمیدونم..فعلا هیچی نمیدونم و به اتاقش رفت...بابا اخراج شده بود چه قدر وحشتناک...اگه نتونه کاری پیدا کنه باید تو بی پولی و بدبختی میموندیم..بابا از توی اتاق گفت:تیامی._جانم._مامانت اینا کجان؟_شاید خونه اقاجون بودن نمیدونم._یک زنگ بزن بگو بیاد خونه دیگه._چشمبه مامان زنگ زدم و اون همراه خاله زیبا به خونه اومدند..عصر دوباره همگی به سر خاک اقاجون رفتیم..شب به بابا گفتم که صبح زود همراه پارسا میریم فرودگاه..ساعت 9خوابیدم که بتونم زود بلند شم..ساعت 3بلند شدم..رفتم حموم و بعد از خشک کردن موهام ..یک تاب سفید-سوسنی تنم کردم و شلوار لی و همون مانتو خاکستریم..شال مشکیمم سرم کردم..من هنوز عزادار بودم...ساعت حدود 3 و 45 دقیقه بود...به خودم تو اینه نگاه کردم..چون حموم رفتم صورتم زیادی بی روح بودو سفید و من حوصله ارایش و حتی رژزدن هم نداشتم..نشستم کنار تلفن که به محض زنگ زدن قطع کنم تا کسی بیدار نشه...سرمو اروم گذاشتم روی شونم و چشام داشت سنگین میشد که با صدای تلفن از جا پریدم..تلفن رو سری قطع کردم و رفتم تو کوچه...نمازمو خونده بودم و هوا هم گرگ و میش بود...مسافت خونه تا سر کوچه رو طی کردم..به لطف پارسا خان .موقعیت کوچمون رو در اون وقت صبح هم دیدم.سرشو تکیه داده بود به صندلی و چشاشو بسته بود..مثل این پسربچه هاشده بود میخواستم بپرم بوسش کنم اینقدر که ناز شده بود ولی جلوی خودمو گرفتم و اروم سوار شدم و درم اروم بستم که حتی چشماشو باز نکرد ..شاید واقعا خواب بود..سرمو بردم جلوتر اروم اروم نفس میزد..در همون فاصله کم اسمشو صدا زدم_پارسا.********قسمت 29درست مثل پسر بچه ها شده بود..پلکش یکم تکون خورد ولی چشمش باز نشد.سرمو بردم جلوتر و گفتم:پارسا.یک دفعگی دستاشو باز کرد و منو کشید توی بغلش ..تو اغوشش بودن خیلی لذت داشت بهش دوباره نگاه کردم چشاش هنوزم بسته بود..دستاشو از دور خودک کنار زدم و اروم شونشو تکون دادم..تکونی خورد و چشاشو باز کرد..چشمای عسلیش خمار بود..لبخندی محوی نشست رو لبام و گفتم:چه عجب.دوباره تکونی خورد انگا رتا الان تو این دنیا نبود و گفت:کی اومدی؟_همین الان..یکی از چشاشو بست و گفت:پس من تورو بغل کردم..سرمو انداختم پایین.دماغمو فشار داد و گفت:حالا نمیخواد خجالت بکشی.ماشین رو روشن کرد و به سمت فرودگاه راند.منتظر بودم بابت رفتار پریشبش ازم عذر خواهی کنه و بگه که تند رفته ولی هیچ حرفی نزد...همینطور به جلو خیره بودم که گفت:تو دست شویی پریشب به مامانم گفتی من تورومیزنم.خنده ای کردم و گفتم:اوهوم._قرار بود من بد باشم ولی قرار نبود دروغ بگی._دروغ نگفتم._باشه باشه بهت نشون میدم که دروغم نگفته باشی.زیر چشمی نگاهش کردم ...کمی ترسیدم یعنی میخواد منو بزنه..و زد زیر خنده***نیم نگاهی بهش کردم و گفتم:از الان بگم..من بعد فرودگاه میرم خونمون_مگه قرار بود جای دیگه بری؟چپ چپ نگاهش کردم و با لحن محکمی گفتم:جهت اطلاع._حالا که اصرار میکنی ..باشه تعارفت میکنم بیای خونم میای؟کامل چرخیدم به سمتش..هم خندم گرفته بود هم عصبانی بودم..نگاهم کرد و گفت:وای ترسیدم...غیر ارادی و بی هوا زدم به بازوش...مطمئن بودم دردش نیومده..چون دستشو به سمت ضبط برد..با کمی عشوه گفتم:سر صبح و اهنگ؟_وقتی همه چی درست پیش نمیره مجبورم..نکنه زندگی با من رو میگفت._چی درست پیش نمیره؟_یک بوسی...یک ماچی یک چیزی...صاف نشستم و گفتم:همون ضبط رو روشن کن..زیر چشمی نگاهم کرد و دستشو به ضبط برد و روشنش کرد..اهنگش غم انگیز بود...پنجره رو دادم پایین ..هوای سرد به صورتم برخورد..خوشم اومد یک حس خوبی بود..پارسا با لحن اعتراضی گفت:بده بالادختر...سرما میخوری.از اینکه برام نگران شده بود..قند توی دلم اب شد.اینو که گفت چرخید به سمتم و نگاهم کرد و پقی زد زیر خنده..چپ چپ نگاهش کردم یعنی چیه!اونم اینه جلو رو کشید پایین وخودمو نگاه کردم..نوک بینیم قرمز شده بود همیشه تو زمستون اینطوری میشد.گفتم:حالا که چی؟دستمو جلوی بیینم گرفتم و شیشه رو دادم بالا...اینه هم با دست داد بالا..اهنگ داشت دیگه ناله میکرد..خواننده داشت خودشو میکشت که مخاطبش برگرده..گفتم:وای..این چیه سر صبحی.دستشو به سمت ضبط برد و گفت:رادیو میخوای؟دستشو پس زدم و ضبط رو خاموش کردم و گفتم:اون که بدتره....خودت بخون..لبخندی زد و گفت:تو بخون.._اول من گفتم.._الان حنجرم اماده نیست.._برگشتن باید بخونی._حالا ببینم..رسیدیم به فرودگاه..ماشین رو توی پارکینگ پارک کرد و پیاده شدیم..هوا سرد...زیادی روشن و خلاصه خیلی خوب بود..دوشادوش هم راه میرفتیم و وقتی وارد سالن اصلی شدیم..هستی خانم روی یکی از صندلی ها نشسته بود و سرشو تکیه داده بود به پشته صندلی.پارسا کنار مامانش نشست و گفت:سلام.هستی خانم چشماشو به زور باز کرد و تکونی خورد و به پارسا نگاه کرد و گفت:سلام..کی اومدی؟_الان.هستی خانم هنوز متوجه من نشده بود و روبه پارسا گفت:تیام خانم کو؟این یعنی وقتی من نیستم بازم اسممو با یک پسوند یا پیشوند صدا میکنه.پارسا با چشم به من اشاره کرد..هستی خانم سرشو به سمتم برگردوندلبخندی زد و خواست بلند بشه و بیاد بغلم کنه که خودم اروم گونشوبوسیدم..لبخندی زد و بادست به پارسا گفت بره اونور بشینم..پارسا نگاه شیطنت امیزی به من کرد و خودشو کمی کشید اون طرف.هستی خانم فاصله کمو ندید و دست منو برای نشستن کشید..پاهام چسبیده بود به پاهای پارسا..از پشت کمی به طرفش متمایل شدم و گفتم:بری اونور گناه نداره...پارسا بی توجه به حرف من روبه مامانش گفت:بابا کو؟_رفته دستشویی الان میاد..همون موقع هم اقاشایان از دور به ما نزدیک میشد..هردو به احترام بلندشدیم و دست دادیم..پارسا گفت:مامان صبحونه خوردید؟هستی خانم سر تکون داد و پارسا گفت:پس من میرم چیزی بخرم.گفتم:"اینجا مغازه لاز نیست._شاید کافش باز باشهو رفت و ما سه نفری به طوری که هستی خانم وسط بود نشستم.شایان گفت:این پدر سوخته هم به موقع میفهمه ادم کی گشنشه***با این مورد کاملا موافق بودم صدای شیکمم رو خوب میشنید.اقا شایان ادامه دادپونه میاد فرودگاه؟)- نه ساعت 10 کلاس داره بهش گفتم نیاد..پژمان و فریبا گفتن میانهستی خانم چرخید به سمتم و دستمو گرفت و گفت:شما هم باید پیش ما بیاینسعی میکنیم ولی من باید درسامو خوب بخونم..ماهه ابانه دوماه دیگه امتحانای ترم شروع میشه.شایان اقا گفت:دخترم..عین همین پارسا کل سال سوم و پیششو گرفت درس خوند.هستی خانم خندید و گفت:الکی که مهندسی برق قبول نشدهدستشو گذاشت روی رون پام و گفت :مگه نه؟لبخندی زدم و گفتم:بله درسته.شایان اقا گفت:دخترم باورت نمیشه..بعضی از همسایهامون فکرمیکردن پارسا از این دخترایی که ترک تحصیل کردن ولی سن ازدواجشون نیست توی خونه قایم میشن از اوناست..خندم گرفت و همون موقع هم پارسا اومد. و گفت:_غیبت میکردین؟شایان اقا گفت:ما؟تو چیزی هم داری که ما غیبت کنیم.پارسا نگاهی به من انداخت و گفت:چشای خندون تیام که یک چیزه دیگه میگه.سرمو انداختم پایین و ریز ریز خنیدیمپارسا دست کرد داخل پلاستیک و کیک و شیر کاکائو بهمون داد..وقتی به من داد چشمکی هم حواله ام کرد..همون موقع اعلام کردند که برای پرواز اماده بشن.می خواستن از پله برقی ها برن بالا.هستی خانم منو و بغل کرد و گفت:مواضب پارسام باش..مواضب پسر کوچولوم باش..پارسا فقط قد کشیده.هروقت مشکلی پیش اومد بامن تماس بگیر.بوسه ای بر گونم زد و گفتم:حتما مامان.باشنیدن مامان سرشو اورد بالا توی چشماش خوشحالی موج میزد.دوباره منو تو اغوشش کشید و گفت:شماره خونه رو از پارسا بگیر..زود به زود زنگ بزن...دل تنگ صدات میشم خانومی.اقاشایان منو و بغل کرد و بوسه ای پدرانه بر پیشونیم زد و گفت:ارزو میکنم زود ببینمت.لبخند زدم.از پله ها بالا رفتند و منو پارسا فقط دست تکون دادیم..وقتی دیگه ندیدمشون..هردوبه سمت هم برگشتیم..تو چشاش عسلیش نگاه کردم..کمی غم...کمی ناراحتی..دستشو گرفتم توی دستام..شاید پرویی بود ولی ارومش میکرد...نمیدونم چی توی چشام دید که منو به خودش نزدیک تر کرد نگاهی به فرودگاه و بعضی از مردم که دوان دوان و بعضی ارام میرفتن کردم...محیط خوبی حتی برای یک نگاه عاشقانه هم نبود .انگار نگاهمو خوند و دستمو به سمت ماشین کشید..دقیقا انگار داشت منو میکشید چون قدماش تند بود..لحظه ای شخصیت پارسا رو فراموش کردم...شخصیت مغرورشو که گاهی زیادی مهربون و گاهی زیادی شیطون میشد..سوار ماشین شدیم..ساعت 10 بود.._بریم خونم یا_پارسا باید یک چیزی بهت بگم..چرخید به سمتم و گفت:چی؟سرمو انداختم پایین..انگار از گفتنش دو دل بودم..انگار میترسیدم..ولی باید میگفتم شاید کمکی از دست اون بر بیاد:_بابای من....سکوت طولانی کردم سریع گفت:بابات چی تیام؟_بابام..بابام از کارش ..از کارش._اخراج شد؟از اینکه جمله مو تکمیل کرد خوشم اومد..دستشو اروم روی موهاش کشید و گفت:وای.معنی وای رو نفهمیدم....اهی کشیدم و چرخیدم به سمت پنجره._حالا میخوان چیکار کنن؟_بابا که میگه چون اخراج شده و هم به خاطر کم بودن کار..احتمال پیدا کردن کار تویک اداره کمه.بهش گفتم مثل عمو سعید بره توی بازار ولی هنوز داره فکر میکنه._رفتن به بازار سرمایه میخواد._مشکل بابا هم همینه._ولی من کمکش میکنم.چرخیدم به سمت پارسا فکر کردم الان توی رویامم و اون این حرفو زده***با خوشحالی بهش نگاه کردم.باورم نمیشد،وقتی خیلی خوشحال میشدم.دستامو مشت میکردم و بهم میکوبیدم.گفتم:چی گفتی؟_من از لحاظ مالی به پدرت کمک میکنم..اقاسینا مثل پدرمن..این یعنی منم مثل خواهرشم..نه من نمیخواستم خواهرش باشم ..میخواستم زنش بمونم.همون موقع گوشیش زنگ زد.بعد از دیدن شماره با خوشحالی گوشی رو گرفت دم گوشش و گفت:_به به پونه خانم سلام._من خوبم و شما؟_...._اره..راه افتادن الان نگرانی یا میخوای شیطونی کنی؟_...._اره..اره تو کجا شیطونی کجا.همه خوبن؟_...._منظورم اون نبود..من با پریسا چیکار دارم..الان خودم متاهلم._...._خوبه همینجا کنارمه.._..._گوشی.تلفن رو به سمتم گرفت و گفت:پونه است..تلفن رو گرفتم دم گوشم .پونه با خوشحالی که در طرز حرف زدنش معلوم بود گفت:سلام..عروس خانم..خوبی؟_سلام عزیزم ممنون تو خوبی؟_از دوری برادر کی خوبه که من باشم.نمیدونم حرفش کنایه بود یا شوخی ولی گفتم::25 سال ماله شما بوده.حالا 1ماه واسه من.پونه گفت:شوخی کردم تیام جانخندیدم و گفت:دیگه مزاحمت نمیشه کلاسم داره شروع میشه..بای._خداحافظ.تلفن رو قطع کردم و به دست پارسا دادم .پارسا گفت:مطمئنی میخوای بری خونتون؟با حالت معصومانه ای گفتم:کسی منو دعوت نکرده به جایی؟سرشو اورد جلو و گفت:دعوت منو میپذیرید ماد مازل.سرمو به علامت نه تکون دادم و گفتم:وای یک دنیا درس دارم.پارسا ماشین را از پارک دراورد و گفت:مارو کشتی با این درس خوندت_پدر جنابعالی هم از نحوه درس خوندت میگفتن.پارسا زد زیر خنده و از فرودگاه خارج شد.و گفت:باهمون شیر کاکائو سیر شدی؟_اوهوم_ولی من نشدم بریم یک چیزی بخوریم.******یک جایی شبیه چایی خونه رفتیم پیاده شدم و باهم وارد شدیم..یک جای تسبتا سنتی بود بعضی ها قلیون میکشیدن..بعضی ها میخوردن..پارسا به سمت یک تت رفت و نشست منم لبه ی تخت نشستم و پاهامو از لبه ی تخت اویزون کردم .ولی پارسا قشنگ کفشاشو دراورد و نشست ..صبحونه سقارش داد.پارسا چهار زانو نشسته بود و به پشتی تکیه داد بود و گقت:بیا با ما.چشم و ابرویی بالا انداختم که گفت:بالاخره که باید بیای بالا.همونطور که نگاهاش میکردم گفتم:شتر در خواب بیند پنبه دانه._ولی پارسا در واقعیت ببنید تیام ..کفشامو دراوردم و خودمو کشیدم عقب و کنارش نشستم..همینکه به پشتی تکیه دادم یک صدای تیکی اومد..اینقدر بهم حال میداد..انگشتای دست که دیگه هیچی/_چی شد اروم.چپ چپ نگاهش کردم ولی اون به نقطه نامعلوم خیره بود..رد نگاهشو دنبال کردم.روی یک دختر و پسر بود..دختره شکم بزرگی داشت بهش نمیخورد چاق باشه میخوره حامله باشه..یک دستش به کناره های تخت بود و دست دیگش رو برای نگه داشتن خودش مشت روی تخت گذاشته بود.دختره 20 یا 21 یهش میخورد..پسره هم عصبی مشغعول حرف زدن باهاش بود..پارسا گفت:یک گندی بالا اوردن توش موندن.با تعجب به سمتش چرخیدم و گفتم:یعنی چی؟_یعنی دوست دختر دوست پسر بودن..زیاده روی کردن.اونها تازه دوست بودن ولی ما نامزدیم..ولی پارسا فقط یکبار برای بوسیدن لبام جلو اومد که من بهش اجازه ندادم.صبحونه رو اوردن..پر بود از همه چی..پارسا گفت:اینا قصد جونمون رو کردن..اخه چطوری اینا رو بخوریم..از حرفش خندم گرفت و گفت:راستی زیاد بخور من زن چاق دوست دارم..با یک عشوه گفتم:یعنی الان دوسم نداری.؟نگاهی به سرتاپام انداخت و خندید..یک چراغ تو دلم روشن شد..میتونست واضح بهم بگه نه،میتونست بگه ماکه قرار از هم جدا بشیم.صبحونمون در سکوت خورده شد..فقط وقتی داشتم لقمه بزرگ نون و پنیر را داخل دهنم میذاشتم پارسا گفت:خوبه حالا تو سیری..پارسا حساب کرد و سوار ماشین شدیم.ماشین رو به سمت خونمون میروند..گفتم:بعدش میری خونتون؟_نه بیرون کار دارم،شب میرم خونه._ملینا هم میبینی؟نگاهی بهم اندات و گفت:اره بابا هر شب باهمیم.برگشتم به سمتش میخواستم لِهش کنم ولی گفتم شاید از حسم خبردار بشه گفتم:یک قرارایی باهم داشتیم.نگاهی بهم کرد و گفت:یادم نمیاد..اخم کردم و برگشتم به سمت خیابون و گفتم:متاسفم برات.دم خونه پیادم کرد وقتی پیاده شدم نه خداحافظی نه هیچ حرف دیگه ای..کلید رو تو قفل چرخوندم..سنگینی نگاهش روم بود ..ای کاش هیچ وقت بهش حسی پیدا نمیکردم ..اون وقت میتونستم برگردم تو چشاش نگاه کنم و بگم:چیه ادم ندیدی.گفت:تیاممنتظر یک معذرت خواهی بودم..اخمام از توهم در اومدن و چرخیدم به سمتش و گفتم:برای کارای بابات تو هفته اینده زنگ میزتم.وا رفتم سرمو اروم تکون دادم و دروباز کردم و خواستم ببندمش که گفت:حرفامو درباره ی ملینا جدی نگیر.شنیدم چی گقت درو باز کردم تا دوباره بشونم تا مطمئن بشم ولی گاز رو گرفت وو رفت..اروم خندیدم.اروم و ریز ریزحیاط رو دور زدم و نگاهی به حوض وسط خونه کردم،ابش کثیف شده بود..عکس خودمو توی اب کثیقش میدیدم..صورتم در حین سادگی خندون بود.از پله ها یکی دوتا بالا رفتم و درو به ارامی باز کردم..انگار همه خواب بودن..به ساعتم نگاه کردم 11 و نیم.فرهاد روی زمین دراز کشیده بود و بابا روی مبل..احتمالا مامان و خاله زیبا هم داخل اتاق بودن..پتو فرهاد رفته بود کنار ،روش کشیدم و سرکی به اتاق مامان زدم.مامان کل پتو رودور خودش پیچیده بود و خاله زیبا یک ملاحفه دورش.رفتم به اتاق خودم و درو بستم..بااینکه اروم روی تختم دراز کشیدم ولی بازم شروع کرد به صدا دراوردن..ذهنم مشغول بود باید فکرم رو مرتب میکردم ولی نمیتونستم...از یک طرف به اخر و عاقبت این ازدواح...ای کاش پارسا هم منو دوست داشت و ما بدون شکستن غرورمون به هم میگفتیم همو دوست داریم و کنار هم زندگی میکردیم..ولی اون اگه منو دوست داشت ازم نمیخواست فیلم بازی کنم..از یک طرف اخراح بابا..از یک طرف فوت اقاجون و زندگی خاله زیبا..از یک طرف تولد عزیزو از همه مهمتر درسام که روز به روز سخت تر و مشکل تر میشد.چشامو بستم ..از ساعت 3صبح بیدا ربودن سخت بود.شالمو از روی سرمو دراوردم و انداختم روی زمین.دکمه های مانتوم ر بازکردم ولی حوصله دراوردنشو نداشتم..چشامو بستم به دنبال ارامش.با صدایی که معلوم نبود ماله کیه و از کجاست ..چشامو باز کردم و سر جام نیم خیز شدم..*******قسمت 30..فصل3با صدایی که معلوم نبود ماله کیه و از کجاست ..چشامو باز کردم و سر جام نیم خیز شدم..صدای مامان بود..از جام بلند شدم ..اتاق تاریک بود..درو یک کوچولو باز کردم..نور با شدت بهم میتابید با دست جلوی چشممو گرفتم وبعد از اینکه عادت کردم دستمو برداشتم..مامان و بابا مشغول دعوا بودن...وسط هال..خاله زیبا و فرهادم نشسته بودند و ان ها رو تماشا میکردند انگار اومدن سینما..مامان با داد گفت:یعنی چی سینا؟اخراج شدی؟چی کار کردی که اخراج شدی...الکی الکی که کسی رو اخراج نمیکنن..تا حالا که کار میکردی چه قدر وضعمون خوب بود که حالا بدترش کردی ؟بابا تو چشای مامان زل زده بود و گفت:زری...بیا بریم تو اتاق حرف میزنیم..و دست مامان رو گرفت..مامان یک قدم عقب رفت و دستشو از دست بابا دراورد و گفت:نه بزار جلو اینا بگم .و بادست به فرهاد و خاله اشاره کرد..مامان اشکاش رو پاک کرد و گفت:اون پری...چند تا خونه داره..چند تا ماشین دارن..تو بهترین منطقه شهر..حالا ما...فقط از دارِ دنیا یک خونه داریم که اسمشو نمیشه گذاشت خونه.بابا عصبانی بودولی سعی میکرد با ارامش حرف بزنه و گفت:ناشکری نکن زری.مامان باداد گفت:ناشکری چیو نکنم...اخراجت کردن..یعنی یک کار اشتباه انجام دادی.بابا خواست چیزی بگه که مامان با داد گفت:تو غلط کردی کار اشتباه انجام دادی..سکوتی سنگین اجرا شد..بابا ازاینکه مامان این حرف رو جلوی زیبا گفته بود تعجب کرده بود و عصبی شده بود...مامان عصبانی تر از اون بود که بدونه چیکار میکنه..سریع به اتاق رفت..مانتوشو تنش کرد و روسری نخی شو به یر کرد و یک چادر کهنه برداشت و گفت:زیبا جمع کن بریم..بابا ،با تعجب بهشون نگاه میکرد و گفت:این کاراچیه زری.!تو بچه داری.مامان بی توجه به بابا از پله ها رفت پایین و گفت:هر وقت استخدام شدی من برمیگردم..بابا گفت:زری تو اگه باشی هم دنبال کار میرمبابا تازه چشمش به من خورد و خواست برم دنبال مامان..بدو بدو رفتم دنبال مامان..مامان دم در ایستاده بود.._مامان وایسا.مامان چرخید.._مامان..به خاطرمن نرو خواهش میکنم..به خاطر فرهاد اخه تو نباشی ما چیکار کنیم.؟قربونت برم برگرد دیگه._تو که بچه نیستی...نامزد داری..اصلا تو هم برو پیش نامزدت بابات رو تنها بزار.تند گفتم:من اینکا رو رونمیکنم.مامان گفت:فهمیدی بابات اخراج شده ؟این یعنی بدبختی دختر.خاله زیبا از پله ها پایین اومد کفشاشوپاش کرد و بعد از خداحافظی سرسری از خونه خارج شد..رفتم لب پله نشستم..دیگه قهره مامان رو کجای دلم بزارم...مامان به جای اینکه این مشکل رو کنترل کنه...خونه رو ترک کرده بود..احساس کردم دستای کسی روی شونمه..چرخیدم بابا بود.._بابا.._جانم.._من با پارسا صحبت کردم..اون گفت بهتون کمک میکنه.._چی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟***_چی؟؟؟با صدای بلند بابا سریع از جام بلند شدم و چند قدم عقب رفتم..بابا عصبانی بود و گفت:چرابه اون گفتی؟_اون میتونه کمکتون کُنه._از دامادم کمک بگیرم؟از غریبه بهتره.اروم رفتم جلو و گفتم:بابا!شما که همچین طرز فکری نداشتین.باباجلوتر اومد که باعث شد بترسم و عقب برم .بابا گفت:وقتی از این و اون میشنوی که عروس یا داماد بهشون خیانت کرده...به قول یک عزیزی عروس و دوماد فامیل نمیشن._اون عزیز نبوده مریض بوده._تیام!هنوز میترسیدم و گفتم:ولی بابا.....پارسا میخواد کمکتون کنه..عصبانی تر شد و چند قدم جلو تر اومد و من هم که پشتم دیوار بود به سمت چپم دویدم .که بابا گفت:تیام همین الان...الانِ الان میری زنگ میزنی بهش میگی که شوخی کردی باهاش باشه؟_اخه._اخه ماخه نداره..گندی که زدی درستشم میکنی.چه طور غرورمو بکشنم و برم با پارسا حرف بزنم..پارسایی که حرف ادمیزدی حالیش نبود و تیکه مینداحت_دِ..........رو دیگه.رفتم از پله ها بالا.فرهاد خیلی عادی جلوی تلویزیون نشسته بود و فوتبال نگاه میکرد.بشر اینقدر خونسرد.اشک تو چشام جمع شده بود و اماده ریختن.بابا منو دعوا کرده بود ..فرهاد نگاه از تلویزیون گرفت و گفت:چی شده؟_بابا میگه...میگه..طاقتم تموم شد و بغضم شکست و اشکام سرازیر شد..همون موقع بابا وارد شد و گفت:زنگ بزن دیگه...تیام چرا گریه میکنی.فرهاد جلو اومد و گفت:به کی؟بابا بی توجه به فرهاد گفت:تو زنگ بزن.تلفن رو برداشتم..چطوری باپارسا حرف میزدم..شمارشو که حفظ بودم گرفتم ،دعا میکردم خاموش باشه ..ساعت 5بعداظهر بود.1بوق.....2بوق.............3بوق_اَلو_سلام_تیام من شرکتم بعدا باهات تماس میگیرم.این و گفت تلفن رو قطع کرد.بابا :چرا نگفتی؟_شرکت بود._بگو کار مهمی داری._بابا،سرکار اخه._جمعه و سرکار.....میگم زنگ بزن دختر..تلفن رو برداشتم.1بوق2بوق3بوق4 بوققطع شد...یعنی قطع کرد..روبه بابا گفتم:نمیتونه صحبت کنه اخه..بابا جلو اومد و گفت:تلفن رو بده به من.گوشی رو گرفت و گفت:همین 912؟_اره.بابا شماره رو گرفت و گوشی رو دم گوشش گرفت .. و با عصبانیت اونو روی زمین پرت کرد و گفت:خاموشه...نسیم خنکی توی دلم پیچید...آآآآآآآآآآآآآی دلم خنک شد..ای راحت شدم..بابا عصبانی به من گفت:برو تو اتاقت..بلند شدم و رفتم داخل اتاق..کتابمو برداشتم و نشستم روی تختم و تکیه دادم به دیوار..چشمم روی کتاب بود ولی ذهنم همه جا..چشامو بستم..چند تا نفس عمیق کشیدم و شروع کردم به درس خوندن..درسی که هیچی ازش نمیفهمیدم.+++1هفته گذشت..تو این یک هفته نه من پارسا رو دیدم نه اون منو..حتی تلفنی هم حرف نزدیم..اون شب که بابا موفق نشد با پارسا تماس بگیره..فرداش پارسا تماس گرفته بود و بابا رو راضی کرده بود..البته بابا هنوز از دست من ناراحت بود..بابا با مامان تماس گرفت و گفت که همه چی داره حل میشه..ولی مامان همین که فهمید پارسا کمک کرده..حتی با منم قهر کرد و پای تلفن باهام حرف نمیزد...تو اون یک هفته...فقط درس میخوندم..روزای تکراری که میگذشت حالمو بهم میزد..فکر میکردم با اومدن پارسا زندگیم عوض میشه ولی هیچ تغییری نکرده بود...برای مروارید قرار بود خواستگار بیاد..فرهاد که اینو فهمید زد به سیم اخر و گفت باید بریم خواستگاری..ولی مامان پاشو کرده بودتو یک کفش که دختر پری رو نمیگیرم...میگفت من با مروارید مشکلی ندارم و حتی دختر خوبیه ولی مادرش پریچهره اصلا زن خوبی نیست و پز میده...