ایها الناس ، عشق یعنی چه؟



دختری گفت



: اولش رویا


آخرش بازی است و بازیچه



مادرش گفت: عشق یعنی رنج



پینه و ز خم و تاول كف دست



پدرش گفت: بچه ساكت باش



بی ادب ، این به تو نیامده است



رهروی گفت: كوچه ای بن بست



سالكی گفت: راه پر خم و پیچ



در كلاس سخن معلم گفت:



عین و شین است و قاف ، دیگر هیچ



دلبری گفت: شوخی لوسی است



تاجری گفت : عشق كیلو چند؟



مفلسی گفت: عشق، پركردن



شكم خالی زن و فرزند



شاعری گفت: یك كمی احساس



مثل احساس گل به پروانه



عاشقی گفت: خانمان سوز است



بار سنگین عشق بر شانه



شیخ گفتا: گناه بی بخشش



واعظی گفت : واژه بی معناست



زاهدی گفت: طوق شیطان است



محتسب گفت: منكر عظما است



قاضی شهر عشق فرمود



حد هشتاد تازیانه به پشت



جاهلی گفت: عشق را عشق است



پهلوان گفت: جنگ آهن و مشت



رهگذر گفت: طبل تو خالی است



یعنی آواز آن ز دور خوشست



دیگری گفت: از آن بپرهیزید



یعنی از دور كن بر آتش دست



چون كه بالا گرفت بحث و جدل



بین آن قیل و قال من دیدم



طفل معصوم با خودش می گفت:



من فقط یك سوال پرسیدم