مردها در چارچوب عشق، به وسعت غیر قابل انکاری نامردند!

برای اثبات کمال نامردی آنان،تنها همین بس

که در مقابل قلب ساده و فریب خورده ی یک زن احساس می کنند مردند.

تا وقتی که قلب زن عاشق نشده،پست تر از یک ولگرد،عاجزتر از یک فقیر،

و گدا تر از همه ی گدایان سامره، پوزه بر خاک و دست تمنا به پیشش گدایی میکنند.

اما وقتی که خیالشان از بابت قلب زن راحت شد...

و انگاه کمال مردانگی را در نهایت نامردی جست وجو می کنند .

به یک باره یادشان می افتد که خدا مردشان آفرید.

روزی که راز نهفته ی دلتو به دست اوردم،

فهمیدم تنها سر و جادوی تو،

دلتنگی هست.