بابا و فرهاد بدون حرف زدن با مامان قرار برای 5شنبه عصر گذاشته بودند...من به پری خانم گفتم نمیام ولی اون مستقیمم زنگ زد به خونمون و منو پارسا رو دعوت..حالا من به پارسا نگفته بودم و باید به مامانم میگفتم..فرهاد با استرس نگام میکرد ..روی مبل نشسته بود و خیره به من و تلفن..تلفن روبرداشتم و شماره خونه اقاجون رو گرفتم..صدای گرفته خاله زیبا اومد._بله._سلام خاله._سلام قربونت..خوبی؟_ممنون شما خوبین؟مامان خوبه؟_من اره ..ولی مامانتون براتون بی قراری میکنه._هستش؟کارش دارم.._اره..ولی تیام جان..حال مامانت اصلا خوب نیست ها!اروم صحبت کن._خاله یک جوری میگین انگار من همیشه تند حرف میزنم._نه قربونت برم.گوشی.فرهادبه من نگاه میکرد..نگاهش حواسمو پرت میکرد.گوشی تلفن رو از خودم دور کردم و گفتم:چرا نشستی منو ونگاه میکنی؟_چیکار کنم؟_پاشو برو اون مانتو فیروزه ایم رو اتو کن...بدو..فرهاد گفت:باشه حالا._برو....اصلا حرف نمیزنم ****فرهاد گفت:باشه حالا._برو....اصلا حرف نمیزنم .رفت..نفس عمیقی کشیدم و تلفن را به گوشم چسبوندم..صدای کسل مامان پیچید تو گوش:اَلوبا لحن شادی گفتم:سلام مامان!_تیام تویی!خوبی؟_من خوبم...مامان خوشگلم چطوره؟_خیلی بَدم..1هفته است دختر و پسرمو ندیدم..حالم خوبه به نظرت؟باور کن اگه میتونستم میومدم..فرهاد چطوره؟_خوبه..خیلی شاده._میخواید برید؟_میخوایم ..شما هم باید همراهمون بیاین._تیام!من قبلا حرفامو در این مورد زدم.._نگاه کنید.!الان شما اگه نیاید و ما نریم..فرهاد همه چی رو از چشم شما میبینه..ازتون دلگیر میشه..بهتره بریم خونه عمو اینا به عنوان مهمونی نه خواستگاری._اون دختره هم بَرو روشو از مامنش به ارث برده هم اخلاقشو._مامن ،عیب الکی روی مروارید نزارید..خواهش میکنم.به خاطر من فرداشب بیاین._دیگه کیا میان؟فهمیدم مامان راضی شده ..گفتم:عزیز و عمه سمیرا ،عمو سهیل که شماله...ما وشما و خاله زیبا._پارسا چی؟_اره..پری خانم دعوتش کرده ..زنگ میزنم بهش بگم..پس شما الان بیاین خونه دیگه؟_حالا ببینم._پس میبینمتون..خدافظ._خدانگهدار.تلفن را قطع کردم..همون موقع فرهاد سریع از اتاق بیرون اومد و گفت:چی شد؟با ناراحتی گفتم:چی میخواستی بشه؟_نمیاد.سرمو تکون دادم و گفتم:نه خیر..فرهاد نشست لبه ی مبل._مانتومو اتو کردی؟_تو مامان رو مگه راضی کردی؟_اره.فرهاد قیافش از حالت ناراحت به تعجب تبدیل شد و گفت:چی؟با خنده گفتم:مامان فقط قبول کرد به خاطر من بیاد..فرهاد از روی مبل پایین اومد و بغلم کرد و گفت:عاشقتم تیام...دیونتم دختر..همینجور بوسم میکرد..با دستم به سمت عقب هلش دادم و گفتم:حالا جبران میکنی.فرهاد با صدایی که معلوم بود ذوق کرده گفت:معلومه تیام...وایی از خدا به خاطر داشتن همچین خواهری ممنونم.خندیدم و گفتم:حالا زیاد رمانتیک بازی درنیار...فرهاد هنوز دستاش دور گردنم بود..گفتم:نمیزاری برم بشینم پای درس ؟فرهاد دستاشو از دور شونم باز کرد و با چشای که از خوشحالی برق میزد گفت:به پارسا زنگ نمیزنی؟_حالا فردا...از جا بلند شدم که فرهاد گفت:خیلی دوسِت دارم.چشامو ریز کردم و گفتم:مطمئنی اونی که خیلی دوسش داری مروارید نیست..فرهاد خواست دوباره بغلم کنه که سریع به سمت اتاق رفتم و درو بستم..لبخندی به خوشی برادرم زدم...ساعت هنوز 6 بود...فردا درس زیادی نداشتیم ولی به خاطر امتحانات نوبت اول که از هفته دیگه شروع میشد مجبور بودم بخونم..امتحانا از 1 شنبه شروع میشد چون شنبه تعطیل بود...ساعت 9 بود که با صدای بسته شدن در فهمیدم بابا اومده ..فرهاد که از خوشی از صبح داشت درس میخوند چون امتحانات اوناهم از هفته دیگه شروع میشد.صدای فرهاد رو شنیدم که به بابا میگفت:سلام._سلام...تیام کو؟_تو اتاقشه کجا بودین؟_رفته بودم با چند تا ازااین بازاری های سرشناس حرف بزنم..حالم داشت از درس خوندن بهم میخورد..کتابو گذاشتم و از اتاق خارج شم..سلامی به بابا کردم..بابا کتشو دراورده بود و روی مبل نشسته بود ..رفتم داخل اشپزخونه..مامان همیشه وقتی بابا میومد چایی میاورد ولی من اصلا حوصله دم کردن نداشتم گفتم:اب میخورید بابا؟_چایی چیزی نیست؟_ نه اماده نیست و با لحن معصومانه ای گفتم:اماده کنم؟_نمیخواد...دوتا میوه بیار حداقل.یک سیب و موز گذاشتم توی پیشت دستی و یکیم برای فرهاد گذاشتم و به هال رفتم و گذاشتم جلوشون و دوباره رفتم اشپزخونه و گفتم:شام نمیخواین؟فرهاد:چرا من باید تغذیه شم.با شوخی گفتم:با بابا بودم..فرهاد گفت:چه فرقی داره بابا هم میخواد فردا زنشو ببینه.****بابا بلند روبه فرهاد گفت:حیا کن پسر.فرهاد خیلی راحت در این مورد جلوی بابا حرف میزد..خجالت نمیکشید..بی پرده حرف میزد..انگار پسرا کلا خجالت سرشون نبود.نگاهی به چند سیب زمینی کنار یخچال کردم...سرخشون کردم...خب حوصله ی هیچ چیز دیگه رو نداشتم..ریختمشون توی ظرف و بردم به هال.فرهاد گفت:اینه شامت؟بی توجه بهش مشغول خوردن شدم که فرهاد اروم گفت:بگم مروارید بیاد دوتا غذا بهت یاد بده..فرهاد خیلی پرو بود..راحت درمورد همه چی حرف میزد از هیچی خجالت نمیکشید..بابا هم چیزی بهش نمیگفت.چپ چپ نگاهش کردم و گفتم:فعلا همینو بخور تا تموم نشده..زیر چشمی هوای بابا رو داشتم حس کردم چیزی از گلوش پایین نمیره..یعنی اینقدر مامانو دوست داشت؟!بعد شام ظرفا رو شستم و رفتم نشستم کنار فرهاد پای تلویزیون..بابا هم گفت که حوصله نداره و رفت خوابید..بعد از دیدن فیلم حدود ساعت 11.من رفتم که بخوابم...خودمو اروم انداختم روی تخت..به این فکر کردم که اگه صبح بگه نمیاد..اگه بگه نمیتونه ......بانور خورشید که وارد اتاق شده بود از جا بلند شدم....اصلا حوصله مدرسه رو نداشتم..لباسامو پوشیدم و از خونه خارج شدم..هوا نسبت به روزای پیش سرد بود..بااینکه اواخر ابان بود...منتظر بودم وقتی به سر چهار راه اول میرسم شاهین و شیدا رو ببینم ..ولی مامان شیدا بود..زن مهربونی بود...و بر خلاف شیدا که شر بود اون زنی اروم بود...ایستادم تا بهم برسه و گفتم:سلام خانم نیک خواه!سرشو بالا اورد انگار منو نشناخت ..چشاشو یکم ریز کرد و گفتم:تیامم._اوه تیام جان..سلام ببخشید عزیزم به یادت نیاوردم._خواهش میکنم.بهم دست داد .گفتم:شیدا نمیاد؟سرشو انداخت پایین و گفت:نه....بیا عزیزم الان مدرسه شروع میشه..کنار هم قدم برمیداشتیم و من هر لحظه منتظر بودم دلیل نیومدن شیدا رو بپرسم...از طرفی نگران بودم..نکنه اتفاقی براش افتاده باشه....وارد حیاط مدرسه شدیم..گفتم:خانم نیک خواه.چرخید به سمتم و گفت:جانم؟_شیدا ...میتونم بپرسم برای چی نمیاد؟_پاش شکسته..چه وحشتناک..ولی چطوری._چرا؟_افتاده...لب تراس بود افتاده..سرمو تکون دادم و گفتم:امیدوارم خوب شه..سلام برسونید خدانگهدار.اینو گفتمو به سمت کلاس رفتم..این دلیل اونقدر مهم نبود..یعنی میتونست اینو به من بگه ولی.....ولی از گفتن یک چیزی صرف نظر کرد..اون چی بود که شیدا به خاطرش مدرسه نیومد و ....و مادرش نمیخواست بگه...در کلاس رو باز کردم..باران و سوگل کنار هم نشست بودند و دم گوش هم پچ پچ میکردن رفتم جلو و محکم کیفمو گذاشتم روی نیمکت که هردوشون سرشون رو بلند کردن وسوگل گفت:وای قلبم ریخت****_سلام.هردوشون باهم گفتن:سلامبه سمتشون خم شدم و گفتم:چی پچ پچ میکردین؟سوگل با یک لحن خنده داری گفت:گفتن به شوهر دارا نگین.نگاهی به باران کردم و گفتم:ایشون مجردن؟باران مشتی به بازوم زد و گفت:معلومه.سوگل اروم گفت:خب شاید راضی نباشه تیام.ناراحت گفتم:من راضیش میکنم...اصلا درباره کیه؟باران با لحن ناراحت تر از من گفت:شیدا.سوگل هم پشتوانه اون گفت:دوستمون یک راز بزرگ رو بهمون نگفته بود......ماهممون همه چی رو گفتیم ولی اون...درست سرجام نشستم و همونطور که به طرف اونا چرخیده بودم گفتم:تورو خدا بگید چی شده دارم میمیرم از استرس.باران انگار میخواست گریه کنه...سوگل بد تر از اون..باران گفت:باورت میشه شیدا از سال اول دوست پسر داشته...امسال مامان باباش فهمیدن همه چی رو ازش منع کردن...مامانش اینا حق داشتن هر روز با شاهین بفرستنش._دارید دروغ میگید؟سوگل گفت:متاسفانه نه...باران به ما قضیه حسام رو گفت به خونوادش گفت...ولی شیدا ..ازش بعید بود..نمیتونستم باور کنم...شیدا با کسی دوست بشه..درسته همیشه شوخی میکرد ولی این غیر قابل باور بود._شما از کجا فهمیدین؟_دیشب به باران زنگ زده.چشامو روهم گذاشتم..پس قضیه اومدن مامان شیدا به همین ربط داشته ..از دیدارم با مامان شیدا گفتم که باران گفت:وای..ممکنه مدرسشو عوض کنن.با این حرف سوگل یک قطره اشک روی گونش چکید ..منم وضع بهتری از اونا داشتم...همون موقع دبیر وارد کلاس شد و ما به بحثمون خاتمه دادیم..تا زنگ تفریح همش ذهن و فکرم پیش شیدا بود...شیدای شادی که همه چی رو از دوستاش پنهون کرده بود..تا اخر اون روز همه تو بهت بودیم..باران قول داد که اگه چیزه دیگه ای فهمیدبهمون خبر بده..مسیری که تا خونه طی کردم خیلی زود گذشت چون همش تو ذهن شیدا بودم و نمیدونستم باید چیکار کنم..کلید انداختم و وارد شدم..هیچکی داخل خونه نبود..کیفم و مقنعه ام روی مبل انداختم وخودم به اتاقم رفتم که یادم اومد باید به پارسا زنگ بزنم..اون روز کمی هم زودتر تعطیلمون کردن..ساعت 12.تلفن رو برداشتم و شمارشو گرفتم..1بوق...2بوق....3بوق..قطع کرد..ای بابا این بشر چرا اینجوریه خب حتما کارش دارم دیگه..دوباره شمارشو گرفتم..1بوق...2بوق...3بوق...دوباره قطع کرد..تلفن رو محکم سر جاش کوبیدم و گفتم:فدای سرم برندار.مشغول باز کردن دکمه های مانتوم بودم که زنگ خونه به صدا دراومد به احتمال زیاد بابا بود..ایفون رو زدم و رفتم داخل اتاقم و درو بستم.بابا هیچ وقت وقتی دراتاقم بسته بود وارد نمیشد..شلوارکی پوشیدم و داشتم تاپ صورتیم رو تنم میکردم که در اتاق یکدفعگی باز شد ..از ترسم فقط فرصت شدتاپ رو تا رو سینه پایین بکشم و شکمم هنوز بدون لباس بمونه.بادیدن پارسا دم در خشکم زد..اون اینجا چیکار میکرد..من هنوز مهبوت نگاهش میکردم که اون گفت:سلام..داشتی لباس عوض میکردی ؟درو بست و جلو اومد..لبخندی روی لباش بود..دستم رفت به سمت زیر تاپم که بکشمش پایین که پارسا.****

31فکر میکردم الان با اون چشاش..میخواد قسمت برهنه بدنمو دربیاره ولی اون فقط به چشام نگاه کرد و گفت:بکش پایین .نگاه نمیکنم..لباسمو کشیدم پایین..پارسا انگار قدش بلند تر شده بود احساس میکردم یک سرو گردن ازم بلند تره..._جواب سلام واجبه ها!لبخندی زدم و گفتم:سلام...اینجوری اومدی هول کردم..._تو این هوا اینجوری لباس میپوشن...نمیگی سرما بخوری._خونه که گرمه._تعارف نمیکنی بشینم..به سمت در رفتم و گفتم:چرا بیا..نشست روی تخت و گفت:اینجا بهتره..تختمم آبرو داری کرد و هیچ صدایی از خودش درنیاورد.پارسا یک پیرهن مردونه تنش بود...پیرهن چسبیده بود به تنش..رنگش سرمه ای بود..با یک شلوار جین ساده...بوی ادکلنش تلخ بود..چشام از روی لباساش اومد روی صورتش..خیره به من بود.._کاری داشتی زنگ زدی؟_حتما دیگه..شما چرا قطع میکنی؟این جمله رو بالحن طلبکارانه ای گفتم که خودمم خندم گرفت..پارسا زیر لب گفت:شما...دوم شخص جمع..و بلند گفت:هفته پیش که سرجلسه بودم..گوشیم شارژنداشت...یعنی بعدش خاموش شد...امروز هم که دم در خونتون بودم..ایشی گفتم و ادامه دادم:به هرحال باید جواب میدادی...از این به بعد تلفنت رو رو من قطع کردی نکردیخندید و گفت:دستور دادن نداریم وگرنه منم خوب بلدم دستور بدم...با شیطنت گفتم:مثلا دستور به چی؟گفت :مثلا بوسیدن نامزدت..از خجالت قرمز شدم و گفت :این یک دستوره انجامش میدی یا؟ابروهامو انداختم بالا که یکدفعگی پارسا از جاش بلند شد و اومد به سمتم.با خنده جیغی کشیدم و دوییدم بیرون..و رفتم به اتاق مامان اینا...داشتم از روی تختش رد میشدم که پارسا مچ پامو کشید و تلپی افتادم روی تختشون.اخ ارومی گفتم و چرخ زدم که موهام ریخت روی صورتمو نفهمیدم چی شد که پارسا دستاشو دو طرف گوشم گذاشته بود و روم خم شده بود..هنوز هردومون نفس نفس میزدیم..موهام ریخته بود روی صورتم و به خاطر حلقه تنگ پارسا نمیتونستم کنارشون بدم که خودش زحمت اینکارو کشید..سرشو اروم اورد جلو و گفت:به دستورات من عمل نمیکنی؟و خندید...ولی من خندم نمیومد..بیشتر ترسیده بود..اروم گفتم:چشم از این به بعد عمل میکنم..سرشو جلوتر اورد و گفت: پس عمل کن...نه ..من نمیتونستم..قلبم تند تند میزد...فاصلمون کم و کم تر میشد که سریع یک بوسه به گونش زدم و از زیر دستش در رفتم و به سمت اتاقم رفتم و درو بستم و پشتش نشستم..پارسا به در کوبید و گفت:باز کن...داغ شده بودم...بوسیده بودمش...گونه داغ تر از خودمو..صورت 6تیغشو..تو چشای عسلیش زل زدم و بوسیدم.یک هیجان بود یک حس تازه....محکم به در کوبید و گفت:خیله خب باز کن میرما..میخواستم بگم :فدای سرم برو.. ولی از جابلند شدم و از لای در نگاهی به پارسا انداختم که درو باز کرد و منم انگار شوت شدم به عقب._نگفتی چیکار داشتی زنگ زدی ؟و مشغول بازرسی خودش تو اینه شد.جای بوسم رو روی صورتش نگاه کردم..یک کوچولو قرمز شده بود.._قراره بریم خونه پری خانم اینا.._پری خانم کیه؟_زنه عمو سعید..میخوایم بریم خواستگاری.._چرا زودتر نگفتی؟_من که داشتم زنگ میزدم.._اون زود بود؟بازوشو گرفتم و از جلوی اینه اوردمش کنار و گفتم:آینمو خوردی و خودمو توش نگاه کردم..من هیچ زیبایی نداشتم..ولی پارسا از دختر متوسطی مثل من میخواست ببوسمش..هووی تیام...پسرا به این چیزا کاری ندارن..اینا غریزست.پارسا گفت:لباسام خوبه؟چرخیدم به سمتش..میتونستم راحت بهش نگاه کنم بدون اینکه فکر بدی نسبت بهم بکنه..خوب که نگاهش کردم گفتم:اگه یک کت اسپرتم داشتی خوب بود.._پس باید برم خونه...حاضرشو بریم اونجا._چی چی رو بریم اونجا...من هزار تا کار دارم....برم حموم..لباسامو اماده کنم...ناهار درست کنم.._خونه من هم حموم داره ها....لباساتم بیار اونجا..ناهارم مگه مامانت نیست؟_چرا چرا...الان میاد...طول میکشه...ها_بدودوباره نشست روی تخت و من مشغول برداشتن لباسام شدن..مانتو فیروزه ایم که فرهاد اتو کرد رو داخل پلاستیک گذاشتم..یک روسری ابی مایل به سبزم برداشتم ..با یک جین مشکی...یک تی شرت استین بلند خاکستری رنگ داشتم که روش طرح جالبی داشت..سشوارمم برداشتم و همرو توی پلاستیک چپوندم و گفتم:من امادم.از جا بلند شد و گفت:چه عجب.به سمت در رفت و منم اداشو دراوردم و زیر لب گفتم:چه عجب.بعضی موقع ها فاصله سنیمون رو حس میکنم..اینکه من نسبت به پارسا خیلی بچم.سوار ماشین شدیم و به سمت اپارتمانش می رفتیم ،توی ماشین سکوت کرده کرده بودیم و حرفی نمیزدیم که پارسا گفت:مامان دلش برات تنگ شده.هستی خانم...منم دلتنگش بودم شدید..گفتم:منم همینطور.و باز هم سکوت سنگین که پارسا گفت:امروز چندمه؟_27_تولد محترم خانم کی بود؟_عزیز؟فکر کنم 5یا 6ایان..چطور؟_میای براش تولد بگیریم.کامل چرخیدم به سمتش و گفتم:چی؟_براش تولد میگیریم ..مثلا خونه شما هان؟_خب باید به مامان اینا بگم.تند گفت:تو هیچ استقلال ذهنی نداری._من فقط مشورت میکنم._یادم رفته بود بچه ها با پدر و مادرشون مشورت میکنن.سرد گفتم:هرطور دوست داری فکر کن..ماشین را پارک کرد و من زود تر از اون رفتم وکلید اسانسور رو زدم ..تا وقتا پارسا هم رسید..همون موقع ملینا خارج شد.موهاشو بلوند کرده بود و فر توی صورتش ریخته بود.لنز ابی زده بود لباشو سرخ سرخ کرده بود..یک مانتو سرخابی کوتاه و تنگ پوشیده بود.همراه با جین ابی پاره پوره.و شال مشکیش هم در مرز افتادن بود..خوشگل شده بود تند سلام کردم و وارد اسانسور شدم..من که دختر بودم نمیتونستم ازش چشم بردارم..طفلک پسرا.پارسا گفت:سلام..خوبی؟و با او دست داد..وقتی دست ملینا رو میفشرد قلب منم فشرده میشد.پارسا گفت:کجا میری باز پسر کشی؟_نه پسر بازی...تو که سرت بنده(و با چشم به من اشاره کرد)وگرنه میومدی..لحظه ای از حضورم حالم بهم خورد...اگه میخواستم بیاستم اینا تا صبح حرف داشتن سریع دکمه طبقه 2 رو زدم که پارسا بین در قرار گرفت و روبه ملینا گفت:شب میبینمت..بی توجه به اون دوباره کلید رو فشردم که در به پارسا برخورد کرد..با ملینا خداحافظی کرد و وارد شد.._چیکار میکنی دیونه؟لحظه ای دلم دردگرفت..از اینکه به من میگفت دیونه و با من اینطوری حرف میزد..به تصویر خودم تو اینه خیره شدم...صورت سادم..چشمهای متوسط مشکی..یک بینی متوسط که به فرم صورتم میومد و لب هایی که نه خط بود و نه بزرگ....اسانسور ایستاد...اخم کرده بودم که پارسا تعظیم کوتاهی کرد و گفت:ببخشید مادمازل بفرمایید بیرون..خواستم برم که پلاستیکمو کشید و گفت:بدید به من بانوی من.پسش زدم و بیرون رفتم..درو باز کرد..سریع به سمت اتاق خالی رفتم که گفت:بیا برو تو اتاقم بابا نمیام..نگاه سردی بهش انداختم و رفتم داخل اتاق خودش..وسایلمو روی تخت ریختم و در حال دراوردن لباسام شدم وبا بلوز شلوارم از اتاقم اومد بیرون و گفتم:حمامت کجاست؟اخم هنوز داشتم..جلو اومد و گفت:اول اون اخماتو باز کن.با کنایه گفتم:دیونه ها اخم میکننخندید و گفت:اصلا من دیونه..من بچه ..توروخدا اخماتو باز کن._بگو حموم کجاست حوصله ندارم.به سمتی اشاره کرد...و گفت:نمیخندی؟اونقدر با لحن خنده داری گفت که یک لبخند کم جون زدم و رفتم به سمت حمام..حمامش بزرگ بود...******از حمام که اومدم بیرون داشتم به اتاقم میرفتم که پارسا گفت:زنگ زدم ناهار._ساعت چنده؟_3 و نیم...چیکار میکنی 1 ساعت توحموم؟_توحموم خوابیده بودم..چیکار میکنن تو حموم اخه.خندید و به اتاق رفتم و لباسام رو عوض کردم و دور سرم روسری بستم و از اتاق خارج شدم پارسا روی مبل دراز کشیده بود و تخمه میخورد..دست کردم تا از داخل ظرف تخمش تخمه بردارم که دستمو کشید و منو نشوند روی مبل..کنار خودش...بی توجه به حرکتش یک مشت تخمه برداشتم و رفتم روی مبل روبه رویش نشستم..پارسا گفت:اینقدر ازم بدت میاد؟_نه...از بعضی کارات بدم میاد..._کدوما مثلا.._دست دادن با دختر همسایه.._بهت نمیخوره مذهبی باشی؟ظاهرت که اینو نشون نمیده!نگامو تو نگاش دوختم و گفتم:من ادم مذهبی نیستم ولی خوشم نمیاد با اون دختره دست بدی..اگه دختر خاله ..دختر عموت یا هر فامیل دوست صمیمی بود مشکلی نداشت ولی این.._اون قبلا دوست من بوده...تو حسودی میکنی!_به چیه اون دختره باید حسودی کنم...به اخلاق نچسبش...به کنه بودنش..یا به لنز های ابیش؟پارسا چیزی نگفت که زنگ ایفون خورد از جابلند شد و گفت:غذا اوردن..رفت پایین..از اینکه باهاش تند حرف زدم ..خودم از خودم بدم اومد.انگارمنتظر بودم که به توپ ببندمش....لیوان ها و بشقاب ها رو روی اپن چیندم میز ناهار خوری نداشت..دوتا هم صندلی روبه روی هم گذاشتم که پارسا وارد شد...خیلی سرد و بدون هیچ حرفی غذاها رو گذاشت روش..امممم چه بوی خوبی داشت..با خنده گفتم:حالا چی هست؟همونطور که به سمت یخچال میرفت گفت:کباب..دوغ رو روی اپن گذاشت و مشغول خوردن شدیم..بدون حرف...بدون نگاه به هم.....هردومون منتظر یک نگاه بودیم یک صدا ..منم سکوت رو شکستم و گفتم:به نظرت امشب ارایش کنم؟سرشو اورد بالا و زل زد تو چشام و خیلی قاطع گفت:نه...همون رژی که میزنی بسه..قاشق رو توی ظرف انداختم و گفتم:چرا؟بدون نگاه به من دوغ رو برای خودش ریخت و گفت:نمیخوام اگه مامانت اینا بهت گیر دادن گردن من بیوفته..طرز حرف زدنش برام عجیب بود..کنم چیزی نگفتم..بعد از ناهار..موهامو سشوار کردم و لباسامو اماده..مامان اینا قرار بود ساعت 6برن..منم تا ساعت 6 و نیم حاضر شدم و همراه با فرهاد به سمت خونه عمو اینا رفتیم وقتی وارد کوچشون شدیم گفتم:بازم فیلم بازی کنیم؟_یک زوج عاشق.چرخیدم به سمتش و با تعجب نگاهش کردم که خودش گفت:با این نقشه که من بد باشم و تو خوب به هیجا نمیرسیم باید یک فکر دیگه بکنیم...پلاستیکمو برداشتم و پیدا شدیم...ایفونشون رو زدیم..صدای مهدی پیچید تو کوچه:_به سلام تیام خانم.._درو باز کن به جای سلام و علیک.._تنها اومدی؟پارسا سرشو جلوی سرمن اورد و گفت:اگه بزارین از سرما یخ نزنیم منم باهاشم..درو باز کرد و وارد شدیم..خونه بزرگ عمو سعید..حیاطشون یک باغی بود برای خودش...وارد خونه تریبلکس و سلطنتیشون شدیم..عمو و زن عمو و مروارید و مهدی ایستاده بودن.عمو باهام دست داد..زن عمو بوسیدم و مروارید منو تو اغوش گرفت و چلپ چلپ بوسم میکرد..مهدی هم باهام دست داد بابقیه هم دست دادم و به اتاق رفتم تا لباسام رو عوض کنم..****مانتومو دراوردم..شک داشتم در اینکه روسری سرم بندازم یا نه ...ولی سرم کردم..البته نصف موهام بیرون بود شاید برای نداشتن عذاب وجدان سرم کردموسایلمو داخل اتاق گذاشتم و خارج شدم و به پذیرایی رفتم .بابا که با عمو سعید گرم مشغول صحبت بودند..پارسا هم با فرهاد صحبت میکرد اثری هم از مهدی و پری خانم و عزیز و مروارید نبود..نشستم کنار مامان و گفتم:دلم برات تنگ شده بود؟نگاهی بهم کرد و گفت:چه خبر از درسا؟_از 1شنبه امتحانای نوبت اول شروع میشه!_تو این چند روز وضعیت خونه چطور بود؟_خیلی بد...همه چی خراب بود..خاله زیبا کو راستی؟مامان استکان چاییشو برداشت و یک قلپ ازش خورد و گفت:وقتی اومد سرش خیلی درد میکرد..پری اصرارش کرد بره تو اتاق اونا بخوابه...ولی زیبا معذرت خواست و برگشت خونه..اهی کشیدم ..همون موقع مروارید سینی چای رو به سمتم گرفت و گفت:بفرمایید.برداشتم و لبخند زدم و گفتم:دستت درد نکنه..ممنون.بعد از اینکه عزیز و پری خانم هم اومدند..عزیز گفت:خیله خب...دیگه حرف زدن بسه..همه سکوت کردیم و زل زدیم به عزیز عزیز موهای سفیدش را از روی صورتش کنار داد و گفت:خب...نیومدیم اینجا حرف بزنیم که...اومدیم ببینیم این دوتا جوون به درد هم میخورن یا نه..