![]() |
مشاعره (نسخه دوم) - نسخهی قابل چاپ +- انجمن های تخصصی فلش خور (http://www.flashkhor.com/forum) +-- انجمن: علم، فرهنگ، هنر (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=40) +--- انجمن: ادبیات (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=39) +--- موضوع: مشاعره (نسخه دوم) (/showthread.php?tid=24034) صفحهها:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
|
RE: مشاعره (نسخه دوم) - ☼آریا☼ - 11-08-2013 یار مرا غار مرا عش جگر خوار مرا یار تویی غار تویی خواجه نگه دار مرا [size=x-large][color=#FF0000]فکر کنم این جوری بود RE: مشاعره (نسخه دوم) - 〤 MÁĤĎĨĔĤ 〤 - 11-08-2013 آتش دوست اگر در دل ما خانه نداشت
عمر بی حاصل ما این همه افسانه نداشت RE: مشاعره (نسخه دوم) - امیررضا* - 12-08-2013 ترآ که هرچه مرآد است در جهآن دآری چه غم ز حآل ضعیفآن نآتوآن دآری RE: مشاعره (نسخه دوم) - 〤 MÁĤĎĨĔĤ 〤 - 12-08-2013 یــــاران گــــزیده داشـــــــتم روزی امــــروز چـــــه شــــــد کـــه نیـــــــست کـــس یــــارم RE: مشاعره (نسخه دوم) - Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ - 12-08-2013 من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب مهیمنا به حبیبان خود رسان بازم RE: مشاعره (نسخه دوم) - امیررضا* - 13-08-2013 من نگویـم که مرا از قفس آزآد کنید! قفسم برده به بآغــی و دلم شآد کنید!! RE: مشاعره (نسخه دوم) - 〤 MÁĤĎĨĔĤ 〤 - 13-08-2013 دیــــدی ای دل کـــه غــــــم عــــشق دگــربار چه کــــــــرد ؟ چــــون بــــشد دلـــبر و بـــــا یــــــار وفـــــا دار چــــه کـــــــرد؟ RE: مشاعره (نسخه دوم) - امــــــیـــــــر راد - 13-08-2013 که چون فرهاد روز خود به سر برد چو شمع صبح دم در سوختن مرد خلل در عشق شیرین در نیامد بر آمد جان و شیرین بر نیامد خبر بردند بر شیرین خون ریز که خون کوهکن را ریخت پرویز همه گفتند کاین رسمی نو افتاد که شیرین کشت و خون بر خسرو افتاد روان شد نازنین کز راه یاری شهید خویش را گرید به زاری به بالین گاه او شد با دلی تنگ به آب دیده شست از خون او سنگ اشارت کرد تا فرمان برانش بشستند از گلاب و زعفرانش کفن کردند و بسپردند غمناک غریبی را به غربت خانهی خاک بسی بگریست شیرین بر غریبیش فزونتر زان ز بهر بی نصیبیش چه در دست آمد آن نامهربان را که بی جرمی بکشت آن بیزبان را چو نتوانست خونم را پی افگند گناهم را سباست بروی افگند چو فردا دست خون در دامن آید دیت بر خسرو و خون بر من آید به خدمت بود فرتوتی کهنسال چو گردون در جهان سوزی شده زال نگون پشتی ولیکن کژ خرامان مهی در سلخ و نامش ماه سامان بهر جا در مصیبت روفته جای بهر کو در عروسی کوفته پای گشاده گریهی تزویر چون می هزاران اهرمن حل کرده در وی فریب انگیزی از گیرائی گفت که کردی پشه و سیمرغ را جفت ز داروها که کار آید زنان را زره برده بسی سیمین تنان را مفرحها ز مروارید و از در که خوبان را برد هوش از بلا در گیاهانی به تسخیر ازموده بهر ذره دو صد ابلیس سوده چو در گوش آمدش گفتار شیرین به دندان خست لب زان کار شیرین که بانو را پرستاری چو من پیش پس آنگه بهر ناچیزی دلش ریش به فرما تا به یک پوشیده نیرنگ کنم صحرای عالم بر شکر تنگ شکیبا کرد شیرین را فسونش نوازشها نمود از حد فزونش به گرمی داد فرمان تا براند شکر را شربت شیرین چشاند عجوز کاردان ز آنجا به تعجیل روان شد تا سپاهان میل بر میل به چاره ره در ایوان شکر کرد چو موری کو به خوزستان گذر کرد بیامد تا بر شکر به صد نوش نهاد از مهربانی حلقه در گوش چو محرم شد همه شادی و غم را به مادر خواندگی بر زد علم را ز شیرین کاری جادو زن پیر مزاجش با شکر در خورد چون شیر پری روی از چنان جادو زبانی جدا بودن نیارستی زمانی گهیش از عشق خسرو راز گفتی گهش ز اندوه شیرین باز گفتی عجوز فتنه باوی روی در روی درون رفته به شکر موی در موی چنان افتاد وقتی فرصت کار که کرد آهنگ می سرو سمن بار به قدر هفتهای در کامرانی پیاپی داشت دور دوستکانی بخار باده در سر کرد کارش صداع انگیز شد مغز از خمارش فتادش در مزاج از رنج سستی به بیماری کشیدش تندرستی ز بالین جستن سرو خرامان به سامان کاری آمد ماه سامان به تدبیر آستین بالید و بنشست همی آمیخت نیزنگی بهر دست گمان بر اعتمادش بسته بیمار کبوتر نازک و شاهین ستم کار چونا گه یافت آن فرصت که می جست به نوشین شربتی زهرش فرو شست قدح پر کرد و در دست شکر داد لبش را ز آخرین شربت خبر داد چو ماه نازنین کرد آن قدح نوش درون نازکش افتاد در جوش خرابی یافت اندر قالبش راه ز پرواز از عدم شد جانش آگاه نخست از بی خودی خود را بهش کرد وداع ما در فرزند کش کرد که رحمت بر تو باد ای مادر پیر که در زحمت نکردی هیچ تقصیر ز تو آن سایه دیدم بر سر خویش که امیدم نبود از مادر خویش کشد تقدیر جان کم نصیبان گنه بر مرگ و تهمت بر طبیبان ز من با شرط تعظیمی که دانی زمین بوسی به بزم خسروانی به مالی زیر پایش دیده غمناک بگوئی آسمان را قصهی خاک RE: مشاعره (نسخه دوم) - 〤 MÁĤĎĨĔĤ 〤 - 13-08-2013 یــه بیتـــم مینـــوشتـــی کـــــآفــــــی بــــــــــودااااا :| کفشهـــایم کجاـست مـــی خواهم سر شـــــب راهـــــی ســـفر بشوم مـــدتی بی بهــــــار طـــتی بکنم ، دو ســــه پاییـــز در بـــه در بشوم RE: مشاعره (نسخه دوم) - Mไ∫∫ ∫MΘKξЯ - 13-08-2013 میازار موری که دانه کش است که جان دارد و جان شیرین خوش است |