انجمن های تخصصی  فلش خور
دوست مجازی من... (بیا توووو) - نسخه‌ی قابل چاپ

+- انجمن های تخصصی فلش خور (http://www.flashkhor.com/forum)
+-- انجمن: مسائل متفرقه (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=18)
+--- انجمن: گفتگوی آزاد (http://www.flashkhor.com/forum/forumdisplay.php?fid=19)
+--- موضوع: دوست مجازی من... (بیا توووو) (/showthread.php?tid=235948)

صفحه‌ها: 1 2


RE: دوست مجازی من... (بیا توووو) - _.sheidg._ - 02-01-2016

خیلی قشنگ بود تشکرات 4xv


RE: دوست مجازی من... (بیا توووو) - آرالیا - 03-01-2016

دوست مجــــــازی من
.
.
.
.
.
.
.
.
جمع کن این بساتتو برو بشین به درسو مشقت برس :301:


RE: دوست مجازی من... (بیا توووو) - the lost body - 15-01-2016

ب سلامتی همه مجازیایی بودنشون از واقعیا
خیلی بیشتر ارزشمنده
دوست دارم مجازی Wink


RE: دوست مجازی من... (بیا توووو) - هیلدا سپهری - 30-01-2016

(09-07-2015، 21:56)baran81 نوشته است: دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
 
دوست مجازی من...

چند وقت است برایت مینویسم

و تو میخوانی

وگاهی تو مینویسی و من میخوانم



دوست مــــــــــجازی من



این روزها درد دلهایمان را

به زبان نمی آوریم

تایپ میکنیم



مانده ایم اگر این دنیای مجازی نبود

روی دیوار احساس چه کسی مینوشتیم



نامت زیباست اما افسوس مجازی هستی



پشت هر یک از این نوشته ها یک نفرنشسته است

میخواند،فکر میکند،گاهی هم گریه میکند،یا میخندد



برای چند دقیقه هم که باشد از دنیای واقعی مرخصی میگیری

مینشینی برای دل خودت

گاهی هم شب و روز میچرخی در این دنیای رمز دار



ولی میدانم



قدر تمام لبخندهایت تنها هستی

اگر همدمی بود که مجازی نمیشدی



دوست مــــــــــجازی من



گاهی آنقدر بیخود میشویم بین یک دنیا دروغ و اعتقاد



فراموش میکنیم خودمان را

دور میزنیم منطق و باورهایمان را

میخندیم/گاهی هم دروغ میگوییم



نمیدانم....

شاید این معجزه ی مـــــجازی بودنت باشد



دوست مجازی من



بودنت را دوستت دارم♥دوست مجازی من... (بیا توووو) 2

بدون سپاس بری نمیبخشمت Sad Sad

دقیقا عالی بود Sleepy


RE: دوست مجازی من... (بیا توووو) - مهرسا{شیطون} - 30-01-2016

نوشته هایت بوی خستگی می دهد و می فهمم احساسی که مدتهاست با من نیز هم کاسه شده است. نگاهمان به قدری خسته است که اصطکاکشان بر سطح کی بورد دردمان می آورد. فکر اینکه بلاخره کی جای حرف "پ" را می یابم. چرا در هر صفحه جدید خود را یک گوشه پنهان می کند. کی می شود این "پ" لعنتی سرمان بازی در نیاورد. فرسودگی در کلماتمان موج می زند. هر نفسی که فرو می رود با "افسوس که بی فایده فرسوده شدیم" بر می آید. آری! می فهمم. خوب می فهمم چه می گویی.

اما دوست مجازی من

می خواهم بدانی که لذت بخش ترین لحظات عمرم نیز بودن با توست. هنگامی که می بینم کسی در آن گوشه کشور با من در این گوشه چه شباهت های فکریی دارد و یا حتی ندارد٬"اساسا فرقی نمی کند"، ذوقم را چنان شکوفا می سازد که "در وطن خویش غریب" بودن خود را به باد فراموشی می سپارم.
+سپاس
+تشکر
Big Grin