خب فرهاد هممون میشناسیمد مادر ...ولی یکبار دیگه هم از ایندت و فکرات بگو..تا فرهاد اومد دهن باز کنه..زنگ زده شد..مروارید سریع بلند شد و گفت:فکر کنم عمه است..درو باز کرد با چشم ازپرسیدم عمه است و اون گفت بله...با اومدن عمه سمیرا و احوال پرسی جای همه عوض شد..من رفتم کنار پارسا و فرهاد روی مبل 3نفره...روبه روی پری خانم و مهدی..عزیز گفت:سمیرا از بچگیتم جمع رو شلوغ میکردی.._اِ..مامان.همه خندیدند که عزیز گفت:بگو فرهاد میشنویم مادر.فرهاد تک سرفه ای کرد و گفت:خب..من الان یک دانشجو روانشاسی ام..دوست خودم دنبال کار تو مراکز مشاورست...منم باید همین کار روبکنم..نمیدونم باید چی بگم..غریبه که نیستین همه چیز رو میدونین..فرهاد یکم دیگه با کلمات بازی کرد و بعد سکوت...سکوتی سنگین..سکوتی که باعث رد و بدل شدن نگاه هاشد..مهدی خیره میشد به چشمانم و باز نگاه از من میگرفت..عمه سمیرا و فرزاد فقط گاه گاهی با هم پچ پچ میکردند..همه ساکت بودند که تلفن فرهاد زنگ خورد..ببخشیدی گفت و تلفن رو جواب داد ولی اروم_بله.._..._سلام..ممنون..._...._اره..فرهاد گوشی رو به سمت من گرفت...موبایلشو گرفتم و با گفتن ببخشید مجلس رو ترک کردم وبه اتاق مروارید رفتم و تلفن رو گرفتم دم گوشم_بله!_سلام.سعی کردم صاحب صدا رو تشخیص بدم ولی موفق نشدم._شما؟*******_نگو که نشناختیم.تند گفتم:شما؟_وای تیام...بهروزم..بهروز کی بود؟...تیام به مغزت فشار بیار..البته اگه با کارای پارسا چیزی از مغزت باقی مونده باشه..اها نوه عمه سامیه...سرخاک اها یادم اومد..._اها...بله...سلام..ببخشید.._فکر نمیکردم از یادت برم خانوم..خب چه خبرا؟_هیچی شما چه خبر کاری داشتی؟با یک لحن خاصی گفت:انگار زیاد از حرف زدن با من راضی نیستی..میخواستم بگم..معلومه...اونجا مجلس خواستگاریه داداشمه بعد من بشینم با تو حرف بزنم...به دروغ گفتم:نه خوشحال شدم صداتو شنیدم..با احساس وجود کسی برگشتم...پارسا...لبخند غیر ارادی و سردی زدم که بهروز گفت:وقتتو نمیگیرم..فردابا بچه ها میخوایم بریم کوه میای؟اونقدر توی چشمای پارسا خیره شده بودم که نمیدونستم چی بگم.._اره...کی؟_صبح ساعت 8 و 9..میخوای بیایم دنبالت...به فرهادهم بگو...البته من قبلا بهش گفتم گفته نه..._شب خبرشو میدم.._پس میای؟_اره._پس تا فردا خداحافظ..پارسا چپ چپ نگام میکرد دستم عرق کرده بود....سریع به بهروز گفتم:خدافظ. ..و بدون نگاه به گوشی قطع کردم و برای اطمینان سرمو پایین ارودم و قطع کردم..با یک لبخند سرد گفتم:چرا پاشدی؟_شما چرا پاشدی؟به تلفن اشاره کردم و گفتم:به این دلیل.پارسا زهر خندی (همون پوزخنده ولی بیشتر میخوره تو ذوق ادم..)و گفت:شوخی نکن..خب کی بودن؟لبخندم ماسید و گفتم:نوه عمه مامانم._همون که مجلس ختم رو با پارتی های شبونش قاطی کرده بود..همون؟چشممو به فرش ابی مروارید دوختم و گفتم:اره.._چی میگفت؟زیادی داشت زور میگفت ..به در نیمه باز اتاقش نگاه کردم و گفتم:اگه میخواستم میتونستم همونجا گوشی رو بزنم رو بلند گو تا همه بشنون!_من همه نیستم..نگاهمو توش نگاش دوختم و گفتم:هر کی میخوای باش..و خواستم از اتاق برم که بازومو کشید و منو برگردوند سرجام و به سمت در رفت و بستش...نگاهش نمیکردم و سعی میکردم به وسایل نگاه کنم...هردومون ساکت بودیم..اون منتظر حرف من و من منتظر فرار از اتاق.اخر کم اوردم و گفتم:میخوام برم بیرون._بگو و بروجوش اوردم ولی نفس عمیقی کشیدم و گفتم:میخوام برم کوه باهاشون._به چه مناسبت؟_همینجوری...چون از شدت درس خوندن سرم داغ کرده.._یادم نمیاد از من و بابات اجازه رفتن گرفته باشی؟_بابای من مشکلی نداره....به اجازه تو هم نیازی نیست..سرد نگام کرد و هیچی نگفت..هیچی هیچی..وقتی اینجوری نگام میکرد از حرفی که میزدم پشیمون میشدم..وقتی چشای عسلیش...اروم و بی حرکت بود..اروم به سمت در رفتم..هیچ تکونی نخورد..اعتراضی نکرد..از اتاق رفتم بیرون..باز هم مجلس شلوغ شده بود..ولی خبری از مروارید وفرهاد نبود..رفتم دوباره کنار مامان..مامان با عزیز مشغول حرف زدن بود.کنارشون نشستم و گفتم:فرهاد و مروارید کوشن؟عزیز گفت:رفتن تو حیاط حرف بزنن.مامان گفت:کی بود تلفن؟_بهروز..گفت فردا باهاشون برم کوه..برم؟_از بابات بپرس..عزیز گفت:زری جان الان دیگه باید از شوهرش بپرسه..تند گفتم:نامزد عزیز..نامزد*****عزیز خندید و چیزی نگفت،مامان گفت:تیام اون تلفن بابات رو بگیر یک زنگ به زیبا بزنم..دل نگرون شدم.عزیز هم گفت:اره مادر..پاشو بگیر..دختر جَوون رو تنها فرستادین خونهبلند شدم و تلفن رو از بابا گرفتم..همون موقع هم پارسا از اتاق خارج شد و داشت به سمت بابا اینا میرفت.چشم غره ای حوالش کردم که از چشم مهدی دور نماند.موبایل رو به مامان دادم و اون شماره خاله زیبا رو گرفت.دفعه اول تلفن رو برنداشت.مامان هول گفت:وای برنمیداره.و دوباره گرفت،اینبار هم جواب نداد و دوباره و دوباره..مامان که نگرانی از چشاش معلوم بود روبه بابا گفت:سینا.بابا یر بلند کرد و زل زد به مامان و اون هم با یک لحن عجیبی گفت:چیه زری!؟مثل این فیلم هندی ها شده بود من و تواون لحظه خندم گرفته بود و لبخند محوی زدم که پارسا لبخندمو دید و با نگاهش ازم خواست نخندم،ولی مامان طوری همو صدا میکردن که هر عاشق و معشوقی صدا نمکرد..انگار نه انگار هم یک هفته قهر بودند.مامان با صدایی که می لرزید گفت:زیبا گوشی رو برنمیداره.بابا گفت:خونه زنگ زدی؟مامان تند گفت:اره..برنمیداره ..نکنه که.. و اشکی از چشمش ریخت.سریع شونه های مامان رو گرفتم و گفتم:گریه نکن قربونت برم.انگار حرف من چاره ساز که نبود هیچ.گریه مامان بیشتر هم شد..پارسا سریع بلند شد و گفت:زری خانم..من یک سر تا دم خونشون میرم خبر میگیرم.بابا گفت:خودم میرم پارسا جانولی پارسا حالا که مثلا میخواست قهرمان بازی دربیاره گفت:نه.بابا با چشم به پارسا روبه من اشاره کرد ولی نفهمیدم..دوباره اشاره کرد ولی من باز هم خنگ بازی در ارودم .که عزیز گفت:تیام،مادر پاشو همراه پارسا جان بروچشم های مامان و بابا و عزیز مجبورم میکرد بلند شدم.(چشم)یی گفتم و بلند شدم و رفتم به اتاق مروارید.روسریمو انداختم روی تختش و مشغول پوشیدن مانتوم شدم _قبلا جلوم روسری سر نمیکردی.چرخیدم و به مهدی نگاه کردم خواستم روسری سرم کنم ولی دیر شده بود...مهدی درو بسته بود و تکیه داده بود بهش.گفتم:برای اقا فرزاد سرم کردم.مهدی بدون اینکه نگاهشو ازم بگیره گفت:قبل از اومدنشون چی؟***جوابشو ندادم و موهامو باز کردم و دوباره بستم ..گفت_چه خبر؟_از چی؟_پارسا!_منظورت چیه؟!_ازش خوشت میاد؟روسریمو داخل اینه مرتب کردم و گفتم:اره اگه خوشم نمیومد هیچ وقت باهاش ازدواج نمیکردم.مهدی اومد کنارم و از داخل اینه بهم زل زد و گفن:دروغ میگی تیام..دوسش نداری.اونم دوست نداره..چه قدر پرو بود مهدی اصلا به اون چه ربطی داره ماهمو دوست داریم یانه.کیفمو برداشتم و به سمت در میرفتم که مانتومو از کمر گرفت و برم گردوند و تو چشام خیره شد و گفت:تیام...میدونم منو دوست داری.ازش جدا شدم و گفتم:به عنوان پسر عمو اره.ولی من مهدی رو به عنوان پسر عموهم دوست نداشتم.از اتاق خارج شدم .پارسا دم در ایستاده بود .دوباره چهره مهدی اومد جلو..مهدی مغروری که همش به من تیکه مینداخت..حال در کمترین فاصله ممکن از من میخواست بهش بگم دوسش دارم..حواسم به خودم نبود..به هیچکی نبود..فقط فهمیدم پارسا دستمو گرفت و از خونه کشید بیرون..سوار ماشین شدیم..هیچ کدوم حرفی نمیزدیم ..تند رانندگی میکرد.._اروم تر پارسا._نمیتونم عصبانیم کردی.من عصبانیش کرده بودم..با تعجب گفتم:من؟چیزی زیر لب گفت که نشنیدم ..ادامه دادم:مگه من چیکار کردم که عصبی شدی؟محکم به فرمون کوبید و گفت:دیگه چی میخواستی...من وقتی با نامزد سابقم(کلمه نامزد رو محکم گفت که یک لحظه قلبم چگونه تپیدن رو فراموش کرد)دست دادم...وقتی صمیمی باهاش حرف زدم..خانم برای من قیافه میگیره..صداش بلند تر شد و گفت:ولی حالا خودش میره راحت با یک فامیل دور تر از دورش که معلوم نیست از کدوم قبرستونی اومد قراره کوه میزاره...بدون اجازه از هیچکسی...فکر میکنی چند سالته17...17...چشامو از بلندی صداش بهم میفشردم..داشت سرم داد میکشید..هنوز تو بهت بودم که پارسا اینجوری سرم داد میزنه...دوباره با داد گفت:بعدشم ..میری تو اتاق با پسرعموت درو میبندیدن و سه ساعت باهم حرف میزنین و من اینجا باید دم در بایستادم تا عشقولانه بازی های شما تموم شه..اروم با صدایی که از ته چاه میومد گفتم:ما فقط داشتیم باهم حرف میزدیم._چه حرفیه که درو باید براش ببندینچی باید میگفتم؟راستشو..اونجوری که کله مهدی رو میکند گفتم:چرا داد میزنیبدون اینکه ولوم صداش کم بشه گفت:جواب منو بده..کم مونده بود اشکام بریزه...پاشو بیشتر روی گاز فشرد.سرعت زیاد....صدای بلند....خیابون شلوغ...پسر عصبانی...دختر گریون....پسری که معلوم نبود از سر حرص اینجوری داد میزنه ...یا عشق..******سکوت کردم..اینو از هیچکی یاد نگرفته بودم...این یک حس درونی بود..پارسا که مثل بابا نبود..باباهر وقت دعوا میشد سکوت میکرد و به حرف های مامان گوش میداد و بعد حرف میزد..ولی پارسا..من اصلا پارسا رو نمیشناختم..نمیدونستم اگه من حرفی بزنم..اون گوش میده یا زود تشر میزنه..نمیدونستم که سرعتشو از اینم تند تر میکنه یا نه...ولی اینو میدونستم که اگه یک باره دیگه سرم داد بزنه..قلبم می ایسته..خب تیام یکم به مغزت فشار بیاز ببین چیکار باید بکنی..با این سرعتی که این میره الان هردوتون میمیرین.الان اگه یک چیزی بگه هم قلبت می ایسته هم گوشات کر میشه..تیام تو یک دختری...پس با اون یک فرقی داری.....الان تو باید ارامشش کنی..یاد اون مثل زیبا ..زن نازه و مرد نیاز..البته پارسا اینجا به چیزی نیاز نداشت..چرخیدم به سمت پارسا و تو چشاش نگاه کردم..مثل روزای اول بهم استرس میداد...احساس میکردم اون پارسایی نیست که من دوستش دارم..اومد دهنشو باز کنه که تند با لحنی که نمیدونم از کجای گلوم به این نازکی اومد گفتم:پارسا...همین یک پارسا گفتن باید خرش کنه..اگه نکرد یک جون و جانم میچسبونم بغلش...بدون نگاه بهم نفسشو فوت کرد بیرون...نگام رفت روی پدال گاز...هنوز سرعت زیاد بود..دوباره با همون لحن پر عشوه گفتم:پارسا...عزیزم...یکم ارومتر.این جملات رو نمیدونم از کجام در اورده بودم..شاید تاثیرات فیلمایی که میدیدم..ولی تاثیر گذار بود..با همین یک جمله سرعتش کم شد..ولی باز هم زیاد بود._الان تصادف میکنیم ها!چشاش هنوز عصبی بود استرس زا ..سر چهار راه بودیم..خدا را شکر ایستاده بود..از ماشین های کنار دخترایی رو میدیدم که خیره به پارسا بودند..خیره به چشمای عسلیش..خیره به جبروتش..خیره به موهای مشکیش که ریخته بود توی صورتش..خیره به بینی مردونش..خیره به دستش که تنها روی فرمون بود..ولی همه ی اینا ماله من بود و هیچ کس حق داشتن اونا رو نداشت..حداقل تازمانی که اسمم توی شناسنامش بود..اروم گفتم:اونقدر عصبی نگاه نکن..اون دختره شال قرمزه الان میاد منو میندازه بیرون خودش میاد کنارت !پارسا سرشو به سمت ماشین کناری کج کرد و به دختری که شال قرمز به سر کرده بود و موهای خرمایشو از دوطرف شالش انداخته بود و با ارایش تکمیلش داشت لبخند میزد نگاه کرد..دوباره سرشو چرخوند به سمت من...یک نگاه تو چشام انداخت و گفت:بهتر ..من حوصله یک دختر بچه ای رو ندارم که به روابط نامزدش گیر میده و خودش قرار کوه میزاره و با پسرعموش تو اتاق حرف میزنه..با اینکه تن صداش پایین بود با اینکه رانندگی نمیکرد..ولی باعث شد من اشک بریزم..من به خاطر پارسا و حرف پارسا اشک بریزم..اشکام یکی دوتا نبود..گذاشتم دوتاش جلوی پارسا بریزه..ولی بعد سرمو برگردوندم به سمت شیشه..پنجره رو دادم بالا و سرمو تکیه دادم بهش..بریزین..خودتونو خلاص کنید..اگه میتونید عشق پارسا رو هم از من جدا کنید...بریزید.صدای دختر رو از ماشین کناری شنیدم:_اقا باهاش تموم کردی در خدمتیم..و دختر کناریش که با خنده میگفت:_یک نگاه هم به ما بکن..قول میدیم از خجالت اون چشای عسلی و لبای قرمز دربیایم..حرفای اونا و جواب ندادن پارسا و حتی کمی هم جلونبردن ماشین..گریمو بیشتر میکرد..خدا رو شکر گریم بی صدا بود.فقط صورتمو خیس میکرد..فقط هوای دلم بارونی بود..وقتی چراغ سبز شد و ما راه افتادیم و ماشین دخترا برامون بوق زدن...چه حس مضخرفی داشتم..نزدیک خونه اقاجون اینا بودیم..اشکمو با دسته روسریم پاک کردم..ایستاد و من سریع بدون حرف پیاده شدم و رفتم زنگ خونشونو زدم...1بار..2بار..3بار...نه جواب نمیدادن..محکم به در کوبیدم ولی خبری نبود..میخواستم درو بشکنم که:_برو اونور.بدون نگاه به صاحب صدا که پارسا بود کنار رفتم و اون از گوشه دیوار رفت بالا و پرید توی خونه و با یک صدای بلند گفت:وای.رفتم سمت در و کوبیدم بهش و گفتم:چی شد!دروباز کرد و رفت کنار..خط نگاهشو دنبال کردم..و منم جیغی کشیدم******منظره ی روبه روم منو به شوک برده بود،ولی پارسا سریع به سمت خاله زیبا که نقش زمین شده بود رفت.خاله زیبا با یک دامن بلند مشکی و یک بلوز استین کوتاه مشکی ،با موهای فندقی که سر ریشه های مشکیش دراومده بود روی زمین افتاده بود..به طوری که پشتش به دیوار و سرش از روی شونش افتاده بود و عکسی در بغلش بود که حدس میزدم ماله اقاجون باشه..پارسا داشت از داخل لیوانی که دستش بود روی صورت خاله اب میریخت..با قدم هایی لرزون جلو رفتم ..اب ریختن های پارسا نتیجه داد و خاله کم کم چشماشو باز کرد .پارسا گفت:برو یک لیوان اب قند بیار.تقریبا از جام پریدم و به سمت اشپزخونه رفتم..لیوان رو برداشتم و زیر شیر گرفتم و پرش کردم و از روی قندون کابینت چند تا قند برداشتم و با چاقویی که دم دستم بود شروع به هم زدن کردم...و تند به حیاط رفتم ..خاله زیبا چشاش نیمه باز بود...پارسا دستشو پشت خاله زیبا گرفت و جلو اوردم و از اون خواست اب بخوره.من هنوز تو بهت بودم..و نمیدونستم دقیقا باید چیکار کنم...زانو زدم کنار پارسا .خاله زیبا کمی از اب خورد و کم کم جون گرفت و گفت:_شما اینجا چیکار میکنید؟اشکام که در حال ریختن بود رو کنترل کردم و گفتم:_نه تلفن خونه جواب دادین نه گوشی رو..ماهم نگران شدیم...خاله پاشو ...پاشو بریم درمونگاهی...بیمارستانی..پاش� � خاله..یرن****خاله زیبا دستی رو پیشونیش کشید و گقت:فشارم افتاده بود.پارسا گفت:پس پاشین بریم خونه سعید اقا و دست کرد داخل جیبشو و گلکسی شو به سمتم گرفت و گفت :_زنگ بزن زری خانم بگو ما با زیبا خانم میام اونجا..خاله گفت:تیام!سربلند کردم و گفتم:بله؟_گریه نکن دختر..خاله ات که نمرده به عزاش بشینی..دوباره هق هق کردم و گفتم:نگین تورو خداونگاهی به دستام و موبایل کردم و از روی زمین بلند شدم و شماره بابا رو گرفتم.1 بوق._بله؟_سلام بابا تیامم._سلام چی شد؟صدای مامان از اون طرف میومد که میگفت:کیه؟تیامه؟پاسائه؟کی� �؟****گفتم:خاله زیبا بی هوش بود الان به هوش اومده داریم میام اونجا.-باشه الان حالش خوبه؟نگاهی به خاله که مثل دیوار سفید شده بود کردم و گفتم:اره._پس فعلا.گوشی رو قطع کردم و زیر بازو خاله رو گرفتم و به سمت ماشین رفتیم و هردو عقب نشستبم..میخواستم کنار خاله زیبا باشم...وقتی رسیدیم خونه عمو ساعت 9 بود..وارد شدبم..فرهاد و مروارید زیر الاچیقی که کنار باغچه بود نشسته بودند و هنوز باهم حرف میزدند....پارسابا خنده گفت:هنوز حرفاتون تموم نشده..هرکی جای شما بود بچشم به دنیا اومده بود با اینهمه حرف زدنفرهاد بلد بلند خندید ولی مروارید از خجالت اب شد،وارد شدیم..همه احوال خاله زیبا رو جویا شدن..شام مفصلی تدارک دیده بودند..از اینکه در خونه عمو اینا شام میخوردم احساس بدی داشتم..یاد شبای کودکیم افتادم..شبایی که مامان به خاطر خریدن یک وسیله خونه کل حقوق ماه بابا رو خرج کرده بود..شام هر شبمون یا نون وماست بود یا نون پنیر..و شاید هیچی.چه شبا که تو رختخوابم گریه میکردم..شام خورده شد و وقت رفتن..مامان و خاله زیبا و فرهاد و با بابا رفتن و من با پارسا،قرار شد 3 هفته دیگه.. بله برون بگیرنخداحافظی کردیم و راهی خونه شدیم..داخل ماشین شدیم..وقتی رسیدیم دمِ خونه هنوز مامان اینا نیومده بودند..و من هم کلید نداشتم.پارسا گفت:صبح کی بیام دنبالت؟باتعجب نگاهش کردم و گفتم:چرا؟_کوه دیگه!خیره تو چشای عسلیش گفتم:مگه تو هم میای؟_اره هوس کوه کردم_خب تو کوهتو برو منم با بهروز اینا میرم..وای چه پرو شده بودم و اصلا حواسم به ته دلم که ا زخداش بود پارسا بیاد نبود._منم دوست دارم با بهروز اینا (لحنش مثل من بود)بیام.تند گفتم:اونا منو دعوت کردن._ناهارم با خودم،شنیدم فرهاد هم نمیاد._تو از کجا میدونی؟_بهش بگو پای تلفن اروم تر حرف بزنه._اره هوس کوه کردم_خب تو کوهتو برو منم با بهروز اینا میرم..وای چه پرو شده بودم و اصلا حواسم به ته دلم که ا زخداش بود پارسا بیاد نبود._منم دوست دارم با بهروز اینا (لحنش مثل من بود)بیام.تند گفتم:اونا منو دعوت کردن._ناهارم با خودم،شنیدم فرهاد هم نمیاد._تو از کجا میدونی؟_بهش بگو پای تلفن اروم تر حرف بزنه.همون موقع ماشین مامان اینا پدیدار گشتپارسا گفت:ساعت 8 میام دنبالت،حاظر باش،هوا سرده لباس گرم بپوش،شب به خیر. . خیلی محترمانه منو پرت کرد بیرون. رفتم داخل خونه. و اولین کار دراوردن لباس و خزیدن داخل تختم بودد.. بی توجه به اطرفیانم. بی توجه به ذوق فرهاد بی توجه به افسردگی خاله بی توجه به به بغض مامان. بی توجه به خوشحالی بابا به خاطر حرف زدن با عمو سعید درباره کار. خوبه حالا منو بی توجه بودم طبق عادت همیشه ساعت 6 پاشدم ولی خیلی خوابم میومد و به هر زوری شده سعی کردم بخوابم.لااقل تا 7 و نیم. چشم که باز کردم یادم افتاد پارسا ساعت میاد،از جام پریدم و حاضر شدم.و با صدای بوق پارسا بیرون دویدم. یک شلوار لی پوشیده بودم یا یک پالتو سفید که پارسا خریده بودم و کمرش یکم تنگ بود.اینبار یک مقنعه مشکی سرم کرده بودم..بیشتر شباهت داشتم به ادم های شلخته. و هر کس منو و با پارسای خوشتیپ اینطوری میدید بی شک فکر میکرد من کارگر پارسام.هوا حسابی سرد بود..سوار شدم و گفتم:سلام. _سلام!این چه ریختیه دختر. اینه رو دادم پایین و مشغول مرتب کردن موهام شدم اونم راه افتاد.صورتم زیادی بی روح بود..ساعت 8 صبح..چه طوری به خودم حال و هوایی بدم..با دیدن یک داروخونه شبانه روزی باذوق گفتم:نگه دار. .._قرصی چیزی میخوای؟ _نه نگهدار. کمی جلوتر از مغازه نگه داشت کیفم را برداشتم و گفتم:الان میام. و با دو رفتم داخل مغازه. داروخونه باز بود ولی تنها یک خانمه اون پشت چشاشو بسته بود و نشسته بود. تک سرفه ای کردم و گفتم:خانم؟! سریع چشماشو باز کرد و با همون لحن خوابالود گفت:بله _یک لَبِلا میخواستم(یک چیزی شبیه رژ ولی ویتامینه لبه برای خشکی..بعضی هاش بی رنگه بعضی هاش مثل رژ رنگ داره) اونو حساب کردم و خواستم کِرِم بخرم ولی با خودم گفتم حالا بعدا و سریع از مغازه خارج شدم و رفتم سمت ماشین. پارسا بدون پرسیدن چیزی راه افتاد.بازش کردم و روی لبام کشیدم یکم جون گرفتم. پارسا گفت:از اینا میخواستی؟ نگاهی بهش انداختم و گفتم:اره. _اخه فکر کردم.. و بقیه حرفشو خورد چرخیدم سمتش و گفتم:چی فکر کردی؟ پارسا لبخند شیطونی زد و گفت :هیچی.. فکرشو خوندم و مشتی حواله بازوش کردم. بلند خندید...مردونه ...پرجذبه...خندید. بدون نگاه به پاریا به صندلی تکیه دادم و گفتم:راه رو بلدی؟ _اره. _قبلا اومدی؟ _نه _پس چطوری بلدی؟ _زنگ زدم از فرهاد پرسیدم..ادرس دقیق داد. پارسا پیچید تو یک فرعی که در امتدادش به یک کوه بزرگ می رسیدیم. در پایین کوه ماشین را پارک کرد..اونجا ماشین های زیادی پارک بود. چرخیدم به سمت پارسا و گفتم:گوشی تو میدی یک زنگ به بهروز بزنم؟ چپ چپ نگاهم کرد و موبایلشو بهم داد. دست کردم داخل کیفم و شماره بهروز رو که روی یک برگه نوشته بودم دراوردم****شمارشو گرفتم با یک لحن سرد گفت:بله؟_سلام_بَه تیام خانم..کجایی؟_دمِ کوه شما؟_ماهم همینجا _پس چرا نمیبینمت_تو یک پرشیای نقره ای.نگاهی به دور و برم کردم و با اشاره به پارسا گفتم پیاده شه..گوشی رو قطع کردم و داشتم میرفتم به سمت ماشینشون که دستم کشیده شد.. و دستای مردونه و بزرگ پارسا در دستم قرار گرفت.نگاهی بهش کردم و اون با بی توجهی به رفتارش گفت:کجان پس؟؟چشمم به ماشینشون خوردو به اون سمت رفتم..پارسا هنوز دستاش تو دستم بود..به شیشه زدم ،بهروز سرشو به سمتم چرخوند و با خنده پیاده شد..ولی تا چشمش به پارسا خورد لبخندش ماسید.زود گفتم:سلامبهروز خشک گفت:سلام.پارسا بی روح گفت:سلامو دستشو به سمت بهروز گرفت..از حرکتش خوشم اومد..بهروز به من نگاهی کرد و دست پارسا رو فشرد .گفتم:تنهایی؟بهروز به گروهی که همراهش بود اشاره کرد و گفت:نه بچه ها بیاین.4تا دختر و 5تا پسر بودند البته به غیر من و پارسا.بهروز شروع کرد به معرفی به دختر کوتاه و تپل و سبزه ای که موهای مشکی فِرشو کج توی صورتش ریخته بود ..نگاه کردمصورت با نمکی داشت..لب ها و بینی کوچیک و چشای قهوه ای سوخته..زودتر از اینکه بهروز اسمشو بگه گفت:ژیار هستم.دستمو به سمتش گرفتم و گفتم:_خوشبختم.اونقدر صمیمی بود که منو کشید توی بغلش و بوسید تو همون لحظه احساس کردم چه قدر دوست داشتنی ..بهروز به پسر دیگه که دقیقا کنار ژیار ایستاده بود و هیکل ورزیده و ورزشکاری داشت اشاره کرد و گفت:سپهر همسر ژیان خانم.ژیار شروع کرد به جیغ جیغ و من متعجب نگاهش میکردم...ژیار گفت:بهروز...ژی...ارررررررررر� �...رررر.بهروز خندید و گفت:میگم دیگه ژیان...گفتم:حالا ژیار یعنی چی؟ژیار قیافه حق به جانبی گرفت و گفت:یعنی زندگی.گفتم:چه اسم قشنگیه پس.