به طور کلی از هر ۱۰۰ تار مویی که در روی سر وجود دارد، ۸۰ تا ۸۵ درصد از آنها در حال رشدند و حدود ۱۵تا ۲۰ درصد بقیه در حال استراحت یا ریزش هستند. یکی از این استثناها به این صورت است که هر چه به سمت زمستان پیش می‌رویم، سهم ۸۰ تا ۸۵ درصدی رشد موها افزایش پیدا می‌کند و هر چه به سمت تابستان می‌رویم این سهم کاهش می‌یابد.

در نتیجه ریزش مو در فصل زمستان کمتر از ریزش مو در تابستان است. از سوی دیگر، ریزش موی زنان در دوره عادت ماهانه تغییر می‌کند یا به دنبال استرسی که به افراد وارد می‌شود، ریزش مو در آنها افزایش می‌یابد. همچنین استرس‌هایی که به خود مو وارد می‌شوند نیز بسیار اهمیت دارد. رنگ‌کردن مو، طرز بستن موها، شیوه شانه‌کردن مو و... استرس‌هایی است که می‌توانند به مو آسیب برسانند. اگر روی مو، استرس «کششی» ایجاد شده یا کششی بر اثر شست‌وشوی مو در حمام ایجاد شود، می‌تواند باعث افزایش ریزش مو در شرایط بروز آن استرس شود.

 

گفتنی است؛ پس از رشد مو‌ها، بسته به شرایط ژنتیکی فرد می‌تواند بین ۲ تا ۶ سال بر روی سر باقی بمانند تا دچار ریزش شود. به‌طور کلی اگر فرد در طول روز بین 50 تا 100 تار موی خود را از دست بدهد، ریزش موی طبیعی دارد. این موها، موهای مرده هستند. اگر این موها را که معمولا با دست کشیدن به سر و شانه زدن به دست می‌آیند، نگاه کنید، متوجه می‌شوید که انتهای سفیدی دارند.

 

ریزش مو در خانم‌ها به دلایل مختلفی مانند، مشکلات غدهٔ تیروئید، سندرم پلی کیستیک، ریزش مو به صورت سکه‌ای، قارچ پوستی، زایمان، مصرف دارو، شیمی درمانی، استرس شدید، اعمال جراحی و لیزر درمانی رخ دهد.

 

پزشکان پرهیز از استرس، تغذیه سالم، مشاوره با پزشک متخصص پوست و مو و در ‌‌نهایت استفاده از راه‌های جایگزین با موفقیت پزشک معالج را توصیه می‌نمایند.