کنار سپهر یک پسر قد بلند و خوش استیل با چشم های خاکستری ایستاده بود ..لحظه ای خواستم ببینم چشمای عسلی پارسا قشنگ تره یا چشای خاکستری این پسره..به خاطر همین به هردوشون نگاه کردم ولی وار فتم..پارسا داشت با یکی از دخترا حرف میزد..نگام سُر خورد روی دستم..هنوز دستامون توهم بود ولی ماله پارسا شل..دستشو محکم گرفتم که باعث شد برگرده و بهم نگاه کنه.اخم اشکاری بهش کردم و چیزی نگفتم/چرخیدم به سمت بهروز اسنا..بهروز به چشم خاکستری اشاره کرد و گفت:کامران..پسر دایی ژیان..ژیار باز هم به سر و کول بهروز پرید و جیغ و داد کرد...اروم سلامی کردم و اون خیلی مردونه سر تکون داد....چه پرجذبه...کنار اقای پرجذبه ..یک دختر سفیدِسفید ایستاده بود که روی بینیشم کک مک داشت..اماچه چشایی داشت..درشت،مشکی.لب های کوچیک و بینی صاف.چه عروسکی بود این..قد بلند و خوش اندام..بهروز به دخترک اشاره کرد و گفت:ایشونم سونیا خانم..دختر لبخند شیرینی زد و دست داد*****بهروز خندید و گفت:میگم دیگه ژیان...گفتم:حالا ژیار یعنی چی؟ژیار قیافه حق به جانبی گرفت و گفت:یعنی زندگی.گفتم:چه اسم قشنگیه پس.کنار سپهر یک پسر قد بلند و خوش استیل با چشم های خاکستری ایستاده بود ..لحظه ای خواستم ببینم چشمای عسلی پارسا قشنگ تره یا چشای خاکستری این پسره..به خاطر همین به هردوشون نگاه کردم ولی وار فتم..پارسا داشت با یکی از دخترا حرف میزد..نگام سُر خورد روی دستم..هنوز دستامون توهم بود ولی ماله پارسا شل..دستشو محکم گرفتم که باعث شد برگرده و بهم نگاه کنه.اخم اشکاری بهش کردم و چیزی نگفتم/چرخیدم به سمت بهروز اسنا..بهروز به چشم خاکستری اشاره کرد و گفت:کامران..پسر دایی ژیان..ژیار باز هم به سر و کول بهروز پرید و جیغ و داد کرد...اروم سلامی کردم و اون خیلی مردونه سر تکون داد....چه پرجذبه...کنار اقای پرجذبه ..یک دختر سفیدِسفید ایستاده بود که روی بینیشم کک مک داشت..اماچه چشایی داشت..درشت،مشکی.لب های کوچیک و بینی صاف.چه عروسکی بود این..قد بلند و خوش اندام..بهروز به دخترک اشاره کرد و گفت:ایشونم سونیا خانم..دختر لبخند شیرینی زد و دست داد ****کنارش یک زن گندمی با چشم و ابروی مشکی ایستاده یود صورتش چیزه خاصی نداشت..اسمش فرزانه بود و همراه نامزدش اومده بود ..و یک پسر ریزه میزه کوتاهِ سیاه که قیافه جالبی نداشت به اسم شهنام .اون طرف دختری که با پارسا گرم گرم گرفته بود ...بهروز دستشو برد پشت کمر دختره و اونو جلوی من اورد..دختره به این رفتار بهروز هیچ اعتراضی نکرد و چیزی نگفت .حالا میتونستم صورت دختره رو بهتر ببینم ..پوست گندمی و چشای سگ دار مشکی با مژه هایی که به لطف ریمل برگشته بودند..بینی عروسکی و لبهای قلوه ای.قد بلند بود و به لطف مانتوش خوش هیکل..با غیض نگاهم میکرد انگار داشت به وسیله دور ریختنی نگاه میکردچه قدر اون لحظه با اون همه نگاه احساس دلتنگی کردم..دست داد چه حس غریب تری بود وقتی دست پارسا از دستم جدا شد .. و چه قدر وحشتناک وقتی بهروز گفت:_تیام جان از این طرف.پارسا نیم نگاهی هم به من نکرد...همگی به راه افتادیم..بغض سختی به گلوم چنگ زد.در راه فقط ژیار و بهروزهم دیگه رو اذیت میکردن که باعث میشد همه بخندن..صدای پچ پچ پارسا و دختره هم میومد و وقتی دختره ریز ریز میخندید قلبم اتش میکشید..من ساکت راه میرفتم و سنگ هایی که جلوی پام بودن رو شوت میکردم،پارسا 2 یا 3 قدم همراه دخترک از من جلوتر بود..احساس کردم کسی کنارمه...سونیا بود.لبخندی زد و و گفت:دوستین؟نگاهی بهش انداختم و گقتم:با کی؟_همون پسره ،و به پارسا اشاره کرد_نه نامزدمه.ابروهاشو بانمک انداخت بالا و گفت:نامزد وای...مگه چند سالته؟_17سونیا بلد گفت:واقعا.اونقدر صداش بلند بود که کامران چرخید و نیم نگاهی بهش کرد و بعد به من نگاه کردگفتم:توچند سالته؟_من فکر میکردم از همه کوچیک ترم..من 19 سالمه.. و خواهرم بهار 25 ساله._خواهرت چرا نیومد؟سونیا به دخترکی که همراه پارسا قدم برمیداشت اشاره کرد و گفت:اوناهاش.ما 1ماهه به خاطر کار بابا اومیم مشهد..با حسرت نگاهی به پارسا و بهار انداختم و گفتم:انگار همو میشناست.با صدای بهروز که گفت:موتوره بیاین کنار.دست سونیا رو گرفتم و کشیدم به سمتم همون موقع تداخل یافت با دست پارسا که داشت دست بهار رو میکشید..سونیا گفت:معرفی نمیکنی؟_تیامم._تیام جان..من قبول دارم که تیام زیباست و دل هر پسری رو میربایه ولی پارسا هم زیباست و دل هر دختری رو..بهتره یک کاری بکنی..بهتره زیاد گرم نگیرن..از اینکه سونیا درکم کرده بود خوشحال گفتم:چیکار کنم؟سونیا به سمت پارسا هُلم داد و گقت:قلبشو بدزد تا ندزدیدنش..لبخندی بهم زد ...لبخندش بهم انرژی داد و رفتم جلو..دستمو دور بازوی پارسا قفل کردم و گفتم:معرفی نمیکنی پارسا جان؟بهار به من نگاه نمیکرد و نگاهش بین کوه های اطراف و پارسا میچرخید..پارسا گفت:یکی از دوستان دانشگاهی،البته از بچه های تهرانلبخندی زدم و بهروز همون موقع گفت:بچه ها خسته شم بشینیم چطوره؟ژیار گفت:پیرزن....نون نخورده انگار.همه موافقت کردن و روی نیمکت ها نشستند..بهار ایستاده و منو پارسا و سونیا نشسته بودیم..پارسا خواست برای بهار بلند بشه****همه موافقت کردن و روی نیمکت ها نشستند..بهار ایستاده و منو پارسا و سونیا نشسته بودیم..پارسا خواست برای بهار بلند بشه که دم گوشش خوندم:اگه بلندشی دیگه هیچی.چون داشتم دمِ گوشش حرف میزدم و یک دفعگی برگشت..فاصلمون خیلی کم بود.تو چشام زل زد و گفت:همیشه از این فاصله باهام حرف بزنی گوش میکنم.خودمو عقب کشیدم و گفتم:_تو از هر فاصله ای باید گوش کنی..صدای خنده از نیمکت بغلی بلند شد و سریع بهروز از جاش پرید و سمت ما اومد و ژیار هم به دنبالش ..ولی ژیار کنار کشید و بهروز همون وسط ایستاده بود و مسخره بازی درمیاورد..بادیدن موتوری که میومد ترسیدم هیچ کس حواسش به موتور نبود ...و اینکه بهروز دقیقا مقابل موتور بود..موتوری هم مشغول صحبت با تلفنش بود..وقتی برای صدا کردن بقیه نبود..موتور نزدیک تر شد و من...و من اون لحظه به سرم زد و از جابلند شدم و رفتم جلو و دست بهروز رو کشیدم و رفتم عقب..تقریبا پرت شدم عقب..کمرم خورد به فلز اهنی نیمکت...و بهروز کل وزنش افتاد روی پام..موتور هم چرخی خورد ولی چیزی نشد..پارسا سریع جلو اومد و وحشیانه بهروز رو از روی پام بلند کرد و تو چشام زل زد و گفت:چی شد؟میخواستم داد بزنم یعنی نمیبینی...ولی چیزی نگفتم و از درد اشکام سرازیر شد...پارسا گوشیشو دراورد و گفت:الان زنگ میزنم اورژانس گریه نکن تیام...و از من دور شد...سونیا کنارم زانو زد و بهروز در حالی که پاشو میمالید بالای سرم ایستاد..سونیا سرمو توی بغلش گرفت و گفت:گریه نکن دختر...پارسا با یک لیوان اب بالای سرم ظاهر شد و بعد نشست کنارم...از اینکه الان اینجا بود خیلی خوشحال بودم..از اینکه دیشب فهمید میخوام برم کوه...از وجودش از خدا متشکر بودم..با لحن ارومی گفت:تیامی...گریه نکن..گریه نکن الان میاد امبولانس..توروخدا گریه نکن...و دستمو گرفت توی دستش..از صدتامسکن برام بهتر بود ..ولی دردی که توی پام پیچیده بود عجیب بود احساس میکردم پام شکسته..پشت کمرم فکر میکنم استخواناش از جا دراومده..با صدای امبولانس..پارسا از جاش بلند شد واز بقیه خواست برن اون طرف...پرستار ها اومدن و منو و گذاشتن توی امبولانس...سونیا گفت:من همراهشون میرم..پارسا جلو اومد و گفت:تیامی میخوای من باهات بیام....اروم و با بغض خفه گفتم:نه سونیا هست..پارسا گفت:پس بیمارستان میام..میرم ماشینو بردارم..پارسا رو دیدم که با دو ازم دور میشد..بهار جلو اومد و با جیغ روبه سونیا گفت:تو کدوم گوری میری؟ها؟سونیا با اخم گفت:خودم به مامان اینا میگم کجا رفتم...تو نیازی نیست..بقیه حرفشو خورد..درو بست ..درد پام زیاد بود به حدی که میخواستم جیغ بکشم..با رسیدن پارسا هم اونجا بود .پارسا اونجابود..پارسایی که تا چند لحظه پیش با یک دختر داشت حرف میزد..پس هنوزواسش مهم بودم...منو نشوند رو یک برانکارد و بردن تو...از پام حتی خونم داشت میومد..دکتر پس از معاینه گفت که باید عکس بگیرن و منو بردن که عکس بگیرن..*****منو نشوند رو یک برانکارد و بردن تو...از پام حتی خونم داشت میومد..دکتر پس از معاینه گفت که باید عکس بگیرن و منو بردن که عکس بگیرن..روی تخت دراز کشیده بودم..پام خیلی درد میکردچشامو بسته بودم..هیچکس پیشم نبود...ساعت یاسد 11...12 ظهر میبود.یکم چرخیدم..اتاق تاریک بود و هیچکس داخل اتاق نبود..اروم گفتم:پارسا..هیچ صدایی نیومد..هیچی...با بغضی خفه گفتم:پارسا..مثل بچه ای شده بودم که از تنهایی میترسید و به کسی که از ته دل دوسش داشت نیاز داشت..چشامو بستم و سعی کردم خودمو به این تنهایی تحمل بدم..پرده ها کشیده شده بود و اجازه نمیداد نور داخل بشه...چشام داشت برای خواب دوباره گرم میشد که در یکدفعگی باز شدد و یک زن تقریبا میانسال وارد شد..روپوش سفید و مقنعه مشکی..پرستار بود..مهربون گفت:سلام._سلام.برق رو روشن کرد و جلو اومد و تو صورتم خیره شد...و با یک لحن مهربون گفت:گریه کردی دختر جون؟_نتیجه چی شد؟_پات شکسته باید 2 هفته ای تو کچ باشه..._2هفته؟دستامو گذاشتم روی پیشونیم که باز مهره های کمرم تیر کشید ..پرستار که از نگام دوخت کجام درد میکنه گفت:خداراشکر پشتت چیزی نشده..سرمو اروم تکون دادم...داشت به سمت در می رفت که گفتم:ببخشید..برگشت و نگاهم کرد ...انگار میدونست میخوام چی بگم...گفت:بله؟_اون اقایی که همراهم بودن رفتن؟خندید و گفت:برای چی باید فرشته کوچولیی مثل تورو ول کنه و بره..._پس کجاست؟_الان میاد همین دور و ورا بود..با دیدن سایه ای روی زن فهمیدم پارسا..زن کنار رفت و پارسا اومد تو..صورتش خیس بود فکر کنم رفته بود بشوره..با یک لبخند دل نشین گفت:خوبی؟یکم ناز کردم و گفتم:نچ..نشست روی صندلی کنارتخت و گفت:به خاطر بهروز پریدی وسط....به خاطر بهروز پات شکست؟نگاهمو ازش گرفتم..گفت:اونقدر ارزش داشت؟به خاطر منم از این کارا میکنی؟لبخند کم جونی زدم و گفتم:تو مثل بهروز احمق نیستی.خم شد روی صورتم و تو چشام خیره شد و گفت:پات باید 2هفته تو کچ باشه....میتونی؟سرمو به علامت اره تکون دادم و گفتم:به مامان اینا گفتی؟_نه حالا بعدا زنگ میزنم.._سونیا کو؟_خونوادش مدام بهش زنگ میزدن مجبور شد بره...مطمئن گفتم:تو خواهرشو دوست داری؟***پارسا اول با تعجب نگاهم کرد و بعد زد زیر خنده،ولی من هنوز با جدیت نگاهش میکردم..وقتی خندش تموم شد ،عصبی نگاهش کردم و گفتم:تموم شد؟نوک بینی امو اروم فشار داد و گفت:حالا وقتی میگن بچه ای نگو نه،یعنی من با هر زنی حرف بزنم یعنی دوسش دارم...وای تیام اون فقط یکی از بچه های دانشگاه بود که دنبال کار بود..منم داشتم بهش راهنماییی میدادم..با خودم گفتم:اره گرفتن دستشم برای راهنمایی بود..برای اینکه خودمو نبازم گفتم:اینا دلیلی برای دوست داشتن نیست!پارسا پیشونیمو بوسید و گفت:این بوسه دلیلی برای دوست داشتن تو هست؟خیره تو چشای هم شدیم که همون موقع پرستار وارد شد....وایی پارسا..چه جمله غیر واضحی گفتی ولی من درک کردم..وای پارسا چرا اینجوری،پرستار بالای سرم ایستاده بود ..این که اون زن میانساله نیست..یک دختر تقریبا 35 یا 36 ساله که در مرز ترشیدن بود..ابروهای برنداشته ولی مداد کشیده..بادیدن من ابروهاشو داد بالا و گفت:انگار حالت خوبه!لبخند روی لبم خشک شد پارسا گفت:مشکلیه مریضاتون حاشون خوب باشه؟پرستار بدون نگاه به من زل زد به پارسا و گفت:خیر....ولی فکر میکردم به جای اینکه بخندن باید به درد پاشون گریه کنن...معمولا وقتی کسی پاش میشکنه کل بیمارستان رو از درد رو سرش میزاره...ولی این خانم راحت میخنده..ممکنه مزاحم دیگر اتاقا بشه.دیگه رسما داشت چرت و پرت میگفت.پامو برسی کرد و رفت بیرون ..پارسا گفت:چه پر حرف_ساعت چنده؟نگاهی به ساعت مچیش کرد و گفت:1 و نیم..بهتره به مامانت اینا زنگ بزنم..ممکنه نگران بشن..از جا بلند شد و خواست بره بیرون که گفتم:بهروز نیومده؟_اومده...تو محوطه است..بگم بیاد بالا؟میخواستم ببینم بهروز تشکر میکنه یا نه..یک نوع حس عقده ای بودن بهم دست داده بود..گفتم:بگو بیادپارسا یک اخم کوچیک کرد که من شک کردم این خود درگیری نداره..1بار خودش میپرسه بگم بیاد بعد اخم میکنه...چشامو بستم و ملاحفه رو کشیدن روی صورتم..و جمله پارسا رو برق چشاشو مزه مزه کردم:این بوسه دلیلی برای دوست داشتن تو هست؟و باز همون نسیم خنک همیشگی توی دلم پیچید.._سلام.سرمو بیرون اوردم و به بهروز که در قامت در ایستاده بود نگاه کردم و گفتم: سلام._اجازه هست؟سعی کردم خودمو بالا بکشم و گفتم:بیاد داخل.اومد داخل و نشست روی صندلی کنار تخت و گفت:ممنونم تیام،فکر نمیکردم به خاطرم همچین کاری بکنی.خندیدم و گفتم:حاله تو خوبه؟سرشو به علامت(اره)تکون داد و گفت:همه بچه ها اومده بودن حالتو بپرسن ولی پارسا نذاشت..اون زیادی سخت..نذاشتم حرفشو ادامه بده و گفتم:اون نامزدمه بهروز.بهروز دیگه در این مورد چیزی نگفت ..مامان اینا اومدن بیماستان و عصر مرخص شدم..با پای گچ گرفته ..فرهاد منو روی تخت نشوند و جامو درست کرد..2تا عصا داشتم..2هفته باید اینا رو تخمل میکردم..مامان قسم خورد ک دیگه اجازه نده برم کوه..و بابا هم کمی با پارسا سر سنگین شده بود چون اون منو مثلا به دست پارسا سپرده بود...****تا شب عزیز و عمو و عمه اومدن دیدنم و پارسا هم تا شب پیشم بود البته همش یا تو هال بود یا اشپزخونه .شب بود و هنگام خواب.چشام داشت بسته میشد و فکر میکردم پارسا رفته ولی در باز شد و نور افتاد توی اتاق و پارسا وارد شد..خسته نشست پایین تختم و گفت:هنوز نرفتی؟_توقع داری با این خوابالودگی برم؟تصادف میکنم._نکه اون روز که خوابت نمیومد نزدیک نبود تصادف کنیم.پارسا سرشو لبه ی تخت گذاشت و گفت:عصبیم کرده بودی._پس اون روزا که تو با پریسا خانم حرف میزدی منم باید عصبی میشدم.پارسا سرشو اورد بالا و زل زد تو چشام و گفت:با مهدی چی میگفتی؟سرمو تکون دادم و گفتم:هیچی.پارسا بلند شد و نشست لبه ی تخت و گفت:به خاطر هیچی درو بستین...چی بهم میگفتین؟_درباره ی کوه وحرفمو قطع کرد و گفت :دروغ نگو..به من دروغ نگو..ما میخوایم با هم یک زندگی بسازیم.تا کی اون سرم داد میزد..تا کی اون از من توضیح میخواست..اخمی کردم که ابروهام رفت توی هم و گفتم:زندگی بسازیم؟ما تا اخر ماه دیگه باید از هم جدا شیم..نمیخوام این ضد و نقیض بودنتو...لحظه ای قربون صدقم بری و بعد سرم داد بکشی..ما باید جدا شیم..پارسا حیرت زده نگاهم کرد و گفت:جدا بشیم؟_قرارمون که یادت نرفته..میخواستم لال بشم و بر خلاف علایقم حرفی نزنم...پارسا بلند شد و گفت:باشه جدا میشیم..فقط به خاطر تودیگه حرفی نزد و از اتاق خارح شد و درو بست ...زیر لب گفتم:نه پارسا.ولی پارسایی نبود که صدامو بشنوه...نه تیام گریه نکن ..اینم مثل بقیه دعواهاتون میگذره ..لعنتی گریه نکن..بغضم عذابم میداد.به پام نگاه کردم ..شاید اگه سالم بود میدویدم دنبال پارسا و خیره تو عسلی چشاش میشدم و گفتم:پارسا....نروولی نه پام...نه غرورم اجازه داد.دهنم باز شد و حرفایی که از سر حرص بود نه واقعیت رو گفتم...مامان برام شام اورد ولی نخوردم و زود خوابیدم..کل شنبه رو تو اتاق خودمو حبس کردم و درس خوندم..ساعت 10 و نیم شب بود ...گشنم بود از صبح تا این ساعت فقط ناهار خورده بودم..کتابم توی دستام بود و خسته بودم3دور کرده بودم..خودمو روی تخت دراز کردم که در باز شد و فرهاد خندون اومد تو و گفت:خانم علیل چطوره؟فقط نگاهش کردم که تلفن رو به سمتم گرفت و بلند گفت:مجنونه با لیلی کار داره...گوشی رو ازش گرفتم ...فرهاد خارج شدم..میدونستم خودشه ولی به جای سلام گفتم:الو_سلام._سلام...خوبی؟_بد نیستم..پای تو چطوره؟_درد میکنه._چه قدر؟_کم._قرص مسکن بخور.اروم و با فاصله حرف میزدیم..انگار هردومون حرفامونو مزه مزه میکردیم..*******_خوردم اثر نکرده._بخوابی خوب میشه._مامانم همینو میگه._امتحانو خوندی؟_اره...3دورخندید و گفت:20 رو گرفتی پس..با یک عالمه نفرین از طرف بقیه.نخندیدم و منتظر حرف بعدیش شدم.گفت:امروز خوش گذشت؟میخواسنم راستشو بگم و بگمامروز بدترین و کسل کننده ترین روز عمرم بود.ولی گفتم:بدک نبود..کاری داشتی؟_اره._چی کار؟_ساعت چند میری مدرسه؟_تو امتحانا باید 8 اونجا باشیم._باشه پس 7 و نیم ..دمِ خونتونم.خوشحال گفتم:چی ؟_میام دنبالت..با اون پا که نمیتونه بری مدرسه...میتونی؟_اخه خونه تو کجا خونه ما کجا...واقعا حالا_بله.میخواستم بگم خیلی دوست دارم ..تو بهترین ادم روی کره ی زمینی ولی چیزی نگفتم ..اومدم ازش تشکر کنم که صدایی ظریفی تو گوشی پیچید:"پارسا جان..شام سرد میشه ..قلبم جانم ..روحم ..تا مرز سکته پیش رفت و نزدیک بود فریاد بکشم..********پارسا که فکر کرد من صدارو نشنیدم گفت:کاری نداری؟من کاری ندارم ولی انگار تو پارسا کار زیادی داشت.صاحب صدا کی بود..کی میتونست باشه...چرا صدا برام غریب بود.._نهتلفن رو قطع کردم و گذاشتم روز زمین و رفتم زیر پتو..سعی داشتم از دست فکر های مزاحم فرار کنم..میخواستم فکر کنم توهم بوده ..و هیچ دختری نبوه.+++صدای مامان تو گوشم پیچید:تیام...صبحه پاشو...پاشو...تیام...پتو رو کنار زدم و سرمو بیرون اوردم.با کمک مامان لباسامو پوشیدم و به زور صبحونه خوردم..همه از خواب بیدار شده بودن.فرهاد کمکم کرد تا سوار ماشین پارسا بشم..خشک گفتم:سلامبا لحن شیرینی و سر حالی گفت:سلام..تیام خانم..خوبی؟منم جای اون بودم شاد بودم..منم دیشب دختر که براش شام درست کرده بود بودم الان خیلی خوشحال و شاد بودم..دوباره صدای دختره پیچید تو گوشم. و سوال پارسا تکرار شد:خوبی؟نگاهی بهش انداختم و گفتم:نه اصلا.._دیشب نذاشتی خداحافظی کنم._کارای مهم تری داشتی._چه چیزی مهم تر ازتو..تازه میخواستم بابت جمعه ازت خداحافظی کنم..._مهم نیست..حرفی نزد و پیچید داخل خیابون مدرسه و روبه روش ایستاد و گقت:ساعت چند امتحان تموم میشه؟تلخ گفتم:معلوم نیست.دستم رفت سمت دستگیره و خواستم بازش کنم که پارسا دست دیگمو گرفت و زل زدیم تو چشای هم..من غرق عسلش شدم و اون غرق سیاهی چشام.گفت:تیام...چیزی شده؟دروباز کردم و گفتم:هیچی...هیچی.خواستم پیاده بشم که سریع پیاده شد و اومد طرفم و کمکم کرد..عصاها زیر بغلم بود ولی بودن پارسا بهتر بود ..بهش تکیه میکردم..دم ِدر گفتم:میرم تو دیگه._بزار از پله ها کمکت کنم._اگه کسی ببینتت چی میگی._شما بیااز پله ها رفتیم بالا و من رفتم داخل کلاسم و پارسا سریع مدرسه را ترک کرد..باران و سوگل مثل همیشه در حال پچ پچ بودن خبری از شیدا نبود...قضیه شیدا تو ذهنم مرور شد..کیف رو گذاشتم و گفتم:سلام.هر دو سر بلند کردن وسوگل گفت:سلام.باران :واه..پات چی شده؟سوگل چشمش تازه به پام خورد و گفت:چی شده تیام.قضیه رو براشون تعریف کردم و گفتم:از شیدا چه خبر؟***********قضیه رو براشون تعریف کردم و گفتم:از شیدا چه خبر؟باران گفت:مدرسشو عوض کرد._وسط سال؟مگه میشه؟_باهزار بدبختی...پریشب به من زنگ زد با گوشی شاهین....زار زار اشک میریخت و میگفت پشیمونه..میگفت غلط کرده ولی مادر پدرش به حرفش توجه نمیکنن.سوگل گفت:اصلا نمیتونم باور کنم._منم/همه سرجا ها نشستند و امتحان شروع شد...خیلی اسون بود به نظرم...البته درسشو در طول همون چند ماه باهامون زیاد کار کرده بودن..ساعت11 امتحان تموم شد..عصامو زدم زیر بغلم و همراه باران از مدرسه خارج شدیم..باران گفت:واقعا الان که دارم فکر میکنم میفهمم حسام خوبیه منو خواسته که هی میگفت به خونواده ها بگیم...بــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــوقباران چرخید و منم به هر زحمت چرخیدم و به پشتم نگاه کردم...باران گفت:اِ...نامزدتون..و دستمو کشید و رفتیم جلو هنوز از دست پارسا عصبی بودم..باران گفت:سلام.پارسا:سلام...شما باید....باید..باران :بارانم.._ببخشید..باران خانم.باران خندید و گفت:خواهش میکنم..پارسا نگاه از باران گرفت و به من خیره شد و گفت:سلام عرض شد..همونطور که به خیابون نگاه میکردم گفتم:سلام.._خوبی؟پات خوبه؟میخواستم جلوی باران بگم:چند بار میپرسی از صبح._اره خوبه.پارسا :بشینین دیگه.روبه باران شدم و گفتم:بیا برسونیمت باران._زحمت میشه.باخنده گفتم:زحمت چیه..بشین بینم.._خودم میرم..به زور نشوندمش و خودمم نشستم..باران ادرس خونشونو داد و پارسا با راهنمایی منو و باران شروع به راندن کرد.به سمت باران مایل نشسته بودم تا اونم بتونم ببینم..باران لبخند ظاهری زده بود.گفتم:حالا شیدا میخواد چیکار کنه؟_درس خوندن تو یک مدرسه معمولی و قبول شدن در یک رشته معمولی.گفتم:شیدا تو همین مدرسه به این خوبی بود درسش خوب نیود..اگه بره یک جای دیگه چی میشه.باران گفت:اگه به ما میگفت حداقل کمکش میکردیمبه نیمرخ پارسا نگاه کردم..معلوم بود به حرفامون گوش نمیکنه..خوشم اومد فضول نبود.باران ادامه داد :ما براش مثل یک دوست واقعی نبودیم.باران رو پیاده کردیم و بعد از خداحافظی مفصل راه افتاد..به سمت خونه نمیرفت..با همون لحن سرد گفتم:کجا میری؟_چند دقیقه هم برای شوهرت وقت نداری؟از لحنش خندم گرفت ولی چیزی نگفتم که گفت:میریم خونه من...ناهاری میخوریم ودیگه طاقت نیاوردم و وسط حرفش گفتم:تو با هر کی دیشب شام خوردی با همون بخور.پارسا سریع ماشین رو کنار پارک کرد و خیره به من شد و گفت:چی گفتی تیام؟خیره شدم تو عسلی چشاش که دیگه برام استرس اور نبود.. و گفتم:دیشب با یک دختر شام میخوری و اون هبت میگه شامت سرد نشه..حالا میای دنبال من که باهم ناهار بخوریم...چند تا چندتا اقا پارسا.....رودل نکنی.پارسا با عصبانیت سرم داد زد:میفهمی چی داری میگی؟پام درد گرفت...احساس کردم استخوناش دارن کنده میشن..چشامو از درد فشردم که پارسا گفت:دیشب فقط بهار اومده بود پیشم..درد...اسم بهار....فریاد پارسا..همه چی دست به دست هم داده بود که اشک من در بیاد...زیر لب گفتم:بهار!_گفته بودم که درباره کار ازم مشاوره میخواد.اون شب ساعت 10 سرزده اومد خونه..منم که نمیتونستم بیرونش کنم..میخواستم تا قبل 11 هم زنگ بزنم به تو که نخوابی...بهار به اصرار خودش از بیرون شام سفارش داد...وای تیام من اونجا همه فکر و ذهنم پیش تو بود..ایا راست میگفت...دروغ میگفت...اون منو دوست داشت؟..اون واقعا به فکر من بود.پاشو اروم از روی کچ فشردم که پارسا گفت:به خاطر این باهام سرسنگین بودی...به خاطر این باهم قهر بودیم...نگاهش نکردم وزل زدم به کچ پام..پارسا سرشو جلو اورد و گفت:تو حسودیم بلدی بکنی!و طبق عادت همیشه بینیمو فشرد...یک نگاه معمولی بهش انداختم که گفت:تیام..دقت کردی ما یک روز بدون دعوا نمیتونیم باهم باشیم..اروم گفتم:تقصیر توئه.دستمو گرفت تو دستش..چه قدر داغ بود...گفت:حالا میای برای بخششم بریم ناهار خونه ما بخوریم؟_اگه قول بدی دیگه تکرار نشه...صورتشو اورد جلو و خواست بوسم کنه ...که صدای بوق ماشین پشتی اونو به خودش اورد.جای بدی ایستاده بود..ماشین رو روشن کرد و رفت به سمت خونه...ارزو میکردم که ملینا رو اونجا نبینم...از اینکه پارسا بدون اینکه ازش توضیح بخوام بهم توضیح داده بود...خوشحال بودم..پارسا ماشین را داخل پارکینگ پارک کرد و پیاده شدیم..کمکم کرد که سوار اسانسور شم..اونجا هم صاف نمیتونستم بیاستم..و پارسا زیر بازوم رو گرفته بود...وارد خونه شدیم..اولین چیزی که منو به شُک برد دیدن چیزی که روی اُپِن اشپزخونه بود.**********وارد خونه شدیم..اولین چیزی که منو به شُک برد دیدن چیزی که روی اُپِن اشپزخونه بود.یک جا سیگاری...اونم پُر_ماله کیه؟پارسا هُل گفت:ماله..ماله بهار.نشستم روی مبل و گفتم:چرا هُل شدی؟ریلکس گفت:نه بابا..پامو دراز کردم که پارسا گفت:چیزی میخوری؟ذهنمو در گیر جا سیگاری نکردم شاید من سخت میگرفتم.گفتم:چی داری؟جلو اومد و نشست لبه ی مبل و گفت:یک چیز خوشمزه!با خوشحالی گفتم:چی؟صورتشو اورد جلو و گفت:یک بوس خوشمزه.با شیطنت گفتم:یکدونه که سیرم نمیکنه..پارسا بینیشو گذاشت روی پیشونیم و گفت:من یک کاری میکنم که سیر سیر بشی...و یکدونه روی پیشونیمو بوسید..برق شیطنت پارسا منوهم وادار میکرد چیزی بگم:_اینکه گشنه ترم کرد.پارسا رفت عقب و خواست دوباره صورتشو بیاره جلو که پاش رفت روی پای شکستم..از درد جیغ کشیدم:ایییییی پام.پارسا سریع عقب رفت و گقت:چی شد؟_هیچی فقط نزدیک بود همون دوتا استخون که بهم وصلن هم جدا بشن.پارسا زیر لب گفت:خدا نکنهو صورتشو جلو اورد تا بوسم کنه که با کف دستم سینشو عقب دادم و گفتم:برو یک چیزی بیار شکممونو سیر کنه نه عشقمونوپارسا سریع رفت تلفن رو برداشت و گفت:چی سفارش بدم؟_خسته نشدی اینقدر غذای اماده خوردی؟_خانمم که پاش شکسته چیکار کنم..نگاهی بهش کردم و گفتم:من میگم تو درست کن..شروع کرد به درست کردن غذا...فقط میخندیدم..پارسا هر چیزی رو میاورد جلو تا من بو کنم..نمیتونست تشخیص بده..ناهار رو گذاشت روی گاز تا اماده شه و خودش اومد کنارم..منم کتاب امتحان بعدیم تو دستم بود و داشتم میخوندم..پارسا کنارم نشست وگفت:مامان اینا دلشون برات خیلی تنگ شده.با یاداوری چهره بشاش و چشای عسلی هستی خانم لبخندی زدم و گفتم:منم همینطور._بریم تهران؟با تعجب گفتم:تو امتحانا؟_تو که ماشاا...زرنگی...یک امتحان اسون..اصلا درسشو خودم باهات کار میکنم..طفلکیا گناه دارن.نگاهی بهش انداختم و گفتم:حالا ببینیم.._پس برای اخر هفته بلیت میگیرم..2یا 3روزه میریم...5شنبه امتحان داری؟_نه._شنبه چی؟_نه ولی امتحان 1 شنبمون خیلی سخته.پارسا روی موهامو بوسه زدوگفت:برای تو که سخت و اسون نداره..خواست بلند بشه که گفتم:تو مگه کار و دانشگاه نداری؟_شرکت چند روزی تعطیله از هفته دیگه 2شنبه دوباره اغاز به کار میکنیم..دانشگاهم صبح کلاس داشتم ..عصرم 4تا 8 دارم.دوباره اومد بلند بشه که با یک لحن کشداری گفتم:پارسا.دوباره نشست و زل زد تو چشام و گفت:اگه بخوای هی صدام کنی غذامون میسوزه ها.لبخندی زدم و بی خیال حرفی که میخواستم بزنم گفتم:باشه..پس برو که نسوزه.****لبخندی زدم و بی خیال حرفی که میخواستم بزنم گفتم:باشه..پس برو که نسوزه....پارسا رفت داخل اشپزخونه ومنم غرق درس شدم..نفهمیدم په قد رگذشت که پارسا صدام کرد.._تیام..ناهار.عصامو برداشتم و لنگون لنگون رفتم به اشپزخونه.روی اُپِن غذا رو چینده بود همراه سالاد و ماست و خود غذا .نشستم روی ثندلی و گفتم:به به عروس خانم چه کرده.پارساخندید و گفت:بکشم._پام شکسته ..دستم که نشکسته..ولی حالا چون اصرار میکنی.پارسا دوباره خندید وغذا ریخت و گفت:همینجوری منو ودیونه کردی..خودمو به اون راه زدم که مثلا صداشو نشنیدم و شروع کردم به خوردن غذا و گفتم:چه کردی..دیگه وقتشه عروست کنم.پارسا اینبار نخندید و خیره شد تو چشام و گفت:من تورو هیچ وقت از دست نمیدم.غذا که تموم شد..پارسا به اصرار گفت برم روی تخت دراز بکشم چون روی مبل سختم بود..خودشم رفت داخل هال و شروع کرد به درس خوندن..ازلای در نگاهی به پارسا کردم که واقعا غرق درس بود.گفتم:پسر خرخون ندیده بودیم که دیدیدم.پارسا صدامو نشنید چون حتی سروش بالا نیاورد...منم که خیلی خوابم میمومد ..پتو رو تا زیر چونم بالا کشیدم و خوابیدمنمیدونم ساعت چند بود که با صدای بسته شدن در بلند شدم...هوا هنوز روشن بود..یک ورقه کنارم بود برش داشتمتیام جان..کلاسم الان شروع میشه..ساعت 8 میام..خوابیده بودی دلم نیومد بیدارت کنم...میتونی تا ساعت 8 باشی که من بیام...میتونی هم..بهتره باشی..پارسا(به نظرت کی دیگه به غیر من برات نامه میزاره)با خوندن جمله اخرش خندیدم و از جام بلند شدم...و رفتم به دستشویی و صورتم رو شستم....نمازمو خوندم و نشستم پای درس..ساعت حدود 6بودکه زنگ خونه به صدا دراومد..با تصور اینکه شاید کلاس پارسا کنسل شده و اون برگشته خونه رفتم دمِ در...درو باز کردم و لبخندم و روحیم و همه چیم از بین رفت و خشک به ملینا خیره شدم و گفتم:سلام_پارسا هست؟_کاریش دارین؟ملینا عصبی گفت:هست یا نه؟_نه ولی اگه کاری از دست من برمیاد..میتونم..حرفمو قطع کرد و گفت:ببین دختره....به پارسا بگو..3بسته سیگاری که ازم گرفتی رو بیاد پس بده..بهش بگو دیشب مهربونی کردم که بهت دادم..بهش بگو حالش خراب شد دیگه پیش من نیاد...با همون پای شکسته تکیم از دیوار جدا شد و سر خوردم روی زمین...ملینا خشمناک نگاهم کرد و گفت:بهش بگو من امروز برمیگرم تهران..ساعت 10 شب پرواز دارم..یا پوله اون 3تا روبیاد بده..یا خودشونو.اینو گفت و درو محکم بست.اشک هجوم برد به چشمم..پارسا...سیگار....سیگارِملینا. ...پارسا...بهار...شب...سیگار...چه کلمات وحشتناکی توی ذهنم وول میخوردنپارسا...بهار...شب..شام...سیگار. ..ملینا..3بسته سیگار...حالِ بد پارسا...شب...بهار که خواهرش به هرزگیش اعتراف کرد..سرمو گرفتم و خواستم جیغ بکشم..این کارا یعنی چی پارسا...******سرمو گرفتم و خواستم جیغ بکشم..این کارا یعنی چی پارسا...با خودم گفتم:اروم تیام...انگار چیزی نشده..اگه چیزی شده بودپارسا بهت میگفت..کتابمو برداشتم و رفتم داخل هال و یک ظرف میوه برداشتم و مشغول شدم..سعی میکردم فکر کنم اتفاقی نیوفتاده.با صدای در سرمو دوباره داخل کتاب ..پارسا بلند گفت:سلام.زیر چشمی نگاهش کردم..اروم تیام_سلام._چه خبر؟_هیچی.پارسا جزوچند هاشو روی میز انداخت و به اتاق رفت..چند دقیقه گذشت و ازش صدایی نیومد._پارسا._بله._میرسونیم یا با تاکسی برم؟_حالا بودی!لحنش از 100تا خودت برو بدتر بود._نه دیگه فقط زنگ بزن ماشین بیاد.پارسا چیزی نگفت و زنگ زد.کمکم کرد سوار ماشین بشم...++_صبح های امتحان فقط همو میدیدم..4شنبه بود و منتظر بودم پارسا حرفی از بلیت بزنه.با اینکه از دستش بابت سیگار دلخور بودم ولی منتظر یک فرصت که ازش بپرسم..واقعا اون سیگار کشیده؟صبح حرفی نزد و من به این حساب گذاشتم شاید هنوز بلیت نگرفته ولی ظهر/._سلام_سلام..امتحانو خوب دادی؟_اره اسون بود..حرفی نزد و راه افتاد نزدیک خونه مابود که گفتم:پارسا.._هوم_هوم نه بله.نگاهی بهم کرد و گفت:"بله._نگی چه پروامو؟_باشه چیه؟_تهران چی شد؟پارسا نگاهی به من کرد و محکم به پیشونیش زد و گفت:وای پاک یادم رفت...هفته دیگه که پاتم باز کنی._من عجله ای ندارم.._مامان اینا منتظر بودم..جلوی در خونمون ایستاد کلافه بود ..گفتم:پارسا.چرخید و خیره شد بهم:بله._من تو دست و پاتم؟_چی؟_من مزاحمتم...من زیادیم.پارسا بدون اینکه بخنده یا اخم بکنه گفت:تو اینطور فکر میکنی._اره..صبحا با فرهاد میرم نیازی نیست تو بیای..به کارای دانشگاه برسی و شرکتت بهتره._ناراحتت کردم._نه ..فعلا از ماشین پیاده شدم و لنگون لنگون به خونه رفتم..امتحانا خیلی سخت بود..از اون روز به بعد صبحا بابا میبردم مدرسه یا با فرهاد..با پارسا نه حرفی زده بودم نه همو دیده بودیم..4شنبه بود و عصر با فرهاد رفتیم و گچ پام رو باز کردم..داشتیم از مطب میومدیم بیرون که گوشی فرهاد زنگ زد.فرهاد نگاهی به گوشیش کرد و گفت:پارساست._جواب بده.گوشی رو به سمت من گرفت و گفت:خب بیا تو جواب بده._نه با تو کار داره.فرهاد وصل کرد._بله_........._ممنون رفته بودیم مطب برای باز کردن پای تیام._............_اره امروز بود._.........._دیگه نمیخواستیم مزاحمت بشیم._.............._اره اینجاست گوشی.******_اره اینجاست گوشی.خشک و بی روح گفتم:بله_سلام تیام خانم خوبی؟_سلام..خوبم.._دیگه تنها تنها گچ پاتو باز میکنی._کاری داشتی؟_برای فردا ساعت 10 صبح بلیت گرفتم..میای؟خیلی خوشحال شدم از اینکه میخوام برم مسافرت.._حالا فکرامو بکنم._تیامی...ناز نکن دیگه...پس صبح میام دنبالت باشه؟_حالا ببینم.._پس خبر بده.._باشه._کاری نداری؟_نه.._خداحافظوقطع کردم و گوشی رو به فرهاد دادم..فرهاد با پراید بابا اومده بود سوار ماشین شدیم و سرمو تکیه دادم به شیشه.فرهاد:تیام چیزی شده؟ای کاش میگفتم:اره برادرم...من موندم در شک...اینکه پارسا سیگار میکشه؟..اینکه اونو و بهار فقط به خاطر کار باهم حرف زدن...اینکه پارسا به من راست میگه..اینکه پارسا منو دوست داره...و هزار تا چیزه دیگه..اینکه پارسا میخواد منو طلاق بده یا اون حرفمو به عنوان یک شوخی فرض کرده..ولی تمام حرفهایم خلاصه شد در:نه هیچی....اومدم بحثو عوض کنم._خب چه خبر از مروارید خانم.؟_هیچی خودت که میدونی هفته دیگه بله برون و میخوایم عقدم بکنیم.خندیدم و واقعا خوشحال شدم و گفتم:مبارکه..به جمع مرغها خوش اومدی._ولی تیام......تا قبل از عروسی شما ما عروسی نمیگیریم.چرخیدم و خیره شدم به فرهاد_چی میگی فرهاد؟تو که میدونی._یعنی میخوای بگی پارسا رو دوست نداری؟سرمو انداختم پایین و مشغول بازی با انگشتام شدم..فرهاد گفت:هروقت پارسا امادگیشو داره عروسی بگیرید.تقریبا فریاد زدم:چی داری میگی..من میخوام درس بخونم..اونطوری باید برم مدارس بزرگسالان._چه عیبی داره؟_17 سال مثل همه زندگی کردم حالا برم بزرگسالان._به خاطر عشقتون.عشقی که داشت تبدیل به شک میشد..ای کاش پارسا برام همه چی رو روشن میکرد و منو داخل این سردرگرمی نمیذاشت.رسیدیم دم ِخونه هنوز تو راه رفتم مشکل داشتم ولی بهتر از اون 1 هفته و خورده ای بودکه با یک عصا باید راه میرفتم..داخل خونه شدم..مامان نشسته بود روی مبل و داشت مجله میخوند..خاله زیبا هم که هروز تقریبا خونه ما بود._سلاممامان نگاهی به من کرد و طبق عادت همیشه که سلام نمیکرد گفت:پاتو باز کردی؟اروم پامو اوردم بالا و گفتم:اره ایناهاش.مامان لبخند تلخی زد و گفت:برو چمدونتو جمع کن مادر.با تعجب گفتم:چرا؟_پارسا که بهت گفته..برای تهران._مگه به شماهم گفته؟_اول از ما اجازه گرفت..رفتم داخل اتاقم درو بستم مامان یک ساک برام گذاشته بود روی تخت..چی باید میذاشتم..چند دست لباس گذاشتم و همه ی کتابای امتحانایی که مونده بود..وقتی کارم تموم شد ..مامان برای ناهار صدام کرد.همه سر سفره نشسته بودند.مامان :سینا کارِت چی شد؟_هیچی با کمک پارسا یک مغازه ای گرفتم و میخوام مثل سعید فرش فروشی راه بندازم..روبه بابا گفتم:با کمک پارسا؟_اره..بیشتر کمک مالی رو اون کرد!لبخندی از این همه وفاداریش زدم که خاله زیبا گفت:من میخوام برم شهرستانمامان گفت:چی میگی زیبا؟_خونه عمه زهرا اون شهرستانه تا اخرعمر که نمیتونم پیش شما باشم.مامان گفت:من خواهرتم زیبا.زیبا :من تصمیمو گرفتم.بعداز ناهار هر کی بر سر کاری رفت...منم رفتم پایِ درس..اون روز کلا کتابو 1دور کردم..با تکون های شدیدی که میخوردم چشاموباز کردم و با دیدن فرهاد یک جیغ کوچیک زدمفرهاد :چیه چرا جیغ میزنی؟_مثل اجل معلق بالا سرم واستادی که چی؟_پاشو پارسا منتظرته.******

اینم یه پست گنده

قسمت 32_پاشو پارسا منتظرته.یکی از چشامو به زور باز کردم و نگاهی به فرهاد انداختم و دوباره فرو رفتم زیر پتو و گفتم:خوابم میاد. پتو با یک حرکت از روم برداشته شد و من با عصبانیت گفتم:پتومو بده فرهاد....فرهاد خوابم میاد....سرده..بده. سرم داخل بالشت شده بود و وسط بالشت رفته بود داخل و دو طرفش از کنار صورتم زده بود بیرون..موهامم ریخته بود روی صورتم...خودمو تو بغلم جمع کردم و گفتم:پتومو بده.. صدای پارسا اومد که:پاشو خانم خوابالو..اینقدر غر نزن. کامل چرخیدم به سمت پارسا و گفتم: اِ فکر کردم فرهاده.... _سلامتونم که خوردین. موی سرم رو از جلوی صورتم کنار زدم و سرجام کامل نشستم و گفتم:سلام. پارسا با یک خنده بازومو گرفت و بلندم کرد و گفت:برو صورتتو بشور.. بدو.. کلا خواب از سرم پرید و رفتم به سمت دستشویی.. با دیدن چهره ی خودم در اینه وحشت کردم..موهای مشکی بلندم از دو طرف به صورت نا مرتب دور صورتم ریخته شده بود.و صورتم هم سفیدِسفید زیر چشامم پف کرده بود..شبیه خون اشام ها شده بودم..صورتم را شستم و بیرون اومدم ...و به مامان اینا سلام کردم.. مامان گفت:تیام....بیا صبحونت رو بخور..پارسا جان منتظرن.. پارسا که روی مبل کنار فرهاد بابا نشسته بود گفت:من خودم عجله ای ندارم ولی پرواز میپره. رفتم نشستم پای سفره و چند لقمه ای خوردم و تا خواستم لیوان چایی رو بردارم..مامان دستمو کشید و بلندم کرد و به اتاق بردم..با ناله گفتم:مامان هنوز پام درد میکنه! مامان یک مانتو قهوه ای که حالت چرم داشت و خیلی به نظر گرون و زیبا میومد رو بهم داد و گفت:اینو تَنِت کن. _این از کجا؟ _خیلی وقت پیش برات خریده بودم..امیدوارم تنگ نشده باشه.. _مامان من میخوام سوار هواپیما بشم. _اشکالی نداره که بدو تنت کن. به اصرار مامان زیرش یک تی شرت نو پوشیدم و بعد این لباس رو تنم کردم..کیپ تنم بود یعنی نمیتونستم جُم بخورم.. جینمم پام کردم و یک شال زغالی روی سرم انداختم.. داشتم از اتاق میرفتم بیرون که مامان گفت:کجا؟ _دارم میرم دیگه.. _همینجوری؟ نگاهی به خودم کردم و گفتم:مگه چشه؟ مامان منو نشوند روی تخت و با یک کیف برگشت...کیف لوازم ارایشی.....مامان مداد رو برداشت و گفت:میخوام برات خط چشم بکشم..یاد بگیر که اونجا هم برای خودت بکشی. _مامان مگه میخوام برم عروسی؟ _میخوای بری خونه مادر شوهر.. خط چشم رو کشید..ابروهام رو مرتب کرد و گفت که در یک وقت خوب میریم ارایشگاه که تمیزش کنه...خط چشم چشامو درشت و مشکی تر میکرد...با یک ریمل هم مژه هام زیباتر شدن.. مامان برام رژزد و خواست خط لبم بکشه که مخالفت کردم..به چهرم توی اینه نگاه کردم..خیلی فرق کرده بودم...خیلی بهتر شده بودم...خیلی زیبا شده بودم.. در اتاق رو باز کردم ..پارسا به سمتم چرخید و خیره شد تو چشام...جز جز صورتم را با دقت نگاه میکرد...از جا پرید و گفت:بریم که دیر شد..فقط زنگ بزنید به اژانس. فرهاد از اتاق اومد بیرون و گفت:میرسونمتون. خودشو خیلی خوشگل کرده بود و تیپ زده بود..اخی داداشم.. مامان چپ چپ نگاهش کرد و گفت:خوبه خوبه؟کجا؟ فرهاد گفت:گفته بودم که . بابا هم از جا بلند شد و روبه مامان گفت:با مروارید میره دیگه.. از مامان خداحافظی کردیم و مامان یک عالمه منو بوسید و سفارش کرد بهم.سوار پراید شدیم... فرهاد:بشینین بدویین که دیر شد. من:فرهاد جان حالا در که نمیره. فرهاد از اینه به من نگاهی کرد و گفت:رو هوا میدزدنش. جلوی فرودگاه پیاده شدیم...پارسا دست منو و گرفت و با دست دیگه ساک رو ..از فرهاد خداحافظی کردیم و ووارد فرودگاه شدیم.. پارسا زیر گوشم زمزمه کرد:خوشگل بودی و من نمیدونستم. مُشتی اروم حواله بازوش کردم و گفتم:چشم بصیرت میخواد.. سوار هواپیما شدیم...من کنار پنجره نشستم و پارسا وسط و کنارش یک مرد دیگه..یادم نمیاد اخرین باری که هواپیما سوار شدم کی بود...شاید خیلی زمان پیش.. از پنجره به بیرون خیره بودم..ذوق و شوق اشکاری داشتم..شکلات ها رو پخش کردم...چه مزه ای... کمربند رو بستیم...یک دفعه هواپیما به حرکت افتاد...دستم به دسته ی صندلی چسبیده بود..کمی ترسیده بودم...هواپیما ازجاش کنده شد...دست پارسا روی دستم قرار گرفت..دلم کنده شد ناگهانی و به اسمون رفت...دیگه طاقت از پنجره بیرون نگاه کردنم نداشتم...چشامو بستم ولی حالمو بدتر میکرد..دست پارسا رو فشردم....پارسا زیر گوشم زمزمه کرد:حالت خوبه؟ چیزی نگفتم..پارسا سرشو اورد جلوی صورتم و گفت:تیام...حالت خوبه؟ بازم چیزی نگفتم فقط سرمو به علامت اره تکون دادم .. وقتی هواپیما صاف شد...نگاهمو از پنجره به بیرون دوختم.. میخواستم درباره ی...سیگار...جاسیگاری پُر...بهار..ملینا..وهمه چی با پارسا صحبت کنم..ولی به نظرم اومد بهتره این سفر چند روزه رو به خودمون زهر نکنم..سرمو روی شونه ی پارسا گذاشتم..یک حس ارامش منتقل شد..ولی اگه پارسای من سیگاری باشه چی؟ از اول از پسرا و مردایی که سیگار میکشیدن منتفر بودم.. نه پارسا سیگاری نبود..حتی در مواقع عصبانیت...چشامو بستم تازه داشت گرم میشد که صدای پارسا مثل یک اهنگ ملایم تو گوشم پیچید:تیام بدون اینکه سرمو از روی شونه محکمش بردارم گفتم:بله. _هنوزم میخوای ازم جدا بشی؟
نه..معلومه که نه..مگه من بمیرم که از تو جدا بشم...سرمو بازهم از روی شونش برنداشتم و گفتم:تو چی؟_سوال رو با سوال جواب نمیدن.._راستشو بگم یا دروغ؟_راست..میخوام همیشه ازت راست بشنوم._من دلم نمیخواد دلامون از هم جدا شه..وگرنه کنار هم بودن یا نبودنمون مهم نیست..من میخوام دلامون کنار هم باشه..فکرامون...خیالامون..هم� � چیمون.
*******
_من دلم نمیخواد دلامون از هم جدا شه..وگرنه کنار هم بودن یا نبودنمون مهم نیست..من میخوام دلامون کنار هم باشه..فکرامون...خیالامون..هم� � چیمون.پارسا گفت:تیام... وقتی اینطوری تیام صدام میکرد روحم تا مرز خوشبختی پرواز میکرد و وقتی چهره ملینا ظاهر میشد سقوط میکرد.. _بله. _دوسم داری؟ چرا من..چرا من اول به این عشق اعتراف کنم..چرا من اول بگویم که عاشقانه دوستت دارم.. _اینبار نوبت توئه که بگی.. _صورتشو اورد جلوی صورتم..سرمو از روی شونش برداشتم و زل زدم به اون ظرف عسل. _من..از ته ِ تهِ تهِ قلبم و دلم...دوسِت دارم تیام. خدایا منو و محو کن از این جهان هستی...خدایا منو و این همه خوشبختی.. پارسا ادامه داد:دختری مثل تو واقعا ندیده بودم...بیشتر موقع ها تو عصبانیت خودتو کنترل میکردی...ساده بودی..مهربون بودی...بعضی کارات بچگونه بود ولی..من ..دوسِت دارم..حالا تو صورتم رو با دستام پوشوندم و گفتم:چه سخت شد. پارسا خندید و دستامو از روی صورتم برداشت و تو دستاش گرفت و گفت:چشات خیلی خوشگل شده...ولی من صورت سادتتو بیشتر دوست دارم.. لبخند کوچولویی زدم که پارسا گفت:چرا قرمز شدی؟ چشامو بستم و گفتم:میزاری اعتراف کنم! پارسا خندید و گفت:هوم با چشای بسته گفتم:منم دوستت دارم.. پارسا تا اومد عکس العملی از خودش نشون بده صدای مهماندار اومد: _اقا میزتون رو بکشید.. ناهار نبود یک چیزی مثل صبحونه بود..بدون حرف خوردیم و بعدش اعلام کردن کمربندهارو ببندیم.. پارسا گفت:تیام. _بله _قول میدی تااخرش پیشم باشی _این قول هارو معمولا اقا پسرا میدن نه دخترا.. _روی من حساب کن. _روی منم حساب کن هردومون خندیدم .. +++ زنگ در رو زدیم..پارسا ساک را روی زمین گذاشت و گفت:مثل اینکه نیستن. _حالا چیکار کنیم.؟ _منم کلید خونه خودمو نیاوردم..یادم رفت به دیوار تکیه دادم و گفتم:ای بابا. پارسا بازومو کشید و اوردم کنا رو گفت:لباست کثیف میشه بیا اینور._یک زنگ بزن بهشون گوشی شو دراورد و شماره گرفت.. _الو .... _سلام مامان کجایین شما؟ _... _دمِ خونتون _...... _خونه خاله چیکار میکنید شما که میدونستید ما میایم... _.... _بیایم خونه خاله؟ پارسا نگاهی به من کرد و گفت:خیله خب..10 دقیقه دیگه.. من که نگام به خیابون بود نگاهش کردم و گفتم:چی شد؟ _بریم خونه خاله هما. _خونه خالت؟بریم اونجا برای چی؟ _من الان به مامان گفتم میایم اونجا بیا بریم. عصبانی گفتم:تو نباید به من میگفتی پارسانفسشو بیرون فرستاد و به سمت خیابون میرفت ..ولی من از جام تکون نخوردم..پارسا برگشت و عصبی نگام کرد و گفت:بیا بریم..حالا من چیکار کنم. _من نمیام خونه خالت پارسا اومد سمت من..ساکو انداخت روی زمین..کوچه خلوت بود..خیره شد تو چشام و گفت:اون وقت چرا؟ _حوصله خونه خالَت رو ندارم..حوصله اون سپیده روانی رو ندارم..حتی حوصله مامانت اینا رو هم ندارم.. پارسا چونمو گرفت توی دستش و گفت:حوصله منم حتما نداری؟ _پارسا من میخوام استراحت کنم..نمیخوام بیام مهمونی...نمیخوام برای چند دقیقه دیگه هم نقش یک دختر خوب رو بازی کنم. _پس تو نقش بازی میکنی و این مهربونی تو خونِت نیست.
****
پارسا گفت:تیام... وقتی اینطوری تیام صدام میکرد روحم تا مرز خوشبختی پرواز میکرد و وقتی چهره ملینا ظاهر میشد سقوط میکرد.. _بله. _دوسم داری؟ چرا من..چرا من اول به این عشق اعتراف کنم..چرا من اول بگویم که عاشقانه دوستت دارم.. _اینبار نوبت توئه که بگی.. _صورتشو اورد جلوی صورتم..سرمو از روی شونش برداشتم و زل زدم به اون ظرف عسل. _من..از ته ِ تهِ تهِ قلبم و دلم...دوسِت دارم تیام. خدایا منو و محو کن از این جهان هستی...خدایا منو و این همه خوشبختی.. پارسا ادامه داد:دختری مثل تو واقعا ندیده بودم...بیشتر موقع ها تو عصبانیت خودتو کنترل میکردی...ساده بودی..مهربون بودی...بعضی کارات بچگونه بود ولی..من ..دوسِت دارم..حالا تو صورتم رو با دستام پوشوندم و گفتم:چه سخت شد. پارسا خندید و دستامو از روی صورتم برداشت و تو دستاش گرفت و گفت:چشات خیلی خوشگل شده...ولی من صورت سادتتو بیشتر دوست دارم.. لبخند کوچولویی زدم که پارسا گفت:چرا قرمز شدی؟ چشامو بستم و گفتم:میزاری اعتراف کنم! پارسا خندید و گفت:هوم با چشای بسته گفتم:منم دوستت دارم.. پارسا تا اومد عکس العملی از خودش نشون بده صدای مهماندار اومد: _اقا میزتون رو بکشید.. ناهار نبود یک چیزی مثل صبحونه بود..بدون حرف خوردیم و بعدش اعلام کردن کمربندهارو ببندیم.. پارسا گفت:تیام. _بله _قول میدی تااخرش پیشم باشی _این قول هارو معمولا اقا پسرا میدن نه دخترا.. _روی من حساب کن. _روی منم حساب کن هردومون خندیدم .. +++ زنگ در رو زدیم..پارسا ساک را روی زمین گذاشت و گفت:مثل اینکه نیستن. _حالا چیکار کنیم.؟ _منم کلید خونه خودمو نیاوردم..یادم رفت به دیوار تکیه دادم و گفتم:ای بابا. پارسا بازومو کشید و اوردم کنا رو گفت:لباست کثیف میشه بیا اینور._یک زنگ بزن بهشون گوشی شو دراورد و شماره گرفت.. _الو .... _سلام مامان کجایین شما؟ _... _دمِ خونتون _...... _خونه خاله چیکار میکنید شما که میدونستید ما میایم... _.... _بیایم خونه خاله؟ پارسا نگاهی به من کرد و گفت:خیله خب..10 دقیقه دیگه.. من که نگام به خیابون بود نگاهش کردم و گفتم:چی شد؟ _بریم خونه خاله هما. _خونه خالت؟بریم اونجا برای چی؟ _من الان به مامان گفتم میایم اونجا بیا بریم. عصبانی گفتم:تو نباید به من میگفتی پارسانفسشو بیرون فرستاد و به سمت خیابون میرفت ..ولی من از جام تکون نخوردم..پارسا برگشت و عصبی نگام کرد و گفت:بیا بریم..حالا من چیکار کنم. _من نمیام خونه خالت پارسا اومد سمت من..ساکو انداخت روی زمین..کوچه خلوت بود..خیره شد تو چشام و گفت:اون وقت چرا؟ _حوصله خونه خالَت رو ندارم..حوصله اون سپیده روانی رو ندارم..حتی حوصله مامانت اینا رو هم ندارم.. پارسا چونمو گرفت توی دستش و گفت:حوصله منم حتما نداری؟ _پارسا من میخوام استراحت کنم..نمیخوام بیام مهمونی...نمیخوام برای چند دقیقه دیگه هم نقش یک دختر خوب رو بازی کنم. _پس تو نقش بازی میکنی و این مهربونی تو خونِت نیست._چرا هست..تو خون و رگ و کل وجودمه ولی بعضی موقع ها حوصله خودمم ندارم...پارسا حرفامو نمیفهمید و داد زد:باید بامن بیای خونه خاله فهمیدی؟ساکم که روی زمین افتاده بود رو برداشتم و گفتم:من حرف زور نمیفهمم.بازومو کشید و گفت:بامن میای.چنگ انداخته بود به دستم..الان لباسم پاره میشد..دستم رو داشت فشار میداد ...دردم اومده بود._ولم کن.انگشتاشو تو انگشتام قفل کرد وگفت:با من میای.و منوکشید..ناخناش تو دستم فرو میشد...حالم داشت از خودم بهم میخورد از اینکه تا چند دقیقه پیش داشتیم از عشق و عاشقی حرف میزدیم..حالا به خاطر خستگی سر هم فریاد میزدیم...پارسا دستشو برای تاکسی تکون داد و با ایستادن یک ماشین تقریبا منو و هل داد داخل و خودش نشست کنارم ..دستش هنوز توی دستم بود..دستم میسوخت..بازوم میسوخت..گلوم میسوخت..خدا رو شکر هنوز مقاومت میکردم و نمیذاشتم اشک های مزاحم بریزن.با صدای پارسا که به راننده گفت:همینجا.ماشین ایستاد و من دوباره کشیده شدم بیرون..به خاطر لاغریم بود یا به خاطر ضعیفیم نمیدونم فقط میدونم حالم از وضعیتم داشت بهم میخورد..خونشون رو میشناختم..پارسا زنگ رو زد ..دست پارسا کمی شل شد ولی باز ناخناشو فرو کرد..اروم گفتم:ولم کن روانی.در باز شد و ماهم داخل شدیم..پارسا یا صدامو نشنید یا خودشو به نشنیدن زد..هستی خانم دوان دوان از ساختمون خارج شد و به سمت ما اومد...لبخند میزد و اشک تو چشاش بود...منو تو اغوش گرفت و گفت:تیام دخترم..خانمم خوبی؟وای عزیزم..دستم هنوز توی دست پارسا بود..فکر میکردم خون تو دستم ساکنه..خواستم بکشم بیرون که بازم ولم نکردهستی جون رو بوسیدم و گفتم:سلام هستی جون..شما خوبید؟هستی خانم اشکاشو که روی صورتش جاری بودن رو پاک کرد و گفت:الان خوب شدم دخترم...بیا بریم تو..بیا به قربونت بشم من..خواستم قدمی همراه هستی خانم جلو برم که کشیده شدم عقب....دیونه.پارسا :سلام عرض شد مادرِگرام.هستی خانم چپ چپ پارسا رو نگاه کرد و گفت:من با تویکی حرفی ندارم...قراربود هفته پیش بیاین.پارسا برای بوسیدن هستی خانم جلو اومد و گفت:ببخشید مامانی.هستی خانم خودشو عقب نکشید و لپ پسرشو بوسید و گفت:پسره ی شیطون..هردوشون خندیدن ..ولی من احساس میکردم کف دستم خونی شده..وحشی.دنبال هستی خانم راه افتادیم...اقاشایان دمِ در ایستاده بود..پدرانه بوسیدم..کنار اون مردی بود که نمیشناختمش..قد بلند با چشم هایی مشکی...فرم صورتش شبیه اقا شایان بود._سلام..پژمان هستم.اِ..پس این پژمانه.با تموم دردی که توی دستم بود گفتم:سلام..خیلی خوشحالم از دیدنتون.کنار اوهم یک زن که احتمال میدادم فریبا زن داداش پارسا باشه.لبخند زیبایی روی صورتش بود و شونه های پسرش رو گرفته بود..._سلام فریبا خانم._سلام تیام جان..وای که من چه قدر برای دیدن تو مشتاق بودم..خوبی شما؟_خیلی ممنونم مرسی.فریبا یک شال ابی کمرنگ روی سرش انداخته بود و ارایش تکمیلی کرده بوده .چه قیافه خواستنی داشت..کنار اون ها هم ..خاله هما...سپیده و سامان...با همه سلام و احوال پرسی کردم و ساکمون را داخل هال گذاشتیم و رفتیم روی مبل ها نشستیم..رو یک مبل 3نفره با پارسا نشستیم و اون طرفمم فریبا خانم..بالاخره پارسا دستمو ول کرد..سوزش شدیدی کف دستم بود..نگاهی بهش کردم..جای ناخناش بود و زخم ایجاد کرده بود..همون موقع هما خانم با یک سینی چای جلو اومد..تا اومدم بردارم که فریبا از کنارم با صدای بلند گفت:واه تیام جان دستت خونیه!همه به سمتم چرخیدن و من به کف دستم خیره شدم..از جای رد ناخنای پارسا داشت خون میومد...هستی خانم:وای..چی شده عزیز؟ و از جا بلند دش..منم بلند شدم و گقتم:هیچی ..فقط دستشویی کجاست که من بشورم..سامان از جا بلند شدو گفت:بیاین بهتون نشون بدم..پای پارسا رو از دستی محکم لگد کردم .و خشمگین نگاهش کردم..سامان بهم نشون داد.رفتم داخل و دستمو گرفتم زیر شیر اب.... خونش بند نمومد..در رو باز کردم.سامان هنوز اونحا بود.گفتم:میشه یک دستمال بیارید._بله بله حتما.و بدو رفت و همراه جعبه دستمال برگشت و جعبه را به سمت من گرفت..یکی برداشتم و روی زخم دستم گرفتم.فریبا هم ناگهان همانجا ظاهر شد با چند تا چسب زخم و گفت:بیا عزیزم..بیا زخماتو ببندم._خیلی ببخشید..چسب زخم ها رو چسبوند و گفت:چرا اینطوری شد؟_همینجوری_مگه میشه تیام جان..به من بگو._اخه دلیل خاصی نداره..فریبا که دید هستی جون داره میاد گتف:امیدوارم.هستی جون کنارم نشست و گفت:چی شده؟گفتم:یک زخم ساده است..هستی جون:یک زخم ساده رواینقدر بستین..پاشو اینجا خوب نیست نشستی مادر ..پاشو دخترم.بلند شدم و به هال رفتیم و دوباره کنار اون روانی نشستم.
**********
اقا شایان گفت:چیزی شد دخترم؟_نه..فقط یکم خون اومد.پارسادستمو گرفت توی دستش ونگاهی انداخت و گفت:به خاطر فشار من بود.اروم با یک لبخندمصنوعی به بقیه زیر گوشِ پارسا گفتم:نه ازاسمون یک ادم وحشی اومده دستم رواینطوری کرده._من نمیخواستم اینطوری بشه._عمم بودم مثل وحشی هادستمو فشارمیداد..فریبا اومد دوباره کنارم وگفت:خب تیام خانم چه خبرا...شنیدم محصل هستید._بله..2تاازامتحانامون مونده._انشاا... به خوبی میدید._امیدوارم..شماچی؟_من که دارم حقوق میخونم..البته باشوهر وبچه واین جورچیزایکم سخته._سرِکارم میرین؟_نه خیلی دوست دارم..ولی هم زمانی ندارم..هم پژمان میگه نیازی نیست...هستی خانم همون موقع همراه بایک صندلی میاد ..صندلی رو میزاره ومیخواد روش بشینه که فریبا بلند میشه و میگه:اینجا بشینین مامان.._نه فریبا جان راحت باش._تعارف کن که ندارم مامان بیاین اینجاهستی خانم روی مبل نشست وگفت:خب تیام جان..زری خانم خوب بودن؟_بله سلام رسوندن._اقا سینا خوب بود؟_بله..._فرهادجان چطور؟از پارسا شنیدم که ایشونم داره سر وسامون میگیره._بله..بادختر عموم مروارید..یادتون که هست؟_اره..دختر خیلی خوشگلی بود....عزیز خانم چطوره؟__ایشونم خوبه....پونه جون کجاست؟_بچم دانشگاه کلاس داشت وقتی فهمید شما میخواین بیاین اینقدر ذوق زده شد که نگو..حالاشب میاد..یک لحظه سرمو چرخوندم سمت جمع که چشمم به پارسا و سپیده خورد...اینبار نباید فقط از دور حرص میخوردم..باید جلومیرفتم...با گفتن ببخشید رومو به سمت اونا برگردوندم...سپیده نگاهی سرد به من انداخت وگفت:میگفتی پارسا!این یعنی این دختررو ول کنه وبه بحثمون ادامه بده.پارسا گفت:اها...دیگه همین فعلا این گوشی ها روبورسه..البته قیمتاش بالاست.سپیده:قیمتش برام مهم نیست..فقط خوب باشه!پارسا گفت:پس همونا که بهت گفتم.پارسا نگاهی به من کرد وگفت:دست عروسکم چطوره؟اقا پارسا من بااین حرفا خر نمیشم..بدون توجه به پارسا روبه سپیده گفتم:میخوای گوشی بخری سپیده جون؟_اره..گوشیم مدلش قدیمی شده.پارسا که از اینکه بهش بی توجه بودم چشاش اندازه کاسه شده بود..همون موقع صدا خاله هما اومد:ناهار امادست.همه بلند شدیم وبه سر میز رفتیم...من کنارپارسا و کنارم فریبا..چه قدر فریبا رودوست داشتم.چه قدرمهربون بود ..سرناهارهمش بهم چیزی تعارف میکرد..پارساهم همش بهم چیزیز تعارف میکرد ولی من بهش اهمیت نمیدادم..ناهار که خورده شدهما خانم اصرار کردبمونیم..ولی هستی خانم خستگس مارو بهونه کرد..
*******
بعد از خداحافظی طولاتی با انها..سوار ماشین اقا شایان شدیم و به خانه رفتیم.وارد خانه که شدیم.منتظر دیدن یک قصر بودم..با ان همه ثروت انها دیدن همچین خانه ای خیلی عجیب بود.یک حیاط مستطیل که فقط جا پارک 2ماشین داشت و یک باغچه مستطیل شکل کنار دیوار..از ماشین که پیاده شدیم.ساکم را برداشتم که پارسا از دستم گرفت و گفت:بِده من دستت زخم شده.اروم گفتم_زخم نشده زخمیش کردی.اقاشایان کلید انداخت و وارد شدیم..یک راهرو نسبتا بزرگ بود که به امتداد ان که میرسیدی دست راست به سمت اتاق ها و روبه پذیرایی و اشپزخانه بود.هستی خانم گفت:_بچه ها شما برید تو اتاق استراحت کنید.پارسا زود گفت:چشم.و دست منو اروم گرفت و گفت:بیا تیام جانای کوفتِ تیام جان.در چوبی اتاقشو باز کرد.یک اتاق بزرگ ،یک تخت 2نفره که پتویی شکلاتی روش بود..دیوار اتاقش با کاغذ دیواری رنگ قهوه ای گرفته بود.یک کمد لباس هم توی دیوار و یک در دیگه که نمیدونم چی بود..یک کاناپه هم گوشه ی اتاق بود.پارسا ساکم را گذاشت و درو بست.ساکم را برداشتم و بردم گوشه ای از اتاق.شالم را دراوردم و مشغول تا کردن شدم که پارسا گفت:_بابت دستت متاسفم..داشتی لجبازی میکریبرگشتم و عصبانی نگاهش کردم ولی دهنم باز نشد و چیزی نگفتم._فکر نمیکردم اینطوری بشه..ببخشید تیام...خواهِـهنوز(ش)را نگفته بود که بلند شدم .دکمه های مانتویم باز بود ولی در نیاورده بودمش..جلو رفتم و زل زدم تو چشاش و گفتم:از یک پسر سیگاری مثل تو بعید نیست.داد زد:سیگاری؟_بله..اون روز ملینا خانم گفتن که رفتی ازش سیگار بگیری.._برای بهار بود.جلوتر رفتم و یقه ی لباسشو گرفتم و گفتم:برای هردوتون بود..مطمئنی با سیگار درباره ی کار حرف میزدین؟تو...با اون دختره اشغال...تنها یا 3تا بسته سیگار...چیکار میکردین..ها؟خودت به من میگی دروغ نگم اون وقت ...یک قطره اشک روی گونم ریخت..پارسا به دیوار تکیه داده بود..یقه پیراهن مردونش رو کشیدم و گفتم:یک چیزی بگو..از من میخوای راجع به عشق بگم..اون وقت شب با یک دخترته هرزه تنها میمونی و سیگار میکشی و هزارکار دیگه.دهنم برای گفتن کلمه بعدی بازنشده بود که مزه خون و داغی گونم رو حس کردم.به چشم های به خون نشسته پارسا خیره شدم ....صورتم هنوز میسوخت..پشت انگشتای کشیدم پارسا بود..فقط کمی باید سرم را بالا تر میگرفتم..خیره شدم داخل چشمای عسلیش...چه عسل تلخی.داشتم به سمت در میرفتم که گفت:تو اتاق هم هست.و به دری اشاره کرد..اروم به اون سمت رفتم..در را باز کردم...درو محکم بستم...از صداش خودم ترسیدم.شیر اب رو باز کردم و دستم رو زیرش گرفتم و به عکس خودم داخل اینه خیره شدم..به خاطر کار نکرده کتک خوردم..به خاطر گفتن واقیعت..توقع هر چیزی رو داشتم غیر اینکار..خون از کنار لبم جاری شد...در عرض 3ساعت..هم دستم رو زخم کرد هم کنار لبم....شیر اب باز بود..سرمو زیرش گرفتم..سرد بود...چه سرمایی..
*******
صورتم را زیرشستم و از دستشویی خارج شدم..قطرات اب روی صورتم لیز میخوردن...اول نگاهی به پارسا که روی تخت دراز کشیده بود و تنش برهنه بود کردم..چه هیکلی...چشاشو بسته بود و دستشو به صورت قائم روی پیشونیش گذاشته بود..به سمت ساکم رفتم و مانتوم رو دراوردم و گذاشتم روی ساک...هنوز بی هیچ هدفی روی زمین نشسته بودم که پارساگفت:_تیامنگاهش نکردم و اروم گفتم:بله._یک لحظه میای..چیزی نگفتم و از جا بلند شدم و رفتم کنار تخت ایستادم و زل زدم تو چشاش..البته خیلی هم چشامو کنترل میکردم تا روی بدن خوش فرمش نره..اروم گفتم:بله.مچ دستم رو گرفت و منو کنار تخت نشوند..بدنم با بدنش تماس پیدا کرد..نگاهمو به فرش دوختم و گفتم:چیه!؟دستمو ول کرد _میزاری توضیح بدم.برگشتم به سمتش و خواستم چیزی بگم که دستاشو دور صورتم قاب کرد و گفت:بزار دیگه.هم خندم گرفته بود هم عصبی بودم..دستاشو از دورصورتم جدا کردم و گفتم:بگو._من توی عمر با عزتم...تا حالا 1نخِ سیگار هم نکشیدم..اون شب بهار حالش خراب بود به بهونه کار اونده بود خونم..نمیدنم ادرسمو از کجا اورده بود...به خدا نمیدونم تیام...من کشید توی بغلش.سرمو گذاشتم روس سینه برهنش..قفسه سینش بالا و پایین میرفت...ادامه داد:باور کن...باور کن..من تو دوران مجردیم از اینکارا نمیکردم که حالا بکنم..تو حالا ماله منی..میخواستم بهت بگم..فرصت نشد..به خدا اگه رفتم از ملینا سیگار بگیرم برای اون دختره بود..اون مست بود حالش خراب بود..خیلی خراب..سرمو اوردم بالا و خیره شدم تو چشاش ..سرشو یکم جلو تر اورد..خواستم برم عقب ولی بین بازوانش گیر افتاده بودم....بین اغوشش.پارسا گفت:هر چه قدر خواستی بزنمم..ولی ببخشمم تیام...سرد نگاهش میکردم..نه نشونه ی از عشق نه از عصبانیت شاید داشتم خام حرفاش میشدم...پارسا دستشو پشت گردنم برد و سرمو چسبوند به سرش و گفت:من اگه تو نخوای هیچ وقت ازت جدا نمیشم..تازه فهمیدم انتخاب مامان چه قدر درسته..سرمو جدا کردم ..زل زدن تو چشاشو بیشتر دوست داشتم و گفتم:پارسا..چشاش شیطون شد و گفت:جانم._تو سپیده رو بیشتر از من دوست داری؟..پارسا اینبار منو کامل تو بغلش کشید و گفت:وقتی میگم بچه ای ناراحت نشو...من تو رو دوست ندارم عاشقتم..اینو گفت و بوسه ای به نوک بینیم زد..
******
لبخند کم جونی زد و دستشو دور کمرم حلقه کرد و منو خوابوند کنارش..اروم گفتم:پارسا..پام_اوه ببخشید...بهش پشت کردم و اون از پشت بغلم کرد..سرشو توی گودی شونم گذاشت و گفت:خیلی دوسِت دارم تیام.خندیدم و چیزی نگفتم..صداش گوشم رو قلقلک میداد..اروم گفت:تا حالا بغلت کرده بودم؟اروم گفتم:نچ.زیر چونم رو بوسید و دستاشو بیشتر دور کمرم فشرد.چه درد خوشایندی.حالا هیچ شک و شُبه ای در زندگیم نیست..میدونستم پارسا سیگاری نیست..میدونستم ملینا دیگه مشهد نیست...میدونم بهار یک معتاد هرزه است...فقط یک چیز برام زیاد روشن نیست اونم اینکه شیدا چرا به ما که دوستاشیم نگفت...24 دی بود...هفته دیگه بله برون فرهاد بود..همه خونه ی مروارید اینا جمع میشدیم و خطبه میخوندیم..البنه صبحش میرفتیم حرم...دقیقا 4شنبه هفته دیگه...چشامو بستم...یکم تکون خوردم که پارسا گفت:چه قدر وُول میخوری عزیزم.دستمو از پشت بردم وبردم توی موهاش...نفس های گرم پارسا به دستم میخورد..به دستِ زخم شدم..به دستی که تا دقایق پیش روی خون لبم بود..نباید میزد..عقل من این عکس العمل رو مسخره میدونست...عجیب میدونست..خیلی خسته بودم..خودمو سپردم به دست رویاها و خواب.************_تیام....تیام پاشوغلتی زدم و پتو رو تاگردنم کشیدم بالا..احساس کردم نشست روی تخت و مشغول تکون دادنم شد._تیام.پاشو پونه 3ساعته پشت در منتظره توئه.یکی از چشامو به زور باز کردم و به پارسا خیره شدم..پارسا مردونه لبخند زد و گفت:ساعت 7 ها...پاشو..نمازتم که قضا شد..سر جام نیم خیز شدم راست میگفت نمازم قضا شده بود._چرا زودتر بیدارم نکردی..پارسا از لبه ی تخت بلند شد و گفت:_توالان بیدار نمیشی چه برسه به ساعت 5.پتو رو کنار دادم و گفتم:گفتی کی اومده؟_گوشات سنگین شده ها!پونه اومده..خودشو تو هال هلاک کرد پاشوبلند شدم و داخل اینه دستشویی صورتم رو چک کردم..همه چی خوب بود..فقط لبم و کنارش باد کرده بودند.صورتم شستم و وضو گرفتم و بیرون اومدم..گوشه ی اتاق نماز شبم رو خوندم و موهامو شونه زدم و دمِ اسبی بالای سرم بستم..اینجوری خیلی بهم میومد..یک لباس خوب هم پوشیدم و از اتاق خارج شدم..کسی داخل هال نبود..دوباره به اتاق برگشتم..پارسا با گوشیش مشغول بود...یکم نگاهش کردم ولی نفهمید._پارسا.سرشو اورد بالا و گفت:بله؟_پونه که تو هال نیست؟_احتمالا تو اتاقشه._اتاقش کجاست؟با دست به سمت راست اشاره کرد و گفت:اینجا.چپ چپ نگاهش کردم به سمت اتاق پونه رفتم
**********
قسمت 33صدای اهنگ میومد.تقه ای به در زدم و بعد از چند لحظه سکوت،صدای پونه اومد که گفت:«بیاتو»در را کمی باز کردم و داخلش سرک کشیدم.پونه روی تختی که دقیقا مقابل در بود نشسته بود.بادیدن من سریع از جاش بلند شد و به سمت من اومد و گفت:سلام تیام...خوبی عزیزم؟چه قدر خوشحالم از دیدنت و اومدنت.و شروع کرد به بوسیدنم،لبخندی زدم و شونشو گرفتم و یکم عقب بودم و گفتم:وای بزار ببینمت دختر!موهای مشکی فِر مشکی اش رو بالای سرش با کلیپس بسته بود .چشم های مشکی درشتش رو خط چشم کشیده بود و ابروهاشو که حالت کمون توی صورتش راشت رو قهوه ای کرده بود.نگاهی بهم کرد و گتف:چه خوشگل شدی....دلم برات خیلی تنگ شده بود.خندیدم و گفتم:برای من یا داداشت؟_پارسا ارزش دلتنگ شدن داره اخه؟تو دلم گفتم:پارسا ارزش همه چی رو داره.پونه دستمو کشید و منو نشوند روی گوشه تخت.چشمم به گیتاری که روی تخت بود خورد و گفتم:گیتار میزنی؟پونه دستی روی تارهای گیتار کشید که صدایی تولید کرد و گفت:اوهوم_من هم خیلی دوست داشتم بزنم ولی بلد نیستم.پونه دستشو برداشت و گفت:کاری نداره که...حتما خودم بعدا بهت یاد میدم..خب چه خبرا؟_شما چه خبرا؟نمیخوای عروس بشی خوشگل خانم..پونه لبخندی زد و چند تارِ موی فرشو دور انگشتش پیچید و گفت:نه..هیچ وقت.اروم گفتم:برای چی؟پونه زل زد تو چشام و گفت:یکی با زندگیم کاری کرد که هر لحظه ارزوی مرگم و مرگش رو میکنم.پونه مکثی کرد و ادامه داد:_تیام من هیچ خواهری نداشتم و فکر میکردم با ازدواج پژمان یا پارسا زناشون مثل خواهرام میشن..ولی فریبا با اینکه همسنیم ولی خیلی شوهری و پژمان رو وِل نمیکنیم...من و اون اصلا رابطه خوبی باهم نداریم.فقط برای حفظ ظاهر و اینکه پژمان ناراحت نشه باهم حرف میزنیم.....تو هم که...مشهدی و هیچ وقت نیستی که باهم درد و دل کنیم.پونه سرشو روی شونم گذاشت و گفت:من خیلی تنهام.اروم گفتم:پونه..من تورودارم..تو منو..میتونی روی من مثل خواهرِ نداشتت حساب کنی...هر چی تهِ دِلِتَ رو بگو.پونه سرشو بالا اورد و منو نگاه کرد وودستامو گرفت..دستاشو یک فشار اروم دادم و گفتم:بگو/پونه سرشو انداخت پایین و گفت:4سال پیش وقتی 16سالم بود با داداش دوستم تو دبیرستان دوست شدم..اون یک پسر ایده ال بود...قد بلند ..زیبا ..مهربون و پولدار..ماهم پولدار بودیم ولی اونا خر پول...اسمش بردیا بود..من عاشقش بودم و میپرستیدمش..هر وقت میشد میرفتم میدیدمش..وقتی کسی خونمون نبود...وقتی مامان اینا مهمونی بودند...2سال باهم دوست بودیم و هیچ اتفاقی بینمون نیوفتاد..اون اصرار میکرد به لب دادن و این جور چیزا ولی من فقط بغلش میکردم..اون به من میگفت که من یک ادم تعصبی ام در صورتی که من اینطوری نبودم..من عذاب وجدان میگرفتم...اونقدر دمِ گوشم اینو خوند که اخرکارمون از لب دادن گذاشت.
*********
هنوز کلمه بعدی از دهن پونه بیرون نیومده بود که در اتاق وحشیانه باز شد و پارسا داخل اومد...من با تعجب و پونه با ترس نگاه میکرد..پارسا جلو اومد و عصبانی کوبید توی گوش پونه.پونه از درد روی تخت افتاد.گفتم :چی شده؟و خواستم بلند بشم که پارسا محکم توی قفسه سینم کوبید و منو نشوند سرجام..و روبه پونه گفت:تو اون همه سال دوست پسر داشتی؟اون همه سالی که منو و بابا اینا برات تلاش میکردیم..؟تو اون همه سال با یک پسره احمق تر از خودت لاو میترکوندی؟اینو گفت و یکی دیگه بر پشت پونه زد..پون رفت پشت من و باناله گفت:غلط کردم...باور کن غلط کردم..پارسا دستشو برای دوباره زدن بالا اورد که من جلوی پونه ایستادم و گفتم:نزن.پارسا با داد گفت:برو کنار بینم میخوام تکلیفشو مشخص کنم._تو فقط 5سال ازش بزرگتری چی میگی؟اگه کسی بخواد تکلیفشو مشخص کنه باباشه.پونه با حالت زار زدن گفت"بابا بفهمه که منو میکشه.پارسا با داد گفت:قبلش اگه من نکشمت..پارسا صداشوکمی پایین اورد و گفت:دیگه باهم چیکار میکردین؟منم نشستم کنار پونه و اون سرشو یکم بالا اورد و گفت:هیچکار.پارسا گفت:راستشو بگو._فقط همین بوسه.پارسا گفت:لب دادن بوسه است؟منو تیام که اینهمه مدت باهم بودیم یک بار این کار رو نکردیم که تو آشغال کردی!چه دلیلی داشت اینو به پونه بگه..چه دلیلی داشت پونه از روابط ما خبر دار بشه....پونه طوری نگام کرد که حالم از زندگیم بهم خورد.پارسا دوباره خواست توی صورت پونه بکوبونه که من بلند شدم تا دستش رو بگیرم ولی سرعت عمل اون بیشتر بود و دست بزرگش روی صورتم فرود اومد...سوزش....داغی...خشم..حسایی که من داشتم در اون لحظه.پارسا در طول یک روز تونسته بود دستم رو زخمی کنه..و دوبار توی گوشم بزنه..دستم رو روی جایی که زده بود گذاشتم .پارسا که هنوز تو شُک بود گفت:وای چی شد؟و منو توی بغلش گرفت...همونطور صاف توی بغلش بودم سرم روی سینش بود.دستم روی گونم ..و اون دست دیگم پایین..پارسا روبه پونه گفت:الان میام به حساب تو میرسم..باید همه چی رو برای من کامل توضیح بدی و همونطور که من تو بغلش بودم دستش رو روی کمرم گذاشت و به اتاق پارسا باز گشتیم..همین که وارد شدیم..اولین قطره اشک از چشمم اومد.خودمو ازش جدا کردم و رفتم لبه ی تخت..سرم را روی زانوهام گذاشتم و خواستم از دردی که داشتم جیغ بزنم..پارسا اومد کنارم روی تخت نشست خودمو کنار کشیدم.پارسا اروم و با لحن مهربونی گفت:ببخشید .نگاهش نکردم..ببخشید گفتن اون نمیتوست درد من رو خوب بکنه..پارسا خودشو نزدیک تر کرد و گفت:نباید جلوم میومدی؟_امروز 3بار عصبانی شدی و هر 3بار منو زدی!_به خدا نمیخواستم جلوی پونه تورو بزنم._فقط چون جلوی پونه بودیم.پارسا دستشو برد پشت گردنم و سرمو توی سینش فرود اورد و گفت:اگه قول بدم دیگه این کار رو تکرار نکنم.سرمو اوردم بالا و خیره شدم تو چشاش و گفتم:چرا به اون گفتی که ما تا حالا همو بوس نکردیم؟_حواسم نبود عصبانی بودم..._همیشه تو اوج عصبانیت همه چیزای خصوصی تو میگی._نه.اینو گفت و بوسه ای به موهام زد...و با یک لحن مهربونی گفت:برم پیشِ پونه._اگه نمیزنیش برو..اخه دستت خیلی سنگینه.پارسا بلند شد و گفت:بیرون نیا...باشه؟اگه مامان اینا صدات کردن مثلا خوابی._چرا؟
******
_چرا؟_میخوام سورپرایزشون کنم_سورپرایز برای چی؟_براشون کادو خریدم.سرمو تکون دادم .پارسا دستشو روی دست گیره گذاشت._پارسا.چرخید و گفت:بله._فقط باهم حرف بزنید؟خندید و گفت:باشهیکی از کتابامو برداشتم و روی تخت دراز کشیدم و مشغول درس خوندن شدم...نمیدونم این مامانش اینا چرا اینقدر میخوابیدن..ساعت نزدیک 9 بود که پارسا اومد پیشم..یعنی 2ساعت داشت با پونه حرف میزد.درو باز کرد و گفت:خسته شدی؟_نه.اومد کنار تخت نشست و گفت:بازم برای زدن متاسفمو خم شد و گونم رو بوسید..بازم همون نسیم خنک معروف توی دلم پیچید..پارسا بهم قول داد که دیگه دست روم بلند نکنه..درکش سخت بود که این قدر راحت منو زد.پارسا:باورت میشد تو عمرم تا حالا هیچ زنی رو نزده بودم._که با اومدن من این تجربه رو کسب کردی_راستی تو برای مهمونی فرهاد نمیخوای لباس بخری_یک بله برون خودمونیه.._به هر حال باید یک لباس خوشگل بپوشی....زنِ من باید بدرخشه....لبخندمو قورت دادم..پارسا گفت:مامان اینا رفتن بیرون ..تو هم این جا نشین بیا بیرون یک چیزی بخور..پونه هم حالش الان بهتره._چی بهش گفتی؟_اولش دعواش کردم و بعد چیزایی گفتم که بتونه پسر رو فراموش کنه._پارسا _بله.بله گفتناش از صد تا جانم گفتن برام بهتر بود._اگه تو بفهمی من قبلا دوست پسر داشتم بازم اول دعوام میکنی برام حرف میزنی؟_نه._چیکار میکنی._تیام....به شخصیت خوبِ تو نمیخوره اینطوری باشه._دخترای خوبم میتونن دوست داشته باشن..ربطی به این نداره...خیلی از دوستی ها به ازدواج ختم شده.پارسا:اره...خیلی هاش ولی به اینجا ختم نشده .بعدش با 1دونه بچه یا بدون بچه مجبور شدن از هم طلاق بگیرن.خیلی از دختر هاخوبن و گول پسرا رو میخورن و بر عکس._من دوست پسر نداشتم که داری نصیحتم میکنی._نصیحت نیست عزیزم..داریم باهم صحبت میکنیم._حالا تو فکر کن اگه من داشتم چیکار میکردیپارسا کتاب رو از دستم کشید و انداخت اونور و بهم حمله کرد..غلطی زدم ولی بغلم کرد و گفت:اونقدر بهت عشق میورزیدم که فکر اون پسره از ذهنت بره .و بوسه ای به گونم زد..تو خوشی غرق شدم..وای پارسا.صدای بسته شدن در اومد و بعد صدای هستی خانم_بچه ها...کجایین؟چرا خونه اینقدر تاریکه.پارسا از روم بلند شد و گفت:پاشو بریمو دست کرد داخل ساکش و دوتا جعبه کوچیک دراود..منم رژی زدم و لباسامو عوض کردم و خارج شدیم..هستی خانم با دیدنم گفت:صد ماشاا... چه عروسی دارم.از خجالت یا خوشحالی قرمز شدم.
******
نشستیم روی مبل های کِرمی که انجا بود...اقا شایان هم خرید هایی که دستش بود رو داخل اشپزخونه برد و پارسا کنار من روی مبل نشست.اقا شایان کتشو دراورد و گذاشت روی لبه ی مبل و نشست و بلند گفت:پونه بابا...بیا دخترم.به یک ثانیه نرسید که پونه از اتاقش خارج شد به باباش سلام کرد و اومد کنارم نشست و دستمو گرفت تو دستش.دستش یخ زده بودهستی خانم داخل اشپزخونه رفت و بهعد از چند دقیقه همراه با اسپند اومد ودورِ سرما میگردوند و گفت:بزار بچرخونم عروسم چشم نخوره.پارسا گفت:مامان شما که خرافاتی نبودیهستی خانم وقتی داشت اسپند را بالای سر من میگرداند عمیق بهم خیره بود و ناگهان اسپند را به دست پونه داد و گفت:اِ لبت چی شده؟دستمو روی گوشه لبم که زخمی شده بود گذاشتم و گفتم:هیچی._هیچی زخمی شده؟سرمو انداختم پایین و چیزی نگفتم...هستی خانم گفت:صبح که اومدی اینجوری نبود...و کمی سکوت کرد که اقا شایان بلند گفت:پارسا.پارسا تند گفت:بله بابا.اقا شایان :چرا اینجوری شده صورتش؟گفتم:به پارسا ربطی نداره درو که باز کردم خورد تو صورتم.هستی خانم کنجکاوانه گفت:کدوم در؟_درِ درِ دستشویی.هستی خانم لبخند تلخی زد و اسپند رو از پونه گرفت وگفت:مواصب باش دخترم_چشم..هستی خانم اسپند رو بالای سرِ همه چرخوند..پارسا اروم زیر گوشم گفت:ممنون.لبخندی زدم که هستی خانم نشست سرِ جاش و گفت:خب ما رو بله برون دعوت نمیکنی؟_ای وای.مامانم بهم گفته بود یادم رفت..حتما باید بیاین...یک بلیت بگیرین._شوخی کردم._ولی مامان خیلی اصرار کرد و گفت :حتما بیاین وگرنه ناراحت میشه.هستی خانم نگاهی به اقا شایان کرد و گفت:بریم شایان؟شایان:هر چی خانم امر کنه...صحبت به همه جا کشیده شد و بعدش هستی خانم زنگ زد از بیرون غذا بیارن و بخوریم...پارسا کادو رو به هستی خانم و اقا شایان داد و اوناهم خیلی خوشحال شدن..و یک عالمه تشکر کردنبعدش هر کی به اتاقش رفت..پارسا گفت:ممنون تیامی.خندیدم و گوشه ی تخت نشستم.ولی پارسا دراز کشید و دستاشو از پشت دور کمرم حلقه کرد و منو از پشت کشید تو بغلش و اروم زیر گوشم گفت:تیاممن بلد نبودم مثل اون (بله ) ای بگم که قلبش را به اتش بکشد._جانم.موهام روی صورتش بود و لباش دقیقا پشت گردنم._اون روز که بامامان اینا تلفنی حرف میزدم هم امروز میگفتن که بهتره عروسی رو زودتر بگیریم
************
قسمت 34سریع از جا پریدم و گفتم:چی؟پارسا تو چشام خیره شد و گفت:عروسی بگیریم نکنه تو از ازدواج با من منصرف شدی؟_الان؟الان خیلی زوده...برای من برای تو..قرار ما بود بعد کنکور._الان الان که نگفتم حالا در تعطیلات عید..کاملا اخم کرده بودم و گفتم:حرفشم نزن من تا وقتی نتایج کنکورم نیاد عروسی نمیگیرم.پارسا گفت:تا کی باید صبر کنم..الان تقریبا 2 ماه از نامزدیمون گذشته؟دستمو توی هوای تکون میدادم:_این خیلی کمه..همه 3یا 4 سال تو عقد میمونن حداقل 1سال..حالا تو میخوای من تو سن 17 سالگی عروسی کنم..این سنِ خیلی کمیه برای یک دختر..خیلی کم.پارسا دستشو روی شقیقه هاش گذاشت و گفت:حالا چی میشه عروسی بگیریم وبریم سرِ خونه زندگیمون و تو درس بخونی؟_عقدمون اسمت نرفت توی شناسنامم ولی برای عروسی حتما باید بره..اینطوری سالِ دیگه که مهم ترین ساله دبیرستان خوب ثبت نامم نمیکنن...تنها این مشکل نیست و هزار تا مشکل دیگه هم هست._تو دانش اموز خوبی هستی...اونا مگه عقلشون رو از دست دادن که تو رو از دست بدن._پارسا تو درک نمیکنی من الان نمیتونم ازدواج کنم_مگه ما میخوایم فردای عروسیمون بچه دار بشیم که میگی نمیتونیم ازدواج کنیم._از تو بعید نیست.پارس با صدای بلند گفت:پس خانم به من اعتماد نداره.دستمو کشید و منو خوابوند روی تخت...و خودش مثل مار روم چنبره زد و گفت: من همین الان میتونم اون چیزی که ازش میترسی رو سرت بیارم..نفسم بالا نمیومد..اونقدر حالم بد بود و از هر حرکت پارسا میترسیدم که رنگ چشاشو نمیتونستم تشخیص بدم..با صدای بلندی گفت:میخوای دیگه یک دختر 17 ساله نباشی؟صداشو پایین اورد و سرش رو جلو اورد و گفت:میخوای یک زنِ 17 ساله باشی؟دستم رو روی قفسه سینش گذاشتم و خواستم هلش بدم عقب که مقاومت کرد و سرش رو جلو تر اورد..اروم گفتم:پارسا.اشکم داشت درمیومد....پارسا نه تنها از روم بلند نمیشد بلکه فاصلش رو کم و کم تر میکرد که دیگه تقریبا بهم چسبیده بودیم..اب دهنم رو به سختی قورت دادم و گفتم:اگه دوسم داری بهم دست نزن.پارسا یکدفعگی از روم بلند شد و به سمت در اتاق رفت و اونو قفل کرد و برق رو خاموش کرد و اومد لبه ی تخت نشست و بی توجه به من با فاصله دراز کشید..پتو رو کشیدم روم...میخواستم هق هق نکنم ولی نمیشد..پارسا اروم گفت:تیام..من هیچ کاری با تو نداشتم..اونقدر دوست دارم که کاری بهت نداشته باشم..نه به خاطر اینکه یک دبیرستانی هستی..نه به خاطر اینکه کم سنی بلکه چون دوست دارم و نمیخوام کاری انجام بدم که دوست نداشته باشی.اروم غلط زدم به سمتش و نگاهش کردم..پارسا اروم گفت:خواستم بهت بگم..میتونم بهت دست درازی کنم ولی نمیکنم.خفه گفتم:سرم منت میذازی...مرد بودنت روبه رخم میکشی یا زن بودنم رو؟.پارسا دستامو که یخ کرده بود از زیر پتو گرفت..دستای او داغ بود داغِ داغِاروم گفت:این که دنیامی رو به رخت میکشم..که خودت حسودی کنی به خودت
********
اروم گفت:این که دنیامی رو به رخت میکشم..که خودت حسودی کنی به خودت.پارسای من کاشکی همون اولش میگفتی که این فقط یک مانور بود تا من نترسم..تا من لحظه ای رنگ چشاتو از یادنبرم..تا قبلم نریزه و تا هزار تا حس دیگه که نمیدونستم چیه....پارسا فشار ارومی به دستم داد و گفت:خوابیدی؟نخوابیده بودم و بیدار بیدار بودم..فقط چشام بسته بود....ولی چیزی نگفتم..حرفی نزدم و گذاشتم فکر کنه خوابیدم..اروم دستمو بوسید و گفت:شب به خیرو روشو کرد اونطرف....دیگه هیچی نگفت ...صبح با صدای دخترونه ای بیدار شدم._عروسم اینقده خوابالو...پاشو دخمل خوبو بعد نوازشی رو روی صورتم حس کردم.چشام رو باز کردم که نگاهم افتاد روی پونه._سلام.پونه سریع گفت:سلام...ساعت خواب.پتو رو کنار دادم...و نشستم سر جان و خوابا لو پونه رو نگاه میکردم...به شونم زد و گفت:چشاتو واسم خمار نکن.پونه هم اول صبحی دیوانه شده بود..از جا بلند شدم و به دستشویی رفتم و صورتم رو شستم.. و همونطور که خشکش میکردم گفتم:مامانت اینا کوشن؟_بابا رفت بیرون..مامان هم تو اشپزخونه است.._پارسا کجاست؟_اونم رفته بیرون...نگاهی به خودم توی اینه کردم و گفتم:کجا؟؟_نمیدونم..خیلی اخلاقش از دیروز با من خوبه که حالا بازپرسیشم بکنم.بُرِسم رو از داخل کیفم برداشتم و مشغول شونه کردن موهام شدم...پونه گفت:موهات نریزه که پارسا بدش میاد..باتعجب به پونه نگاه کردم و گفتم:بدش میاد؟از چی بدش میاد_اینکه مو روی زمین ریخته باشه._موهای من ریزش نداره._میدونم عزیزم ولی یک تارِ موهم بیوفته بدش میاداروم گفتم:چه وسواسی.صدای هستی خانم از داخل اشپزخونه میومد که میگفت:دخترا صبحونه.پونه بلند شد و گفت:اومدیم و از اتاق خارج شد.یک تی شرت سفید که روش گنده عکس یک قلب کشیده بود و داخلش با یک خط ناخوانایی نوشته بود(لاو)پوشیدم و از اتاق خارج شدم..یک میز مفصل صبحونه در اشپزخونه بود.._سلام صبح بخیر.هستی خانم چرخی زد و گفت:سلام دخترم صبح به خیر..خوب خوابیدی؟_بله ممنون._بشین بخور..دیشب که زیاد شام نخوردی_چرا باور کنید داشتم میترکیدم...نشستیم سرِمسز و مشغول خوردن شدیم که هستی خانم گفت:تیام جان!_جان_دخترم،من به پارسا گفتم.به تو هم میگم،بهتره عروسیتون رو زودتر بگیرید.نمیخوام با خودت فکر کنی که چه مادر شوهری داری هست که تو زندگیم دخالت میکنه.ولی عزیزم من میخوام زودتر عروسی تون رو ببینیم.یاد حرفهای پارسا درباره مریضی هستی جون افتادم.دقیقا یادم نیست چی گفت فقط یادمه گفت زیاد نمیتونه زنده بمونه.پونه گفت:مامان برای چی داری گریه میکنی؟چی شده؟سرمو اوردم بالا و به چشم های قرمز شدش نگاه کردم..انگار پونه از مسئله خبری نداشت.هستی خانم گفت:نه دخترم چیزی نیست.و از جا بلند شد و گفت:من الا میام.پونه دستمو گرفت و گفت:چی شده؟_بهتره از خود هستی جون بپرسی.طرز رفتار و حرف زدن من نشون نمیداد که من از پونه 3سال کوچکترم و بالعکس نشان میداد من از اون بزرگترم..دیگه حرفی از عروسی نشد بعد از خوردن صبحانه.یک گپ خودمونی زدیم و هستی جون یکم از خاطرات کوچیکی پارسا و پونه گفت..اینکه پونه عاشق ارایشگری بوده و همیشه مدل موها رو روی سر پارسا امتحان میکرده و پارسا هم برای تلافی تموم عروسکای پونه رو خراب میکرده.اینکه پارسا و پونه کم کتک نخوردن از دست پژمان..اینقدر خندیدم که دل درد گرفتم..چند ساعتی درس خوندم و همراه هستی جون ناهار درست کردیم و میز چیندیم.تا اومدن اون ها دوباره درس خوندم و با شنیدم صدای ماشین از اتاق خارج شدم.هستی خانم دمِ در ایستاده بود و منم برای اینکه نقش یک خانمِ خوب روبازی کنم.رفتم دمِ در..اقا شایان وارد شد خرید ها رو از دستش گرفتم و گوشه ای گذاشت بعدش پارسا اومد...عرق روی پیشونیش نشسته بود و دستاش پر بود...و یک خنده کوچولو روی لباش چه قدر اون لحظه خواستنی شده بود..چشمای عسلیش برق میزدن._سلام_بَه سلام..تیام خانم...دستمو برای گرفتن پلاستیک ها جلو بردم و گفتم:بزار کمکن کنم.پارسا بدو بدو به سمت اشپزخونه رفت و گفت:نه نه سنگینه.اومدم برگردم پیش پونه که :_سلام زن عموبرگشتم...پریسا...اخمام غیر ارادی رفت تو هَم.بعد از اینکه از بغل هستی جون دراومد._سلام پریسا جانسلامی نکرد فقط سرش رو برام تکون داد.بعدش هم برادرش امیر وارد شد..اون باز کمی مودب تر بود و سلامی کرد..اون ها برای عوض کردن لباس ها رفتن..منم که مثلا الان زنِ خوبی بودنم گل کرده بود رفتم داخل اتاقی که پارسا داشت لباساشو عوض میکرد..تقه ای به در زدم._بفرماییددرو باز کردم..طفلک فکر کرده بود کیه که روشو انطرف کرده بود و لباس میپوشید._منم.پارسا برگشت و پیراهنش رو که مشغول باز کردن دکمه هاش بود رو در اورد و یک لباس تو خونه پوشید.نشستم لبه تخت و گفتم:کجا بودی ؟_با بابا رفتیم بیرون یکم خرید کنیم برای خونه..
*******
خواستم بگم که پریسا اینا هم از توی خریدتون خریدین ولی شاید این سوال سراغاز یک دعوا بود.تیام یک روز با صلح زندگی کن.پارسا توی اینه دستی به موهاش کشید و گفت:شما چیکار کردین از صبح؟ _هیچی صبحونه خوردیم..درس خوندم..با هستی جون اینا حرف زدیم و ناهار درست کردیم. _پس چه ناهاری باشه امروز من از همین الان گشنمه. لبخندی زدم و گفتم:چرا صبح منو بیدار نکردی؟ _سلاعت 6 و 7 رفتیم گفتم شاید بخوای استراحت کنی. ساعت 6 و 7 کدوم فروشگاهی بازه اخه.پارسا که اینو از نگاهم خونده بود گفت:اولش رفتیم چند تا اداره وشرکت بابا کار داشت بعد رفتیم خرید.اونجا هم پریسا اینا رو دیدیم.بابا هم تعارفشون کرد که بیان خونه ی ما.. صدای هستی جون از بیرون میومد. _پارسا..کجایی؟بیا بیرون کارت دارم.. پارسا نگاهی به من کرد و با یک لحن خنده داری گفت:خوبه من اومدم وگرنه همه ی کارای فنی شون میموند... خندم گرفته بود. پارسا از اتاق خارج شد ولی هنوز 1قدم بیرون نرفته بود که برگشت و به من نگاه کرد و گفت:تعارف نکنید شما هم بیاین بیرون دنبال سر پارسا از اتاق خارج شدم.پونه و پریسا روی مبل نشسته بودند و مشغول حرف زدن بودن.پارسا رفت به اشپزخونه و منم رفتم پیش دخترا. پونه روبه من گفت:تیام جون..من چاق شدم؟ نگاهی به هیکل پونه کردم و گفتم:نه تو تکون نخوردی پونه نگاهی بد به پریسا کرد و گفت:دیدی پریسا خانم من کجام چاق شده اخه. پریسا گفت:پهلو دراوردی پونه و بعد نگاهی به من کرد و گفت:شما هم یک کوچولو تپل شدی! با تعجب به خودم اشاره کردم و گفتم:من؟ پریسا گفت:بله شما بهتره رژیم بگیری...من یک دکترخوب سراغ دارم..ولی نه تو که مشهدی . و ریز ریز خندید..چیزی نگفتم..و به روبه رو خیره شدم..بعد از چند ثانیه سکوت وقتی پریسا خواست دوباره صحبت رو شروع کنه از جام بلند شدم و گفتم:منم میرم به هستی جون کمک کنم.. انگار لامپشون سوخته بود و مشغول عوض کردنش بودن.پارسا رفته بود بالای یک صندلی و داشت تعویض میکرد. امیر صندلی رو نگه داشته بود و هستی خانم با دست به پارسا فرمان میداد که دقیقا چیکار کنه. امیر یک لحظه دستش رو برداشت و پارسا هم حواسش نمیدونم پرتِ چی شد.تند گفتم:نیوفتی پارسا. پارسا برگشت و به من نگاهی کرد و گفت:حواسم هست.بعد از اینکار ها همه به سر میز رفتیم.پارسا کنار من و پونه روبه روی من و پریسا روبه روی پارسا..اخه ادم قحطی بود که تو بیای جلوی پارسا.من دیگه به پارسا مطمئن شده بودم و میدونستم اگه با پریسا یا سپیده یا هر کس دیگه ای گرم بگیره اخر اخرش خودم مالِ خودشم. _تیام همون ظرف سالاد رو میدی... ظرف سالاد مقابل پونه بود...خم شدم که بَرش دارم که دستی زودتر از من ان را برداشت و ان هم دست پریسا بود... پریسا که انگا راصلا دست منو ندیده که به ان سمت رفته .ظرف را به سمت پارسا گرفت و گفت:بیا پارسا جان. جان؟این (جان)اخرش دیگه چه صیغه ای بود که اضافه شده بود.. پارسا ظرف رو گرفت و گفت:ممنون _خواهش میکنم...خانمت ندادمن دادم.. نگاهی به پریسا انداختم و خواستم چیزی بگم ولی باز هم سکوت..برای اینکه هستی خانم فکر نکنه که چه عروسِ حاضر جوابی داره... قاشقم را اروم توی ظرف گذاشتم و خیره شدم به ظرفم..به ظرفم که هنوز نصفه بود...میخواستم از اون جمع دوری کنم..لحظه ای تنها باشم.فقط چند ثانیه. صدای اقا شایان که مخاطبش پونه بود من رو به خودم اورد _پونه باباهمون پارچ نوشابه رو از داخل یخچال میاری. پونه خواست بلند بشه که من سریع ت ربلند شدم و گفتم:من میارم وبه اشپزخانه رفتم.در یخچال رو باز رکدم و پارچ نوشابه رو برداشتم....چند تا نفس عمیق کشیدم..برای ارامشم یک صلوات توی دلم فرستادمو و به هال رفتم و پارچ رو روی میز گذاشتم. پریسا:طول دادی تیام جون. _داشتم دنبالش میگشتم. _پارچ داخلِ یخچاله تو کجا دنبالش میگشتی تو جا کفشی؟ خنده تمسخر امیزی زدم و باهم چیزی نگفتم و به غذام مشغول شدم بعد از خوردن غذا ظرف ها رو داخل ماشین ظرف شویی چیندیم همراه با پونه و دوباره به هال برگشتیم... امیر رو به پریسا گفت:بهتره بریم خونه پریسا. پریسا چشم و ابرویی بالا انداخت و گفت:الان زوده..زن عمو فکر میکنه ما فقط اومده بودیم ناهار بخوریم. پونه از خدا خواسته گفت:نه پریساباور کن ما ناراحت نمیشیم اگه کار دارید برین. پونه گفت:دو رو ز اومدم پسرعموم رو ببینیم اگه گذاشتین و به پارسا خیره شد. اون موقع واقعا به خونِ پریسا تشنه شده بودم.
***********
فرداشنبه ساعت 5بعد از ظهر بلیت داشتیم.تا عصری که پریسا اینا ول کن ما نبودند و بعدش رفتندهستی جون بعد از بدرقه انها وقتی به داخل میومد گفت:شایان،چه قدر این بچه های برادرت قِر و فِر دارنپونه:اره بابا خیلی هم رواعصابن و سریشو نگاهی به من کرد که مثلا منم باهاش موافقت کنم ولی من چیزی نگفتم..اقا شایان گتف:زشته پونه.هستی جون نشست روی مبل و گفت:حالا باز امیر خوبه این پریسا که برای ادم...استغفرا...این رو گفت و بلند شد وبه اشپزخونه رفت و گفت:شایان بیا شبِ اخری بچه ها رو ببریم بیرون یک هوایی به سر و کلشون بخوره._من که از خدامه فقط زنگ بزن که پژمان اینا هم بیان.هستی جون تلفن رو از روی عسلی کنار میز برداشت و گفت:چشم الان.و مشغول شماره گرفتن شد..پونه با اعتراض گفت:اخه بابا اونا بیان که چی....هیچکدومشون به دلِ ادم نمیچسبن...فربد که یک پسر بچه شیطونه و اعصاب نمیذاره..فریبا و پژمانم که چسبیدن به هم.پارسا گفت:نکنه پونه خانوم ماهم دوروز دیگه بریم سرِ زندگیمون همین حرفا رو میزنی؟پونه با خنده گفت:نه بابا شما فرق دارین.پارسا :چه فرقی؟پونه نگاهی به من کرد و گفت:هردوتون به دل میشینین مخصوصا تیام.همون موقع هستی خانم وارد هال شد و گفت:الان میان پاشین حاضر شین.به اتاق ها رفتیم و حاضر شدیم..یک مانتوی معمولی پوشیدم که هستی جون اینا ندیده بودن ولی پارسا دیده بود..به یاد حرفهای مادر و دلِ خودم یک خطِ چشم و رژم زدم که به صورتم رنگ بده..به نظرم خیلی بهم میومد ولی پارسا معتقد بود که بدون ارایش خوشگلترم..پارسا یک پیرهن اسپرت سفید جذب پوشید و 2دکمه اولش رو باز گذاشت...کیفم رو برداشتم و داشتیم از اتاق خارج میشدیم که پارسا گفت:تیامچرخیدم به سمتش و گفتم:بله.یکم جلو اومد و گفت:خیلی ممنون به خاطر رفتار امشبت...نمیدونستم اینقده خانومی.لبخند کوچیکی زدم و گفتم:راست میگی.با انگشتش نوک بینیم رو فشار داد و گفت:دروغم کجا بود!_پارسا_جــــــــــان..ای به فدای جان گفتن تو.._تو خیلی از من سَرتری؟پارسا نگاهی یه تیپ و قیافه من و بعد به خودش کرد و گفت:کی این دروغ بزرگ به تو گفته؟_پریسا میگه تو خیلی از من بهتری از همه لحاظ..تازه میگه من چاقم شدم..پارسا با جمله اخری زد زیر خنده و گفت:اگه تو چاقی پس اون بُشکه است..ول کن این حرفا رو بیا بریم..از اتاق خارج شدیم..پونه شال صورتی بی حالی انداخته بود و موهای فِرشو از زیر شالش روی شونه هاش گذاشته بوده..یک مانتو سبز کمرنگ که کمرش با یک کمربند سیاه سفت شده بود وبلندیش تا رونش بود پوشیده بودو مشغول تجدید ارایش زیادش داخل اینه کوچیکی که دستش بود .پارسا گفت:این چه طرزشه دیگه؟پونه سرشو بالا اورد و گفت:بامنی؟_بله باشمام..پاشو موهاتو ببند یعنی چی اونطوری ریختی دورت._خوبه که پارساگیر نده._یعنی چی خوبه؟میگم پاشو یک چیز درست تن و سرت کن.پونه با غر غربلند شد و گفت:خوبهپارسا عصبی نگاهش کرد و گفت:گفتم عوض کن.پونه به اتاقش رفت.چرخیدم به سمت پارسا و گفتم:چرا اینقدر به این طفل معصوم گیر میدی._گیر نیست که باید حواسم بهش باشه._یعنی یک روزم ممکنه به من گیر بدی؟پارسا خیره تو چشام هیچی نگفت که صدای هستی خانم گفت:بچه ها پژمان اومد بدویین.منتظر جواب سوالم بود که پارسا دستمو کشید و گفت:بیا بریم..اونها دمِ در بودند.باهمشون سلام و احوال پرسی کردیم و سوار ماشین ها شدیم و پیش به سوی یک رستوران خوب****بعد از خوردن یک شام خوشمزه و مفصل راهی خونه شدیم.از فریبا اینا خداحافظی کردیم ..یک خداحافظی گرم با طعم گریه فریبا.وقتی در را باز کردیم.پونه شال مشکی که به اصرار پارسا سرش کرده بود رو روی مبل انداخت و گفت:تاحالا اسنقدر مضحک نشده بودم.اینو گفت و به اتاق رفت.هستی جون گفت:نمیدونم با این پونه چیکار کنم.از پَسِش برنمیام.پارسا:خودم درستش میکنمو خواست به اتاق پونه بره که بازوشو کشیدم عقب و گفتم:پارسا این روز اخری رو ولش کن.امروز و فردا به حرفت گوش میکنه.وقتی بریم جز یک خاطره بد چیزی یادش نمیمونه.پارسا نگاهی به هستی خانم کرد که ملتمسانه به اپن اشپزخونه تکیه داده بود.پارسا یا باید منو انتخاب میکرد و نمیرفت یا مادرش رو و ومیرفت.نگاهی به من کرد و گفت:توبرو منم الان میام.و بازوشو از میان دستم کشید بیرون.نگاهی به هستی خانم کردم.زنی که برایم مهربان بود ولی حالا لبخند صلح امیزی میزد.باورم نمیشد این همون زنی باشه که چند شب پیش برام اسپند دود کرده بود.به هر حال مادر شوهر است..پسرشو دوست داره.با سرعت به سمت اتاق رفتن.درو بستم و به پشتش تکیه دادم و نشستم و خودمو توی بغلم جمع کردم و سرمو انداختم پایین.اینجا اومدنمون دعوای روز اولمون..اولین کتک زندگیم از دست پارسا و عروسی زود هنگام و حتی همین الان همش به خاطر هستی خانم بود.هستی خانمی که دیگه هستی جون نبود.کتابمو از گوشه ی تخت برداشتم و مشغول خوندن شدم.شاید اینطوری فکرم ازاد تر میشد.تقریبا به وسطای کتاب رسیده بودم که دستگیره در به ارامی فشرده شد ولی چون من پشتش بودم در باز نشد.خودمو بیشتر به در فشردم تا باز نشه.صدای اروم هستی امد که گفت:تیام جان.از جا بلند شدم .لباسامو مرتب کردم و در رو باز کردم و گفتم:بله.لبخند کمرنگی زد و به دستم اشاره کرد و گفت:درس میخوندی؟_بله!_عزیزم پارسا که داره با پونه حرف میزنه گفت همونجا میخوابه اگه میشه همون بالشت و پتوش رو بده.چی؟پارسا نمیخواست به اتاق برگرده یعنی اینقدر ازم خسته شده بود..اینقدر غیر قابل تحمل شده بودم..تنها پتویی که روی تخت بود و بالشت رو به هستی خانم دادم و درو بستم ودوباره پشتش نشستم.سردی در به من منتقل شد.ماه دی بود و خونه کلا سرد .کتاب رو داخل دستام گرفتم و خوندم و بعد کتاب امتحان بعدی اونقدر خونده بودم که حالم از هرچی درس خوندن بود داشت بهم میخورد.نمیدونم ساعت چند بود که بلند شدم و از ساعتی که بالای تخت بود نگاه کردم3و نیم.گوشه ی تخت نشستم و چشم دوختم به دیوار.سردم شده بود ولی پتویی نبود.در یکدفعگی باز شد اونم ساعت 3 و نیم.پارسا بود نگاهی به من کرد و گفت:هنوز بیداری؟و جلو اومد و لبه ی تخت با فاصله کمی نشست و گفت:چرا نخوابیدی؟خودمو داخل اغوشش انداختم .گرم بود هم سینه اش هم بازوانش زیر لب زمزمه کردم:خیلی سرده.پارسا سرشو به طرف لبم مایل کرد و گفت:چی سردته؟سرمو تکون دادم..منو بیشتر توی بغلش فشرد ..بزار هر چی دوست داره فکر کنه.بزار فکر کنه از دستی خودمو داخل بغلش انداختم بزار فکر کنه که سردی بهونه اشت ..هر چی دوست داره فکر کنه.وقتی یکم گرم شدم سرمو اوردم بالا و زل زدم تو چشاش و گفتم:چرا اونجا نخوابیدی؟_حرف زدن با پونه بهونه بود ...مامان باهام کار داشت...و اون خواست که شب تو هال بخوابم.خودمو از پارسا جدا کردم و گفتم:بَردار.پارسا با تعجب گفت :چی؟_همونی که برای برداشتنش داخل اتاق اومدی._من روی مبل خوابم نبرد اومدم سرجام بخوابم._پس توبیا روی تخت بخواب من میرم روی مبل.و از جام بلند شدم و اومدم برم که پارسا مچ دستمو کشید و گفت:کجا؟_میرم روی مبل بخوابم..نگران نباش بالشت و پتوتو میارم.پارسا روبه روم ایستاد و گفت:این مسخره بازیا چیه؟سرمو انداختم پایین و برای اثبات افکار داخل مغزم گفتم:مامانت چی گفت؟_درباره پونه بود و دانشگاه._خب چی گفت؟_گفت بهتره تعطیلات میان ترم و روزایی که چند روز تعطیلم رو بیام تهران._همینه_چی همینه؟_مامانت میخواد ما رو از هم جدا کنه...میخواد تو با من نباشی ..اون از من خسته شده.پارسا خواست بغلم کنه که خودمو عقب کشیدم و گفتم:غیر از اینه؟پارسا خیره تو چشام گفت:اون خودش تورو انتخاب کرده._شاید الان ازم خسته شده..شاید از من بدش میاد..ندیدی چه طوری با فریبا حرفت میزد اون وقت بامن...!نگاهم رو دوختم به فرش زیر تخت .پارسا اومد حرفی بزنه که سرم رو بالا اوردم و گفتم:باشه پارسا خان به خاطر مادرت، به خاطر خودت ..میزارم ازم دوری کنی.پارسا دستشو زیر چونم برد و صورتم رو بالا اورد و گفت:چرا بچه بازی درمیاری؟_اره من بچم..من خیلی بچم..کار بچگانه ای کردم که باتو ازدواج کردم.نشستم لبه ی تخت و دستمو جلوی چشام گرفتم تا قطره ی اشکی که در حال اومدن بود نریزه ..حداقل جلوی پارسا نریزه.منتظر بودم پارسا عکس العملی نشون بده که برق اتاق خاموش روشن شد و بعد صدای هستی خانم پیچید:_چرا اینقدر سر و صدا میکنید؟پارسا :چیزی نیست مامان.هستی خانم:تیام.سرمو اوردم بالا و خیره شدم به هستی خانم.جلو اومد و گفت:چی شده دخترم؟پارسا که از حرکت غیر قابل پیش بینی من میترسید جلوی مامانش رو گرفت و گفت:هیچی مامان..برو بخوابهستی خانم جلوتر اومد و گفت:چیزی شده تیام جان؟چرا گریه میکنی؟ ********با اصرارهای پارسا هستی خانم بیرون رفت.پارسا کنار من نشست یک نفس عمیق کشید و بعد گفتتیام،درباره ی هر کسی..هر فکری دوست داری بکن ،هر یک از اعضای خونوادم،دوستام و هر کسی که به من مربوط میشه ولی درباره ی مامانم نباید فکر اشتباه بکنی.فکر میکردم تا الان شناخته باشیش که اون یک زنِ مهربونه.مامان من یک مادر ساده نیست اون فرشته است درک کن!این زیاده خواهی کسی که تا چند وقت دیگه زنده نیست میخواد اوقاتشو با پسرش بگذرونه...این زیاده خواهی که میخواد مطمئن باشه دخترش ایندش تامینه و به منجلاب کشیده نمیشه..مامانم خیلی گناه داره تیام،..اینکه تو این سن و سال از یک بیماری رنج ببره...اون ارزوش بود که عروسی پونه رو ببره...عروسی تک دخترشو..ولی نمیشه..فرصت نمیشه..اون میخواست که نوشو ببینه..فربد پسره اون میخواد دختر ببینه..نوه دختر شو..اون شب و روز گریه میکنه برای سرنوشتش..اون وقت تو اینطوری حسودی میکنی...فکر میکردم تو با بقیه دخترا فرق داری)سرمو اوردم بالا و نگاهم قفل شد با نگاه عسلی پارسا...با نگاهی غمگین پارسا ..اروم گفتم:ببخشید._ببخشید تو چیزی رو حل نمیکنه ..اخه عزیز من بهتره اینقدر بچگونه فکر نکنی.از اینکه پارسا اون وقت صبح برام توضیح میداد خوشحال بودم...بلند شد و از اتاق رفت بیرون پتو و بالشت رو اورد..در کمد هم باز کرد و یک پتو دیگه دراورد وگفت:بهتره بخوابی.من زیر پتویی که پارسا داده بود و اون زیر پتویی که خودش برداشته بود خوابیدیم.با احساس خوردن چیزی توی کمرم چشامو باز کردم.زانو پارسا بود که داشت فرو میشد تو کمرم.سریع سر جان نیم خیز شدم و بعد بلند شدم..چه بد میخوابه این بشر....حموم رفتم..موهامو شونه کردم و لباسامو عوض کردم و از اتاق خارج شدم..هستی خانم روی مبل نشسته بود و در حال خوندن چیزی بود باید از دلش درمیاوردم._سلام مامان هستی.سرشو بالا اورد و به من نگاه کرد و گفت:سلام .نشستم کنارش و گفتم:میتونم بهتون بگم مامان هستی؟اروم سرم بوسید و گفت:معلومه .نگاهی به جلد کتاب کردم و گفتم:چی میخونید؟_یک رمان قدیمی مالِ دوران جونی...خیلی دوست داشتم یک بار دیگه بخونمش.لبخندی زدم و گفتم:دیشب یک خواب بد دیدم..ناراحت بودم..یک وقت شما فکر بد نکنید._نه عزیزم..الان خوبه که خوبی....و بعد نگاهی به کتاب انداخت و سریع بستش و گفت:بیا بریم یک چیزی بخوریم دخترم.و مچ دستم و گرفت و بلندم کرد و وارد اشپزخونه شدیم میز رو چینده بود..باهم دیگه صبحونه خوردیم گاهی اون حرف میزد.گاهی من..اون میگفت و من میگفتم...تا اینکه بحث رسید به بیماری._تیام جون.سرمو بالا اوردم و خیره شدم توچشایی که پارسا ازش ارث برده بود و گفتم:جان؟_میخوام درباره ی بیماریم باهات صحبت کنم.دستمو تو هم قلاب کردم و گذاشتم روی پام و گفتم:بفرمایید._احتمالا پارسا بهت گفته که من یک مشکل قلبی دارم و هر نوع شُکی برام سَمه..ولی دکترا بهم امیدوارن..همین چند روز پیش قبل اینکه شما بیاین نتایج رو پیش دکترم بردم..یک قلپ از چاییش خورد .ادامه داد:دکتره که دید خیلی راحت و صریح گفت فقط 4ماه دیگه زنده ام.هستی خانم دستشو بالا اورد و با انگشتاش مشغول شمردن شد ***********سرمو انداختم پایین که گفت:میخواستم پارسا این 4ماه پیشم باشه...ولی فکرامو که کردم دیدم این بدتره....میخواستم عروسیتون رو زودتر بگیرید که بازم تو موافق نیستی....من هزار چیزه دیگه میخواستم که نشد..._هستی جون گاهی دکترا هم اشتباه میکنن._5تا دکتر باهم اشتباه میکنن؟_بهتره خودتون رو نبازید._دیگه از این حرفها گذشته..امیدوارم با پارسا زندگی خوبی داشته باشید...امیدوارم خوشبخت بشین...امیدوارم من رو به خاطر این ازدواج زوری که مجبورتون کردم ببخشید.بلند شدم و رفتم کنارش روی زمین زانو زدم و دستش و گرفتم و گفتم:هستی جون..من اگه 100بار دیگه متولد شم..انتخابی که شما برام کردید رو انتخاب میکنم...سرمو روی زانوش گذاشتم و گفتم:شما نباید برید._کار خداست...منم نمیخوام از زندگی و بچه هام جدا بشم._دلتون میخواد این 4ماه رو پارسا تهران بمونه.هستی خانم که انگار امادگی جواب این سوال رو داشت گفت:نه..نه اینطوری از دانشگاهش عقب میوفته...میخوام تو درس پیشرفت کنه.همون موقع صدای پونه اومد داخل اشپزخونه..._مامان.و بعد خمیازه ای کشید.هستی جون گفت:بله...من اینجام..قدم هاش نزدیک تر شد و با تعجب گفت:تیام!سرم را اوردم بالا و نگاهش کردم بعد بلند شدم..پونه گفت:گریه کردی؟سرمو به علامت نه تکون دادم و خواستم به اتاق برگردم که هستی جون دستمو کشید و گفت:تیام جان.برگشتم و گفتم:بله._من ازت یک خواسته دارم_شما جون بخواین._همین الان به پونه بگو قضیه رو.پونه با تعجب گفت:چی رو مامان.هستی خانم گفت:این اخرین خواسته من از توست تیام جان._من بگم؟..اخه چرا من؟_چون خودم جون گفتنش رو ندارم..پونه دست من ومی کشید و به اتاقش میبرد و میگفت:چی رو میخوای بهم بگی؟تو رو خدا زودتر بگو..راجع به چی؟بگو دیگه.در اتاقش رو باز کرد و رفتیم داخل..نشستم لبه ی تختش ...یکم فکر کردم..یک مقدمه چینی کردم و با چشای بسته همه چی رو بهش گفتم..همین که حرفام تموم شد از اتاق رفتم بیرون..شاید تنها بودن براش خوب بود. *********با دیدن تابلو اعلانات که پرواز مشهد رو اعلان میکرد .پارسا از جا بلند شد و منم همراهش بلند شدم..هستی خانم رو بوسیدم و به خودم فشردمش حالا که فکر میکردم چه قدر دوستش داشتم...پونه نیومده بود فرودگاه هنوز شک زده بود..هنوز وقت برای گریه کردنم نداشت..اگه میتونستم میموندم کنارش تا بهش کمک کنم ولی نمیشد..اقا شایان فقط یک خداحافظی ساده کرد..قول دادن برای بله برون فرهاد که 4 شنبه بود بیان.سوار هواپیما شدیم..از اینکه پارسا الان کنار من بود و کنار خونوادش نبود احساس بدی داشتم..یک جور عذاب وجدان بیخودی..هیچ کدوممون حالمون خوب نبود..حتی اگه من موافقتم میکردم که عروسی بگیریم..بدترین مهمونی بود که داشتم چون هر لحظه که یادم میومد این مهمونی برای چی یک حس بد سراغم میومد.وقتی پرواز نشست...وقتی باهم پیاده شدیم وقتی فقط مثل دوتا ادم غریبه کنار هم راه میرفتیم..وقتی پارسا دستشوبرای گرفتن ماشین تکون داد و من مثل یک مجسمه کنارش ایستادم.وقتی پارسا جلو نشست و من عقب.وقتی پارسا من رو جلوی خونمون پیاده کرد ..اونم ساعت 8بعداز ظهر و من بدون یک خداحافظی از ماشین خارج شدم و راهی خونه...زنگ در را اروم زدم _بله._تیامم.در باز شد و من وارد شدم..چه قدر هوا گرفته بود..چه بغض بدی داخل گلوم بود..مامان مقابل پله ها ایستاده بود کفشام را دراوردم برای سلام کردن پیش دستی نکردم..خود مامان سلام کرد:_سلام جوابش واجب بود_سلام.مامان ساک رو از دستم گرفت و گفت:خوبی ؟سرمو به علامت نه تکون دادم و بدون زدن حرف اضافی ساک رو از دست مامان گرفم و به اتاقم رفتم..نشستم لبه ی تخت و سرمو گذاشتم روی زانوهام و تا جایی که میتونستم اشک بی صدا ریختم....در زده شد و بعد سایه ای افتاد داخل و بعدش فرهاد وارد شد._سلام اباجی گلم..چطوری خواهری؟نگاهش نکردم..سلامم نکردم..اصلا حوصلشو نداشتم._جواب نمیدی؟نکنه با پارسا دعوات شده؟سرد نگاهش کردم و سردتر گفتم:میشه تنهام بزاری؟به حرفم اعتنایی نکرد و جلو اومد و نشست کنارم و گفت:چیزی شده تیام؟بازم چیزی نگفتم..دستمو گرفت و گفت:تیام....چی شده؟سرمو به علامت هیچی تکون دادم که فرهاد از جا بلند شد و گفت:تو حرف نمیزنی میرم به پارسا زنگ بزنم.تند سرم رو بالا اوردم و گفتم:نه زنگ نزن.نگاهی بهم کرد و گفت:درباره ی پارساست؟بازم سرمو به علامت نه تکون دادم._پس چرا داری گریه میکنی؟یکدفعگی میای میری تو اتاقت و گریه میکنی؟تیام...نگاهی بهش کردم و گفتم:درباره ی پارسا نیست..اونکاری نکرده نگران نباشین...فرهاد دستی لای موهاش کرد و نشست کنارم و گفت:مامان اینطور فکر نمیکنه..حالا بگو چی شده؟_مامانش تا چند ماه دیگه .._کشتی منو تو..چند ماه دیگه چی؟_تا چند ماه دیگه زنده نیست!صورتمو با دستام پوشوندم که فرهاد خیلی عادی گفت:خب!تو چرا به عزا نشستی بچه های اون باید گریه کنن نه تو._تو یعنی یکمم ناراحت نشدی؟_ادمیزاد دیر یا زود میمیره دیگه.سرد نگاهش کردم و گفتم:متاسفم برات...فرهاد بلند شد و گفت:منو باش که چه فکرایی باخودم میکردم...فرهاد رفت..اون هیچ احساسی نداشت...اگه هستی جون بمیره...حال پارسا بد میشه...حال همه بد میشه..پارسا باید بره تهران پیش بقیه خونوادش...اگه هستی جون نباشه یک تیکه بزرگ از قلب پارسا کنده میشه..اگه هستی جون نباشه..هستی جونی که مثل مامان خودمه..اگه ما الانم عروسی بگیریم بعد از رفتن اون همه چی بهمون زهر میشه...روی تخت دراز کشیدم و چشامو بستم...****نگاهی به تونیک قرمز رنگ چسبی که تا روی رونم بود و استین هاش سه ربع بود کردم و کنارش یک شلوار مشکی جذب..مامان گفت بهتره لباس مجلسی برای نامزدی بپوشم و امشب زیاد چیزه خاصی نپوشم..ارایشگاه رفته بودم و پشت موهام رو برام مدل داده بود..حسابی خوشگل شده بودم.خونه عمو اینا بودیم چون مجلس اونجا بود..ساعت 4بعد از ظهر بودم/و هنوز مجلس که مثل یک مهمونی بود شروع نشده بود..لباسام رو پوشیدم..ارایش کردم و حسابی خوشگل شده بودم...مروارید هنوز ارایشگاه بود..فرهاد و مهدی توی خونه میچرخیدند و کار ها رو انجام میدادند..عزیز به خاطر پادرد گوشه ای نشسته بود و بقیه رو نگاه میکرد..بعضی از فامیل های پری خانم اینا هم اومده بودند...پری خانم همش اینور و اونور میرفت..مامانم کار میکرد..امشب تموم دعواها رو کنار گذاشته بودند و باهم خوب بودند..منم هرکاری از دستم بر میومد انجام میدادم..مهدی و فرهاد مشغول جا به جا کردن میز هاشدن..فرهاد با یک دست میز رو گرفته بود وبادست دیگش داشت دنبال گوشیش که تو جیبش مشغول زنگ خوردن بود میگشت..منم گوشه ای ایستاده بودم و به کارای اون میخندیدم . ************مهدی گفت:تیام خانم به جای خندیدن بیا کمک.نگاهی به مهدی کردم و گفتم:من؟_په نه په من بیا دیگه.فرهاد هنوز درگیر بود جلو رفتم و زیر لب گفتم:اخه من با این لباسا.فرهاد میز رو به دست من سپرد.ولی میز اونقدر سنگین بود که یکدفعگی دستم به سمت پایین مایل شد و خم شدم روی زمین.مهدی:تو که از اون شُل تری._ اِ خوب سنگینه..میز رو وقتی تونستم بگیرم مهدی گفت:خب مجبوری لباس اونقدر تنگ بپوشی که نتونی راه بری.نگاهی به مهدی کردم و گفتم:میز رو ول میکنم رو پات ها؟حواست باشه.مهدی یک لبخند بی روح زد و گفت:تیام منو نترسون قلبم ضعیفه._سن ننه بزرگ منو داری میخوای قلبت ضعیف نباشه.مهدی نگاهش سرد و همون لبخندی که داشت هم محو شد..میز را به طرفم هل داد..فکر کنم زیاده روی کرده بودم در حرف زدن..میز رو روی زمین گذاشتیم که گفتم:منظوری نداشتم !مهدی یک نگاه به من کرد و چیزی نگفت..یکم جلو رفتم و از نزدیک بهش خیره شدم و گفتم:ناراحت که نشدی؟سرشو اورد بالا یک لبخند شیطون روی لباش بود...گفتم:چیه؟دستشو برای گرفتنم بالا اورد که جیغی کشیدم و از دستش فرار کردم و رفتم به طرف عزیز و نشستم کنارش و دست عزیز رو گذاشتم روی پام.مهدی گفت:تا اخر عمرت که اونجا نمیمونی...سرمو به علامت اره تکون دادم که مهدی جلو اومد منم از پیش عزیز بلند شدم و رفتم به سمت اشپزخونه که زنگ ایفون به صدا دراومد...مهدی نگاهی به ایفون و بعد به من کرد و گفت:الان میام...وقتی رفت اونجا منم داشتم میرفتم داخل اشپزخونه که مهدی گفت:خب سن من زیاده پس اره؟نگاهی بهش کردم و دوباره با یک جیغ خفیف سمت در دوییدم که در یکدفعه باز شد و من در جا افتادم بغلِ.....بغلِ کی افتادم.خودمو کشیدم بیرون و نگاهی به پارسا که داخل بغلش افتاده بودم کردم وگفتم:سلام.هنوز جوابمو نداده بود و عصبی نگاهم میکرد که صدای هستی خانم اومد:سلام تیام جان.از جلوی پارسا کنارم اومدم و هستی خانم رو بغل کردم.بعد از سلام و احوال پرسی با هستی خانم دستشون رو گرفتم و گفتم:بیاین بریم اتاق رو نشونتون بدم.که پارسادستمو گرفت و گفت:شما بیا خودشون پیدا میکنن.هستی جون گفت:اره دخترم.پارسا گفت:یک دقیقه میای بیرون؟مهدی هم که یک ساعت مثل وزغ به ما زل زده بود گفت:تیام..مشکلی پیش اومده؟نگاهی به چشم های عصبی پارسا کردم و گفتم:نه...نه چیزی نیست.استرس گرفته بودم از حرکت بعدی پارسا میترسیدم ..از اینکه بخواد دعوام کنه ولی من که کاری نکرده بودم..پارسا نگاهی به مهدی کرد و گفت:کاری دارین؟مهدی بی توجه به پارسا خیره شد به من و گفت:چیزی شد صدام کن.میخواستم هلش بدم بگم خیله خب تو برو فقط.پارسا منو کشید توی حیاط نگاهی به لباسام کرد و گفت:قشنگه.سرم پایین بود ...پارسا گفت:نمیدونستم سلیقت اینقدر خوبه....سرمو اوردم بالا و گفتم:پارسا ما فقط داشتیم باهم حرف میزدیم.._کسی دیگه ای هم هست داخل خونه؟_اره مامان و پری خانم و _نه منظورم پسره._فقط مهدی و فرهادم رفت._تیام نمیخوام بهت چیزی بگم..ولی من از این پسره زیاد خوشم نمیاد..میتونی درک کنی منو؟سرم و تکون دادمو گفتم:اره اره._نمیخوام الان سرت داد بکشم و بگم مگه چیکار میکردین که یک دفعگی پریدی بغل من و چرا باهم اینقدر صمیمی هستین._خب بزار بگم._نه نه ..نمیخوام ازت توضیح تیام چون من به تو اعتماد دارم و نمیخوام فکر کنی من بهت شک دارم و اینجور چیزا.دوباره سرم رو از این همه مهربونیش انداختم بالا و گفتم:نمیای داخل خونه؟_فعلا که مجلس زنونه است..شب که مردا اومدن میام..خیره شدم تو چشای رنگ عسلش و گفتم:باشه.دستشو اورد بالا و گفت:فعلا .و داشت به سمت در میرفت که دوییدم سمتش و گفتم:پارسا.چرخید به سمتم و گفت:هوم؟سریع یک بوسه به گونش زدم و گفتم:خیلی دوسِت دارم._ما بیشتر .خندیدم و رفت...منم رفتم داخل.مروارید اومد و مجلس شروع شد..همه خوشحال بودند و میرقصیدن صبح داخل حرم عقدشون کرده بودیم. **********

دیدین من بچه خوبیم